มันจะจบลงเช่นไร ❓

 

" ยัยแก้ววววว " เสียงเรียกจากผู้เป็นพี่สาวที่เรียกน้องสาวของเขาที่กำลังฝันหวานอยู่ในห่วงนิทา

 

".... " และไม่มีเสียงตอบรับจากผู้ที่เป็นน้องสาว เนื่องจากเธอหลับลึกเกินไป - - (หลับลึกไปมั้ยท่าน)

 

" แก้วว " คราวนี้ผู้เป็นแม่ที่นั่งเงียบอยู่นานถึงกลับปลุกลูกสาวคนเล็กของเขาด้วยตัวเอง

 

 

" งื้อ " ใครปลุกฟะ กำลังฝันหวานเลย ขอต่ออีกแปปได้มั้ย

" ถึงบ้านแล้วนะลูก " ผู้ที่หลับอยู่นั้นเมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นแม่พูด ถึงกลับค่อยลืมตาขึ้นมาทีละนิด แล้วมองหน้าแม่

 

" ถึงบ้านแล้วลูก จะให้พี่โมะอุ้มไปอีกคงไม่ไหวมั้ง พี่เขาเจ็บขาอยู่นะ " ถ้าพี่เขาไม่เจ็บขา แม่จะให้พี่เขาอุ้มแก้วเข้าไปในห้องนอนใช่ม้าา >< เห้ยหยุดคิดก่อน ดูสีหน้าทุกคนก่อนมั้ยยัยแก้วเอ้ย -O-

 

" แก้วลงไหม สักทีเหอะสักที  " พี่กิ่งนั่งมองฉันอยู่นานแล้วพูดขึ้น

 

               ฉันค่อยๆขับเคลื่อนย้ายตัวฉันออกมาจากกสิ่งที่เรียกว่ารถ - - เอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าที่พี่โทโมะส่งมาให้ แล้วฉันก็ส่งให้พี่กิ่ง พี่กิ่งรับไปอย่างว่าง่ายและรับไปแบบงงๆ  ตลกชะมัด แล้วฉันก็ยื่นมือไปรอรับพี่โทโมะที่กำลังลังคลาน(ก็ไม่เชิง)ออกมาจากรถอย่างทุลักทุเล แม่งทั้งน่ารัก ทั้งน่าแกล้งชะมัด อะๆ อ่านเพิ่งคิดว่าฉันชอบแกล้งพี่เขานะ ตอนเด็กๆนะพี่เขาตั้งหากที่ชอบแกล้งฉัน พูดล่ะแค้นนน !!

 

 

 

 

" อ้าว ตาโมะเป็นไรลูก "น้าแอนถามหลังจากที่ฉันหอบหิ้วพี่โทโมะเข้ามาในบ้านได้สำเร็จ

 

" อ้อ แข่งบาสแล้วข้อเท้ามันพลิกหลายรอบไปหน่อยนะครับแม่ ไม่มีไรหรอก "

" เอาอีกแล้วนะ เดี๋ยวก็เป็นเเบบเดิมอีกหรอก ถ้างั้นเดี๋ยวทานข้าวเสร็จแม่จะโทรบอกพ่อมารับ แล้วไปโรงพยาบาลเลย " น้าแอนผู้น่ารักพูดกับพี่โทโมะแบบฉุนๆนิสสสนึงมั้ง

 

               พี่เขาเคยเป็นอะไรกับข้อเท้านะทำไมน้าแอนดูเป็นห่วง ไม่ค่อยอยากให้พี่เขาแข่งบาส หรือเล่นบาสยังไงยังงั้นเลย แต่ช่างเหอะ ว่าแต่เมื่อไหร่พี่เขาจะเอาแขนและตัวออกไปจากฉันนะ ไม่ใช่ว่าไม่อยากอยู่ใกล้นะ แต่มันนานไปฉันเริ่มหนักแล้ว ถึงแม้ว่าฉันจะถึกแต่แรงฉันไม่ก็ไม่ได้เยอะขนาดที่จะแบกผู้ชายตัวเท่าพี่โทโมะได้นานๆหรอกนะ 

 

" อุ้ย แก้วหนักใช่มั้ย ขอโทษนะพี่ลืม ^^ " สงสัยคงจะรู้ว่าฉันบ่นว่าหนักอยู่ในใจ ก็งี้แหละเขาสื่อสารกันด้วยใจ อิอิ >< (เยอะไปค่ะท่าน น้อยๆหน่อย-0-)

 

 

               พอเราทานข้าวเย็นกันเสร็จ น้าแอนกับพี่โทโมะก็กลับทันที วันนี้พ่อพี่โทโมะมาทานข้าวด้วยแหละ พ่อพี่โทโมะและพ่อฉันโม้เรื่องลูกๆของตัวเองให้กันฟัง ปานว่าลูกของพ่อๆไม่ได้มานั่งร่วงโต๊ะใช้อากาศหายใจด้วยกันยังไงยังงั้น 

 

               ฉันขึ้นห้องมาอาบน้ำ ทำการบ้านเสร็จฉันก็ไปนอนเล่นไลน์ และพอดิพอดีที่แชทกลุ่มไลน์เด้งขึ้น และในกลุ่มนี้มีแค่ฉันกับยัยสองศรีพี่น้องอย่างเฟย์ฟางเท่านั้นที่อยู่ แล้วรู้มั้ยว่าชื่อกลุ่มอะไร มันชื่อ ' กลุ่มรู้ทุกเรื่อง (◡‿◡❀)  ' และถามว่าใครเป็นคนตั้ง ใช่ทุกคนคิดถูก(รึป่าว) ยัยเฟย์เป็นคนตั้ง 

 

FAYEye☆ : แก้วสรุปมาว่ายังไงกับคำถามที่เฟย์ถามไป

 

      คือไม่เข้าใจว่าทำไมไม่คุยในแชทส่วนตัว ทำไมต้องกลุ่ม แต่ก็ช่าง เดี๋ยวยัยฟางก็ต้องรู้

 

FNG ♡. : ถามกันตอนหนายยย มะรู้เรื่องเลอออ

 

               ยัยฟางถามจริงที่แกตอบนี้ยังไม่นอนใช่มะ - -

 

Jarinya S.♠ : ไม่รู้ดิแก

 

 

• FNG ♡. : คุณไม่มีสิทธิ์ตอบว่าไม่รู้ กรุณณาดูชื่อกลุ่มเคอะะ

 

FAYEye☆ : ใช่ เล่ามา

 

Jarinya S.♠ : ก็ได้เล่าก็ได้ แต่พวกแกต้องสัญญาว่าจะไม่บอกใครนะเว้ย

 

FAYEye☆ : OK mai bok kai

 

FNG ♡. : สัญญา

 

Jarinya S.♠ : ฉันเคยแอบชอบพี่เขาตอนเด็กๆ พี่เขาเป็นรักแรกของฉันด้วยซ้ำ พวกแกเข้าใจฉันไหม

   

      ฉันพิมพ์ตอบแชทไป ดูพวกนั้นที่ได้รู้คงอึ้งๆกันไปสินะ ปกติขึ้น่วาอ่านนี้ก็ตอบกลับมาแล้ว แต่นี่ผ่านไป10 วิแล้วนะ ยังไม่ตอบกลับมา (ห้ะะ 10 วิ? -0-)

 

FNG ♡. : ห้ะ !! จริงเหรอแก้ว

 

FAYEye☆ : OMG! -[]- แล้วแกจะกลับไปหารักครั้งแรกหรือแกจะอยู่กับรักปัจจุบัน

         

               ที่ยัยเฟย์ถามมาเอาซะฉันไปต่อไม่ถูกก็ฉันไม่รู้จริงว่าจะเอายังไงต่อดี ปล่อยให้มันเลยตามเลยไป อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด ไม่ช้าก็เร็ว...

 

Jarinya S..♠ : ฉัน ฉันไม่รู้ ฉันสับสนไปหมด

 

FNG ♡. : คิดดีๆนะแก้ว แต่ไม่ต้องเคลียดเนาะ :)

 

Jarinya S.♠ : อ่าฮะ งั้นแก้วไปนอนล่ะนะ ฝันดีทุกคนนน 

 

FNG ♡. : sweet dream :D

 

FAYEye☆ : goodnight XD

 

               เห้อ หลังจากที่ฉันแชทกับสองพี่น้องนั้นเสร็จฉันก็นอนไม่หลับ เลยกะว่าจะเข้าไปดูเฟสสักหน่อย เพื่อที่จะดูความเคลื่อนไหวต่างๆ แล้วฉันกดเข้าไปดูที่การแจ้งเตือน มีรุ่นน้องที่ปลื้มฉันแท็กรูปมาให้ฉันตั้งหลายคนฉันนั่งดูที่ละรูป และกดไลค์ไปที่ล่ะรูป ทั้งรูปทั้งคอมโพส บางอันฉันโคตรฮาเลย แต่แล้วอยู่ดีๆฉันก็มาสะดุดกับการแจ้งเตือนอันหนึ่งคือ....พี่โทโมะเขารับแอดฉันแล้ว วู้ๆๆๆ >< ยังงี้ต้องส่อง

 

 

               จากนั้นฉันก็กดเข้าไปที่ชื่อ Tomo Wissava Thaiyanont นี่พี่เขาชื่อวิศวะเหรอเนี่ยทำไมฉันจำไม่ได้ นามสกุลไทยานนท์ ?

 

จริญญา ไทยานนท์

 

                              ฮิอิ ยังไม่เป็นความจริง งั้นฉันมโนขึ้นเองก่อนก็ได้ ><  แต่จะว่าไปพี่เขาก็ฮอตอยู่นะ ดูไได้จากจำนวนไลค์ 680 คน และที่สำคัญ แม่งมีแต่ผู้หญิงมาไลค์ มาเม้น !!!! ชิ !! แต่ดูเหมือนกับว่าพี่เค้าจะไม่ค่อยเล่น หรือไม่ก็เล่นแต่ไม่โพสอะไรเลย - -  

 

               แล้วถ้าพี่เขาฮอตขนาดนี้ทำไมฉันไม่รู้จักนะ โรงเรียนของฉันนะ ถ้าฮอตแบบนี้ มีคนพูดถึงทั้งแง่ดีไม่ดี พวกฉันต้องรู้ และที่สำคัญรู้จากปากยัยเฟย์ที่ชอบไปเผือกไปเม้าท์มอยมา สงสัยตัวเซาะแซะข่าวยังยัยเฟย์คงทำงานพลาด และพลาดมากกก ! ทักเพสพี่โทโมะดีกว่า

 

 

Kaew Sirimongkonsakul : พี่โทโมะขาเป็นยังไงบ้าง

 

               ฉันส่งข้อความไปตอนตี2 เจ๋ง ไอบ้าที่ไหนจะมานั่งตอบ - -''

               

                เฮ้ออ นอนดีกว่าพรุ่งนี้ยังต้องเจออะไรอีกเยอะเเยะ

 

' ตื้อดึ้ง ! '

 

" หือ แจ้งเตือนอะไรอีกเนี่ย " ปากฉันบ่นแต่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู แม่งง แทบช็อค พี่โทโมะมาตอบแชทฉันตอนตี2ครึ่ง แล้วจู่ก็มีเสียงดังในหูฉันว่า

 

' ไอบ้าที่ไหนจะมานั่งตอบ '

 

               มันก้องอยู่ในหูฉัน ก็ไอบ่านี่ไงมานั่งตอบ  -O-

 

Tomo Wissava  : ก็ดีขึ้นแล้ว ไม่หลับไม่นอนเหรอเรานะ นี่มันตี2กว่าแล้วนะ

 

                 ให้ตายสิฉันจะตอบว่าไรดี หรือจะไม่ตอบแบบนอนเลยไรงี้

 

 

Kaew Sirimongkonsakul : อ้อ กำลังจะนอนแล้ว พี่ล่ะทำไมยังไม่นอน ว่าแต่คนอื่น 

 

Tomo Wissava  : พี่ก็จะนอนแล้วแต่เห็นแชทเฟสเด้ง เลยเข้ามาดู แล้วค่อยนอน

 

Kaew : อ้อ งั้นแก้วไปนอนก่อนนะ ฝันดีค้าบบ

 

Tomo Wissava  : ฝันดีครับ :)

 

                 โอ้ยใจแทบละลายไปยิ้มที่พี่เค้าส่งมาา แบบนี้ฉันว่าฉันต้องนอนหลับฝันดีแน่ๆเลย ฉันคิดไปปนอนบิดๆเบี้ยวๆไป บิดหมอนไปมาด้วยความเขินที่พี่โทโมะส่งคำว่าครับ และยิ้มมา แอร็ยยยยย นอนดีกว่ามั้ยยัยเพ้อเจ้อ แกจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน - - แล้วด้วยความเหนื่อยฉันก็ปิดเปลือกตาและเข้าสู่นิทาไปรอเจอพี่โทโมะในความฝันที่จิตใตสำนึกของฉันมโนขึ้นมา......

 

---

---

 

 

29/7/2015

22.21

 

ฝากติดตามเรื่องนี้กันด้วยนะค่ะ

อย่างที่เราเคยบอก ว่ามีเหตุข้อผิดพลาด เนื้อหาที่เคยลงไป

แล้วเรากลับมาย้อนอ่านใหม่ อยู่ดีๆมันสลับกันมั่วเลย T^T

เราจึงขอลบ และมาลงใหม่

และการลงใหม่ครั้งนี้ มีเนื้อหาใหม่สอดแทรกไปบ้าง

แต่ยังคงอยู่ในลักษณะเดิมอยู่

 

ขอบคุณใครหลายๆคน(หรือเปล่า) ที่ยังติดตามเรื่องนี้กันอยู่

ช่วงนี้เรายุ่ง กับการเตรียมขึ้น มหาลัย ปี1 พอดี #Freshy ค่ะ ><

เราไม่ค่อยมีเวลามาอัพ T^T

แต่เราจะพยายามหาเวลามา และจะอัพให้จบ >O<

 

ปล. ฟิคเรื่องนี้อิงมาจากชีวิตจริงส่วนหนึ่งของบุลคลคนหนึ่งซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้อกับศิลปินในชีวิตจริง และบางส่วนเกิดขึ้นเพราะความมโนของผู้แต่ง ไม่ได้ต้องการให้บุคลในเรื่องเสียหายแต่อย่างใด