นาวีเล่ห์รัก

 

 

รุ่งเช้า

 

 

"ฟางโอเคนะ"แก้วเอ่ยถาม ฟางพยักหน้าเศร้าๆพลางส่งยิ้มให้ส่งยิ้มให้

 

 

"นี่ไงล่ะค่ะคุณแม่พวกผู้หญิงที่ไม่เจียม จ้องจะมาจับพี่ป๊อบ"เสียงพิมเอ่ยขึ้นทำให้สามสาวหันไปมอง

 

 

 

"นี่นะหรอ โลโซมากก"แม่ป๊อบปี้ว่าหลังจากมองรอบๆอย่างดูถูก

 

 

"ผู้หญิงคนนี้ไงล่ะค่ะคุณแม่ที่พี่ป๊อบมาติดพัน"พิมยิ้มเหยาะใส่ฟาง

 

 

"ไม่ดูตัวเองเลยนะ คิดจะมาจับลูกชายฉันงั้นหรอ หวังสูงไปหรือเปล่า"

 

 

"เอ่อ..ไม่ใช่นะค่ะ"

 

 

 

"ไม่ต้องมาพูดให้เสียเวลาที่ฉันมาที่นี่ก็เพื่อจะมาบอกให้เธอเลิกยุ่งกับลูกชายฉัน เพราะลูกชายฉันต้องเหมาะกับคนที่คู่ควรกันเท่านั้น ไม่ว่าจะทั้งหน้าตาหรือฐานะ"แม่ป๊อบปี้ยิ้มเหยาะ

 

 

 

"โอ๊ยยยยยย ทนไม่ไหวแล้วโวยยย อยู่ๆก็มาด่ากันถึงทีอยากจะมีเรื่องหรือไง" แก้วโวยลั่นเตรียมจัเอาเรื่อง

 

 

 

"ยี้ พวกชนต่ำ ทำตัวต่ำๆๆ"พิมว่า ทำให้สามสาวเหลืออด

 

 

 

"แกกก......"เฟย์เตรียมจะเอาเรื่อง

 

 

 

"มีเรื่องอะไรกันเฟย์ฟางแก้ว"กั้งพิชชี่รีบวิ่งมา

 

 

 

"พวกนี้สิค่ะพ่อ มาดูถูกพวกเราว่าเป็นคนชั้นต่ำ"

 

 

 

 

"อ้าวๆๆ พูดหมาๆแบบนี้ก็สวยสิ มาว่าพวกลูกหลานเราได้ไง สูงส่งมาจากไหนกัน"พิชชี่ขึ้นทันทีที่แก้วพูด

 

 

 

"ใจเย็นพิชชี่ พวกคุณเป็นใครมาหาเรื่องพวกเราทำไม"กั้งถาม

 

 

 

"ฉันก็เป็นแม่ของผู้การ ผู้ชายที่แม่ลูกสาวตัวดีของพวกแกทำเสน่ห์ใส่ไงล่ะ"แม่ป๊อบปี้เอ่ย

 

 

 

"แม่"เสียงป๊อบปี้ตะโกนลั่น ทำให้ทั้งหมดหันไปมอง

 

 

"แม่แกเองหรอไอ้หน้าหมี"กั้งว่าพลางจ้องหน้าป๊อบปี้

 

 

"แม่มาทำอะไรที่นี่ พิมเธอพาแม่ฉันมาที่นี่ทำไม"ป๊อบปี้หันมาตะโกนใส่หน้า พิมรีบหลบหลังอย่างกลัวๆ

 

 

 

"หยุดเดี๋ยวนี้นะผู้การ อย่ามาตะโกนใส่น้องนะ"แม่ป๊อบปี้แหวใส่ลูกชาย

 

 

"แล้วแม่มาที่นี่ทำไม ผมบอกแล้วไงว่าฟางไม่เกี่ยวอย่ายุ่งกับเธอ"

 

 

"ตาป๊อบนี่ลูกกล้าเถียงแม่ เพราะผู้หญิงคนนี้หรอ"แม่ป๊อบปี้ชี้หน้าใส่ฟาง

 

 

 

"ผมเคยบอกแม่แล้วว่าผมไม่เคยรักพิม แม่ก็จะบังคับผมอยู่นั้น ผมรักฟางได้ยินไหมครับ"ป๊อบปี้ตวาดลั่น

 

 

 

"แม่ไม่มีทางยอมให้ลูกคว้าผู้หญิงชาวบ้านคนนี้มาเป็นสะใภ้แม่เด็ดขาด คนที่คู่ควรกับลูกคือหนูพิมคนเดียวเท่านั้น คนอื่นแม่ไม่มีทางรับ"ท้ายเสียงหันมาพูดกับฟาง

 

 

 

"คู่ควร พวกคุณเอาอะไรมาวัดฐานะหน้าตาทางสังคมหรอ"กั้งเอ่ยขึ้นหลังทนฟังอยู่นาน

 

 

"ช่าย ลูกพวกแกมันจนไม่คู่ควรกับลูกชายพวกฉัน"

 

 

"แล้วใครว่าลูกสาวของฉันจน" แม่ฟางที่เดินทางมากับท่านนายพลเอ่ยขึ้น

 

 

"แม่/คุณน้า"สามสาวอุทานออกมาพร้อมกัน

 

 

"มล"แม่ป๊อบปี้เอ่ยเรียกเพื่อนสนิทอย่างตะลึง

 

 

 

"หวัดดี รัศมี จินดา รัตนา หนูพิมหนูมีนหนูจินนี่"แม่ฟางเอ่ยทัก ทั้งหกยืนนิ่งตะลึง

 

 

 

"ตะกี้เธอเรียกแม่พวกสามสาวนี่ว่าไงนะ"แม่ป๊อบปี้ที่ได้สติก่อนเอ่ยถามขึ้น

 

 

 

"เธอคงจำไม่ได้ นี่ไงล่ะลูกฟางลูกเฟย์และหลานแก้ว คนที่พวกเธอเคยเจอตอนเด็กๆ และเคยจับคู่ให้ลูกๆพวกเธอไงล่ะ"

 

 

"เธอว่าไงนะ"แม่ป๊อบปี้เอ่ยไม่อยากจะเชื่อ

 

 

 

 

"อย่างที่บอก"แม่ฟางว่า

 

 

 

"สามสาวนี่คือลูกๆบุญธรรมของผมเอง ผมว่านะสามสาวนี้ฐานะก็เท่าๆพวกคุณเลยบางทีอาจจะมากกว่าด้วยซ่ำเพราะมรดกทุกอย่างของผมจะตกเป็นของสามสาวทั้งหมด"ท่านนายพลเอ่ยขึ้นยิ่งทำให้ผู้มาเยือนช็อกไปตามๆกัน

 

 

 

"คุณแม่ค่ะ"พิมสะกิดเบาๆยังไม่หายช็อก

 

 

 

 

"มล ฉัน.."

 

 

"ฉันเสียใจรัศมีที่เธอมาดูถูกลูกๆหลานๆของฉัน "

 

 

"ผมก็ต้องพูดเช่นนั้นเหมือนกันถึงสามสาวจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของผมแต่ผมก็รักและเอ็นดูพวกแกมากกพวกคุณมาดูถูกพวกเธอก็เหมือนดูถูกผมด้วยเช่นกัน"

 

 

"ไม่ ไม่นะท่านนายพล มล"แม่ป๊อบปี้หันมากุมมือเพื่อนสนิท

 

 

"พอได้แล้ว เฟย์ฟางแก้วเข้าบ้าน แล้วพำวกคุณก็ไม่ต้องมาที่นี้อีกลูกพวกคุณและลูกๆของผมจบกันแค่นี้อย่าได้ต้องมาเกี่ยวข้องกันอีก "กั้งพูดจบก็พาสามสาวเข้าบ้านทันที

 

 

"มลๆ"แม่ป๊อบปี้เรียกตามแต่ไม่มีใครสนใจ

 

 

 

"คุณป้าค่า แล้วอย่างงี้ธุรกิจที่เราจะร่วมทำกับคุณน้าพรพิมลจะล่มไหมค่ะ"มีนเอ่ยถามขึ้นอย่างกลัวๆๆ

 

 

"นั้นสิค่ะคุณแม่ ถ้าเป็นอย่างนั้นคุณพ่อเอาพิมตายแน่" พิมเอ่ยอย่างหวั่นๆ

 

 

 

"เพราะคุณแม่คนเดียวที่ทำให้เรื่องกลายเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ผมบอกไว้เลยว่าผมรักฟางและจะทำทุกวิถีทางเพื่อจะให้ฟางกลับมา ถึงคุณแม่จะไม่ยอมก้ตามมมม"

ป๊อบปี้ประกาศลั่น คุณหญิงรัศมีแทบทรุด ไม่คาดคิดเรื่องจะเป็นแบบนี้ไปได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เรื่องพลิก เอาล่ะสิบอกเลยว่ายิ่งจะยุ่งเข้าไปใหญ่