นาวีเล่ห์รัก

10.0

เขียนโดย MiuMin

วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 10.52 น.

  25 บท
  69 วิจารณ์
  42.12K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2557 12.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) เผชิญหน้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
"เหมาหมดเลย" เฟย์พูดเย้าเขื่อนที่วุ่นอยู่กับขายขนม
 
 
"ได้คร้าบบ ... เฟย์!!"เขื่อนตะลึงที่เห็นเเฟนสาว
 
 
"ทำไมเขื่อน ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นด้วย"เหย์พูดขึ้น
 
 
"เปล่าจ๊ะเปล่า เขื่อนแค่ไม่คิดว่าจะเจอเฟย์กลับสาวๆที่นี้" เขื่อนว่าพลางปาดเหงื่อที่เริ่มไหล
 
 
"ร้อนหรือไงเขื่อน ดูสิเหงือไหลเต็มเลย"เฟย์ว่าก่อนซับเหงือให้
 
 
"ป๊อบกับโทโมะไปไหนอ่ะเขื่อน"ฟางถามหาแฟนหนุ่ม เขื่อนสะดุ้งโหย่งง
 
 
"ทำไมต้องสะดุ้งด้วยเขื่อน แปลกๆนะวันนี้" เฟย์ว่าจับผิด
 
 
"ป๊อบมันไปหาซื้อน้ำนะ วันนี้ร้อน" เขื่อนเอ่ยแก้ตัว พลางภาวนาอย่าเพิ่งให้พวกนั้นกลับมา
 
 
"อ้อหรอ "ฟางพูดจับสังเกตุอย่างไม่เชื่อ เขื่อนหลบตาเข้มๆที่จ้องมา
 
 
"แก้วเฟย์รอพี่อยู่นี้ก่อนนะพี่ลืมซื้อของ"ฟางพูดขึ้นหลังจากนึกได้
 
 
 
"ให้แก้วไปเป็นเพื่อนนะ เฟย์รอนี้ล่ะเดี๋ยวมา"แก้วบอก เฟย์พยักหน้ารับ
 
 
"เฮ้ยยย " เขื่อนมองตาม คุณพระคุณเจ้าอย่าให้เจอกันเลยย เพี้ยง
 
 
 
"พิมจินนี่เดี๋ยวมีนกลับไปหาพี่เขื่อนก่อนนะ ปานนี้รอแย่" มีนพูดพลางแยกตัวออกมา
 
 
"พี่ป๊อบคร้าาา พิมร้อนจังหิวน้ำด้วย"พิมอ้อน ป๊อบปี้ส่ายหน้าระอาพยักหน้ารับปลงๆ
 
 
"คู่นี้น่ารักจังเลยเนาะว่าไหมโทโมะ"จินนี่หันมาถามความเห็น โทโมะมองนิ่งๆ
 
 
"ไม่รู้สิ"โทโมะพูดแล้วรีบตามไป จินนี่มองไม่พอใจก่อนจะเดินตามไป
 
 
 
"อุ๊ย! ขอโทษค่ะ" ฟางเอ่ยเมื่อเดินชนคนที่มาอีกทาง
 
 
"เดินประสาอะไรของเธอย่ะ!"พิมตวาดแว้ดใส่ ฟางค่อยๆเงยหน้ามอง
 
 
"ป๊อบ"ฟางเอ่ยเบาๆไม่สนใจคำพูดของพิมที่ตวาดใส่ กลับมองเลยไปอีกคน
 
 
"ฟาง"ป๊อบพูดอย่างตกใจไม่คาดคิดจะเจอแฟนสาวที่นี้
ฟางมองมือพิมที่เกาะแขนป๊อบปี้นิ่งๆ ป๊อบปี้รีบสะบัดออกทันทีที่ฟางจ้อง
 
 
"แกนี่เองที่พวกฉันเจอที่ร้านกาแฟนิ" พิมพูดขึ้นหลังมองหน้าฟาง
 
 
"มีอะไรฟาง"แก้วที่เดินมาตามหลังเอ่ยขึ้น พลางมองหน้าป๊อบปี้งงก่อนจะมองเลยไปเห็นโทโมะที่เดินมากับจินนี่
 
"มีอะไรว่ะไอ้ป๊อบ..เฮ้ยย ฟางแก้ว" โทโมะเอ่ยถามก่อนแปลงเปลี่ยนเป็นตกใจ
 
 
"โทโมะรู้จักแม่พวกนี้ด้วยหรอ"จินนี่ถามแต่ทั้งหมดเงียบ ฟางจ้องหน้าป๊อบปี้นิ่งๆ ป๊อบมองอย่างใจไม่ดี
 
 
"ฟางคือป๊อบ.."ป๊อบปี้กุมมือฟางไว้อย่างจะขออธิบาย
 
 
"พี่ป๊อบ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไปกุมมือมันทำไมปล่อยน่ะ"พิมรีบแกะมือทั้งสองคนออก
 
 
"แกอย่ามายุ่งกับคู่หมั้นฉันนะ"คำพูดของพิมเหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจฟางหันมามองหน้าป๊อบปี้อย่างผิดหวังเสียใจ
 
 
"ไม่น่ะฟาง "ป๊อบปี้ที่เห็นสีหน้าแฟนสาวก็ใจหาย
 
 
 
"กลับกันเถอะแก้ว"ฟางพูด ป๊อบปี้รวบร่างบางเข้ามากอด พิมร้องกริ๊ดลั่นตลาด
 
 
 
"กริ๊ดดดดดดดดด พี่ป๊อบปล่อยมันเดี๋ยวนี้นะ"
 
 
 
"หุบปากเธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน!!"ป๊อบปี้ตวาดใส่ พิมยืนตะลึง
 
 
"ปล่อยฉันนนะ อย่ามาแตะต้องตัวฉัน"ฟางว่าพลางสะบัดตัวหนี
 
 
"ฟางถ้าฟางไม่ฟังป๊อบ ป๊อบจะไม่ปล่อย ฟางฟังป๊อบก่อนนะค่ะคนดี"ป๊อบว่าพลางกระชับอ้อมกอดให้แน่กลัวคนร่างบางจะหนีหายไป
 
 
"ก็ได้ป๊อบ ฟางจะฟังคำอธิบาย" ฟางพูดป๊อบค่อยๆคลายอ้อมกอดก่อนจะหันร่างบางมาเผชิญหน้า
 
 
"ผู้หญิงคนนี้ชื่อพิม เป็นคนที่ทางบ้านอยากให้ป๊อบแต่งงานด้วย แต่ป๊อบไม่ได้รักพิม ป๊อบถึงหนีมาอยู่ที่อัมพวานี้ ถ้าป๊อบรักเธอป๊อบจะหนีมาอยู่ที่นี่ทำไม" ป๊อบปี้ว่า ทำให้ฟางคิดตาม
 
 
"พี่ป๊อบทำไมพูดแบบนี้"พิมพูดขึ้น
 
 
"พี่พูดเรื่องจริง พี่รักฟางพี่ไม่ได้รับพิม" ป๊อบปี้ว่าทำให้ฟางเขินหน้าแดงไม่นึกว่าชายหนุ่มจะบอกรักตนให้คนอื่นฟัง 
 
 
"จำคำพูดของพี่ไว้แล้วพี่จะเสียใจที่กล้าพูดแบนี้กับพิม"พิมจ้องหน้าฟางอย่างโกรธแค้น ก่อนจะลากจินนี่ให้กลับ ป๊อบถอนใจอย่างโล่งอกก่อนจะหันมาหาแฟนสาว
 
 
"ปล่อยฟางได้ล่ะ"ฟางพูดนิ่งๆทำให้ชายหนุ่มใจแป๋ว
 
 
"ฟางงง"
 
 
"แก้วกลับเถอะเราต้องรีบไปเปิดร้าน"ฟางไม่สนใจชายหนุ่มชักชวนแก้วให้กลับ
 
 
"ฟางงงงง" ป๊อบปี้รั้งร่างบางไว้
 
 
"หาคำแก้ตัวที่ฟังขึ้นได้แล้ว เราค่อยมาคุยกับ " ฟางสะบัดมืออก
ป๊อบปี้มองตามร่างบางอย่างหงอยๆ โทโมะตบบ่าเพื่อนอย่างให้กำลังใจ
 
 
 
"เฟย์ทำไมสถาพเป็นแบบนี้" ฟางถามขึ้นเมื่อเห็นสภาพของน้องสาว
 
 
"พี่ฟางงงงง ฮื่ออๆๆๆๆ"เฟย์โผล่เข้ากอดพี่สาวสะอื่นไห้
 
 
"แกทำอะไรยัยเฟย์ห๊า!"แก้วกระชากคอเขื่อน
 
 
 
"เฟย์เลิกกับเขื่อนแล้วพี่ฟาง เขื่อนมีคนอื่นน" เฟย์สะอื้นไห้ ฟางลูบหัวน้องสาวเบาๆ
 
 
 
"ไอ้พวกนี้เนี่ยยยย" แก้วง้างหมัดจะชกแต่โดนรั้งไว้ก่อน
 
 
 
"จะทำอะไรของเธอยัยทอม" โทโมะจับมือแก้วไว้ เขื่อนมองอย่างขอบคุณ
 
 
 
 
"ปล่อยฉันฉันจะเอาเลือดชั่วๆของเพื่อนนายออกจากปาก" แก้วว่าพลางสะบัดมือออก โทโมะจับแน่นไม่ปล่อย
 
 
 
"พอเถอะแก้ว กลับกันเถอะ" ฟางพูดขึ้น แก้วมองไม่เข้าใจ
 
 
 
 
"ทำไมล่ะฟาง" 
 
 
"กลับกันก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง " ถ้ายประโยคหันหน้ามาทางป๊อบปี้ ชายหนุ่มสะดุ้งเฮือกก  แก้วปล่อยมืออย่างฮึมฮัดทำอะไรไม่ได้ ฝากไว้ก่อนเถอะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ลืมกันหรือยังหนอออ อย่าเพิ่งทิ้งกันน่าา อยู่เป็นกำลังใจให้กันก่อน พลีสสสสสส 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา