นาวีเล่ห์รัก

มุมสบายอัมพวา

"พี่ฟางง นี่หลายวันแล้วนะพีฟางไม่ยอมคุยกับนายหน้าหมีนั้นเลย" เฟย์ว่าทำให้ฟางชะงัก

"นั้นดิฟาง เป็นอะไรไป"แก้วว่า

"เปล่านี่ ฟางแค่อยากขอเวลา"

"ฟางแก้วถามจริงๆเถอะฟางมีเรื่องอะไรในใจ เราไม่เคยมีอะไรปิดบังกันนะฟาง"

"ไม่มีอะไรจริงๆ ฟางแค่อยากได้เวลา"ฟางว่าโดยไม่รู้ตัวว่ามีอีกสามหนุ่มยืนอยู่ข้างหลัง

"ฟางทำแบบนี้มันมีแต่จะเจ็บทั้งสองฝ่ายนะ ทางที่ดีคุยๆกันไปเถอะ" แก้วว่าพลางสบตากับสามหนุ่ม

"ฟางไม่แน่ใจเลยย"ฟางว่าถอนหายใจ แก้วเฟย์เขื่อนโทโมะรีบย่องออกไป

"ฟางไม่รู้ว่าอนาคตความรักของฟางกับป๊อบปี้จะไปกันรอดไหม"

"นั้นมันเรื่องของอนาคต ไม่ใช่ตอนนี้นี่ฟางทำไมไม่ให้โอกาศป๊อบ" ป๊อบปี้พูดขึ้น ฟางตกใจหันกลับ

"ป๊อบ" ฟางตกใจ ป๊อบปี้เดินสุขุมเข้ามา

"ป๊อบไม่รู้ว่าฟางไม่สบายใจเรื่องอะไร แต่ป๊อบอยากให้ฟางรู้ว่าป๊อบรักฟางมากกก มากจนไม่รู้จะแสดงออกแบบไหน และในเมื่อคนเป็นแฟนกัน เขาก็ต้องมีเรื่องทั้งสุขทั้งทุขร่วมกันและต้องพูดคุยกันไม่ใช่เก็บไว้คนเดียว" ป๊อบปี้ร่ายยาวว ฟางยืนน้ำตาคลอ

"ไม่ร้องนะฟาง อย่าร้องสิ โอ๋โอ๋"ป๊อบปี้รวบร่างบางมาเอ่ยปลอบใจ

"ฟางขอโทษนะป๊อบ ฟางรักป๊อบมากมากจนกลัวจะเสียป๊อบ แล้วถ้าวันนั้นฟางไม่มีป๊อบฟางคงทนไม่ได้ ทนไม่ไหวเหมือนตอนที่ป๊อบจากฟางไป ฟางคงทำใจไม่ได้ " ฟางร้องไห้อย่างหนัก ป๊อบปี้ลูบหัวอย่างเอ็นดู

"โธ่ เด็กน้อยคิดไปเองเออเองหมด "

"ก็ฟางกลัวนี่"

"ป๊อบจะไม่หายไปไหนอีก ป๊อบจะอยู่กลับฟางตลอดเลย "

"จริงนะ"

"อื้มม จริงสิ อย่าขี้แยดิ"ป๊อบปี้ปาดน้ำตาบนแก้วนวลอย่างแผ่วเบา

"โอ๊ยยยย พี่ใครเนี่ยคิดไปได้" เฟย์บ่นออกมาจากที่ซ่อนหลังจากแอบดูตั้งนาน

"นั้นสิ คิดไปได้"แก้วว่าพลางปัดใบไม่ออกจากหัวโดยมีโทโมะช่วย

"ก็มันกลัวนี่"ฟางบ่นงึมงำกับอกป๊อบปี้ ทั้งหมดเลยหัวเราะใส่

"ไม่เอาแบบนี้ล่ะนะฟางมีอะไรมาถามป๊อบตรงๆเลยนะ อย่าคิดไปเองคนเดียว"

"อื้ม ฟางสัญญา"

"นี่ๆ มากินกาแฟไมเดี๋ยวแก้วทำให้ จะได้สบประมาทคนด้วยที่มาว่าร้านเราบ้านนอก"

"ใครว่าหรอแก้ว" โทโมะถามขึ้น

"ก็มีพวกผู้หญิงสามคนนะแวะมาที่ร้าน แล้วมาตินู่นตินี่เลยโดนพี่ฟางตอกกลับ กลับบ้ายแทบไม่ถูกทาง"

เฟย์ว่าพลางนั้งข้างๆเขื่อน

"จริงหรอจ๊ะเฟย์เย่ มันน่านักที่กล้ามาว่าร้านเฟย์เย่ของเขา ผู้หญิงก็เถอะ" เขื่อนว่า

"คนแถวนี้หรือเปล่าฟาง"ป๊อบปี้หันมาถาม

"ไม่น่าจะใช่นะ ดูเหมือนพวกคนหนูด้วยล่ะ"

"พวกคุณหนูงั้นหรอ สามคนด้วย"โทโมะบ่นใช้ความคิด

"บ่นอะไรไอ้ผีญี่ปุ่น" แก้วว่าพลางยื่นแก้วกาแฟให้

"เปล่าๆนะ"โทโมะปฎิเสษพลางสบตากับป๊อบปี้

"หรออ"

"ก็อร่อยดีนะสงสัยพวกนั้นปากไม่ถึง" เขื่อนว่า เฟย์ตบมืออย่างชอบใจ

"นายพูดเข้าหูฉันก็วันนี้ล่ะ"เฟย์หัวเราะชอบใจ

"ฟางป๊อบขอมาช่วยฟางทุกวันได้ป่ะ ป๊อบอยากอยู่กับฟางนานๆๆๆ"ป๊อบปี้อ้อน

"แล้วป๊อบไม่ทำงานที่บ้านยายโฟร์หรือไง เด๋วก็โดนไล่ออกหรอก"

"ก็ทำตอนเช้าๆกับตอนเย็นไง ไม่มีอะไรมากหรอก"

"ตามใจเถอะ" ฟางว่าทำหน้ามู่ทู่ใส่ ป๊อบปี้หัวเราะชอบใจ

อีกมุมหนึ่ง

ปรากฎร่างหนึ่งในเงาต้นไม้ที่ยืนแอบดู

"มีความสุขกันให้มากๆเถอะ เวลาความทุกข์ของพวกแกกำลังจะมาถึง!!"

สั้นหน่อยน่าาา