Please! Love me. My boy รักแล้วให้ทำไง......ถอนใจก็ไม่ขึ้น

-

เขียนโดย Meepooh

วันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.52 น.

  4 ตอน
  3 วิจารณ์
  8,007 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2557 20.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่(NC)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     เขาทำกับผมอย่างนี้ได้ไง มั่วไปทั่วงั้นหรอ เขาไม่มีสิทธจะมาว่าผมอย่างนี้นะ ผมเดินไปส่องดูตัวเองที่กระจก มีรอยแดงตามลำคอ หน้าอก ไหล่มีอยู่เต็มไปหมด รอยแดงตามข้อมือเป็นรอยมือ ทั้งที่เขารู้ว่าผมมีแรงน้อยกว่าเขา เขาก็ยังให้แรงของเขาทำร้ายผมงั้นหรอ ฝักบัวยังคงเปิดรดตัวผมอยู่อย่างนั้น ขอเริ่มสั่นจนทรุดตัว ตอนนี้ผมหนาวมาก พอจะเอื้อมมือไปปิดฝักบัว ผมก็รู้สึกหมดแรง สติดับวูบทันที........"ก้อกกกกๆๆๆๆๆไอ้เอเจเปิดห้องกน่อยกุมีเรื่องจะคุยด้วย "ร่างสูงของแทมเปยืนเคาะประตูอยู่อย่างนั้น แต่เมื่อเขาเห็นร่าสูงเดินมาก็เลยถาม"อ้าว!ไอ้เอเจ มึงอยู่นี่แล้วใครอยู่ในห้องวะ กุได้ยินเสียงน้ำไหล""คงเป็นรูมเมทกุมั้ง""ใครวะ""ก็อัลมอนต์ไง เฮ้ย!"ร่างสูงรีบวิ่งไปเปิดประตู เขาคิดว่าร่างบางน่าจะกลับมาตั้งนานแล้ว ไม่น่าจะอาบน้ำนานขนาดนี้ เมื่อเขาเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปก็เจอร่างบางนอนหมดสติอยู่ในห้องน้ำ หลังพิงกำแพงอยู่ เขาจึงรีบอุ้มร่างบางมาบนเตียงทันที"เฮ้ย!ไมน้องกุเป็นงี้วะ มีแต่รอยแดงเต็มไปหมดเลย?"แทมเปถามขึ้น"..........."ร่างสูงไม่ตอบ แต่ถามกลับมาว่า"น้องมึง?""เออ น้องกุ กุกับน้องอัลตกลงกันว่าจะเป็นพี่น้องกัน เพราะต่างฝ่ายต่างอยากมีพี่และน้อง""แล้วไมต้องกอดกันขนาดนั้นวะ?""ก็คนมันดีใจนิ แล้วตอนที่มึงเอาตัวอัลไป มึงทำไรรึเปล่า รอยเต็มตัวขนาดนี้"".............!!"ร่างสูงสะดุ้งนิดหน่อย"กุก็ช่วยอะไรไม่ได้นะ เคลียกันเองเหอะ อ้อ ลืมบอกไป มึงไม่ต้องกลัวว่ากุจะชอบอัลนะเว้ย เพราะกุชอบคนโนตมเว้ย! บายไปละ ดูแลน้องอัลด้วย"พูดจบร่างสูงของแทมเปก็เดินไป เอเจเดินไปนั่งใกล้ร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงพร้องกับลูบผม เขารู้ผิดที่ไม่ให้ร่างบางพูดอะไรเลยแถมยังล่วงเกินเขาอีก เขาเอามือของร่างบางมาทาบกับแก้มของตัวเอง สักพักเขาก็หลับไป+++++++++++++ ผมปรือตาขึ้นมาเพราะแสงแดดที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ผมกำลังจะเอื้อมมือไปปิดม่านแตีมือผมขยับไม่ได้ พอดูก็เห็นร่างสูงนอนกุมมือผมอยู่ผมจึงยิ้มออกมา บ้าจริง!จะยิ้มทำไมเล่า แกต้องโกรธดิโกรธสิถึงจะถูก คิดได้ดังนั้นผมจึงรีบสะบัดมือออกจากร่างสูงทำให้เขารู้สึกตัว"อืม ตื่นแล้วหรอ^^"นี่มันลืมแล้วรึไงว่ามันทำอะไรไว้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเมนมารึไงวะ"................"ผมเงียบ แล้วจ้องหน้าเขา"หิวมั้ย เดี๋ยวทำข้าวให้กิน?""..............."ไม่ตอบ จ้อง...."เอาอาหารเช้าดีกว่านะ"ผมหลบหน้าแล้วเดินลุกออกจากเตียงกำลังจะเดินไปห้องน้ำแต่ทะว่ามีมือของร่างสูงมาจับแขนผมไว้ผมจำรีบสะบัดออกอย่างแรง"ขอโทษ!"ร่างสูงตะโกนออกมาทำให้ผมสะดุ้ง"อะไร?"ผมตอบอย่างตัดเพ้อ"ขอโทษที่ทำร้ายร่างกายนาย ทั้งที่สัญญาแล้วว่าจะไม่ล่วงเกินถ้านายไม่ยินยอม!""หึ สำนึกได้ก็ดี!!"ผมตะโกนกลับไปบ้าง"ทำไมละ!ทั้งที่ไม่เคยยิ้มให้แบบนั้น ไม่เคยเกินฉันเลยแท้ๆ พอกับมันแล้วยอมให้กอดแถมยังไม่ผลักไสออกไปอีก แล้วฉันละ ทำไม!!!!!!!" ร่างสูงตะโกนใส่ผมอย่างโมโห พร้อมกับเขย่าร่างผมจนผมรู้สึกเจ็บ"เจ็บ"ผมพูดเสียงแผ่ว โอ้ย!ไหล่กุ ชาติที่แล้วแกทำบุญมาแค่ไหนว่ะ ซวยตลอดTT ร่างสูงค่อยๆคลายมือออกจากไหล่ผม ผมเห็นตาของเขามาน้ำตาคลอเบ้าตาอยู่ จมูกและขอบตาเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆทำให้ผมรู้สึกผิดทั้งๆที่ผมควรจะโกรธ"อย่าร้อง"ผมพูดเสียงเบาพร้อมกับเอามือจับหน้าของเขาเขาเอามือหนาของเขามาจับมือผมกำไว้แน่ "มันออกมาเอง กุไม่ได้บีบน้ำตา กุไม่ได้แสลงละคร กุๆม่เคยเสแสร้งเวลาอยู่กับมึง มึงเป็นใคร มาจากไหน ทำไมถึงทำให้กุรู้สึกกังวลหงุดหงิดตลอดเวลา"ร่างสูงกอดผมแน่นผมจึงกอดตอบ"รักนะ รึงมากนะ รักมึงมากนะ อย่าไปไหนเลย อยู่กับกูนะ ขอร้อง...."ร่างสูงพูดขึ้น ทำให้ผมหลุดยิ้มออกมา"เมื่อไหร่?""ไม่รู้ กุก็เพิ่งรู้เหมือนกัน ""อืม ผมก็รักพี่นะ"ร่างสูงดูชะงักไปนิดหลังจากที่ผมพูดคำนั้นออกไป "เมื่อไหร่?""ผมก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกที เพียงแค่วันเดียวผมก็เริ่มเชื่อใจและอยากอยู่ด้วยตลอดเวลา^____^"ร่างสูงยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยนผมจึงยิ้มตอบอย่างอ่อนโยนเช่นกัน"ขอได้มั้ย?""ขออะไร?""ขอทั้งตัวและหัวใจเลย""เอาไปสิ ไม่มีเหลือแล้วนี่"ผมพุดอย่างเขิล ผมรู้ว่ามันอาจจะเจ็บและต้องทำใจแต่ถึงยังไงผมก็ยังอยากมอบสิ่งสำคัญให้เขา เขายิ้มอ่อนจะก้มลงมาจูบผมอย่างอ่อนโยนลิ้นร้อนของเขาเข้ามาในโพรงปากของผมตวัดไปมาแล้ววนมาหยอกล้อกับลิ้นขิงผมอยู่นาน จนผมเริ่มขาดอากาศหายใจเขาจึงถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดาย แล้วหันมาเล่นกับหน้าอกของผมต่อ เขาเอาลิ้นเลียอยู่อย่างนั้นจนแก่นกายของผมตั้งขึ้นมือนึงเขาเล่นกับหน้าอกของผม ลิ้นอยู่ที่หน้าอกอีกด้าน อีกมือนึงก็จับแก่นกายของผมออกมา"อ๊าาาาาาาาาาา อื้อ ฮ้าาาาาา"ผมร้องเสียงหวานออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ เสียงผม น่าอายจังผมจึงเอามือปิดปากทำให้เขาเริ่มได้ใจแล้วชักของผมแรงและรัวความเสียวซ่านมากมายจนผมรู้สึกได้"อาาา ทำให้ฉันด้วยสิ"เขาเอามือผมไปจับแก่นกายของเขา แม่เจ้า!นี่อะไรนะOoO ไอ้นี่เหรอจะเข้าไปในตัวผมไมมันใหญ่อย่างนี้ใหญ่เกินไปแล้วก้นช้านนนนนToT"ครางออกมาด้วยสิ ฉันชอบเสียงของนายนะ "เขาพูดข้างหูผมพร้อมกับงับที่หูผมเบาๆผมใช้สองมือช่วยเขา ปากของผมจึงเริ่มครางอีกครั้ง"อ้า ซี๊ดดดดไม่ไหว อะ ออกแล้ว อื้อ" น้ำสีขาวขุ่นของผมพุ่งออกมาใส่มือของเอเจ เขายิ้มมุมปากแต่ไม่พุดอะไร แล้วแยกขาผมออกเผยให็เห็นช่องทางรักสีหวาน เขาเอาลิ้นเลยช่องทางรักอย่างไม่รังเกียดพร้อมกับเอามือที่เปื้อนน้ำของผมใส่เข้าไปอย่างช้าๆ"อื้อ เจ็บ""เดียวก็ไม่เจ็บแล้ว ผ่อนคลายนะอย่าเกร็ง"เขาเริ่มเอานิ้วที่สองใส่ลงไปพร้อมกับขยับช้าๆ ผมรู้สึกเสียวมาก"อะ อ่า อ้าาาา""คงได้แล้วมั้ง"เขาเอาลิ้นเลยริมฝีปากแล้วเอาแก่นกายของเขามาจ่อที่ช่องทีรักของผมค่อยๆใส่เข้าไปทีละนิดจนมิด ความเจ็บพุ่งปรี๊ด มันเจ็บมาก เจ็บอย่างบอกไม่ถูก น้ำตาของผมค่อยๆไหลออกมาพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาทางช่องทางรัก"จับแขนผมไว้นะ หยิกผมมากเท่าไหน่ก็ได้ อย่าเจ็บคนเดียวนะ"เขาพุดอย่างอ่อนโยน"อื้อ""ขยับละนะ" เขาเริ่มกระแทกลงมาอย่างแรงตอนนี้ผมไม่ค่อยเจ็บแล้วแต่ความเสียวเข้ามาแทนที่เขากระแทกลงมาซ้ำแล้วซ้ำอีก สะโพกบางของผมโดนอัดไม่ยั้ง "อ้าาาไม่ไหวแล้ว เอเจ อ้ะ อ้าาา""พร้อมกันนะ"เขาเอามือของเขามาสานกับมือของของผมจับแน่นพร้อมกับโน้มคอลงมาจูบอย่างดูดดื่มและปลดปล่อยน้ำรักมาเต็มช่องทางรักของผมจนล้นออกมา จึงถอดออกแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆผม"มีความสุขจัง ปะ ไปอาบน้ำกัน"เขาพูด"ไม่อะ เหนื่อยแล้วนอนทั้งอย่างนี้ละ"ผมพูดพร้อมกับเอาแขนของเอามากอดผม ผมซุกเข้าไปในแผงอกกว้างของเขา"ก็ได้ ฝันดีนะ ที่รักสุดแสบของผม"เขาพูดพร้อมกับจูบหน้าผากผม สักพักผมจึงผลอยหลับไป
++++++++++++
ขอโทษนะค่ะที่อัพช้าอย่าลืมกันน้า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา