Please! Love me. My boy รักแล้วให้ทำไง......ถอนใจก็ไม่ขึ้น
เขียนโดย Meepooh
วันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.52 น.
แก้ไขเมื่อ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2557 20.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่(NC)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เขาทำกับผมอย่างนี้ได้ไง มั่วไปทั่วงั้นหรอ เขาไม่มีสิทธจะมาว่าผมอย่างนี้นะ ผมเดินไปส่องดูตัวเองที่กระจก มีรอยแดงตามลำคอ หน้าอก ไหล่มีอยู่เต็มไปหมด รอยแดงตามข้อมือเป็นรอยมือ ทั้งที่เขารู้ว่าผมมีแรงน้อยกว่าเขา เขาก็ยังให้แรงของเขาทำร้ายผมงั้นหรอ ฝักบัวยังคงเปิดรดตัวผมอยู่อย่างนั้น ขอเริ่มสั่นจนทรุดตัว ตอนนี้ผมหนาวมาก พอจะเอื้อมมือไปปิดฝักบัว ผมก็รู้สึกหมดแรง สติดับวูบทันที
.
.
.
.
.
.
.
.
"ก้อกกกกๆๆๆๆๆไอ้เอเจเปิดห้องกน่อยกุมีเรื่องจะคุยด้วย "ร่างสูงของแทมเปยืนเคาะประตูอยู่อย่างนั้น แต่เมื่อเขาเห็นร่าสูงเดินมาก็เลยถาม
"อ้าว!ไอ้เอเจ มึงอยู่นี่แล้วใครอยู่ในห้องวะ กุได้ยินเสียงน้ำไหล"
"คงเป็นรูมเมทกุมั้ง"
"ใครวะ"
"ก็อัลมอนต์ไง เฮ้ย!"ร่างสูงรีบวิ่งไปเปิดประตู เขาคิดว่าร่างบางน่าจะกลับมาตั้งนานแล้ว ไม่น่าจะอาบน้ำนานขนาดนี้ เมื่อเขาเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปก็เจอร่างบางนอนหมดสติอยู่ในห้องน้ำ หลังพิงกำแพงอยู่ เขาจึงรีบอุ้มร่างบางมาบนเตียงทันที
"เฮ้ย!ไมน้องกุเป็นงี้วะ มีแต่รอยแดงเต็มไปหมดเลย?"แทมเปถามขึ้น
"..........."ร่างสูงไม่ตอบ แต่ถามกลับมาว่า"น้องมึง?"
"เออ น้องกุ กุกับน้องอัลตกลงกันว่าจะเป็นพี่น้องกัน เพราะต่างฝ่ายต่างอยากมีพี่และน้อง"
"แล้วไมต้องกอดกันขนาดนั้นวะ?"
"ก็คนมันดีใจนิ แล้วตอนที่มึงเอาตัวอัลไป มึงทำไรรึเปล่า รอยเต็มตัวขนาดนี้"
".............!!"ร่างสูงสะดุ้งนิดหน่อย
"กุก็ช่วยอะไรไม่ได้นะ เคลียกันเองเหอะ อ้อ ลืมบอกไป มึงไม่ต้องกลัวว่ากุจะชอบอัลนะเว้ย เพราะกุชอบคนโนตมเว้ย! บายไปละ ดูแลน้องอัลด้วย"พูดจบร่างสูงของแทมเปก็เดินไป เอเจเดินไปนั่งใกล้ร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงพร้องกับลูบผม เขารู้ผิดที่ไม่ให้ร่างบางพูดอะไรเลยแถมยังล่วงเกินเขาอีก เขาเอามือของร่างบางมาทาบกับแก้มของตัวเอง สักพักเขาก็หลับไป
+++++++++++++
ผมปรือตาขึ้นมาเพราะแสงแดดที่ส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ผมกำลังจะเอื้อมมือไปปิดม่านแตีมือผมขยับไม่ได้ พอดูก็เห็นร่างสูงนอนกุมมือผมอยู่ผมจึงยิ้มออกมา บ้าจริง!จะยิ้มทำไมเล่า แกต้องโกรธดิโกรธสิถึงจะถูก คิดได้ดังนั้นผมจึงรีบสะบัดมือออกจากร่างสูงทำให้เขารู้สึกตัว
"อืม ตื่นแล้วหรอ^^"นี่มันลืมแล้วรึไงว่ามันทำอะไรไว้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเมนมารึไงวะ
"................"ผมเงียบ แล้วจ้องหน้าเขา
"หิวมั้ย เดี๋ยวทำข้าวให้กิน?"
"..............."ไม่ตอบ จ้อง....
"เอาอาหารเช้าดีกว่านะ"ผมหลบหน้าแล้วเดินลุกออกจากเตียงกำลังจะเดินไปห้องน้ำแต่ทะว่ามีมือของร่างสูงมาจับแขนผมไว้ผมจำรีบสะบัดออกอย่างแรง
"ขอโทษ!"ร่างสูงตะโกนออกมาทำให้ผมสะดุ้ง
"อะไร?"ผมตอบอย่างตัดเพ้อ
"ขอโทษที่ทำร้ายร่างกายนาย ทั้งที่สัญญาแล้วว่าจะไม่ล่วงเกินถ้านายไม่ยินยอม!"
"หึ สำนึกได้ก็ดี!!"ผมตะโกนกลับไปบ้าง
"ทำไมละ!ทั้งที่ไม่เคยยิ้มให้แบบนั้น ไม่เคยเกินฉันเลยแท้ๆ พอกับมันแล้วยอมให้กอดแถมยังไม่ผลักไสออกไปอีก แล้วฉันละ ทำไม!!!!!!!" ร่างสูงตะโกนใส่ผมอย่างโมโห พร้อมกับเขย่าร่างผมจนผมรู้สึกเจ็บ
"เจ็บ"ผมพูดเสียงแผ่ว โอ้ย!ไหล่กุ ชาติที่แล้วแกทำบุญมาแค่ไหนว่ะ ซวยตลอดTT ร่างสูงค่อยๆคลายมือออกจากไหล่ผม ผมเห็นตาของเขามาน้ำตาคลอเบ้าตาอยู่ จมูกและขอบตาเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆทำให้ผมรู้สึกผิดทั้งๆที่ผมควรจะโกรธ
"อย่าร้อง"ผมพูดเสียงเบาพร้อมกับเอามือจับหน้าของเขาเขาเอามือหนาของเขามาจับมือผมกำไว้แน่
"มันออกมาเอง กุไม่ได้บีบน้ำตา กุไม่ได้แสลงละคร กุๆม่เคยเสแสร้งเวลาอยู่กับมึง มึงเป็นใคร มาจากไหน ทำไมถึงทำให้กุรู้สึกกังวลหงุดหงิดตลอดเวลา"ร่างสูงกอดผมแน่นผมจึงกอดตอบ
"รักนะ รึงมากนะ รักมึงมากนะ อย่าไปไหนเลย อยู่กับกูนะ ขอร้อง...."ร่างสูงพูดขึ้น ทำให้ผมหลุดยิ้มออกมา
"เมื่อไหร่?"
"ไม่รู้ กุก็เพิ่งรู้เหมือนกัน "
"อืม ผมก็รักพี่นะ"ร่างสูงดูชะงักไปนิดหลังจากที่ผมพูดคำนั้นออกไป
"เมื่อไหร่?"
"ผมก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกที เพียงแค่วันเดียวผมก็เริ่มเชื่อใจและอยากอยู่ด้วยตลอดเวลา^____^"ร่างสูงยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยนผมจึงยิ้มตอบอย่างอ่อนโยนเช่นกัน
"ขอได้มั้ย?"
"ขออะไร?"
"ขอทั้งตัวและหัวใจเลย"
"เอาไปสิ ไม่มีเหลือแล้วนี่"ผมพุดอย่างเขิล ผมรู้ว่ามันอาจจะเจ็บและต้องทำใจแต่ถึงยังไงผมก็ยังอยากมอบสิ่งสำคัญให้เขา
เขายิ้มอ่อนจะก้มลงมาจูบผมอย่างอ่อนโยนลิ้นร้อนของเขาเข้ามาในโพรงปากของผมตวัดไปมาแล้ววนมาหยอกล้อกับลิ้นขิงผมอยู่นาน จนผมเริ่มขาดอากาศหายใจเขาจึงถอนริมฝีปากออกอย่างเสียดาย แล้วหันมาเล่นกับหน้าอกของผมต่อ เขาเอาลิ้นเลียอยู่อย่างนั้นจนแก่นกายของผมตั้งขึ้นมือนึงเขาเล่นกับหน้าอกของผม ลิ้นอยู่ที่หน้าอกอีกด้าน อีกมือนึงก็จับแก่นกายของผมออกมา
"อ๊าาาาาาาาาาา อื้อ ฮ้าาาาาา"ผมร้องเสียงหวานออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ เสียงผม น่าอายจังผมจึงเอามือปิดปากทำให้เขาเริ่มได้ใจแล้วชักของผมแรงและรัวความเสียวซ่านมากมายจนผมรู้สึกได้
"อาาา ทำให้ฉันด้วยสิ"เขาเอามือผมไปจับแก่นกายของเขา แม่เจ้า!นี่อะไรนะOoO ไอ้นี่เหรอจะเข้าไปในตัวผมไมมันใหญ่อย่างนี้ใหญ่เกินไปแล้วก้นช้านนนนนToT
"ครางออกมาด้วยสิ ฉันชอบเสียงของนายนะ "เขาพูดข้างหูผมพร้อมกับงับที่หูผมเบาๆผมใช้สองมือช่วยเขา ปากของผมจึงเริ่มครางอีกครั้ง
"อ้า ซี๊ดดดดไม่ไหว อะ ออกแล้ว อื้อ" น้ำสีขาวขุ่นของผมพุ่งออกมาใส่มือของเอเจ เขายิ้มมุมปากแต่ไม่พุดอะไร แล้วแยกขาผมออกเผยให็เห็นช่องทางรักสีหวาน เขาเอาลิ้นเลยช่องทางรักอย่างไม่รังเกียดพร้อมกับเอามือที่เปื้อนน้ำของผมใส่เข้าไปอย่างช้าๆ
"อื้อ เจ็บ"
"เดียวก็ไม่เจ็บแล้ว ผ่อนคลายนะอย่าเกร็ง"เขาเริ่มเอานิ้วที่สองใส่ลงไปพร้อมกับขยับช้าๆ ผมรู้สึกเสียวมาก
"อะ อ่า อ้าาาา"
"คงได้แล้วมั้ง"เขาเอาลิ้นเลยริมฝีปากแล้วเอาแก่นกายของเขามาจ่อที่ช่องทีรักของผมค่อยๆใส่เข้าไปทีละนิดจนมิด ความเจ็บพุ่งปรี๊ด มันเจ็บมาก เจ็บอย่างบอกไม่ถูก น้ำตาของผมค่อยๆไหลออกมาพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาทางช่องทางรัก
"จับแขนผมไว้นะ หยิกผมมากเท่าไหน่ก็ได้ อย่าเจ็บคนเดียวนะ"เขาพุดอย่างอ่อนโยน
"อื้อ"
"ขยับละนะ" เขาเริ่มกระแทกลงมาอย่างแรงตอนนี้ผมไม่ค่อยเจ็บแล้วแต่ความเสียวเข้ามาแทนที่เขากระแทกลงมาซ้ำแล้วซ้ำอีก สะโพกบางของผมโดนอัดไม่ยั้ง
"อ้าาาไม่ไหวแล้ว เอเจ อ้ะ อ้าาา"
"พร้อมกันนะ"เขาเอามือของเขามาสานกับมือของของผมจับแน่นพร้อมกับโน้มคอลงมาจูบอย่างดูดดื่มและปลดปล่อยน้ำรักมาเต็มช่องทางรักของผมจนล้นออกมา จึงถอดออกแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆผม
"มีความสุขจัง ปะ ไปอาบน้ำกัน"เขาพูด
"ไม่อะ เหนื่อยแล้วนอนทั้งอย่างนี้ละ"ผมพูดพร้อมกับเอาแขนของเอามากอดผม ผมซุกเข้าไปในแผงอกกว้างของเขา
"ก็ได้ ฝันดีนะ ที่รักสุดแสบของผม"เขาพูดพร้อมกับจูบหน้าผากผม สักพักผมจึงผลอยหลับไป
++++++++++++
ขอโทษนะค่ะที่อัพช้าอย่าลืมกันน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ