[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง
9.9
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.
35 ตอน
1033 วิจารณ์
50.98K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
29) ร่างของโทโมะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ชั้นว่าวันนี้เราลองไปที่โรงพยาบาลนั้นดูมั้ย"แก้วถามขึ้น
"ผมยัง.."
"ไม่ต้องเลยนะ ไม่ต้องเอาข้ออ้างว่ายังไม่อยากไปเลยนะ เชื่อชั้นสิ"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะ
"ครับ"โทโมะพูดเเล้วลุกเดินลงมาจากเตียง
'ยิ้มสิ"แก้วพูด โทโมะงคลี่ยิ้มออกมา
"^_^"
".."
"ไปกันดีกว่า"แก้วพูดเเล้วเดินนำไป
"เดี๋ยวสิครับ"โทโมะพูดเเล้วเดินเข้ามาจับมือแก้ว
"ไปกันครับ"โทโมะพูดเเล้วยิ้มก่อนจะเดินออกไปขึ้นรถพร้อมแก้ว
โรงพยาบาล~
"แก้ว"มีเสียงของใครบางคนเรียกแก้วจากด้านหลังที่กำลังเดินเข้าโรงพยาบาลแก้วจึงรีบหันไปทันที
"อ้าวป๊อป มาทำอะไรที่นี่อ่ะ"แก้วถามทันที
"ป๊อปต่างหากต้องถามว่าแก้วมาทำอะไรที่นี่"ป๊อปปี้พูด
"อ๋อมาเยี่ยมเพื่อนน่ะ"แก้วตอบยิ้มๆ
"แก้วมีเพื่อนที่นี่ด้วยหรอ นอกจากพวกป๊อปน่ะ"ป๊อปปี้ถาม
"เอ่อ มะ..มีสิแหม แก้วก็มีเพื่อไปทั่วเเหละ ฮ่ะๆ"แก้วพูดเเล้วเกาหัว
"เเล้วเพื่อนอยู่ห้องไหนล่ะ"ป๊อปปี้ถาม
"เอ่อ.."
"นี่ยังไม่รู้สินะเนี้ยแบบเนี้ย มาเยี่ยมยังไงไม่รู้เบอร์ห้องเนี้ย"ป๊อปปี้พูด
"..แฮ่ะๆ.."แก้วได้เเต่ยิ้มแห้งๆ
"ฮัลโหล..เออเดี๋ยวกูขึ้นไปเดี๋ยวนี้แหละ"ป๊อปปี้คุยโทรศัพท์เสร็จก็รีบเก็บใส่กระเป๋ากางเกงอย่างเดิม
"แก้วถ้างั้นป๊อปไปก่อนนะ เเล้วเจอกัน บาย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบวิ่งไปที่ลิฟต์อย่างรีบร้อนแก้วมองเเล้วอนหายใจ
"ผู้ชายคนนั้น ใครกันครับ"โทโมะหายตัวเข้ามาถามแก้ว
"เพื่อนน่ะ"แก้วพูดยิ้มๆ
"หรอครับ"
"ใช่สิ ไปดีกว่าไปถามพยาบาลกัน"แก้วพูด
"เป็นไงบ้างว่ะไอ้เขื่อน"ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องเเล้วถามก่อนจะสาวท้าวยาวๆเดินเข้ามาหาร่างของใคนบางคนที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้
"เมื่อกี้กระตุกว่ะ"เขื่อนบอกาอาการ
"เฮ้ น้องเฮียต้องเข้มเเข็งสิ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินเข้ามาหาคนไข้ที่นอนอยู่
".."
"นี่แกรู้มั้ยว่าแกหลับไปนานเกินไปเเล้วนะ ไอ้ผีดิบ"ป๊อปปี้พูด
".."
"นี่มันปีนึงเเล้วนะ แกจะหลับหรือแกจพจำศิล คนที่จำศิลมันควรเป็นชั้นสิว่ะ ไม่ใช่แกสักหน่อย"ป๊อปปี้พูดอีก
"แกนี่เหมือนคนบ้าเข้าไปทุกที"เขื่อนพูดเเล้วส่ายหน้า
"อะไรมึง ออกไปก่อนไปมึงน่ะ กูจะดูน้องกูก่อนเเล้วเดี๋ยวกลับไล่พร้อมกัน"ป๊อปปี้พูด
"เออๆ"เขื่อนพูดเเล้วส่ายหน้าออกไปข้างนอก
"พ่อ แม่ รวมถึงเฮีย เฮียรอแกอยู่นะเว้ย"ป๊อปปี้พูด
".."
"ถ้างั้นเดี๋ยวอีกไม่นานเดี๋ยวแฟนแกก็มาเฝ้าล่ะ ถ้างั้นชั้นกลับก่อนนะมีงานต้องทำ เเล้วชั้นจะมาหาใหม่"ป๊อปปี้พูดเเล้วห่มผ้าให้คนที่นอนหลับอยู่ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
"ห้องไหนน่ะนี่ป่ะ707"แก้วเดินมาที่ห้อง 707 หลังจากที่คุยกับพยาบาลอยู่นาน
"อ๊ะ.."โทโมะที่รู้สึกปวดหัวตุ๊บๆขึ้นมาก็ร้องขึ้น
"เป็นอะไร?"แก้วถาม
"เปล่าๆ เข้าไปเถอะครับ"โทโมะพูด
แอด
แก้วค่อยๆสาวเท้าเดินเข้ามามองไปที่เตียงคนป่วยก็แห็นเเต่สวยขาแก้วสาวท้าวเดินเข้าไปช้าๆก็ค่อยๆมองไปจนเห็นร่างของโทโมะที่ปากถูกช่วยด้วยเครื่องช่วยหายใจ บนหัวมีผ้าสก็อตแปะอยู่นิดหน่อย นอกจากนั้นก็ปกติทุกอย่าง
"วิศว.."แก้วอ่านชื่อคนป่วยเเล้วมองหน้าโทโมะที่นอนป่วยอยู่ ไม่รู้อะไรทำไมอยู่น้ำตาก็ไหลออกมา
"ร่างของผม..จริงๆน่ะหรอ"โทโมะอึ้งพร้อมกับก้มตัวมองตัวเอง
"..ฮึก..ชั้นเจอเเล้วร่างกายของนาย"แก้วหันมาพูดกับโทโมะที่ดีใจทั้งน้ำตา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
