[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28) คุ้นๆแต่จำไม่ได้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"บอกเเล้วว่าอาหารที่เนี้ยอร่อยกว่าฝีมือชั้นเยอะ ฮ่ะๆ"แก้วพูดขำๆเอทานอาหารเสร็จ
"นะครับ ผมว่าอาหารผีมือคุณอร่อยกว่าตั้งเยอะเลย"โทโมะพูดเเล้วยิ้ม
"ปากหวานนะย่ะ"แก้วพูดแก้เขิน
"ใช่หรอครับ"โทโมะพูดเเล้วกระตุยิ้ม
"พูดเล่นย่ะ ไปๆกลับดีกว่า"แก้วพูดเเล้วเรียกพนักงานมาเช็คบิลก่อนจะออกจากร้านพร้อมโทโมะ
"ชั้นว่าตอนกลับเราไปทางนั้นดีกว่า ชั้นก็ไม่ค่อยมาเชียงใหม่มากนักนะ เห็นเค้าว่าหน้าโรงพยาบาลเเถวๆนั้นมีอาหารเด็ก ซื้อไปกินที่บ้านกันเนาะ"แก้วออกมาจากร้านก็พูด
"แล้วเเต่เลยครับ"โทโมะพูด
"โอเคตามนี้ ขึ้นรถไป"แก้วพูดเเล้วเดินไปขึ้นรถ
"นี่จะที่ยงเเล้วนะไม่ลงไปซื้ออะไรทาหน่อยหรอเฟย์"เขื่อนถาม
"ไม่ล่ะค่ะเฟย์ยังไม่หิวเลย"เฟย์พูด
"พี่ว่าลงไปหาอะไรทานหน่อยมั้ย เนี้ยร้านอร่อยตรงหน้าโรพยบาลนี่ไงล่ะ"เขื่อนพูด
"ถ้างั้นเดี๋ยวเฟย์ค่อยลงไปตอนเที่ยงเลยดีกว่าค่ะ"เฟย์พูดยิ้มๆ
"คนเยอะเเฮะ"แก้วบ่นเมื่อลงมาจากรถ
"เราไม่ได้นั่งทานกันเค้าสักหน่อยนะครับ เเค่ซื้อแล้วก็กลับ"โทโมะพูด
"อืมม..ถ้างั้นไปซื้อนายรออยู่บนรถเเล้วกัน"แก้วพูด
"ไม่เอาหรอกครับผมจะไปด้วย"โทโมะพูด เเล้วจะเดินเเต่ก็สะดุดตาที่ป้ายชื่อโรงพยาบาล
"เป็นไรของนายน่ะ"แก้วหันมาถาม
"ผมว่าป้ายนี่มันคุ้นๆ"โทโมะพูดขึ้นเเล้วยืนจ้องป้ายโรงพยาบาล
"นายเคยมาที่นี่งั้นหรอ"แก้วถาม
"ผมไม่รู้ แต่ช่างเถอะครับ"โทโมะพูดเเล้วเดินไปที่ร้ายอาหาร
"ที่นี่.."โทโมะพรึมพรำเเล้วพยายามนึกภาพ นึกเรื่องราวต่างๆ โทโมะหลับตานึก
"แฮ่กๆ"โทโมะรีบลืมตาขึ้นมาด้วยความตกก่อนจะหอบหายใจเเรงๆเร็วๆ
"เป็นอะไรรึเปล่า"แก้วที่ซื้อเสร็จก็เดินมาหาโทโมะ
"เปล่าหรอกครับ"โทโทโมะพูดยิ้มๆ
"เปล่าอะไร นี่นายร้อนขนาดนี้เลยหรอ"แก้วถามเพราะโทโมะมีเหงื่อทั่วใบหน้า
"เอ่อ มั้งครับ"โทโมะพูดแล้วยิ้มแห้งๆ
"เฟย์จะทานอะไรล่ะ"เขื่อนถามระหว่างกำลังเดินออกมาจากโรงพยาบาลก็เดินสวนกันแก้ว โทโมะที่เดินสวนกับเฟย์ก็ชะงักยืนนิ่งเเต่แก้วเดินไปขึ้นรถเเล้ว
โทโมะยกมือขึ้นมาจับหน้าผากเเล้วขมวดคิ้วหันหลังกลับไปมองเฟย์ที่เดินไปกับเขื่อน ก่อนจะสลัดหัวไปมาเเล้วเดินตามแก้วไปที่รถ
"มีอะไรรึเปล่าเฟย์"เขื่อนถามเมื่อเห็นเฟย์หันไปมองข้างหลัง
"อ๋อเปล่าค่ะ"เฟย์พูดเเล้วยิ้ม
"นี่นายทำอะไรเนี้ย ทำไมช้าจัง"แก้วถาม
" ไม่มีอะไรหรอกครับ"โทโมะพูดเเล้วนั่งรถกอดอกทำท่าคิด
"แปลกแฮะ"แก้วพูดเเล้วส่ายกน้าก่อนจะขับรถกลับรีสอร์ท
"วันนี้ผมเจอผู้หญิงคนนึง"อยู่ๆโทโมะก็พูดขึ้นเมื่อแก้วมาถึงบ้าน
"..??.."
"หน้าเค้าคุ้นมาก"โทโมะพุดอีก
"เจอที่ไหน"แก้วถาม
"ที่โรงพยาบาลนั้นครับ"โทโมะพูด
"ชั้นว่าร่างนายต้องอยู่ที่นั่นเเน่ๆ"แก้วพูดด้วยความั่นใจ
"อย่าพึ่งมั่นใจไปสิครับ เรายังไม่รู้อะไรที่เเน่นอนเลยนะครับ"โทโมะพูด
"ถ้างั้นเราไปที่โรงพยาบาลนั้นเลยดีกว่า"แก้วพูดเเล้วจะลุกขึ้นเเต่โทโมะก็ดึงไว้
"อย่าพึ่งเลยครับ"โทโมะพูด
"ทำไมล่ะ?"แก้วงงขมวดคิ้ว
"ผมยังไม่ค่อยเเน่ใจ ไว้พรุ่งนี้เราค่อยไปนะครับ"โทโมะพุดแก้วงงไม่เข้าใจเเต่ก็ยอมลงมานั่งเกมือนเดิม
"นายพอจำชื่อตัวเองได้บ้างรึยัง"แก้วถามเพราะถ้าเป็นโรงพยาบาลจะถามเบอร์ห้องต้องรู้ชื่อ
".."
".."
"ยังเลยครับ"โทโมะพูดหลังจากที่นั่งเงียบนึก
"-_-"
"ผมก็ชื่อหน้าหวานนี่ไงครับ"โทโมะพูด
"จะบ้ารึไง นั่นชั้นตั้งเรียกเฉยๆ นั่นไม่ใช่ชื่อนายจริงๆสักหน่อย"แก้วพูด
"ก็ผมชอบชื่อนี้นิครับ เเล้วก็ไม่อยากมีชื่ออื่นที่ไม่ใช่ชื่อนี้ด้วย"โทโมะพุด
".."
"ผมว่าเรามาทานไอ้นี่ที่คุณซื้อมาดีกว่า ไม่รู้จะอร่อยมากแค่ไหน"โทโมะพุดเเล้วถือถุงกับข้าวเข้าไปแกะในครัว
มันต้องขยับเขยื่อนบ้างงง 5555 ใกล้เเล้วล่ะใกล้เเล้ววว(มั้ง-3-)
ฮ่ะๆ ยังไงก็เม้นกันเยอะๆน้าาาา
อิอิซ่าาา 555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
