[2'Brother]รักเฮี้ยนๆของนายไร้ร่าง
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.36 น.
แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
21) อาการปวดหัวของโทโมะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"อื้มม!! ฮาวววว!!"แก้วตื่นขึ้นมาเเล้วอ้าปากหาวก่อนจะปรื้อตาเล้วมองโทโมะที่นอนหลังอยูข้างๆ หน้าให้เข้าหา
"ตื่นเเล้วหรอค่ะ"มดหายตัวเข้ามาทันที
"ว๊าย! โหย ชั้นจะหัวใจวาย"แก้วร้องตกใจก่อนจะรีบปิดปากเเล้วบ่นเบาๆ
"นี่ยังไม่ชินอีกหรอค่ะ"มดถาม
"ลองมาเป็นชั้นดูมั้ยล่ะ"แก้วพูด
"ว่าเเต่ทำไมนายคนนี้ยังไม่ตื่นสักทีค่ะเนี้ย"มดพูดเเล้วมองโทโมะที่นอนหลับอยู่
"นี่ หน้าหวาน ทำไมวันนี้ขี้เซาจังเนี้ยปกติตื่นมาก่อนนิ"แก้วพูดเเต่โทโมะก็ยังนอนหลับนิ่ง
"ชั้นว่าท่าไม่ดีเเล้วนะ"มดพูดแก้วขึ้นเขย่าตัวโทโมะ
"นี่หน้าหวาน"แก้วเขย่าตัวโทโมะเเล้วพูด
".."โทโมะเงียบก่อนจะค่อยๆปรื้อตาขึ้นมา
"เฮ้อออ!!"แก้วเเละมดถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
"เอ๊ะ..ทำไมนายตัวร้อนจังล่ะ"แก้วพูดเเล้วเอามือแตะๆหน้าผากโทโมะ
"เรียกผมมีอะไรรึเปล่าครับ"โทโมะถามเสียงอ่อย
"นี่นายไม่สบายหรอ"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะ
"เปล่าสักหน่อยครับ ผมปกติ"โทโมะพูดเเล้วจะชันตัวเองขึ้นเเต่ก็ต้องล้มมานอนตักแก้ว
"ไม่เป็นได้ยังไง ชั้นว่าเเล้วไง เมื่อวานเล่นตากฝนแบบนั้นน่ะ"แก้วพูด
"ผมตากนิดเดียวเองนะครับ"ทโมะพูด
"นิดเดียวบ้าบออะไรเล่า ตากนเป็นหวัดแบบนี้เค้าไม่เรียกว่านิดเเล้วล่ะ ชั้นบอกเเล้วไงว่าไม่ต้องมาบังฝนให้น่ะ ทำไมพูดไม่ฟังเลยนายนี่"แก้วดุ
"ก็เดี๋ยวคุณไม่สบายนิครับ"โทโมะพูด
"นายนี่มันจริงๆเลยนะ เป็นวิญญาณเเล้วยังจะมาลำบากชั้นอีก"แก้วบ่นก่อนจะเอาหัวโทโมะไปวางไว้บนหมอนดีๆ
"ผมขอโทษครับ"โทโมะพูดเสียงเศร้า
"ไม่ต้องมาเศร้า รอชั้นอาบน้ำก่อนก็แล้วกัน"แก้วพูด
"นี่มด เธอช่วยดูหน้าหวานก่อนนะ อย่าให้ลุกไปไหนล่ะ ชั้นอาบน้ำแป๊ปเดียว"แก้วพูด
"ค่ะ"มดพูด
"อืม"แก้วพูดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำมา
20 นาทีผ่านไป~
"นี่ขนาดไม่นานนะเนี้ย"มดบ่นเพราะแก้วยังไม่ออกมา
"คุณแก้วเค้าอาบน้ำนานน่ะครับ"โทโมะพูด
"รู้ดีจริงๆนะนายเนี้ย"มดพูด
"ก็ผมอยู่กับคุณแก้วนิครับ"โทโมะพูด
"มาเเล้ว นี่มดวันนี้ชั้นขอวันนึงนะ ไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นจะช่วยเธอตามหาศพของเธอนะ"แก้วพูด เเล้ววางกะละมังน้ำไว้ข้างเตียง
"ค่ะ"มดพูดแล้วยิ้มดีใจที่แก้วก็เต็มใจช่วยเเละเข้าใจว่าวันนี้โทโมะป่วย
"ถ้างั้นมานี่เลยไอ้วิญญาณดื้อ"แก้วพูดเเล้วจะเปิดหน้าผากโทโมะเเต่โทโมะกลับจับมือแก้วไว้
"เช็ดที่อื่นได้มั้ยครับ"โทโมะพูดเเก้วงงขมวดคิ้ว
"ชั้นขออกไปหาอะไรก่อนนะค่ะ"มดพูดก่อนจะหายตัวไป
"ทำไมล่ะ เป็นไข้เค้าก็ต้องวางผ้าไว้ที่หน้าผากสิ"แก้วพูด
"นะครับ"โทโมะพูดเพราะไม่อยากให้เปิดหน้าผาก
"หน้าผากนายมันมีอะไรรึเปล่วเนี้ย"แก้วพูด
"ไม่รู้สิครับ แต่ผมไม่อยากให้เปิดมัน"โทโมะพูด
"โอเค เช็ดตัวก่อนก็ได้"แก้วพูดก่อนจะเอามือโทโมะจับมือตัวเองมาเช็ด โทโมะมองแก้วก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อย
แก้วนั่งเช็ดตัวให้โทโมะจรเสร็จเรียบร้อย
"เอ้อ! ชั้นก็ลืมชั้นมีเจลลดไข้อยู่"แก้วพูดก่อนจะไปค้นกระเป๋าตัวเอง
"นี่ ชั้นไม่รู้หรอกนะว่าทำไมนายถึงหวงนักหวงหน้าเถิกนายเนี้ย เเต่ชั้นต้องเปิดหน้าผากนายเพื่อแปะไอ้นี่ เเละไม่ว่ายังไงชั้นก็จะเปิด!"แก้วพูดเเล้วชูเจลลดไข้พร้อมยักคิ้ว
"แปะที่อื่นไม่ได้หรอครับ"โทโมะพูด
"จะไปแปะที่ก้นนายรุไง บ้าน่าเค้าให้แปะหน้าผาก"แก้วพูดติดตลกโทโมะอมยิ้มเล็กน้อย
"แต่ผมไม่.."โทโมะจะเเย้งเเต่ไม่ทันแก้วรีบเดินเข้ามาเเล้วเปิดหน้าผากโทโมะ
"ก็ไม่เห็นมีอะไรนิ"แก้วพูดเล้วมองหน้าผากโทโมะก็ปกติ
"โอ้ย!"โทโมะร้องขึ้นมาทันที
"นายเป็นอะไรอ่ะ"แก้วถาม
"โอ้ยยย!!"โทโมะร้องอย่างทรมานก่อนจะกุมขมับตัวเอง
"โอ้ยยยยย!! ปวดหัว โอ้ยยย!!"โทโมะร้องเเล้วตัวงอสองมือกุมขมับจนหน้าแดง
"หน้าหวานเป็นอะไร นี่หน้าหวานๆ"แก้วรีบเข้ามาดูโทโมะทันที
"โอ้ยยย!! ผมปวดหัว ผมปวดหัวโอ้ยยย!!"โทโมะพูดเเล้วกุมขมับเเน่น
"นี่ชั้นขอโทษ นายเป็นอะไร"แก้วรีบเข้ามาดึงมือโทโมะออกจากหัวเเล้วกอดโทโมะเเน่น
"โทโมะเป็นอะไรน่ะ โทโมะ"เสียงใสจากสาวแก้มบุ้มที่คอยดูเเลโทโมะมาวันนี้โทโมะที่นอนอยู่กลับมีอาการชักกระตุกขึ้น
"โทโมะๆ"เฟย์พูดเเล้ววางหนังสือเเล้ววิ่งเข้ามาหาโทโมะทันที
"โทโมะเป็นอะไรน่ะเฟย์"เขื่อนที่เข้ามาเยี่ยมโทโมะก็รีบมาดูทันที
"ไม่รู้ อยู่ๆโทโมะก็ชักขึ้นมา"เฟย์พูดด้วยสายตาที่เป็นห่วง เขื่อนรีบกดออดเรียกพยาบาลมาดูโทโมะทันที
"มีอะไรรึเปล่าคะ"พยาบาลเข้ามาเกือบทันทีเพราะโทโมะเป็นผู้ป่วย VIP คอยมีพยาบาลเฝ้าอยู่ไม่ขาด
"โทโมะชักค่ะ เค้าเป็นอะไรค่ะ"เฟย์รีบหันไปถาม
"สักครู่นะค่ะ ฮัลโหล..คุณหมอค่ะมาที่ห้อง 707 ด่วนค่ะ..ค่ะ"พยาบาลรีบหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียงโทรเรียกหมอมาทันที
"หมอค่ะโทโมะเป็นยังไงบ้างค่ะ"เฟย์ถามเมื่อโทโมะหยุดชักเเล้ว
"หมอเองก็ไม่ทราบสาเหตุเหมือนกันครับ"หมอพูด
"ทุกอย่างปกติ ความดันก็ปกติ หัวใจก็ยังปกติ"หมอพูดอีก
"เเล้วทำไม.."เฟย์จะถามเเต่เขื่อนแทรกขึ้น
"คงจะเป็นโรคชักตุกธรรมดาล่ะมั้ง"เขื่อนพูด
"ครับ น่าจะใช่"หมอพูด
"หรอค่ะ"เฟย์พูดเศร้าๆ ความหวังที่โทโมะจะกลับมาก็กลายเป็นศูนย์
"นายเป็นอะไรของนายนะ"แก้วพูดเป็นห่วงเเต่ระหว่างที่โทโมะหลับก็แอบเอาเจลลดไข้แปะไว้
____________________________________________________________________________________________
เรื่องมันก็จะค่อยๆกระจ่าง ><
เม้นกันเยอะๆน้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
