ทาสรักทาสหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่จะลองดีกับชั้นใช่มั้ยพิช ได้ งั้นจะให้โทรให้ป๊ามาจัดการอุ้มแกไปเดี๋ยวนี้ล่ะ”หวายว่าแล้วรีบกดโทรศัพท์

 

 

 

 

 

“ได้ งั้นจะจะอัพคลิปอีกคลิปลงยูทูป”พิชชี่รีบเอามือถือมาขู่

 

 

 

 

 

 

“แก ไอ้พิช”หวายกรี้ด ก่อนจะซัดใส่พิชชี่ ชายหนุ่มโมโหตบหวายอีกครั้ง ก่อนหวายจะเซล้มไปชน

กับฟาง ฟางที่ถูกมัดบนเก้าอี้ก็เซ เสียหลักทรงตัว ล้มลงชนกับเสาที่มีตะปูโผล่มา

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย”ฟางร้องเมื่อแขนแทงเข้ากับตะปูนั้นเพราะหลบไม่ทัน

 

 

 

 

 

“นังฟาง หึ สมน้ำหน้า”หวายลุกขึ้นมาแล้วเห็นฟางเลือดออกบริเวณต้นแขนก็สะใจ

 

 

 

 

 

 

“พอแล้ว ออกไปเถอะ”พิชชี่เองก็ตกใจก่อนจะดึงแขนหวายออกไปจากห้องขังฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“เจ็บหน่อยแต่ก็คุ้ม”ฟางแม้จะเจ็บที่ต้นแขนแต่เมื่อเห็นว่าเชือกที่มัดมือเธอที่พยายามแกะมันอยู่นั้น

ได้ไปครูดกับพื้นซีเมนต์อย่างแรงจนเชือกเปื่อยยุ่ย และขาดก่อนจะรีบแก้มัดตัวเองที่เท้าแล้วหาทางหนี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพวกผู้หญิงรออยู่จรงนี้ รอว่าจงเบจะเอาตำรวจมาเมื่อไหร่ แล้วตามไป ส่วนผู้ชายมากับ

ชั้น”ป๊อปปี้ที่พาทุกคนมาถึงที่ดินตัวเองก็พาโทโมะ เขื่อนและไทม์เข้าไปด้านใน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย จะแหกปากร้องอะไรนักหนาเนี่ย รำคาญ”หวายโวยวายเมื่อตัวเล็กร้องไห้จ้าไม่หยุดก็เขย่าร่างเด็กน้อย

 

 

 

 

 

“เธอก็ฆ่าทิ้งซะสิ ถ้าไม่ฆ่าก็หาอะไรยัดปากเด็กนี่”พิชชี่รำคาญเลยพูดไป

 

 

 

 

 

“อะไร เมื่อกี้ยังรักเด็กอยู่เลย จะฆ่าเหมือนชั้นละหรอ”หวายหันไปว่า

 

 

 

 

 

“ชั้นจะเป็นไงก็เรื่องของชั้น รึจะเอาคลิปเรา2คนไปลงในเน็ตก็เรื่องของชั้น”พิชชี่ว่า หวายไม่พอใจมาก

 

 

 

 

 

 

 

“แก ไอ้เลวๆ”หวายที่แม้จะสงบแล้วแต่ก็ถูกสะกิดต่อมโมโหก็ทุบพิชชี่ไม่ยั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

“โว้ย รำคาญ”พิชชี่โมโหผลักหวายล้มลง

 

 

 

 

 

แกรก

 

 

 

 

หวายและพิชชี่หันไปมองเสียงดังกุกกักท้ายกระท่อม

 

 

 

 

“นังฟางมันหนีไป”หวายตกใจเมื่อเข้ามาในห้องพบว่าเชือกที่มัดฟางหลุดแล้ว

 

 

 

 

 

 

“นังฟาง”หวายโมโหอาละวาดก่อนจะวิ่งไปที่รถที่จอดไม่ไกลหยิบปืนออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ”ฟางที่วิ่งหนีได้ยินเสียงคนวิ่งตามอยู่ไม่ไกล ก่อนจะได้ยินเสียงปืน ใจนั้นคิดถึงลูก ก่อนจะ

ตัดสินใจตายเป็นตายยอมวิ่งอ้อมกลับไปที่กระท่อม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟาง”ป๊อปปี้ที่แอบอยู่กับไทม์ เขื่อนและโทโมะก็เรียก เสียงที่คุ้นหูทำให้ฟางหันกลับมาเจอทุกคน

 

 

 

 

“ป๊อป”ฟางร้องไห้ออกมาแล้ววิ่งไปกอดป๊อปปี้แน่น ไทม์สะอึกเมื่อมองเห็นภาพนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“เจ็บมั้ย”ป๊อปปี้อึ้งเมื่อเห็นสภาพฟางที่ถูกตบจนเป็นรอยและได้เลือดไหนจะต้นแขนที่มีเลือดออก

อีก

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรๆ แต่ไปช่วยลูก ลูกถูกขังไว้อีกห้อง”ฟางบอกก่อนจะช่วยกันวิ่งเข้าไปในบ้าน

 

 

ปัง

 

 

 

 

 

เสียงปืนยิงขึ้นฟ้า และตามด้วยเสียงเด็กร้องไห้ ฟางลัป๊อปปี้หันไปมองหวายและพิชชี่ที่อุ้มตัวเองอยู่         

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห ร้ายจริงๆ ถ่อมาช่วยเมียทั้ง2ผัว เอ้ย ทั้งผัวเก่าผัวใหม่เลยนะฟาง”พิชชี่ว่า

 

 

 

 

 

 

“รักกันดีจังเลยคะป๊อป ถ่อมาช่วยนังนี่ถึงนี่ได้ ทำไม กลัวมันจะหนีเหมือนครั้งที่แล้วหรอ”หวายพูด

 

 

 

 

 

“ครั้งที่แล้ว นี่อย่าบอกนะว่าหวายคือคนที่ทำให้ฟางความจำเสื่อม”ป๊อปปี้อึ้ง

 

 

 

 

 

“ก็แค่กำจัดมารผจญไปแค่นี้เอง เท่านี้ก็จะไม่มีใครหน้าไหนมายุ่งกับป๊อปอีก”หวายว่า

 

 

 

 

 

“หวายทำแบบนี้ ต่อให้หวายจะฆ่าฟางและลูกของป๊อปได้ แต่ป๊อปไม่มีวันที่จะอยู่กับคนที่ใจดำ

อำมหิตคิดฆ่าคนอื่นได้ง่ายๆแบบหวายหรอก”ป๊อปปี้ตะคอกใส่หวาย

 

 

 

 

 

 

 

“เออ งั้นก็ตายมันให้หมดนี่ล่ะ”พิชชี่ที่มีปืนอีกกระบอกก็ชักมาแล้วหมายจะยิงป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย”โทโมะเอาก้อนหินปาใส่ข้อมือพิชชี่ก่อนที่ป๊อปปี้จะดึงฟางไปอีกทาง เขื่อนและโทโมะรี

บรุมพิชชี่ ไทม์รีบดึงตัวเล็กมาจากแขนหวายแล้วอุ้มหนี

 

 

 

 

 

ปัง ปัง ปัง

 

 

 

 

เสียงปืนดังไม่หยุด ทุกคนวิ่งหนี

 

 

 

 

 

“อย่าหนีนะ กรี้ดด”หวายกรีดร้องและยิงปืนไล่ตามป๊อปปี้และฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปนี่มันหน้าผา”ฟางที่วิ่งหนีมากับป๊อปปี้จนถึงหน้าผาที่ครั้งหนึ่งเธอเคยถูกหวายผลักตรงนี้

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว เลือกที่ตายได้ดีนินังฟาง ที่เดิมที่ชั้นเคยฆ่าแก ครั้งที่แล้วแกหนังเหนียวรอดไปได้ แต่ครั้งนี้ แกไม่รอดแน่”หวายวิ่งตามป๊อปปี้มาแล้วพูดความจริงอันร้ายกาจในอดีต

 

 

 

 

 

“หวายคิดหรอว่าหวายฆ่าพวกเราทุกคนไปหวายจะรอด หวายต้องติดคุกนะ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

“ติดแล้วไงวะ ก็ฆ่ามันให้หมดแล้วหนีออกนอกประเทศแม่ง”พิชชี่หอบสภาพตัวเองหลังจากจัดการเขื่อนและโทโมะตามมาเพราะกะแล้วว่าทุกคนต้องหนีมาที่หน้าผา

 

 

 

 

 

 

 

“นี่รักกันมากใช่มั้ย รักกันมากเลยล่ะสิ”หวายมองป๊อปปี้ที่จับมือฟางแน่นไม่ยอมปล่อย

 

 

 

 

 

 

“ครั้งที่แล้วหวายพรากฟางไปจากป๊อปได้ แต่มันจะไม่มีอีกแล้ว ถ้าจะพาฟางไป ก็เอาป๊อปไป

ด้วย”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางอึ้งและซึ้งใจ ป๊อปปี้ดึงฟางไปกอดเพื่อปกป้อง

 

 

 

 

 

 

 

“รักกันแบบนี้งั้นป๊อปก็ลืมจินนี่ไปจากใจจนหมดสินะ”หวายพูด ป๊อปปี้เงียบไม่ตอบ

 

 

 

 

 

 

“เอ้า สองใจรึยังไง งี้ล่ะนะ ฟางน่ะก็แค่ผู้หญิงใจง่าย เป็นแม่ให้ลูกนาย ส่วนจินนี่ของนายคงจะเก็บ

ไว้สูงสุดสินะ”พิชชี่ที่เห็นทั้งคู่ที่ตอนแรกมั่นคงแต่พอพูดจินนี่กลับไขว้เขว และฟางก็จ๋อยยิ่งได้ใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงเรื่องของชั้นกับฟางมันไม่ได้เกิดจากความรัก แต่อย่างน้อยรักแรกของชั้นก็คือยัยนี่”ป๊อปปี้เงียบ

สักพักก่อนจะเงยหน้าพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด พอกันที พิชชี่ ยิงนังฟางลงทะเลไปเลย คราวนี้รับรองมันไม่รอดแน่”หวายเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่

พูดว่าฟางเป็นรักแรกก็ยิ่งเกลียดก่อนจะกรีดร้องออกมา

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำฟาง”ป๊อปปี้เห็นพิชชี่ยิงฟางก็รีบเอาตัวเองกัน

 

 

 

 

 

ปัง

 

 

 

 

กระสุนยิงเข้ากลางหลังป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ปะ ป๊อป”ฟางตกใจและพยายามขืนเพราะน้ำหนักตัวป๊อปปี้จะเซทำให้ตกหน้าผาได้

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นอะไรนะเธอ”ป๊อปปี้พยายามขืนตัวไม่ให้ฟางตกหน้าผาแล้วถามฟาง

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ป๊อป”หวายแทบกรี๊ดเมื่อเห็นป๊อปปี้ถูกยิงก่อนจะดึงป๊อปปี้มาจากฟาง

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ป๊อปปี้”ฟางที่ยื้อกับหวายทำให้ล้มลงไปทั้ง3คน พิชชี่รำคาญจึงยิงปืนขึ้นฟ้าอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ถ้าแกไม่เข้ามาในชีวิตป๊อป ป๊อปคงไม่เป็นอย่างงี้ นังฟาง มันเป็นเพราะแก”หวายง้างมือหมายจะตบฟาง แต่ป๊อปปี้ที่พยายามปรือตาขึ้นมาและรวบรวมแรงทั้งหมดจะช่วยฟางก็ผลักหวาย

 

 

 

 

 

“ฟะ ฟาง”ป๊อปปี้พยายามจะไปหาฟาง

 

 

 

 

“แก ชั้นบอกให้ยิงนังฟางไม่ใช่ยิงป๊อปปี้ แกยิงป๊อปทำไม”หวายที่ทำอะไรไม่ถูกปรี่วิ่งไม่ทุบตีพิชชี่

พร้อมกับโวยวาย พิชชี่ที่หงุดหงิดตั้งแต่ต้นอยู่แล้วก็ยิงเข้าที่ท้องหวาย

 

 

 

 

 

 

 

“หวาย”ฟางและป๊อปปี้ร้องออกมาอย่างตกใจ หวายอึ้งก่อนที่จะถอยหลังตกหน้าผาไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“อยากโง่บ้าผู้ชายเองก็ตายอย่างงี้ล่ะ รายต่อไปก็จะเป็นพวกแกแล้ว”พิชชี่ยิ้มเยาะก่อนจะง้างปืน

เตรียมเหนี่ยวไกใส่ป๊อปปี้และฟาง ทั้งคู่กอดกันแน่นแล้วหลับตาปี๋

 

 

 

 

 

 

 

 

 ปัง ปัง ปัง

 

 

 

 

 

ตำรวจที่ตามมาช่วยยิงใส่พิชชี่ก่อนจะพิชชี่จะตกหน้าผาตายตามหวายไปอีกคน

 

 

 

 

 

 

“ฟาง พี่ป๊อป”แก้วที่นำพวกตำรวจมาก็ร้องตกใจก่อนจะรีบวิ่งไปช่วยป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“นี่ดีนะที่ตามมาทัน”โทโมะที่ช่วยกันประคองเขื่อนที่ถูกยิงที่แขนส่วนตัวเองถูกยิงที่ขา เดินตามตำรวจมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“หม่าม๊า ป้ะป๋า”ตัวเล็กที่ถูกไทม์พาวิ่งหนีไปอีกทางร้องเรียกฟางและป๊อปปี้ ไทม์ที่อุ้มตัวเล็กมาหาก็

ชะงักเมื่อเห็นฟางร้องไห้อยู่ข้างป๊อปปี้ที่ถูกยิง ก็ยืนมองนิ่งๆ นกเห็นก็เดินมาแตะไหล่ปลอบใจ

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วพี่ป๊อป ฟาง”เฟย์ที่วิ่งมาแล้วร้องก่อนจะช่วยประคองเขื่อนจากโทโมะที่เริ่มเซแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวไปโรงพยาบาลนะป๊อป ทุกคนมาช่วยแล้ว”ฟางร้องไห้สะอึกสะอื้นและช่วยแก้วประคองป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ยัยบ้า ไม่ต้องห่วงชั้น ไปดูลูกก่อนสิ”ป๊อปปี้เอื้อมมือปาดน้ำตาให้ฟางแล้วพูด

 

 

 

 

 

 “ได้ ชั้นไปดูลูกก็ได้ แต่นายสัญญากับชั้นว่านายจะไม่เป็นอะไรนะ ฮือๆ”ฟางร้องไห้ออกมาเพราะ

กลัวป๊อปปี้จะเป็นอะไรไปและพยายามปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยบ้าก็บอกแล้วไงอย่าร้อง”ป๊อปปี้พูดแล้วพยายามดุฟางแต่น้ำเสียงอ่อนแรงเหลือเกิน

 

 

 

 

 

“นายเองก็เงียบเถอะ นี่เลือดออกมากแล้วนะ”จงเบที่รีบมาดูอาการป๊อปปี้ก็ดุ

 

 

 

 

 

“เออ ใช่ชั้นถูกยิงนี่”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเริ่มตาปรือเพราะเสียเลือดมากและหมดสติในที่สุด

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้ จงเบพาป๊อปไปหาหมอเร็ว”ฟางร้องไห้หนักเมื่อเห็นป๊อปปี้สลบแล้วก็สั่งจงเบ

 

 

 

 

 

 

 

“หม่าม๊า”ตัวเล็กที่ถูกไทม์อุ้มก็เอื้อมไปจะกอดฟาง ฟางหันมาอุ้มลูกแล้วกอดแน่น แล้วจู่ๆฟางก็รู้สึกโลกก็หมุน

โงนเงน ทำให้ฟางหน้ามืดเป็นลม ไทม์รีบประคอง

 

 

 

 

 

 

“ฟางตายล่ะ หมอจงเบ มาเอาฟางไปด้วยอีกคน”ไทม์ตกใจก่อนจะเรียกจงเบ

 

 

 

 

 

 

ตัวร้ายตายได้สักที555555 ตอนหน้าตอนจบแล้วน้า รีดเดอร์หายไปไหนเนี่ยยย