ทาสรักทาสหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.44 น.
แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
52) 52 ถึงเวลาสะสางตัวร้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ไม่มีทาง ในเมื่อเธอเป็นคนบอกเองไม่ใช่หรอว่าฟางความจำเสื่อม ความจำจะกลับมาได้ไง เธอนี่ระ
แวงไปป้ะ”พิชชี่พูดกับหวายเมื่อนัดกันออกมาคุยที่ผับหรูแห่งหนึ่ง
“แต่มันพูดอย่างไม่กลัวชั้น สายตามันเหมือนกับตอนที่พวกเรายังไม่ได้ เอ่อ ไม่ได้ทำอะไรมัน ชั้น
ว่าเราต้องจัดการมันอีกครั้ง”หวายรีบพูด เพราะเธอเองก็แอบกลัวว่าฟางจะมาเอาคืนตัวเอง
“จัดการ แล้วจะให้จัดการอะไรล่ะ หืม ถ้ามันเป็นอย่างที่เธอว่าจริง ยังไง ฟางก็ต้องระวังตัวมากกว่าเดิม คงไม่ยอมเราง่ายๆแน่”พิชชี่พูดเพรารู้นิสัยดี
“เราก็ต้องจัดการมันให้ได้ ก่อนที่มันจะเปิดโปงพวกเราสิ”หวายพูดก่อนจะชนแก้วกับพิชชี่
“เอ๊ะ นั่นหวาย ทำไมถึงอยู่กับพิชชี่ได้นะ”เขื่อนที่มาหาเพื่อนแล้วมองมาจากชั้นบนเห็นหวายและ
พิชชี่นั่งคุยกัน เขื่อนจ้องมองทั้งคู่ด้วยความสงสัยด่อนจะแอบถ่ายภาพนี้ส่งให้เฟย์แฟนสาวของเขาทันที
“ยังติดต่อหมอไทม์ไม่ได้อีกหรอ”ป๊อปปี้พูดเมื่ออีกวัน ฟางแวะมาหาชายหนุ่มที่บ้านและอยู่กับลูกแต่สายตากลับจดจ่อกับมือถือ
“รึว่าชั้นต้องแจ้งตำรวจดีป๊อป พี่ไทม์ไม่กลับบ้านและก็ปิดเครื่องแบบนี้ชั้นใจคอไม่ดีเลย”ฟางเข้ามา
ในบ้านก็พูดขึ้น ป๊อปปี้ชะงักเมื่อรับรู้ถึงความรู้สึกเป็นห่วงไทม์จากฟาง ก็รู้สึกแอบเจ็บที่ใจนิดๆ
“ใจเย็นๆนะ ชั้นรู้ว่าเธอเป็นห่วงหมอไทม์มากมายแค่ไหน ชั้นจะช่วยเธอตามหาหมอไทม์ของเธอละ
กัน”ป๊อปปี้บอกก่อนจะเบือนหน้าหนีแล้วลุกขึ้นเดินไป ฟางมองตามแผ่นหลังของป๊อปปี้ เหมือนจะ
พูดอะไรแต่ต้องหยุดคำพูดนั้นไว้ เมื่อมีข้อความเข้ามาในมือถือตัวเอง
“หึ กะแล้วว่าต้องเป็นผีพนันเหมือนเดิม”ฟางอ่านข้อความจากเพื่อนของฟิล์มที่ช่วยเธอตามหาพิชชี่
หลายวันต่อมา
“เห้ย จะทำอะไรน่ะ”พิชชี่เข้าไปในบ่อนก้ต้องตกใจเมื่อเจอพวกก้ามปูที่คุมบ่อนหิ้วปีกออกมา
“เป็นหนี้แล้วก็ไม่จ่าย ใครเค้าจะให้เล่นอีกวะ”นักเลงคุมบ่อนพูด
“เอ้า กูก็เล่นแบบนี้มานาน เอาเป็นว่ามีจ่ายล่ะน่า หลีกๆ เกะกะขวางทาง”พิชชี่โวยวายจะเข้าไป
“เงินที่ผลาญมาจากหวายมีเยอะถึงขนาดเอามาใช้เล่นพนันเลยหรอพิชชี่”ฟางเดินเข้ามาแล้วพูด
“ฟาง ทำไมถึงอยู่ที่นี่”พิชชี่แปลกใจ
เพี้ยะ เพี้ยะ
ฟางตบหน้าพิชชี่หันซ้าย ขวา
“อยากมีเรื่องรึไงวะ”พิชชี่โมโหลุกขึ้นหมายจะตบฟาง
ผลัวะ
ฟิล์มพุ่งมาชกทันที
“อย่าทำอะไรน้องกูไอ้พิช”ฟิล์มพูดอย่างคาดโทษ
“นี่แกยังไม่ตาย”พิชชี่ตกใจที่เห็นฟิล์ม
“บังเอิญดีเนาะ ว่าบ่อนที่แกเล่นอยู่เนี่ยมันเป็นบ่อนเพื่อนชั้นพอดี”ฟิล์มพูดเยาะๆ
“พวกแกต้องการอะไร”พิชชี่ถามเมื่อหนีไปไหนไม่ได้เพราะถูกพวกนังเลงล๊อคตัวอยู่
“ต้องการให้คนชั่วๆอย่างแก ไปชดใช้ความผิดไงล่ะ หึ รึจะให้ชั้นบอกพี่ฟิล์มว่านายทำอะไรเลวๆ กับ
หวายทำร้ายชั้น เพราะตอนนี้ เพื่อนพี่ฟิล์มที่เป็นเจ้าหนี้ของนายเค้าโอนกรรมสิทธ์จัดการนายกับพี่
ฟิล์มแล้ว”ฟางพูดอย่างเป็นต่อ
“ฟาง อย่าทำอะไรพิชเลยนะ พี่ฟิล์มด้วย พิชถูกนังหวายมันบังคับ”พิชชี่รีบพูด
“ทีตอนนั้นนายทำร้ายชั้น ชั้นร้องขอแบบนี้นายก็ไม่เห็นจะใจอ่อน จำเป็นด้วยหรอถ้าชั้นจะใจอ่อน”ฟางว่า
“นี่ถ้าฟางฆ่าชั้น แล้วลูกของฟางกับไอ้ป๊อปปี้ล่ะ ไหนจะผัวใหม่เธอ ไอ้หมออะไรนั่นอีก”พิชชี่พูด
“เออ จริงสิ นี่ยังไม่นับเรื่องที่แกรวมหัวทำให้พี่หมอเข้าใจชั้นผิดอีกนะ พิชชี่ นายทำแบบนี้กับชั้นได้ยังไง ไอ้เลว”ฟางพูดอย่างแค้นเคือง แล้วพุ่งไปตบหน้าพิชชี่
“ฟาง ขอร้องอย่าทำอะไรชั้นเลยนะฟาง อย่าทำพิช ทำพิชไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก เพราะตัวการ
จริงๆคือหวายนะ”พิชชี่รีบพูดทันทีเมื่อเห็นฟิล์มและนักเลงจะมาอัดตัวเอง
“ดี สารภาพแบบนี้ยิ่งดี ชั้นจะได้เอาไปส่งตำรวจ”ฟิล์มว่า
“อย่านะ เอาชั้นไปส่งตำรวจยังไงหวายก็หนีไปอยู่ดี และอีกอย่าง หวายกำลังจะหาทางฆ่าเธอกับลูก
นะฟาง”พิชชี่รีบพูดถึงแผนการของหวายทันที ฟางชะงัก
“นี่ครั้งที่แล้วก็พรากชั้นออกจากลูก แล้วคราวนี้ยังคิดจะฆ่าชั้นกับลูกเลยหรอ”ฟางอึ้ง
“ใช่ๆ หวายน่ะ เค้าแค้นที่เธอใกล้ป๊อปปี้ ยัยนั่นหมายหัวเธอ จะกำจัดเธอกับลูกถ้าเธออยู่ใกล้ป๊อปปี้
และยั่วโมโหอีกนะ”พิชชี่รีบใส่ไหหวาย ฟางสบตากับฟิล์มเชิงถามกันว่าจะเอาไงต่อดี
“นี่ๆ ปล่อยชั้นไปเถอะนะ”พิชชี่เห็นฟางและฟิล์มนิ่งก็รีบพูด
“ได้ ปล่อยน่ะปล่อยแน่ แต่ก่อนจะไปเนี่ย พี่ฟิล์มเค้ามีอะไรอยากจะสะสางกับนายน่ะ พิช”ฟางนิ่ง
สักพักก่อนจะพูดขึ้นแล้วหันไปยิ้มกับพี่ชาย ฟิล์มยิ้มก่อนจะให้นักเลงก้ามปูลากพิชชี่ไปที่มุมตึกแล้วรุมซ้อม
ตุบ
มือถือของพิชชี่หล่นระหว่างถูกลากไป ฟางหยิบมันขึ้นมา
ตึง เสียงไลน์ทักพิชชี่ขึ้นมา
‘นี่หายไปไหนมาหาที่คอนโดแล้วนะ ขลุกอยู่บ่อนอีกล่ะสิ’หวายส่งมา
“ว้าย”ฟางที่สงสัยว่าทั้งคู่รู้จักคอนโดกันด้วยหรอ ก็ไล่เปิดดูรูปในมือถือพิชชี่ต้องร้องเมื่อเปิดไปเจอ
คลิบวีดีโอที่พิชชี่อัดไว้ระหว่างทำกิจกรรมรักกับหวายเพื่อแบล้คเมล
“หึ ที่แท้ เธอก็มีทาสสวาทที่คอยรับใช้เธออย่างซื่อสัตย์นี่เอง”ฟางพูดแล้วยิ้มนิดนึง
“ป๊อบขา ไปทานข้าวกันๆ วันนี้ คุณพ่อส่งไวน์ชั้นดีมาจากฝรั่งเศสเชียวนะคะ หวายว่าวันนี้เลยจะทำ
อาหารที่ห้อง มีปาร์ตี้เล็ก ป๊อปไปนะคะ”หวายเดินปรี่มาหาป๊อปปี้เมื่อทำงานเสร็จ
“เอ่อ หวายก็น่าจะรู้ว่าผมเลิกปาร์ตี้แล้ว ตั้งแต่มีลูก”ป๊อปปี้พูดบ่ายเบี่ยง
“อะไรกัน แค่ทานข้าวกับเพื่อน ป๊อปให้หวายไม่ได้ ตัวเล็กมีพยาบาลพิเศษอยู่แล้ว ไหนจะหมอจงเบ รึว่าน้องแก้วเค้าหนีเที่ยวไม่เลี้ยงตัวเล็กคะ ป๊อปเลยไม่มีเวลาจะไปหา
เพื่อนเก่า และก็เพื่อนอย่างหวาย”หวายเริ่มดึงเรื่องให้เศร้าเพื่อให้ป๊อปปี้เอนเอียงมากับเธอ
“เอ่อ ไปก็ได้ครับๆ แต่ไปแปปเดียวนะครับ”ป๊อปปี้ส่ายหน้าช้าๆก่อนจะยอมไป หวายยิ้มอย่างดีใจ
“ป๊อปนั่งนี่ก่อนนะคะ เดี๋ยวหวายจะไปทำสเต็กเนื้อให้ป๊อป”หวายพาป๊อปปี้มาที่ห้องชุดส่วนตัวที่เธอ
ซื้อไว้ที่ภูเก็ต ป๊อปปี้มองห้องก่อนจะทำเป็นเดินดูโน่นนี่ในห้อง แล้วสายตาหันไปเห็นมุมแต่งตัวของ
หวายที่เชื่อมระหว่างห้องนอนและห้องน้ำ ป๊อปปี้รีบเปิดกล่องใส่ตุ้มหูทันที
“นี่มันตุ้มหูแบบเดียวกันกับวันนั้น”ป๊อปปี้มองตุ้มหูข้างหนึ่งที่เหมือนกับที่เขาและฟางเจอวันนั้น
“อะไรกัน แอบเข้าห้องแต่งตัวผู้หญิงแบบนี้ หวายเขินน้า”หวายเดินเข้ามาเจอป๊อปปี้ในห้องแต่งตัวก็พูด
“ตุ้มหูสวยดีนะครับ ป๊อปว่าหวายใส่น่าจะสวย”ป๊อปปี้ชูตุ้มหูข้างเดียวให้หวาย
“สวยสิคะ หวายซื้อมันมาจากทริปสวิสกับคุณพ่อ แต่อีกข้างหายไปไหนไม่รู้ เห้อ”หวายพูดแล้วปิด
กล่องเครื่องประดับตัวเองก่อนจะเดินมาใกล้ป๊อปปี้
“เข้ามาในห้องแบบนี้ ป๊อปเองอยากจะทาน อะไรมากกว่าอาหารเย็นมื้อนี้สินะคะ”หวายยิ้มยั่วแล้ว
เอามือโลมเลียอกกว้างผ่านเสื้อสูทตัวนอกของเขา มืออีกข้างก็โอบเอวป๊อปปี้ไว้
ครืด
เสียงเหมือนข้อความส่งมาให้หวาย
‘ความลับของคนเลวๆกำลังจะถูกเปิดเผย’
ข้อความสีแดง ถูกส่งเข้ามาในมือถือ หวายอึ้ง เพราะมันเป็นภาพนิ่งระหว่างบทรักของเธอกับพิชชี่
“หวายมีอะไรรึเปล่าครับ”ป๊อปปี้ถามเมื่อเห็นหวายหน้าซีด
“ไม่มีอะไรค่ะ ทานข้าวกันเถอะค่ะ”หวายปรับสีหน้าเป็นปกติ ก่อนจะคล้องแขนป๊อปปี้ไปนั่งทาน
อาหารเย็นกับตัวเอง แต่ในใจแทบไม่อยู่กับตัวเองเลย
“นี่ไอ้พิชชี่มันทำอะไรของมันกันแน่”หวายพูดอย่างไม่พอใจเมื่อป๊อปปี้กลับไปแล้ว
"กรี้ดดดดดดดดด"แต่แล้วก็มีข้อความของเพื่อนเธอส่งมาให้กับภาพฉาวคนหน้าเหมือนหวายกำลังแพร่ไปทั่วเน็ต
แอ้ด
ป๊อปปี้กลับเข้ามาในบ้านก็ชะงักเมื่อเห็นฟางในบ้านตัวเอง
“อย่าให้ความหวังทั้งๆที่เธอก็ยังต้องมีเขา”ฟางร้องเพลงกล่อมตัวเล็กก่อนจะวางลูกลงในเปล
“เหอะๆ ร้องเพลงบอกตัวเองหรอ”ป๊อปปี้เดินเข้าว่าพูด ฟางจึงเดินหนี
“อย่ามาหาเรื่องได้ป้ะ ได้ข่าวว่าไปกินข้าวกับหวายมานิ อิ่มอกอิ่มใจเลยล่ะสิท่า”ฟางแขวะ
“อือ อื่มมาก แต่รีบออกมาเลยลืมกินของหวาน”ป๊อปปี้ยิ้มนิดนึงก่อนจะดึงฟางมาในอ้อมกอด
“ไปเลยนะ ชั้นมาเฝ้าลูกแทนแก้วกับนก ถ้านายมาก็ดีละชั้นกลับล่ะ”ฟางพยายามขืนตัว
“หึงชั้นล่ะสิ”ป๊อปปี้พูดยั่ว
“ไม่หึงนะ ปล่อยเลย”ฟางดิ้นป๊อปปี้จึงกอดแน่นกว่าเดิม
“วันนี้ประชุมทั้งวันเหนื่อยอ่ะ นวดไหล่ให้หน่อยสิ”ป๊อปปี้พูด ก่อนจะผละจากฟางแล้วเดินไปนั่งที่
โซฟาแล้วถอดสูทตัวนอกและปลดกระดุมเม็ดบน ฟางจึงเดินมาด้านหลังและนวดไหล่ให้
“อ่ะ สลับกัน ชั้นนวดให้เธอบ้าง วันนี้เหนื่อยเลี้ยงลูกมาด้วยนิ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึงฟางมานั่งข้างๆ
แล้วให้ฟางหันเพื่อจะนวด ฟางยิ้มเมื่อถูกป๊อปปี้นวดให้อย่างอ่อนโยน
งานนี้มาดูกันหวายจะแตกคอกับพิชชี่รึเปล่า 55555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
