ทาสรักทาสหัวใจ

 
 
 
 
"อ๊ะ ปล่อยนะ"เฟย์ที่แยกกับป๊อปปี้และกั้งมาที่รถตัวเองที่จอดทิ้งไว้ที่โรงแรมต้องร้องเมื่อเขื่อนเดินมาดึงแขนไว้
 
 
"เมื่อกี้ไปไหนกับป๊อปปี้ทำไมแต่งตัวแบบนี้"เขื่อนถามขึ้นหลังจากที่เขาเห็นช่วงหัวค่ำมาส่งป่านและนิต้าทานข้าสที่ห้องอาหารของโรงแรมป๊อปปี้แล้วเจาเห็นป๊อปปี้ กั้งและเฟย์ทำท่าลับๆล่อๆแล้วเปลี่ยนชุดเป็นชุดดำ เขาจึงเลือกที่จะดักรอเฟย์ที่รถ
 
 
 
"เรื่องของชั้นน่า พวกเราจะทำอะไร นายไม่ต้องมายุ่ง ไปไกลๆเลย"เฟย์ตกใจรีบไล่ เพราะกลัวว่าถ้าเขื่อนรู้ว่าเธอวางแผนลักพาตัวางไปแล้วเขื่อนจะไปช่วยฟาง
 
 
"อะไรกันเมื่อก่อนอยากอยู่ใกล้ผม เดี๋ยวนี้กลับไล่ผมไปให้ไกล สงสัยคุณคงลืมผมไปแล้วจริงๆ"เขื่อนมองท่าทางของเฟย์ก็ว่า
 
 
"ลืม คนที่ลืมชั้นว่าคือนายมากกว้า ที่ตอนนี้มีทั้งลูกทั้งเมีย หลีกไปเลยชั้นไปอยากคุยกับนายแล้ว"เฟย์โวยวายพาลหึงปนน้อยใจเรื่องป่านกับนิต้าใส่เขื่อนก่อนจะขับรถหนีเขื่อนไปจากตรงนั้น
 
 
"มันต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ"เขื่อนมองตามรถเฟย์ที่ออกไปได้แต่สงสัย
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้ว หมอ”ลุงกับป้าเข้ามาในบ้านไทม์ในเช้าวันต่อมาต้องตกใจเมื่อเห็นไทม์ในชุดเจ้าบ่าวเมื่อ
คืนถูกฟาดที่ท้ายทอยจนสลบแล้วหัวกระแทกพื้นจนหัวแตกบริเวณหน้าผาก
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ มีอะไรหรอคะ”แก้วที่พาตัวเล็กมาปั่นจักรยานเล่นแล้วเห็นรถตำรวจเต็มหน้าบ้านไทม์ก็ถาม
 
 
 
 
 
“ก็เกิดเรื่องน่ะสิคุณ เมื่อคืนเจ้าบ่าวเจ้าสาวคู่นี้พึ่งแต่งงาน แล้วเจ้าสาวถูกลักพาตัว แถมโจรที่ลักพาตัวยังทำร้ายเจ้าบ่าวจนเลือดตกยางออกไม่สติเลย”ชาวบ้านพูดขึ้น
 
 
 
 
 
“เจ้าสาวหายไป อย่าบอกนะว่าคือพี่ป๊อป”แก้วพึมพำกับตัวเองเบาๆ
 
 
 
 
 
 "คุณป๊อปแน่ใจนะครับที่ทำแบบนี้ ถ้าคุณแก้วรู้ไม่อาละวาดแย่หรอครับ"ทางด้านป๊อปปี้และกั้งที่ลักพาตัวฟางมาที่เกาะส่วนตัวก็พูดขึ้น
 
 
 
“เรื่องนี้จะไม่รู้ถึงหูคนแก้วแน่ ถ้ากั้งไม่ปริปากบอกใคร”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
“แล้วเจ้านายจะให้ฟางเค้าทำอะไรที่นี่ล่ะครับ ทำงานที่ฟาร์มมุกเหมือนเดิมหรอครับ”กั้งถาม
 
 
 
 
“หรือมากกว่านั้น ไม่ต้องกลัวว่ายัยนั่นจะสบายเกินไป เพราะเกาะนี้ คือนรกบนดินที่เตรียมไว้ลง
ทัณฑ์ผู้หญิงจอมมารยาอย่างยัยนั่น ไม่มีความปรานีให้อีกแล้วแน่นอน”ป๊อปปี้พูดอย่างสะใจก่อนจะเดินออกไปดูงาน กั้งมองหน้ากันแล้วกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก หวั่นใจกับการเอาคืนครั้งนี้ของป๊อปปี้เหลือเกิน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย นี่มันอะไรกัน”ฟางที่เริ่มรู้สึกตัวเมื่อลืมตาขึ้นมาก็ต้องร้องตกใจเมื่อเธอถูกใส่กุญแจมือข้างหนึ่งติดกับ
หัวเตียง ส่วนขาของเธอก็ถูกล่ามโซ่เอาไว้
 
 
 
 
 
“จะร้องโวยวายอะไรกัน หนวกหู”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูดังปัง! ก่อนจะว่าฟางเสียงดัง
 
 
 
 
 
“คะ คุณป๊อป คุณจับชั้นมาทำไมกันคะ แล้วพี่ไทม์อยู่ที่ไหน”ฟางตกใจและรีบถามถึงไทม์
 
 
 
 
 
“ฟื้นมาก็ถามหาแต่ผู้ชาย เธอนี่มันผู้หญิง แพศยา”ป๊อปปี้ด่าฟาง ฟางถึงกับสะอึกรู้สึกเจ็บปวดกับคำพูดร้ายๆของชายหนุ่มทำไมกัน เขาต้องว่าเธอแบบนี้
 
 
 
 
 
“แพศยาอะไรกันคะ ชั้นแต่งงานกับพี่ไทม์แล้ว ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่คุณกล่าวหา และชั้นก็ขอให้
คุณปล่อยตัวชั้นด้วยค่ะ ไม่อย่างงั้นชั้นจะแจ้งตำรวจ”ฟางพยายามพูดอย่างเย็นๆเพื่อไกล่เกลี่ยชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
“55555 แจ้งตำรวจ เอาเลย จะตะโกนแหกปากจนเจ็บคอก็เอาเลย ถ้าเธอเหนื่อยแล้วก็บอกนะ จะได้เริ่ม
การแก้แค้นสักที”ป๊อปปี้หัวเราะออกมาก่อนจะว่าใส่ฟางอย่างสะใจ
 
 
 
 
“แก้แค้น แก้แค้นอะไรกัน ชั้นไปทำอะไรให้คุณหรอคะ”ฟางถามอย่างไม่เข้าใจ
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำหน้าไขสือ ทำเป็นไม่รู้เรื่อง ชั้นรู้ว่าเธอรู้ อย่ามาตีหน้าซื่อ ชั้นรู้ธาตุแท้ของเธอหมดแล้ว ฟาง”ป๊อปปี้พุ่งขึ้นมาบนเตียงแล้วเขย่าตัวฟางแล้วตวาดว่าใส่เธอ
 
 
 
 
 
“ฟาง นี่พวกคุณพูดถึงฟาง คุณเรียกชั้นว่าฟางอีกแล้วนะคะ งั้นคุณบอกชั้นได้มั้ยว่า ถ้าชั้นคือคนที่
ชื่อฟางจริงๆ ชั้นไปทำอะไรให้คุณเจ็บแค้นนักหนาหรอคะ”ฟางถามด้วยความไม่เข้าใจ ฟาง อีกแล้ว ใครกัน
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาทำตัวเป็นผู้หญิงแสนหวานหรอก เลิกมารยาได้แล้ว ยัยผู้หญิงลวงโลกถอดหน้ากากปลอมๆที่เอาไว้หลอกผู้ชายของเธอออกไปซะชั้นไม่หลงกลหรอก”ป๊อปปี้โมโหกับความเรียบร้อยของฟางก็ตะคอกว่าฟางอย่างแรง จนฟางรู้สึกกลัวแล้วร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ฮือๆ พี่ไทม์ พี่ไทม์อยู่ไหน ช่วยดาวด้วย”ฟางร้องไห้หาเจ้าบ่าวของเธอพลางมองไปรอบๆด้วยความกลัว
 
 
 
 
 
 
 
“เงียบ ชั้นบอกให้เงียบ ไม่ต้องมาร้องหาผู้ชาย อดอยากปากแห้งมากเรียกหาผู้ชายอยู่นั่นล่ะ ดี ถ้าเธอร้องขึ้นมาอีก ชั้นจะเอาเธอไปให้พวกคนงานด้านนอกแน่”ป๊อปปี้ตวาดฟางอีกครั้งเสียงดัง จนฟางพยายามกลั้นสะอื้นไม่ร้องไห้และใช้มือปาดน้ำตา
 
 
 
 
 
 
“เลว คุณมันคือปิศาจร้าย ป่าเถื่อน เลวที่สุด ฮือๆ”เมื่อเงียบสักพักฟางก็ว่าป๊อปปี้ออกมาก่อนที่น้ำตาใสๆไหลออกมาจากดวงตากลมโตอีกครั้ง
 
 
 
 
“เออ ชั้นมันปิศาจร้าย ส่วนเธอมันก็นังแม่มดร้ายเหมือนกันนั่นล่ะ ดี ! ในเมื่อเราออกจะเหมาะสมกันแบบนี้ ก็ขอ
รื้อฟื้นหน่อยละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็บีบปากฟางแล้วจูบ ฟางร้องกรี๊ดในลำคอดิ้นสุดแรง แต่มือหนาที่
แข็งเหมือนคีมเหล็กที่บีบรัดฟางไม่ให้ไปไหนจนแน่นแล้วทำให้หญิงสาวสัมผัสได้ถึงความเจ็บ
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย กัดงั้นหรอ ดี ชอบแบบรุนแรงก็ไม่บอก งั้นก็เริ่มเลยละกัน”ป๊อปปี้พูดจบก็ฉีกกระชากชุดเจ้า
สาวของฟางจนขาดวิ่น เผยให้เห็นบราลูกไม้สีขาวก่อนจะกระชากมันออกมาอย่างแรง เผยให้เห็นอกสวยของฟาง
 
 
 
 
“ฮึก อย่านะ อย่าทำชั้นเลย สงสารชั้นเถอะ อย่าทำแบบนี้ ฮือๆ”ฟางที่ถูกตรึงด้วยกุญแจมือข้างหนึ่งก็เอามือที่ว่างอีก
ข้างที่ผลักอกป๊อปปี้ ไหว้ขอร้องเขาด้วยมือข้างเดียว
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องทำมาตัวน่าสงสาร หมดเวลาที่เห็นใจเธอแล้ว”ป๊อปปี้ว่าก่อนที่จะโถมคัวไปทาบทับฟางอีกครั้งพร้อมทั้งก้มลงดูดเม้มอกสวยอย่าหื่นกระหายและป่าเถื่อน ส่วนมือของเขาอีกข้างลูบไล้ไปทั่วตัวและบีบเคล้นอกอีกข้างอย่างรุนแรงและจาบจ้วง
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ดาวเจ็บ ฮือๆ”ฟางดิ้นไปมาและร้องไห้ขอร้องป๊อปปี้ให้หยุดแต่เหมือนคำพูดของเธอเป็นเพียงแค่ลมพัดผ่านหูเขาไปเท่านั้น
 
 
 
 
 
“อื้ออ”ฟางถูกป๊อปปี้ที่เลื่อนขึ้นมาจูบอีกครั้ง ก่อนจะถูกสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากหวานเพื่อหยอกล้อกับฉกชิมน้ำหวานในโพรงปากนั้นด้วยความช่ำชอง ก่อนที่มือหนาจะบีบล้อคหน้าฟางไม่ให้หนี และส่วนมืออีกข้างหนึ่งจะลูบไล้
ลงมาบริสะโพก แล้วพยายามสอดมือเข้าไปในชุดเจ้าสาวที่ขาดวิ่นลงมาช่วงล่าง ก่อนจะสอดมือ
เข้าไปกางเกงชั้นในของฟางเพื่อสอดนิ้วเข้าไปในโพรงหวานของฟาง
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ เจ็บ ฮึกก”ฟางที่ถอนจูบแล้วต้องเบือนหน้าหนีเมื่อป๊อปปี้สอดนิ้วเข้าไปในตัวเองพล่งหน้าแดงจัดและเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง ป๊อปปี้มองฟางนิดนึง
ก่อนจะเพิ่มนิ้วจาก2นิ้วกลายมาเป็น3นิ้วก่อนจะใช้นิ้วโป้งบดขยี้เม็ดเสียวจนฟางเกร็ง บิดไปมา
 
 
 
 
 
“หึ ไม่ต้องมาทำเป็นคนไม่เคย ทำไม ไม่เจอกับชั้นตั้งนาน ลืมรสชาตของชั้นแล้วรึไง หืม”ป๊อปปี้ว่า
ก่อนจะเร่งซอยนิ้วเข้าออกอย่างเร็วและแรง จนฟางหน้าแดงด้วยความเสียว บิดตัวไปมา จนน้ำหวาน
ของฟางไหลเยิ้มมาเต็มนิ้วของป๊อปปี้ ป๊อปปี้ชักมันออกมาแล้วมองมันก่อนสลับมองฟางที่นอนหอบหายใจอยู่
 
 
 
 
 
 
“อย่านะ มันสกปรก”ฟางหน้าแดงเมื่อเห็นป๊อปปี้ดูดเลียน้ำหวานที่นิ้ว ป๊อปปี้มองฟางก่อนจะจูบฟางอีกครั้ง
แต่จูบครั้งนี้มันแสนหวานจนฟางที่ร่างกายอ่อนระทวยนั้น หมดแรงยอมให้ป๊อปปี้ทำอะไรง่ายๆ
 
 
 
 
กรุ้งกริ้ง
 
 
 
เสียงเข็มขัดและตะขอกางเกงของป๊อปปี้ถูกเลื่อนลงมาอัตโนมัติแม้ว่าปากของเขาจะยังทำงานอยู่
 
 
 
“ชั้นรู้ว่าเธอต้องการมัน”ป๊อปปี้ยิ้มเยาะเมื่อถอนจูบมาก่อนจะถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด ฟางรีบ
เบือนหน้าหนีและหน้าแดงซ่านด้วยความอายไม่กล้ามอง
 
 
 
 
“อย่านะ กรี๊ดด”แต่แล้วฟางต้องร้องเมื่อป๊อปปี้ขึ้นคร่อทตัวเธออีกครั้งและฉีกทึ้งชุดเจ้าสาวที่เหลือก่อนจะกระชากมันออกไปพ้นๆตัวฟาง
พร้อมกับรูดชั้นในของฟางออกไปอย่างรุนแรง ฟางหลับตาปี๋พร้อมกับน้ำตาแห่งความกลัวและความเสียใจ
 
 
 
 
 
“หลับตาทำไมห้ะ รึว่าไม่อยากจะจำคนที่ได้ชื่อเป็นผัวคนแรกของเธอห้ะ ลืมตา”ป๊อปปี้บิดหน้าฟาง
หันมาแล้วตะคอกด่า ฟางค่อยๆลืมตาแล้วมองหน้าป๊อปปี้ทั้งน้ำตาด้วยความกลัว
 
 
 
 
 
“อึก เจ็บบ”ฟางร้องเมื่อถูกฉีกขาออกจากกันแล้วสอดใส่แกนกลางเข้ามาอย่างแรงเพราะร่างกายที่
ห่างหายไปนานจนฟางต้องร้อง แต่ป๊อปปี้กลับคิดว่ามันเป็นมารยาก็กระแทกใส่ไปไม่ยั้ง
 
 
 
 
“เป็นยังไง รสชาตของชั้น สู้พวกผู้ชายที่เธอผ่านมันมา เป็นไง ใครดีกว่ากัน”ป๊อปปี้พูดและยังขยับ
สะโพกเข้าออกในร่างกายของฟาง มือเรียวที่ถูกปล่อยฟางถูกกดลงกับเตียงแน่นไม่ปล่อย
 
 
 
 
 
 
“เลว เลวที่สุด ฮือๆ”ฟางร้องไห้และพยายามว่าป๊อปปี้ ภาพที่เธอแต่งงานกับไทม์เมื่อคืนฉายเข้ามา
ในหัวกับตอนนี้ที่เธอกำลังถูกป๊อปปี้ข่มขืน หญิงสาวร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย
 
 
 
 
 
 
“อื้ออ”ฟางถูกป๊อปปี้จูบบิดปาดอีกครั้งเพื่อไม่ต้องการได้ยินเสียงร้องไห้ ก่อนจะเอาขาข้างหนึ่งของ
ฟางเอาพาดไหล่ตัวเองแล้วถอนตัวออกมาเพื่อสอดแกนกลางกลับเข้าไปอีกครั้งอย่างแรง
 
 
 
 
 
“อ๊ะ”ฟางเผลอร้องครางออกมาเมื่อถูกชายหนุ่มกระแทกเข้าไปในตัวเองอีกครั้ง
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”ฟางร้องครางไม่เป็นจังหวะออกมา ร่างกายของเธอสั่นไปตามแรงปรารถนาของป๊อปปี้เร็วและแรงจน
เตียงสั่น ทั้งคู่ชุ่มไปด้วยเหงื่อแต่ไม่มีท่าทีจะพอ
 
 
 
 
 
“พะ พอแล้ว มะ ไม่ไหวแล้ว”ฟางพูดออกมาอย่างขาดห้วงเมื่อป๊อปปี้กระแทกเข้ามาไม่เบาแรงจน
เธอถึงฝั่งฝันครั้งแล้วครั้งเล่า ป๊อปปี้เองเมื่อใกล้ถึงฝั่งงันก็ซอยสะโพกอย่างเร็ว
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊า”ป๊อปปี้ร้องครางออกมาใกล้หูฟางเมื่อถึงจุดหมาย ทั้งคู่หอบหายใจเหนื่อยอ่อนอยู่ที่อกสวย ก่อนที่ป๊อปปี้จะถอนตัวออกจากฟางแล้วลุกขึ้นหันไปมอง เขาเข้ามาในห้องนี้ตอน11โมง นี่จะบ่าย3กว่าแล้วหรอก่อนจะหันกลับมองฟางที่นอนอยู่บนเตียงที่นอนหมดแรงในชุดเจ้าสาวที่ขาดวิ่น
 
 
 
 
 
 
“นี่น่ะ มันยังน้อยไปกับความเจ็บที่ชั้นต้องเจอ ฟาง”ป๊อปปี้พูดเมื่อเห็นฟางหันหน้าหนีไม่ยอมมองเขาพลางหลับตาอย่างเหนื่อยอ่อนก่อนที่ตัวเองจะลุกเดินหนีไปเข้าห้องน้ำ
ทิ้งให้ฟางนอนร้องไห้ด้วยความเสียใจจนหลับไป
 
 
 
 
5555รู้นะว่าตอนNCหลายคนคงรอมานาน บอกได้เลย นางเอกโดนพระเอกจัดการช้ำแน่