ทาสรักทาสหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เป็นไปได้ยังไงกัน นังฟางมันตกหน้าผาตายไปแล้ว มันเสนอหน้ามาอยู่นี่ได้ไง”หวายกลับมาที่พัก
แล้วโวยวาย เพราะตกใจมากที่เห็นฟาง หรือยัยนั่นกำลังหลอกให้ทุกคนตายใจแล้วจะล้างแค้นเธอทีหลัง
 
 
 
 
 
“อะไรๆ มาบ่นมาเพ้ออะไรแถวนี้”พิชชี่เดินออกมาจากที่ครัวในห้องพักของหวาย
 
 
 
 
“นังฟางมันยังไม่ตาย”หวายพูดแล้วรับไวน์จากมือพิชชี่ไปดื่มอย่างหัวเสีย
 
 
 
 
 
“อะไรนะ ยังไม่ตาย เธอจำคนผิดรึเปล่าเนี่ย”พิชชี่เองก็ตกใจกลัวตำรวจจับรีบพูดทันที
 
 
 
 
 
“ไม่ผิด ชั้นเห็นสร้อยที่มันใส่ แต่แปลก ทำไมป๊อปปี้เองก็ทำท่าเหมือนไม่รู้จักมันมาก่อนนะ”หวาย
พูดอย่างสงสัย พิชชี่ยิ้มนิดนึง ก่อนจะเดินมาด้านหลังแล้วค่อยๆรูดซิบเดรสสวยลงมา
 
 
 
 
 
“เดี๋ยว นี่ชั้นเครียดอยู่นะ นั่นถ้ามันเป็นนังฟางจริง เราก็จบเห่สิ”หวายพูดเมื่อพิชชี่กำลังคลอเคลีย
 
 
 
 
 
“เอ้า ถ้าเป็นนังฟางจริง แล้วทำไมไอ้ป๊อปถึงยืนกรานไม่รู้จักล่ะ เอาน่า ไม่มีอะไรหรอก ชั้นว่า เธอน่ะ
เครียดเปล่าๆ เรามาสนุกกันเถอะ”พิชชี่พูดก่อนจะอุ้มร่างกึ่งเปลือนของหวายเข้าไปในห้องนอน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพล้ง
 
 
 
“หึ ทำเป็นไม่รู้จักชั้นไม่พอ กล้ามากที่มาถามแม่ของตัวเล็กเป็นใคร กล้ามาก”ป๊อปปี้แค้นแล้วเมื่อ
ดื่มเหล้าในแก้วหมดก็ปาใส่ข้างฝาอย่างแรงเพื่อระบายความโกรธ
 
 
 
 
“เจ้านาย เจ้านายเครียดอะไรหรอคะ”นกที่ตกใจกับอาการป๊อปปี้รีบไปคลอเคลีย
 
 
 
 
 
“ออกไป วันนี้ชั้นไม่มีอารมณ์”ป๊อปปี้ตวาดนกจนนกสะดุ้งด้วยความกลัวก่อนจะรีบออกไปจากห้อง
 
 
 
 
 
“มารยาอย่างเธอ ถึงเวลาแล้ว ที่ต้องชดใช้”ป๊อปปี้คาดโทษฟางอย่างแค้นเคือง
 
 
เวลาต่อมา
 
 
 
 
“สวยมากเลยค่ะคุณดาว”ช่างแต่งหน้าที่แต่งหน้าฟางในชุดเจ้าสาวก็ออกปากชม
 
 
 
 
 
“ขอบคุณค่ะ เอ่อ พี่หมอคะ ทำไมพี่หมอถึงอยากถ่ายรูปที่นี่ล่ะคะ”ฟางยิ้มรับคำชมก่อนจะหันไป
ถามไทม์
 
 
 
 
 
“พี่ว่าพวกสวนของโรมแรมคุณแก้วเค้าสวยดีนะ มันดูมีสไตล์แบบของมันดี”ไทม์พูดแล้วมองไป
รอบๆก่อนจะถูกเรียกไปถ่ายภาพกับฟาง ดูเหมือนเจ้าชายเจ้าหญิงที่มีความสุข
 
 
 
 
 
 
“แหมเธอ ดูยังไงๆก็รู้ว่าเป็นฟาง จะเป็นใครไปได้ล่ะ”เสียงพนักงานซุบซิบกันจนแก้วต้องหยุดดู
 
 
 
 
“นี่ๆ หยุดเลยๆ มาจับกลุ่มเม้าท์ลูกค้างั้นหรอ ไปทำงานเลยนะ”แก้วเห็นฟางก็รีบสั่งพนักงานไปทำงาน
 
 
 
 
“คุณแก้วครับ เราจะปิดเรื่องนี้ได้นานแค่ไหนครับ เพราะใครๆก็ดูออกว่านั่นคือฟาง”กั้งพูด
 
 
 
 
 
“ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าพี่ป๊อปกำลังทำอะไรของพี่เค้าอยู่ตอนนี้”แก้วพูดแล้วส่ายหน้า
 
 
 
 
“สวยครับๆ เดี๋ยวเจ้าบ่าวกอดเจ้าสาวจากด้านหลังนะครับแล้วโน้มมาหอมกันนะครับ”ขณะเดียวกัน
ด้านนอก ช่างภาพก็สั่งไทม์และฟางจัดท่าถ่ายรูปออกมาสวยๆ ส่วนป๊อปปี้ที่ยืนมองดูอยู่ก็มองอย่าไม่พอใจ
 
 
 
 
 
“เสร็จแล้วนะดาว”เมื่อถ่ายรูปเสร็จ ไทม์ก็เดินมานั่งข้างฟาง ฟางยิ้มและเอาทิชชู่ซับเหงื่อให้
 
 
 
 
 
 
 
“แหม หวานกันจังเลยนะครับเจ้าบ่าวเจ้าสาว ทานน้ำก่อนนะครับ”ป๊อปปี้ที่แอบมองฟางและไทม์
อย่างไม่พอใจก็ทำเป็นเอาน้ำมาให้ทั้งคู่ดื่ม
 
 
 
 
 
“ขอบคุณครับคุณป๊อป”ไทม์ยิ้มอย่างเป็นมิตร
 
 
 
 
 
“ว้าย”ฟางร้องเมื่อป๊อปปี้ยื่นแก้วน้ำมา แล้วจู่ๆป๊อปปี้ก็แกล้งปล่อยทำให้น้ำส้มหกรดชุดเจ้าสาว
 
 
 
 
 
“ขอโทษครับคุณดาว มือผมมันลื่นน่ะครับ ตายแล้ว ผมนี่แย่จริงๆเลยที่ทำให้ชุดเจ้าสาวที่ขาวบริสุทธ์
ของคุณต้องแปดเปื้อน”ป๊อปปี้รีบเช็ดให้ แล้วพูดจามีเลศนัย
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ขอบคุณค่ะ แต่ดาวเช็ดเองได้ค่ะ”ฟางแอบขืนตัวห่างป๊อปปี้แล้วยิ้มก่อนจะเช็ดเอง โดยมีไทม์ช่วย
 
 
 
 
 
 
 
“หึ มารยา อย่าคิดว่ามันจะจบ เธอน่ะต้องเจออีกเยอะ”ป๊อปปี้เดินออกห่างมองภาพที่ฟางและไทม์
นั่งพูดคุยดูภาพถ่ายของทั้งคู่แล้วยิ้ม หัวเราะคิดคัก ป๊อปปี้พูดออกมาด้วยความแค้น
 
 
 
"เอ่อ จริงๆ ไม่ต้องพาดาวมาก็ได้นะคะ ดาวเกรงใจ"ฟางพูดขณะที่หลังจากถ่ายรูปเสร็จแล้วแก้วและป๊อปปี้พาเธอมาที่คลีนิกเสริมความงามของเฟย์
 
 
"ถือว่าเป็นการไถ่โทษที่พี่ป๊อปทำชุดเจ้าสาวของคุณดาวเลอะนะคะ ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ คิดซะว่าเป็นการดูแลผิวหน้าก่อนเป็นเจ้าสาว"แก้วพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
"ใช่ครับ ดูแลให้สะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่องอีกครั้งก่อนเข้าหอเลย"ป๊อปปี้ย้ำแล้วจ้องหน้าฟางทำให้เธอนึกกลัวก่อนที่ตะเดินเข้าไปข้างในห้องทันที
 
 
 
"นี่พี่ป๊อป พูดแบบนี้ฟางกลัวแล้วหนีไปจะทำไงล่ะ แก้วกับพี่เฟย์จะไม่ช่วยพี่แล้วนะ"แก้วป๊อปปี้
 
 
 
"ก็มันจริง ทำเป็นจำไม่ได้ ต้องเจอเอาคืนหนักๆ"ป๊อปปี้ว่าก่อนทำทีไปขอเข้าห้องน้ำโดยที่แอบเดินเข้ามาหาฟางในห้องตรวจแล้วมองไปยังร่างบางที่กำลังนวดหน้าอยู่แล้วปิดตาไว้ ทำให้เธอไม่เห็นว่าใครเดินเข้ามา
 
 
"หมอเฟย์คะต้องทิ้งตัวทรีตเม้นท์ไว้นานแค่ไหนหรอคะ"ฟางถามเพราะเข้าใจส่าครที่เดินเข้ามาคือเฟย์
 
 
 
"ไม่นานหรอก อีกไม่นาน"ป๊อปปี้มองฟางสักพีกก่อนที่จะกระซิบข้างหูทำให้ฟางตกใจ พอเอาที่ปิดตาออหมา ก็พบแต่ความว่างเปล่า
 
 
 
"หมอเฟย์ใช่มั้ย จำผมได้มั้ยครับ ไทม์ไง ที่เรียนแพทย์ปีเดียวกัน"เมื่อเฟย์เดินออกมาจากห้องพร้อมกับฟาง ไทม์ที่จำเฟย์ได้ก็ร้องทัก
 
 
 
"อ๋อ หมอไทม์ นี่หมอย้ายมาจากเกาะแสงดาวแล้วหรอคะ"เฟย์จำได้ก็ทักไทม์
 
 
"ช่วงนี้มาช่วยเพื่อนหมอที่ในเมืองครับ แล้วรวดแต่งงานด้วย นี่ดาวครับ เจ้าสาวของผมเอง"ไทม์พูดและแนะนำฟางให้เฟย์รู้จักก่อนที่จะขอตัวกลับไป
 
 
 
"มิน่าล่ะ ถึงได้คุ้นๆ ที่แท้ก็เรียนหมอรุ่นเดียวกันมานิเอง"เฟย์พูดพลางเหล่มองป๊อปปี้ที่จ้องมองฟางที่ยิ้มให้กับไทม์ก่อนจะขึ้นรถไปด้วยกันแล้วกำมือแน่ส
 
 
 
 
 
 
 
 
และก็ถึงวันแต่งงานของไทม์และฟางที่จัดขึ้นที่ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรมของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“วันนี้คุณดาวสวยมากเลยนะคะ”ช่างแต่งหน้าชมฟางเมื่อแต่งหน้าเสร็จ ฟางยิ้มรับก่อนจะหันมามอง
ตัวเองในกระจก แล้วถอนหายใจ อย่างตื่นเต้น
 
 
 
 
 
“คุณดาวเอาสร้อยออกมั้ยคะ พี่เชอรี่ว่ามันไม่เข้ากับชุดเจ้าสาวยังไงไม่รู้”ช่างแต่งหน้าพูด
 
 
 
 
 
“อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ เอ่อ เดี๋ยวดาวเอาออกเองค่ะ”ฟางยิ้มแล้วหันไปมองกระจกอีกครั้งก่อนจะเอามือ
จับสร้อบรูปดาวมีตัวFอยู่ตรงกลาง แล้วภาพที่ฟางถูกใครคนหนึ่งใส่สร้อยก็ผุดเข้ามาในหัว
 
 
 
 
 
“ว้าย คุณดาวให้พี่เชอรี่ไปตามหมอไทม์มั้ยคะ”ช่างแต่งหน้าตกใจเมื่อเห็นฟางเซ
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรค่ะ ดาวแค่ตื่นเต้นไปหน่อย ไม่ต้องตามหรอกค่ะ”ฟางยิ้มแล้วนิ่งคิด คนที่ให้สร้อยเส้นนี้
กับเธอคือใครนะ ทำไม เธอคิดไม่ออก ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว
 
 
 
 
 
 
“ยินดีด้วยนะจ้ะหนูดาว”ลุงกับป้าที่เกาะแสงดาวมาแสดงความยินดีให้ฟางในงานแต่งหน้า
 
 
 
 
 
“ดาวรักลุงกับป้ามากที่สุดเลยนะคะ”ฟางยิ้มและกอดลุงกับป้า ขณะนั้น แก้วและป๊อปปี้ก้เดินเข้ามา
ในงาน ป๊อปปี้มองฟางและไทม์ที่ยืนต้อนรับแขกก็กำมือแน่น ก่อนจะยิ้มร้ายๆออกมา
 
 
 
 
 
“ยินดีด้วยนะครับคุณไทม์ คุณดาว ผมเป็นเกียรติมากเลยที่พวกคุณเชิญผมมา”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
“ผมต่างหากล่ะครับที่ต้องเป็นเกียรติ เชิญเข้าไปในงานครับ”ไทม์พูดแล้วพาพวกป๊อปปี้เข้าไปใน
งานพร้อมกับฟาง แล้วงานเลี้ยงแต่งงานก็เริ่มขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ผมขอขอบคุณแขกทุกท่านที่มาร่วมงานฉลองแต่งงานของผมกับดาวนะครับ และในคืนนี้ผมก็อยาก
จะบอกดาวว่า ดาวเป็นเหมือนดวงดาวที่ส่องเข้ามาในใจของผม รู้มั้ยคะรอยยิ้มของดาวทำให้พี่หมอ
หลงรักดาวตั้งแต่แรกพบ พี่หมอสัญญานะคะว่าพี่หมอจะรักและดูแลดาวตลอดไป”ไทม์พูดกับฟาง
 
 
 
 
 
“ดาวเองก็อยยากจะขอบคุณพี่หมอในทุกๆอย่าง พี่หมอเป็นคนดีมาก จนดาวเองต้องแพ้ใจให้พี่
หมอ ดาวเองก็สัญญาค่ะว่าดาวจะทำหน้าที่ภรรยาและแม่ที่ดีต่อลูก ดาวรักพี่หมอนะคะ”ฟางพูดแล้ว
ทั้งคู่ก็จูบกัน ก่อนที่จะเดินลงจากเวทีมาเต้นรำท่ามกลางเสียงดนตรีบรรเลงแสนหวาน
 
 
 
 
 
 
“หึ มารยา โกหกปลิ้นปล้อนที่สุด”ป๊อปปี้มองไทม์และฟางที่จูบกันท่ามกลางเสียงโห่แซวของแขก
ในงานเมื่อกี้อย่างโกรธแค้นก่อนจะดื่มวิสกี้ที่บริกรมาเสิร์ฟให้ไปแก้วแล้วแก้วเล่า
 
 
 
 
 
“ถึงเวลาที่สาวๆทุกคนรอคอยแล้วนะครับ ขอเชิญสาวโสดมารอรับช่อดอกไม้ด้านหน้าเลย”พิธีกรพูด
ก่อนที่ฟางจะยืนมาพร้อมกับช่อดอกไม้ ก่อนจะหันหลังโยนช่อดอกไม้ให้สาวๆ แล้วช่อดอกไม้นั้นก็บังเอิญปลิวไปตกอยู่ในมือแก้วที่กำลังหยิบจานไปเอาของกินในงาน
 
 
 
 
 
 
“ยินดีด้วยนะคะคุณแก้ว คุณแก้วคือคนต่อไปที่ได้แต่งงาน”ฟางพูดใส่ไมค์ ทุกคนปรบมือให้แก้ว
แก้วมองทุกคนแล้วยิ้มเจื่อนๆมองช่อดอกไม้ในมือ ก่อนจะเศร้า แล้วเธอจะแต่งงานกับใครล่ะ
 
 
 
 
 
 
“แก้ว เดี๋ยวถ้างานเลิกแล้ว แก้วกลับไปก่อนเลยก็ได้นะ”ป๊อปปี้พูดกับแก้วเมื่อเห็นว่างานเลี้ยงใกล้เลิก
 
 
 
 
 
 
“ทำไมอ่ะพี่ป๊อป พี่ป๊อปจะไปไหนหรอคะ”แก้วมองป๊อปปี้แล้วถาม
 
 
 
 
“เอาเถอะน่า แก้วกลับไปก่อน แล้วฝากดูหลานด้วย เพราะพี่อาจจะไปทำธุระ แล้วพรุ่งนี้พี่จะกลับไป
หาลูก บอกตัวเล็กด้วยอย่างอแง”ป๊อปปี้ไม่บอกอะไรแก้วมากแล้วสั่งก่อนจะเดินออกไปจากงาน
 
 
 
 
 
 
“แปลกคนจัง ทุกทีออกจะติดลูก”แก้วมองป๊อปปี้อย่างไม่เข้าใจแต่ก็ไม่ติดใจสงสัย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวดาวไปอาบน้ำก่อนเลยนะคะ เดี๋ยวพี่หมอมา”เมื่อถึงห้องหอที่บ้าน ไทม์ก็บอกฟาง
 
 
 
 
“พี่หมอจะไปไหนคะลุงกับป้าบอกแล้วไม่ใช่หรอคะว่าคืนส่งตัวห้ามออกจากห้องหอ”ฟางพูด
 
 
 
 
“ไปอาบน้ำเถอะค่ะ ยังไงบ้านนี้ก็เปรียบเป็นเรือนหอพี่ไม่ได้ออกนอกบ้านสักหน่อย ไม่ต้องคิดมาก
นะคะ”ไทม์พูดก่อนจะเดินไปจูบที่หน้าผากฟาง ฟางยิ้มก่อนจะถอดมาลัยคล้องคอไม่คิดอะไร
 
 
 
 
พรึบ
 
 
 
“เอ๊ะ ไฟดับงั้นหรอ”ไทม์เปิดประตูห้องออกไปไฟก็ดับก็พูดอย่างแปลกใจ
 
 
 
ปึก
 
 
 
จู่ๆก็ต้องล้มพับสลบลงไปเมื่อจู่ๆเหมือนมีคนเอาของแข็งมาฟาดใส่ท้ายทอยอย่างแรง
 
 
 
 
 
“ว้าย ไฟดับหรอ”ฟางตกใจเมื่อจู่ๆไปดับก็มองไปรอบๆเพื่อหาไฟฉาย
 
 
 
 
 
“อื้ออ”ฟางดิ้นขลุกขลักเมื่อได้ยินเสียงมีเสียงประตูถูกเปิดมาแล้วเหมือนมีคนเข้ามาในห้อง แล้วตรง
เข้าจับฟาง แล้วเอาอะไรไม่รู้มาปิดปากปิดจมูกฟาง เมื่อดิ้นไปสักพัก ฟางก็สลบ ล้มพับในอ้อมกอด
คนแปลกหน้าที่เข้ามา ก่อนจะมีคนแปลกหน้าอีกคนเข้ามาและช่วยกันพาฟางออกไปจากบ้าน
 
 
 
 
 
“เห้ยไอ้ป๊อป ชัวร์แน่นะว่านี่จะไม่ถึงคุกน่ะ”เฟย์ถอดหน้ากากที่สวมมาแล้วถามป๊อปปี้ที่อุ้มฟางอยู่ภายใต้ชุดดำสวมหน้ากากไอ้โม่ง
 
 
 
 
 
“ไม่หรอก เพราะถึงจะแจ้งตำรวจไป ยังไงยัยนี่ก็ไม่ปากโป้งแน่นอน”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มกับแผนการ
 
 
 
 
 
“เจ้านายครับ ทางเกาะโทรมาว่าทำความสะอาดบ้านพักเรียบร้อยแล้วนะครับ เราไปที่ท่าเรือเลยมั้ย
ครับ”กั้งเปิดกระจกรถถามป๊อปปี้เมื่อวางโทรศัพท์ลง
 
 
 
 
 
“ดี ไปกันเลย เพราะชั้นก็ร้อนใจจะจัดการยัยตัวดีไม่ไหวแล้วเหมือนกัน”ป๊อปปี้พูดแล้งยิ้มอย่างร้ายกาจ
 
 
 
 
 
บอกแล้วว่าพระเอกน่ะ ร้ายมากพาทหลัง แล้วเรามาดูถ้าถ้าพระเอกร้ายนางเอกดีจะเป็นยังไง
 
 
ช่วงนี้เหลือฟิคเรื่องเดียวเลยอัพให้เช้า เย็น แต่แลกกันได้มั้ย ช่วยเม้นกับโหวตเรื่องนี้เป็นกำลังไรเตอร์หน่อยน้าา