ทาสรักทาสหัวใจ

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าว น้องฟางดาวมหาลัยนี่หว่าไอ้ป๊อป ลงข่าวหนังสือพิมพ์อีกแล้ว ทั้งสวยทั้งใจดีแถมยังช่วยเหลือเด็ก
กำพร้าอีก นี่มันนางฟ้าเดินดินชัดๆ”เสียงของเพื่อนของป๊อปปี้พูดพลางกางหนังสือพิมพ์ให้กับป๊อปปี้ดู
ชายหนุ่มขยับแว่นกรอบหนาเพื่ออ่านข่าวแล้วยิ้มกับภาพข่าวหนังสือพิมพ์ในมหาลัยที่ฟางกำลังป้อนอาหารให้เด็กกำพร้าที่มูลนิธิ
 
 
 
 
 
“ใช่สิ ฟางคือนางฟ้าเดินดินจริงๆ”ป๊อปปี้พูดออกมาแล้วอมยิ้มกับข่าวก่อนจะขอแยกกับเพื่อนแล้วแอบพับหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นเก็บเข้ากระเป๋าทันทีแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวจะเรียนวิชาต่อไป
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นาย ช่วยชั้นหน่อยสิ”เสียงใสๆของฟางเดินมาสะกิดแขนป๊อปปี้ ทำให้ป๊อปปี้หน้าแดงจัดไม่คิดว่า
นางในฝันอย่างฟางจะมายืนอยู่ตรงหน้าเขาได้แบบนี้
 
 
 
 
“เอ่อ มีอะไรหรอครับฟาง”ป๊อปปี้ดีใจปนตื่นเต้นก่อนที่จะตั้งสติถามอย่างตะกุกตะกัก
 
 
 
 
 
 
“ช่วยดันรถให้ชั้นหน่อยสิ พอดีรถคันอื่นมันขวางรถของชั้นน่ะ”ฟางพูด ป๊อปปี้รีบเดินตามฟางไปช่วยดันรถ
 
 
 
 
 
บรื้น
 
 
สักพัก รถของฟางสตาร์ทติดก่อนทีาจะรีบขับรถออกาโดยไม่ทันได้มองว่า รถของเธอเหยียบเข้าที่กองโคลนข้างทาง
 
“แต้งกิ้วน้าแว่น”ฟางเลื่อนกระจกรถลงมาโบกมือให้ป๊อปปี้ก่อนจะขับรถออกไป ป๊อปปี้มองเสื้อผ้าตัว
เองที่เลอะฝุ่นสกปรกจากรถคันนั้นก่อนจะยิ้มออกมา แค่เห็นรอยยิ้มของฟางเท่านี้ต่อให้เขาเลอะสัก
เท่าไหร่เขาก็ยอม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษค่ะที่มาสาย พอดีต้องคุยกับอาจารย์ทางชมรมน่ะค่ะ”ฟางวิ่งเข้ามาในห้องเรียนพลางปาด
เหงื่อก่อนจะเดินไปหาที่นั่ง ป๊อปปี้อึ้งไม่คิดว่าวิชานี้เขาจะเรียนตัวเดียวกับนางในฝันของเขา
 
 
 
 
 
 
“ตรงนี้ว่างพอดี ขอชั้นนั่งด้วยคนนะ”ฟางยิ้มหวานให้กับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“เอ่อ นั่งเลยครับๆ”ป๊อปปี้ลุกลี้ลุกลนด้วยความดีใจที่นางฟ้าของเขามานั่งข้างๆ จนฟางส่ายหน้าขำ
เบาๆก่อนจะนั่งลง ป๊อปปี้ลอบมองนางในฝันของเขาอย่าหลงใหล ไม่ว่าฟางจะนั่งฟังอาจารย์หรือกด
โทรศัพท์เล่นก็ดูน่ารักในสายตาของเขาเสมอ
 
 
 
 
 
“เอ๋ เดี๋ยวนะ นี่อาจารย์เค้าสั่งงานด้วยหรอ ทำไมเราไม่เห็นรู้เรื่องเลยล่ะ”ฟางเงยหน้ามองรายงานที่
อาจารย์สั่งในสไลด์แล้วหันไปถามป๊อปปี้อย่างตกใจ เพราะเมื่อกี้เธอมัวแต่เล่นเกมส์ในมือถือเลยไม่
ได้สนใจจดแลกเชอร์ในคาบเรียนอีกต่างหาก
 
 
 
 
 
 
 
“ก็รายงานการบ้านท้ายคาบธรรมดานี่ล่ะ เห็นว่าคาบหน้าอาจารย์แกให้ส่งพร้อมกับแลกเชอร์ที่เราจด
คายนี้ด้วยนะ”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางนิ่วหน้าคิดหนัก ก่อนสายตาจะหันไปมองเห็นสมุดแลกเชอร์ของ
ป๊อปปี้ที่จบไว้ละเอียดมาก
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ อาทิตย์นี้เราต้องซ้อมลีดของคณะแทบทุกเย็นด้วยสิ กว่าจะเลิกก็ดึก ตายล่ะละจะเอาเวลา
ที่ไหนไปทำรายงาน ไปตามแลกเชอร์เพื่อนๆละเนี่ย”ฟางพูดแล้วทำหน้าเครียดทันที
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ถ้าฟางไม่ว่างขนาดนั้นเดี๋ยวเราช่วยฟางก็ได้นะ เอ่อ เรื่องแลกเชอร์คาบนี้กับรายงานการบ้านที่
จะส่งน่ะ”ป๊อปปี้รีบอาสาช่วยฟางเพียงแค่หวังจะให้นางฟ้าของเขาเห็นเขาอยู่ในสายตาบ้าง
 
 
 
 
 
 
“จริงหรอ เอ่อ เกรงใจจัง แต่ก็รบกวนด้วยนะ แล้วเดี๋ยวชั้นจะพาไปเลี้ยงข้าวตอบแทน”ฟางยิ้มหวาน
ก่อนจะแตะที่มือป๊อปปี้เพื่อขอบคุณ ป๊อปปี้หน้าแดงจัดทันทีที่ฟางมาจับมือแล้วมองฟางตาเยิ้มเมื่อ
ฟางยิ้มให้เขาแล้วเดินออกไป นี่สินะ อาการตกหลุมรักจริงๆมันเป็นยังไง
 
 
 
 
 หลายวันต่อมา
 
 
 
 
“น้องฟาง ทำแบบนี้มันหมายความว่ายังไง”ขณะที่ป๊อปปี้กำลังเดินกลับไปเอามอเตอร์ไซค์ที่โรงจอดรถในเย็นวัน
หนึ่ง ชายหนุ่มต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงทะเลาะกัน เมื่อแอบไปดุก็ทำให้ได้รู้ว่า ฟางกำลังถูกชายกลุ่ม
หนึ่งรุมเอาเรื่องอยู่
 
 
 
 
 
 
“ฟางไม่ได้คิดอะไรกับพี่ปั้นจั่นเลยนะคะ พี่ต่างหากที่คิดเองเออเองไปคนเดียว”ฟางรีบพูดแล้วเดินหนี แต่กลับถูกดักไว้ไม่ให้ไปไหน
 
 
 
 
 
“ไม่ได้คิดอะไรงั้นหรอน้องฟาง แล้วที่ไปดูหนัง กินข้าว แล้วก็โยนโบว์ลิ่งกับพี่วันนั้นล่ะมันหมายความ
ว่ายังไงนี่ยังไม่นับเรื่องที่เราขอให้พี่ซื้อเครื่องสำอางกับกระเป๋าให้เลยนะ”ปั้นจั่นโวยวายไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางเห็นว่าพี่ชวน ฟางก็ไปเพราะเห็นว่าพี่เป็นรุ่นพี่คณะ แถมดูเป็นคนเฟรนลี่ เทคแคร์ฟางดี ส่วนเรื่องเครื่องสำอางกับกระเป๋าพี่
น่ะเป็นคนซื้อทุกอย่างมาให้ฟางเองไม่ใช่หรอคะ จะมาว่าฟางแบบนี้ไม่ได้นะคะ”ฟางรีบย้อนกลับมา
 
 
 
 
 
“อ๋อ หรือว่าน้องฟางกำลังควงกับไอ้กวิน เดือนมหาลัยนั่นแล้วจะคิดทิ้งพี่งั้นหรอห้ะ”ปั้นจั่นโวยวายไม่เลิก
 
 
 
 
 
“พี่ปั้นจั่นคะ ฟางว่าพี่เริ่มพูดจาไม่รู้เรื่องแล้วนะคะ หลีกไปค่ะฟางจะกลับบ้าน”ฟางพยายามจะหนีแต่
ถูกพวกของปั้นจั่นขวางและล้อมไว้
 
 
 
 
 
 
 
ปี้นๆ
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ขี่มอเตอร์ไซค์ตัวเองฝ่าเข้ามากลางวงของปั้นจั่น
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ขึ้นมา”ป๊อปปี้พูดฟางที่ซ้อนท้ายป๊อปปี้ก่อนที่ป๊อปปี้จะขี่มอเตอร์ไซค์พาเธอออกมาจากมหา
ลัยเรื่อยๆ จนถึงริมแม่น้ำใต้สะพายใหญ่ที่มีสวนเด็กเล่นอยู่บริเวณ
 
 
 
 
 
“ขอบใจมากนะแว่นถ้าไม่ได้แว่นเราแย่แน่ๆ”ฟางถอดหมวกกันน๊อคส่งคืนให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มเคลิ้ม
กับคำขอบคุณของฟาง ก่อนจะเก็บหมวกแล้วเดินตามฟางมานั่งที่ม้านั่งข้างแม่น้ำ
 
 
 
 
 
 
 
“เออ จริงสิ การบ้านของฟางเราทำให้แล้วนะ แล้วงานคู่ที่ต้องส่งอาจารย์ศุกร์นี้เราก็ทำเสร็จแล้ว
แบ่งพาร์ทที่ฟางต้องพรีเซ้นท์ให้แล้วนะ”ป๊อปปี้พูดแล้วส่งรายงานทั้งหมดให้ฟาง ก่อนจะขยับแว่น
แล้วหลบหน้าฟางด้วยความเขิน เพราะเมื่อสบสายตากลมโตของฟางทำให้เขาประหม่าทุกที
 
 
 
 
 
 
“โห แว่น แว่นเก่งมากเลยอ่ะ ช่วยเราทำงานตั้งหลายอย่าง ว่าแต่แว่นชื่ออะไรนะ”ฟางตรวจดูรายงาน
ทั้งหมดก็ชมก่อนจะถามชื่อป๊อปปี้ ป๊อปปี้ชะงักซึมลงไปเมื่อฟางเองก็ยังจำเขาไม่ได้
 
 
 
 
 
 
“เราชื่อป๊อปปี้”ป๊อปปี้ตอบสั้นๆ
 
 
 
 
 
 
 
“จ้า ขอบใจนะป๊อปปี้ อ๊า ก๋วยเตี๋ยวพูดละหิวเลย กินก๋วยเตี๋ยวกันเถอะ”ฟางพูดก่อนจะชวนป๊อปปี้ไป
กินก๋วยเตี๋ยวข้างทางด้วยกัน ทำให้ป๊อปปี้ยิ้มไม่หุบเมื่อได้มานั่งกินข้าวกับหญิงในฝันของเขาตรงนี้
 
 
 
 
 
“ขอลูกชิ้นน้า”ฟางพูดก่อนจะคีบลูกชิ้นจากถ้วยป๊อปปี้ แล้วป๊อปปี้ก็ยอม
 
 
 
 
 
 
“อะไรเนี่ย”เมื่อทานข้าวเสร็จแล้วป๊อปปี้ก็เดินไปซื้อดอกกุหลาบสีแดงที่แม่ค้าขายยื่นให้ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“เราชอบฟางนะ ชอบมานานแล้วแม้ว่าเราจะจน เฉิ่มๆเชยๆ แต่เรารู้ว่าฟางไม่ได้รังเกียจเราตรงนั้นใช่
มั้ย ไม่งั้นหลายเดือนที่เราเรียนด้วยกัน ฟางคงไม่มาสนิทกับเรา แล้วซื้อขนมให้เราหรอก”ป๊อปปี้สารภาพ
ความในใจออกมา
 
 
 
 
 
“อื้อ ไม่รังเกียจๆขอบใจนะ เราชอบดอกกุหลาบมากเลย”ฟางยิ้มหวานให้ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“จริงหรอฟาง งั้นเดี๋ยวอาทิตย์หน้าฟางโชว์ลีดเราเอาดอกกุหลาบไปให้ฟางนะ”ป๊อปปี้พูดอย่างดีใจโดยที่ฟางยิ้มไม่ได้ตอบอะไร
 
 
 
 
 
 
 
 หลายวันต่อมา งานกีฬาของมหาลัย
 
 
 
“น้องฟางขาเดี๋ยวแสดงเสร็จแล้วอยู่รอตรงบนเวทีนะคะ”เสียงของรุ่นพี่ลีดบอกฟาง ฟางพยักหน้า
ก่อนจะเดินขึ้นเวทีไปโชว์ลีด ส่วนป๊อปปี้เมื่อเห็นฟางขึ้นโชว์ก็รีบวิ่งไปแล้วพยายามเก็บภาพฟางให้
มากที่สุด
 
 
 
 
 
 
“ว้าววว”เสียงฮือฮาของนักศึกษามากมายที่มาดูลีดเมื่อฟางแสดงเสร็จแล้วกวินหอบตุ๊กตาหมีตัว
ใหญ่พอๆกับฟางเอามาให้กลางเวที พร้อมกับช่อกุหลาบแดงช่อโต ป๊อปปี้ถึงกับอึ้งเมื่อเห็นภาพนั้น
ก่อนจะมองดอกกุหลาบแดงดอกเดียวเหน็บเอาไว้ที่กระเป๋าเสื้อก็น้ำตาซึม
 
 
 
 
 
 
“นั่นน่ะสิไอ้ป๊อป นางฟ้ากับเทวดาเค้าต้องคู่กัน จะไปมาคู่กับหมาวัดอย่างเราได้ยังไง”ป๊อปปี้พูดกับ
ตัวเองก่อนจะเดินคอตกออกมาจากงาน และหลังจากที่กวินประกาศคบกับฟางให้ทุกคนในมหาลัย
รับรู้ ป๊อปปี้ก็หลบหน้าหลบตา ไม่ค่อยไปเรียน จนฟางต้องย้ายกลุ่มทำงานไป
 
 
 
 เวลาผ่านไป.....
 
 
 
 
“อ๊า ฝนตกค่ะกวิน แบบนี้ไปแคสบทละครไม่ได้แน่ๆ”ฟางมองฝนตกก่อนจะยืนหลบฝนหลังอาคาร
คณะเมื่อเลิกเรียนออกมาในตอนเย็น
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวกวินไปส่ง ให้ถึงห้องที่ฟางไปแคสบทเลย คนเก่งของกวินยังไงก็ได้รับบทนี้อยู่แล้ว”กวินพูดก่อนจะยิ้มหวานให้กับฟางที่ยิ้มบิดไปมาด้วยความเขิน
 
 
 
 "บ้า คนอื่นที่มาแคสบทนี้มีแต่คนเก่งๆทั้งนั้น ฟางเองก็ต้องฝึกอีกเยอะ"ฟางยิ้มแล้วพูดขึ้น
 
 
“ฟางสวยจังเลยนะครับ สวยจนกวินไม่อยากให้เล่นละครเลย”กวินทองฟางด้วยความหลงใหลพูดก่อนจะเอามือลูบที่แก้มเนียนของฟาง ทั้งคู่สบตากันนิ่งก่อนที่กวินจะโน้มหน้าลงไปจูบฟางอย่างอ่อนโยน
 
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
ป๊อปปี้บังเอิญมาหลบฝนใกล้ๆกันที่ทนเห็นภาพบาดตาบาดใจต่อไปไม่ได้ก็พุ่งเข้ามาต่อยหน้ากวินจนล้ม
 
 
 
 "แกเป็นใครวะ ปล่อยนะ"กวินตกใจ ง้างหมัดชกป๊อปปี้กลับทำให้เหตุการณ์เริ่มชุลมุน นักศึกษาแถวนั้นเริ่มมามุงดู
 
 
“หยุดนะป๊อปปี้ อย่าทำกวิน”ฟางเห็นเรื่องเริ่มบานปลายก็ร้องห้ามแต่ป๊อปปี้ไม่หยุดก่อนจะขึ้นคร่อมกวินและต่อยหน้าเขาไม่ยั้ง
 
 
 
 
 
 
 
เพล้ง
 
 
 
 
ฟางเห็นกระถางกุหลาบแดงข้างๆทางก็ยกขึ้นมาฟาดใส่ป๊อปปี้จนชายหนุ่มล้มพับ
 
 
"กวิน เป็นอะไนรึเปล่า เจ็บมากมั้ยเดี๋ยวฟางพาไปโรงพยาบาลนะ"ฟางรีบเข้ามาประคองดูแฟนหนุ่มด้วยความเป็นห่วง
 
 
“ฟาง เรารักฟางนะ ทำไมฟางถึงไม่เห็นความรักเราบ้าง ไอ้หมอนี่มันไม่ได้มีแค่ฟางคนเดียวนะ”ป๊อปปี้ร้องไห้ออกมาไม่คิดว่าฟางจะทำร้ายเขา กวินเองไม่ใช่คนดีเท่าไหร่ เขาแอบเห็นกวินควงกับนักศึกษาปี1เมื่อวันก่อนตอนฟางไปถ่ายโฆษณาอยู่เลย
 
 
 
"อย่ามาว่ากวินนะ กล้ามากนะที่มาบอกว่ารักชั้น ไม่รู้จักเจียมตัว คนอย่างชั้นเนี่ยนะจะมารักคนกระจอกๆอย่างนาย อีแค่ทำดีให้เพราะถือว่าเป็นค่าที่ทำงานในวิชาเรียนให้เท่านั้นล่ะ"เหมือนกับสายฟ้าฟาดลงที่กลางใจของป๊อปปี้เมื่อได้ยินความจริงออกมาจากนางฟ้าในฝันของเขา
 
 
 
 
 
 
“ฟาง นี่เพื่อนฟางหรอครับ”กวินที่ถูกฟางประคองมาก็ถามขึ้น พลางแลหางตามองด้วยความดูถูก
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่ค่ะ คนบ้าที่ไหนก็ไม่รู้ โรคจิต คิดเอาเองว่าฟางรัก จนก็จนแถมแต่งตัวเฉิ่มเชยแบบนี้ฟางรักไม่ลงหรอกค่ะ
กวิน ไปกันดีกว่า เดี๋ยวฟางพาไปหาหมอนะ”ฟางว่าแล้วอาการของกวินไม่ชายตามองป๊อปปี้เลย
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่ใช่เพื่อน งั้นกวินก็ขอเอาคืนละกัน”กวินยิ้มนิดนึงก่อนจะผละออกจากฟางแล้วกระทืบป๊อปปี้ซ้ำให้หายแค้นทร่ป๊อปปี้มาชกตนเอง
 
 
 
 
 
 
“ฟาง ฮือๆ”ป๊อปปี้ร้องไห้ออกมาเมื่อเห็นภาพของๅฟางควงกวินขึ้นรถไปพยายามจะลุกแต่ก็ลุกไม่ไหวจำต้องนอนมองภาพนั้นอย่างเจ็บปวดทั้งตัวและทั้งใจ
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรป๊อปปี้ ไม่เป็นไร”จินนี่เพื่อนที่เรียนคณะเดียวกับป๊อปปี้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็รีบมาดูอาการป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
เรื่องใหม่ รับรองดราม่าเต็มขั้น เพราะสังเกตจากเรื่องเก่าแล้วว่า วิวไม่เด้ง เม้นไม่มีแสดง
ว่าเนื้อเรื่องหวานๆคงไม่น่าสนใจ รีดเดอร์ไม่ต้องห่วงนะ เรื่องนี้ดราม่าเต็มแม็กแน่นอน ไร
เตอร์รับประกัน