ทาสรักทาสหัวใจ
เขียนโดย Chapond
วันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.44 น.
แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 22.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) 2.เรื่องราวหลังจากนั้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“น้องฟางครับ เดี๋ยวพี่ขอให้น้องฟางปลดเสื้อลงอีกนิดนะครับ”เสียงตากล้องสั่งฟางที่กำลังถ่ายแบบให้
ปลดเสื้อที่เผยให้เห็นหัวไหล่ขาวมนออกมา
“หา นี่ยังจะปลดอีกหรอคะพี่”ฟางเหวอเพราะเธอปลดกระดุมลงไปแล้ว2เม็ดนี่นา
“ครับ เรียบร้อยแบบนั้นจะไปขายได้ยังไงล่ะครับ”ตากล้องพูด ฟางหน้าตึงชักสีหน้าก่อนจะรวบเสื้อขึ้น
“ขายไม่ได้ก็ไม่ต้องขายค่ะ ฟางมาถ่ายแบบโฆษณาสินค้านะคะไม่ได้มาเป็นนางเอกAV ที่จะโช์ขนาดนี้ฟางขอตัว”ฟางโมโหแล้วรีบลุกเดินออกไปจากการถ่ายทำ
“เชอะ นี่ยังคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกดังอยู่ล่ะสิ แม่ดาราตกกระป๋อง”ตากล้องว่าไล่หลังฟางพร้อมกับ
ซุบซิบกับพนักงานคนอื่นๆในสตูดิโอ
“หึ่ย ทำไมๆๆ ทำไมมันไม่มีงานอะไรเลยเนี่ย”ฟางเปลี่ยนชุดเสร็จก็บ่นไม่หยุดเพราะเท่าที่เธอจำได้
ว่าเธอคือดาราดาวรุ่งน้องใหม่เข้าวงการตั้งแต่เรียนมหาลัย จนจบมาได้2ปีก็มีงานละคร งาน
ภาพยนตร์เข้ามาไม่ขาด จนหลังๆเริ่มมีดาราหน้าใหม่เข้ามาในวงการเรื่อยๆทำให้เธอถูกทางต้น
สังกัดลดงานลงและให้เธอถ่ายเปลี่ยนเนื้อเปลืองตัวมากขึ้น แต่เพราะเธอที่ยังหยิ่งทะนงในศักด์ศรี
เลยไม่ยอมรับงานจนงานเริ่มหด และเธอไม่มีงานในที่สุด
“โอ๊ย นี่ก็โทรมาจัง”ฟางเดินออกมาจากสตูดิโอแล้วกำลังจะกลับบ้านต้องหงุดหงิดเมื่อเจ้าหนี้ของพี่
ชายและแฟนหนุ่มของเธอโทรตามมา ฟางโมโหมัวแต่สนใจมือถือเลยไม่ได้ดูว่ามีรถกำลังขับออกมาจากอีกมุม
“กรี้ดดดด”ฟางร้องก่อนจะล้มลงก่อนที่รถจะขับชนเธอ
“คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ อ้าว ฟาง”ชายหนุ่มเจ้าของรถรีบลงมาดูอาการฟาง
“โทโมะ”ฟางร้องอย่างดีใจเมื่อเจอเพื่อนเก่าอย่างโทโมะ
“ฟาง เป็นยังไงบ้างสบายดีมั้ย”โทโมะถามฟางเมื่อชวนมานั่งที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
“ก็ขัดสนนิดหน่อยน่ะเพราะว่าเป็นดาราตกอับนี่นา แหะๆ แล้วนี่กลับมาจากญี่ปุ่นเมื่อไหร่ทำไมไม่
บอก”ฟางตอบก่อนจะถามโทโมะต่อ
“สักพักแล้วล่ะ ไม่อยากให้ฟางรู้กลัวจะเจ็บทำใจไม่ได้”โทโมะพูดยิ้มๆ ฟางจึงตีมือโทโมะไปที
“โทโมะพูดแบบนี้ตลอดเลยอย่าให้ฟางรู้สึกผิดสิ”ฟางพูดเพราะรู้ดีว่าเมื่อสมัยเรียนโทโมะเคยมาจีบ
เธอพร้อมๆกับกวิน แต่เธอคือดาวมหาลัยเธอต้องเลือกคนที่ดีที่สุดเธอจึงเลือกกวิน
“แล้วนี่กับกวินเป็นไงบ้างล่ะ เมื่อไหร่จะแต่งงานกัน”โทโมะถามถึงกวิน
“ฟางเลิกกับกวินไปตั้งนานแล้วล่ะ ตอนนี้ฟางคบกับพิชชี่ เค้าเป็นรุ่นน้องพี่ชายของฟาง”ฟางตอบแล้วหวนนึกถึงกวินแฟนเก่าของเธอที่ได้ทุนไปเรียนต่อที่อังกฤษพร้อมกับโทโมะที่ไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น แต่พอไปได้แค่2เดือนเธิก็จับได้กวินก็มีคนอื่นทำให้ฟางโกรธและบอกเลิกก่อนจะมาเจอพิชชี่เพื่อนรุ่นน้องของฟิล์มพี่ชายของเธอ และถูกทาบทามจากพี่ชายตัวเองให้คบกัน และหมั้นกัน พอหมั้นเสร็จฟางก็รู้ทันทีว่าพิชชี่เป็นพวกผีพนันแบบเดียวกับฟิล์ม พิชชี่ไม่มี
อะไรเลยอย่างที่หลอกลวงเธอแถมยังมีหนี้พนันคอยให้เธิตามเช็ดล้าง ฟางจะหนีก็หนีไม่ได้เพราะพ่อแม่
สั่งเสียก่อนตายว่าให้ดูแลและอดทนต่อฟิล์มเพราะต่อให้ฟิล์มร้ายเท่าไหร่ก็ได้ชื่อว่าเป็นพี่ของเธอ
และนี่ก็คือสาเหตุว่าทำไมฟางต้องเลือกผู้ชายที่ดีที่สุดเข้ามาในชีวิตเธอ
“เห้อ รู้ทั้งรู้ว่าพิชชี่น่ะร้ายขนาดไหน เราเข้าใจฟางนะเรื่องพี่ชาย เอางี้สิ โรงแรมของเพื่อนพ่อเราเค้าเปิดรับสมัครพนักงานต้อนรับ เอ่อ ถ้าฟางไม่รังเกียจฟางอยากจะมีงานทำก็มาทำช่วงที่ว่างงานก็ลองสมัครสิ”โทโมะพูด
“ขอบโทโมะมากเลยนะ แต่ฟางขอคิดดูก่อนแล้วกันนะ”ฟางยิ้มก่อนทั้งคู่จะคุยกันสักพักแล้วโทโมะก็มาขับรถส่งฟางที่บ้าน
“ขอบคุณมากนะสำหรับวันนี้ บายจ้าโทโมะ”ฟางโบกมือลาโทโมะแล้วเดินเข้าบ้านมาก็ชะงักเมื่อเห็นพิชชี่และฟิล์มเอาแต่ดูทีวีไม่สนใจงานบ้านจนบ้านรก จานชามกองไว้ไม่ล้างฟางได้แต่ถอนหายใจก่อนจะเดินเข้ามาจัดการทำความสะอาดแทน
“วันนี้เจ้าหนี้พี่กับพิชโทรมาทวงเงินฟางอีกแล้วนะ นี่พวกพี่ได้เอาเงินที่ฟางให้ไว้เดือนก่อนไปใช้รึเปล่า”ฟางถาม
“ใช้ แต่ใช้ไม่หมด”ฟิล์มพูดอย่างไม่ใส่ใจ
“อะไรนะ”ฟางตกใจหันขวับไปถามทันที
“ก็หมายความว่า หนี้พวกเราไม่ได้มีแค่3หมื่นนะจ้ะ แต่มี3ล้าน”พิชชี่ตอบแทน
“มันไม่เกินไปหน่อยหรอพิช พี่ฟิล์ม ฟางทำงานหาเงินเองคนเดียวนะพวกพี่ช่วยหางานทำกันหน่อยรึถ้าไม่ช่วยก็อย่ามาสร้างหนี้สินเพิ่มแบบนี้สิ”ฟางพูดอย่างเหลืออดก่อนจะเดินปึงปังขึ้นห้องไปด้วยความโมโห
“ว้าย”ฟางต้องร้องเมื่อเข้ามาในห้องพิชชี่เบียดตัวเข้ามาแล้วหมายจะปล้ำเธอ
“จะมาสะดีดีสะดิ้งอะไรล่ะฟาง คบมาตั้งปี หมั้นแล้ว3เดือนที่แล้ว ไหนๆก็ขายคอนโดกลับมาอยู่ที่
บ้านด้วยกันก็ยอมๆกันหน่อยสิ คู่หมั้นกันจะนอนด้วยกันจะเป็นไรไป”พิชชี่พูดแล้วซุกไซร้ตามตัวฟาง
“ไม่ ฟางไม่มีวันยอมพิชจนถึงวันแต่งงาน อ้อ หรือมันอาจจะไม่มีวันนั้น ถ้าฟางใช้หนี้ให้พิชกับพี่ฟิล์มหมดนะ ฟาง
จะย้ายออกจากที่นี่แล้วก็ไปให้พ้นๆคนเห็นแก่ตัวแบบพิชสักที”ฟางพูดก่อนจะถีบพิชชี่ลงเตียงไปแล้ววิ่งออกมานอกบ้านทันที
“โธ่ โว้ย ทำเป็นมาเล่นตัว นี่จะหยิ่งไปถึงไหนแม่นางฟ้า รู้เอาไว้ซะว่าตอนนี้นางฟ้าอย่างเธอมันปีกหักตกลง
มาจากสวรรค์แล้ว อย่ามาเล่นตัวไปหน่อยเลย”พิชชี่ตะโกนไล่หลังไปอย่างหัวเสีย
“ถ้าพ่อกับแม่ยังอยู่พ่อกับแม่คงจะปลอบฟางสินะคะ”ฟางที่หนีมาที่สุสานของพ่อแม่ก็พูดลงก่อนจะ
นั่งลงตรงนั้นเพื่อพักเหนื่อย พลางมองท้องฟ้า จะมีไหมนะ ใครสักคนที่มาฉุดเธอออกไปจากที่นี่สักที
“อ่านข่าวgossipบันเทิงด้วยหรอป๊อป”จินนี่ถามคู่หมั้นหนุ่มของป๊อปปี้เมื่อเห็นว่านั่งอ่านข่าวบันเทิง
ผ่านไอแพตบนเครื่องบิน
“ก็อ่านผ่านๆน่ะ หึ นางฟ้าจอมปลอมในที่สุดก็ปีกหักสักที”ป๊อปปี้อ่านข่าวบันเทิงที่เขียนเกี่ยวกับฟาง
ที่ถึงช่วงขาลงไม่มีที่ไหนจ้างเพราะเลือกงานเหมือนครั้งยังเป็นนางเอกอยู่
“ป๊อป ไหนว่าพอเราได้ทุนไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศสแล้วเราจะไม่ติดต่อหรือยุ่งกับผู้หญิงคนนี้ไง แล้วนี่
อะไรอ่านข่าวบันเทิงไทยเพราะว่ายังสนใจเธอสินะ”จินนี่หน้างอ ป๊อปปี้รีบหอมแก้มทันที
“หึงหรอ โอ๋ไม่เอานะ นางฟ้าของป๊อป ที่ป๊อปอ่านน่ะเพราะอยากจะรู้จุดจบของนางฟ้าจอมปลอมนี่ไง ต่อไปนี้ป๊อปจะไม่ยุ่งกับยัยนั่น ต่างคนต่างอยู่ไปแล้ว ต่อไปนี้จะมีแค่ป๊อปแล้วก็จินนี่นะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มหวานให้กับคนรัก
“ค่ะ เตรียมตัวเถอะค่ะ เครื่องกำลังจะลงแล้ว”จินนี่ยิ้มหวาน ป๊อปปี้พยักหน้ากับคู่หมั้น โชคเข้าข้าง
เขา ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้นที่ฟางและกวินทำร้ายเขา จินนี่นี่ล่ะคือคนที่ช่วยเขามาจากความเจ็บปวด
และเขาก็สอบชิงทุนได้ไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส และถือเป็นโชคอีกชั้นเมื่อไปถึง มิสเตอร์ฮาน เศรษฐี
ชาวฝรั่งเศสก็ซึ้งในน้ำใจที่ป๊อปปี้ช่วยชีวิตก่อนจะรับเป็นลูกบุญธรรม ทำให้ป๊อปปี้กลายเป็นเศรษฐี
และซื้อที่คืนจากนายทุนที่เคยโกงที่พ่อแม่เขา จนกลายเป็นมหาเศรษฐีของไทยและเปิดโรงแรมหรู5ดาว
ที่ภาคใต้ของไทยพร้อมๆกับธุรกิจหอยมุกที่ใหญ่ที่สุดอีกด้วย
“อะไรคะเนี่ย”เมื่อเดินออกมาจากผู้โดยสารขาเข้าจินนี่ต้องตกใจเมื่อมีพรมแดงปูให้กับเธอก่อนจะมี
วงออเครสตร้าบรรเลงเพลงแต่งงาน พร้อมกับมีนางฟ้าตัวน้อยมาโปรยดอกไม้
“Surpire”ป๊อปปี้พูดก่อนจะก้มลงคุกเข่าลงตรงหน้าจินนี่
“Jinny will you marry me?”ป๊อปปี้พูด จินนี่ถึงกับน้ำตาซึม
“Yes I do”จินนี่ตอบ ป๊อปปี้ถึงกับสวมแหวนแต่งงานให้จินนี่แล้วสวมกอดกันด้วยความรัก
“ยินดีด้วยนะครับคุณหนู”เสียงของเขื่อน เพื่อนชายคนสนิทของจินนี่เดินเข้ามาแสดงควาใยินดีให้กับคนทั้งคู่แล้วนิ่ง
“เขื่อนจินนี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ให้เรียกคุณหนู เราเป็นเพื่อนกันโตมาด้วยกันนะ"จินนี่ทำหน้าดุใส่เขื่อนแล้วพูดขึ้น เธอโตมาพร้อมกับเพื่อนที่เป็นลูกของแม่บ้านในบ้านของเธอ และสนิทสนมกันมาตั้งแต่เด็ก จนกระทั้งเธอคบกับป๊อปปี้ เขื่อนก็ตีตัวออกห่างเธอไป
"ไม่ได้ครับ ผมรู้ตัวดีกว่าผมเป็นใคร ไม่กล้าแม้แต่จะเทียบ"เขื่อนยิ้มเศร้าให้กับโชคชะตาตัวเอง
"ช่างเขื่อนเค้าเถอะครับจินนี่ เค้าอยากจะเรียกอะไรก็เรียกตามใจเค้าเถอะ"ป๊อปปี้สังเกตสายตาของเขื่อนที่มองจินนี่ ก็รีบดึงจินนี่ไปโอบด้วยความหวง ใช่ เพราะเขาเป็นผู้ชายมองกันออกว่าเขื่อนแอบรักจินนี่อยู่
“ยินดีด้วยนะครับ พวกคุณเหมาะสมกันมากจริงๆ หลังจากงานแต่งพวกคุณแล้ว ผมคงต้องแยกย้ายไปอยู่ตามทางของผม”เขื่อนมองป๊อปปี้ที่แสดงความเป็นเจ้าของจินนี่แล้วพูดขึ้น
“ไหนว่าเราคุยกันเรื่องนี้แวไงคะพี่เขื่อน ถึงแม่น้าทิพย์จะเสียไปแล้ว แต่พวกเราก็ยังเห็นพี่เขื่อนเป็นเหมือนพี่ชายนะคะ อย่าย้ายออกไปเลย”แก้วเดินเข้ามาแล้วรีบพูดห้ามเขื่อน ช่วงระหว่างที่จินนี่และป๊อปปี้ไปเมืองนอก ทิพย์แม่บ้านของบ้านพวกเธอเสียทำให้เขื่อนที่เรียนจบแล้วต้องอยู่ตัวคนเดียว
"จริงสิ จินนี่เสียใจด้วยนะเขื่อนเรื่องน้าทิพย์ น้าเค้าเป็นคนดีมากจริงๆ"จินนี่รีบแสดงความเสียใจ
"ไม่เป็นไรครับ ผมเองก็พอหุ้นร้านเหล้ากับเพื่อน พอมีเงินก้อนที่จะออกมาหาห้องพักข้างนอกได้แล้ว ดีซะอีกจะได้ไม่ต้องเป็นคนใช้ใครไปจนตาย"เขื่อนพูดแล้งยิ้มให้กับโชคชะตาที่เขามักถูกพ่อแม่จินนี่และเเก้วดูถูกและคอยห้ามไม่ให้ไปยุ่งกับสาวๆ
“ดีซะอีกนะครับจินนี่ที่ให้เค้าย้ายออกไปแบบนี้ จะได้เป็นการช่วยให้เค้าตั้งตัวได้ไวๆ ไม่ต้องมีคนมาคอยดูถูก จินนี่ก็รู้ว่าเขื่อนเป็นคนชัดเจนคำไหนคำนั้นอยู่แล้ว ชั้นยินดีและเอาใจช่วยกับสิ่งที่นายเลือกแล้วกันนะ จริงสิ แก้วมาช่วยพร่เซอร์ไพร์พี่สาวเรากับพี่แบบนี้ แล้วแฟนไม่ว่าหรอ”ป๊อปปี้พูดตัดบทก่อนที่จะมายินดีกับเขื่อนแล้วเปลี่ยนเรื่องชวนแก้วน้องสาวของจินนี่คุยแทน
“หน้าตาอย่างแก้วเนี่ยใครจะมารักคะ รักเค้าเค้ายังไปรักคนอื่นเลย”แก้วพูดแล้วยิ้มเศร้ากับเรื่องคสามรักตัวเอง
“ใคนกันที่กล้าหักอกน้องสาวของพี่ แก้วน่ะน่ารักจะตาย ไม่เจอกันตั้งนานสวยขึ้นเป็นกองอีกผู้ชายคนไหนไม่รัก็โง่เต็มทนละ”ป๊อปปี้ยิ้มแล้วพูดอย่างเอ็นดูน้องสาวแฟนคนนี้
“ค่ะ เรื่องของแก้วช่างมันเถอะค่ะ ยินดีด้วยนะคะพี่เขย”แก้วยิ้มรับก่อนจะหลบสายตาป๊อปปี้ด้วยความเขินก่อนจะมองจินนี่ที่เคียงข้างป๊อปปี้แล้วยิ้มอย่างมีความสุข แก้วมองแล้วถอนหายใจอย่างเศร้าใจก่อนที่จะปลีกตัวเดินออกมา
"ถ้ามันเป็นความสุขของคนที่เรารักเราก็ควรจะยินดีนะครับ"เขื่อนที่รู้ดีว่าแก้วรู้สึกยังไงกับป๊อปปี้ ก็เดินมาปลอบใจแล้วต่างยิ้มให้กันอย่างเศร้าๆ ที่รู้ดีว่า รักของพวกเขาไม่มีวันสมหวัง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ