รักใครไม่ได้อีก..

 
 
 
 
 
 
 
 
"เฮ้ออออ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ถอนหายใจเพื่อ-_-"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"หนัก"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี๊ยะ!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โอ้ย เจ็บนะ ตีอีกเเล้วเนี้ย"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"บ่นอะไรของนายห๊ะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"บอกว่าเจ็บเฉยๆ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พูดมาก ไหนเมื่อกี้ว่าหนังหรอ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นิดนึงอะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ถ้างั้นก็ปล่อยได้ล่ะ หายง่วงเเล้ว"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แน่ใจนะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อื้ม"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เเล้วอย่าเดินหลับในล่ะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่ได้ง่วงขนาดนั้นย่ะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มาเดี๋ยวเข็นเอง"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเข็นให้"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ถ้างั้นก็ขอบคุณ เออแล้วกุญแจห้องล่ะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อยู่นี่"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอามา เดี๋ยวไขเอง"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ๊ะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
หลังจากที่รับกุญแจห้องจาะไอ้น้องรหัสมาชั้นก็เดินไปจนถึงห้องที่ตัวเองต้องมาอยู่ ชั่วคราว ก่อนจะไขกุญเเจเข้าไปข้างใน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ๊าาา เตียงจ๋า"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ชั้นรีบกระโดดขึ้นเตียงทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โตรึยังเนี้ย ทำเหมือนเด็กไปได้"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โตเเล้วดิ๊ ชั้นพี่นายนะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าวหรอ ไอ้เราก็นึกว่าเด็กซะอีก"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมนายน่ะสิเด็กหึ ไอ้เด็กน้อย"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เเต่ทำไมมีเตียงเดียวล่ะ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เออ เเล้วนายจะนอนไหนเนี้ย"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"บ้าหรอผมไม่ใช่สุภาพบุรุษนะครับแหม๋ ไม่นอนข้างล่างแน่นอน ผมจะนอนข้างบน"