รักใครไม่ได้อีก..

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้ออออ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ถอนหายใจเพื่อ-_-"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"หนัก"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี๊ยะ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้ย เจ็บนะ ตีอีกเเล้วเนี้ย"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บ่นอะไรของนายห๊ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บอกว่าเจ็บเฉยๆ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พูดมาก ไหนเมื่อกี้ว่าหนังหรอ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นิดนึงอะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นก็ปล่อยได้ล่ะ หายง่วงเเล้ว"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แน่ใจนะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อื้ม"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วอย่าเดินหลับในล่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ได้ง่วงขนาดนั้นย่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มาเดี๋ยวเข็นเอง"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวเข็นให้"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้างั้นก็ขอบคุณ เออแล้วกุญแจห้องล่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อยู่นี่"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอามา เดี๋ยวไขเอง"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หลังจากที่รับกุญแจห้องจาะไอ้น้องรหัสมาชั้นก็เดินไปจนถึงห้องที่ตัวเองต้องมาอยู่ ชั่วคราว ก่อนจะไขกุญเเจเข้าไปข้างใน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊าาา เตียงจ๋า"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ชั้นรีบกระโดดขึ้นเตียงทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โตรึยังเนี้ย ทำเหมือนเด็กไปได้"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โตเเล้วดิ๊ ชั้นพี่นายนะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวหรอ ไอ้เราก็นึกว่าเด็กซะอีก"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมนายน่ะสิเด็กหึ ไอ้เด็กน้อย"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เเต่ทำไมมีเตียงเดียวล่ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เออ เเล้วนายจะนอนไหนเนี้ย"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บ้าหรอผมไม่ใช่สุภาพบุรุษนะครับแหม๋ ไม่นอนข้างล่างแน่นอน ผมจะนอนข้างบน"