Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง
เขียนโดย Chapond
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.39 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) เด็กดื้อไม่ชอบฟังผู้ใหญ่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เหนื่อยมั้ยแก้วพักหน่อยมั้ย”พิมพูดเมื่อเห็นแก้วทั้งช่วยแม่ครัวยกสำรับ ทั้งช่วยคนสวนตัดหญ้าใน
สวนและต้องมาช่วยเธอถูพื้นในวังอีกไม่ได้พักเลย
“ไม่เป็นไรหรอกพิม ตอนที่เรารับจ้างทำงานหาเงินนะ เราน่ะทำยันขี่ม้าข้ามไปส่งของเมืองเล็กๆบน
เขาเลยนะแต่นี้จิ๊บๆ”แก้วรีบพูดแล้วยิ้มเชิงว่าสบายมาก
“ขยันจังเลยนะแก้ว เราว่าแก้วพักบ้างมั้ย”กั้งที่เห็นแก้วทำงานแต่เช้ามาตลอดก็พูด
“ไม่เป็นไรเพคะองค์ชายแก้วไหวแค่นี้เอง”แก้วยิ้มตอบกั้งกั้งแอบยิ้มกับท่าทางสดใสของแก้ว
“องค์ชายเพคะ”เสียงใสๆของ2สาวทักขึ้นทำให้ทุกคนหันไปมอง
“อ้าว โบว์ จินนี่เข้ามาสิ”กั้งเรียก โบว์รีบเดินมาคั่นแก้วกับกั้งทันที พิมเมื่อเห็นจินนี่ก็เชิดใส่แล้วเดิน
หนีไป
“องค์ชายโทโมะไม่อยู่รึเพคะ จินนี่อุตส่าห์กลับมาจากลอนดอนมีของฝากมาให้แท้ๆ”จินนี่บ่น
“ออกไปกับเสด็จพ่อน่ะ รอก่อนมั้ย”กั้งถามจินนี่ เพราะจินนี่และโบว์คือลูกของรัฐมนตรีคนสนิทของ
บิดาตนและถูกวางตัวลูกสาวทั้ง2ให้กับเขาและโทโมะ
“ไม่เป็นไรเพคะวันนี้โบว์กับพี่จินนี่ต้องไปอีกหลายที่งั้นนี่ของฝากเพคะ”โบว์พูด
“ขอบใจนะ”กั้งยิ้มให้กับโบว์ทำเอาโบว์เขินบิดไปมาแก้วรู้ทันทีว่าโบว์ชอบกั้ง
“เอ่อ งั้นหม่อมชั้นขอตัวไปด้านหลังนะเพคะ”แก้วเดินเลี่ยงมาด้านหลังที่โซนเรือนรับรองเพื่อ
ทำความสะอาด
“อ๊ะ องค์ชายเพคะ กู้ดไม่ไหวแล้วเพคะ องค์อ๊ะ”เสียงครางที่คุ้นหูดังมาจากห้องรับรองแก้วถึงกับ
ชะงัก
“กู้ดเธอนี่ช่างร้อนแรงจริงๆ รออีกนิดนะ อ๊า”เสียงของโทโมะดังออกมาแก้วรีบย่องไปดูผ่านหน้าต่าง
และต้องตกใจเมื่อเห็นสภาพพี่สาวของเธอเกือบเปลือยกับองค์ชายโทโมะที่แอบหนีกลับมาที่วังเพื่อ
มาทำเรื่องแบบนี้กับพี่เธอ นี่มันบัดสีบัดเถลิงที่สุด กลางวันแสกๆแท้
“พี่กู้ดทำไมไม่ไปดูแม่”แก้วตกใจเมื่อทั้งคู่จะเริ่มบทรักอีกครั้งก็เปิดประตูเข้าไปดังปังแล้วพูด
“ว้ายนังแก้ว แกมันไม่มีมารยาทที่สุด”กู้ดตกใจและอายรีบจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ผิดกับโทโมะที่
สวมกางเกงอย่างใจเย็นแล้วเหล่มองแก้วอย่างขัดใจ กู้ดรีบวิ่งออกไปแก้วจะออกไปตามแต่โทโมะรั้ง
ไว้
“เดี๋ยว ไม่ยักจะเคยเห็นหน้า เด็กใหม่หรอเรา น่ารักใช่เล่น นี่เป็นพี่ของกู้ดดี้หรอ หึ สนใจจะมาเป็น
นางสนมของเราอีกคนมั้ยล่ะ”โทโมะเดินเข้าไปหาแก้วแล้วทำเจ้าชู้ใส่แก้วรีบขยับหนี
“ถ้าผู้หญิงในวังนี้ล้วนเป็นขององค์ชายงั้นแก้วขอบอกเลยนะเพคะว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่แก้ว แก้ว
ไม่มีวันเอาตัวเข้าแลก ไม่ยอมเสียศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงแน่นอน”แก้วโมโหผลักอกโทโมะหนีออกไปเจอ
กั้งที่ไปส่งโบว์และจินนี่เสร็จแล้วก็ตกใจและรู้ทันทีว่าพี่ชายทำเจ้าชู้ใส่แก้วก็รีบพาแก้วไปทันที
“เชอะ ทำเป็นไม่สนใจเรา ที่แท้ก็เป็นเด็กเจ้ากั้ง หึๆเจ้ากั้ง ร้ายนิหว่าแอบนอกใจโบว์ซะด้วย”โทโมะ
เยาะ
“นี่พี่ชายยังไม่ได้ทำอะไรเธอใช่มั้ยแก้ว”กั้งรีบถามแก้วเมื่อพาหนีมาไกลพอสมควร
“ไม่เพคะ แต่เค้าทำกับพี่สาวแก้ว องค์ชายแก้วไม่เข้าใจเลยเพคะว่าทำไมองค์ชายโทโมะต้อง
ทำตัวแบบนี้ นี่นะหรอผู้ที่จะมาเป็นกษัตริย์ปกครองKzเหนือองค์ต่อไป ยังมั่วสุมกับพวกสาวๆในวัง
แถมยังหนีในหน้าที่ตัวเองแบบนี้อีกหน่อยจะเกิดกบฏขึ้นมามันจะแย่นะเพคะ”แก้วที่ฟังเรื่องราวของ
โทโมะที่พวกคนใช้ในวังนินทากันมาตลอดที่มาอยู่ที่นี่ก็เหลืออดพูดออกมาโดยไม่รู้เลยว่า
กษัตริย์Kzเหนือแอบฟังอยู่
“โอ้โห นี่ตั้งแต่เราเกิดมาคงจะมีแก้วละมั้งที่ไม่หลงเสน่ท์พี่ชาย”กั้งทึ่งกับแก้ว
“ถ้าสาวๆหลงใหลแค่รูปกายภายนอกแต่ภายในกลับกลวงโบ๋แบบนี้ แก้วยอมหลงคนที่ไม่มีอะไรเลย
ธรรมดาแต่เค้าเป็นคนดีดีกว่าเพคะ”แก้วพูดจนกั้งแอบขำเมื่อเสน่ห์โทโมะนั้นทำอะไรแก้วไม่ได้
“เราชักถูกใจเธอแล้วล่ะแก้ว ที่ทั้งเก่งและสวยแบบนี้”กั้งชมจนแก้วยิ้มออกมาด้วยความเขิน
“อ่ะเราให้”กั้งที่ใจดีเอาดอกไม้ในสวนให้แก้วแก้วรับมาแล้วอมยิ้มกับความน่ารักของกั้งก่อนทั้งคู่จะ
คุยกันสักพักแล้วแก้วแยกย้ายไปทำงานต่อ
“หึๆ โทโมะได้คู่ปรับที่สมน้ำสมเนื้อแล้วล่ะสิ งั้นดีเลย ที่เราจะต้องหาคนมากำหราบเจ้าลูกไม่เอา
ไหนคนนี้”กษัตริย์Kzเหนือเดินออกมาแล้วพูดก่อนจะมองตามแก้วยิ้มๆ
“ว้าวพ้อยท์ นี่มันร้านที่เราเจอที่สนามบินนิ มาเปิดร้านใกล้ๆสถานฑูตด้วยเราไปกินกันเถอะ”ฟางที่
นั่งอ่านนิตนสารในบ้านพักก็รีบพูดแล้วกางนิตยสารให้พ้อยท์ดู
“นี่ร้านนี้นี่ขึ้นชื่อเรื่องเค้กมากเลยนะพะยะองค์หญิง องค์หญิงได้ลองแล้วต้องทรงพอพระทัย
แน่ๆ”เขื่อนและกราฟที่แวะมาเจอฟางพูดถึงร้านประจำตัวเองเข้าก็รีบพูด
“ไม่ได้ นี่เขื่อน แกจะช่วยยุองค์หญิงทำไมวะ มันอันตราย”ป๊อปปี้ได้ยินก็รีบห้าม
“มันอันตรายตรงไหน ใกล้ๆแถวนี้เอง นายน่ะขี้ระแวง”ฟางรีบพูด
“ผมไม่ได้ระแวง แต่อันตรายนั้นมีอยู่รอบตัวเราไปหมด ต้องรอบคอบไว้ก่อน”ป๊อปปี้พูด
“องค์หญิงเพคะพ้อยท์ว่ามันก็จริงอย่างที่นายป๊อปปี้ว่านะเพคะ วันนี้มันก็วันอาทิตย์ด้วย พ้อยท์ว่า
คนต้องเยอะแน่ๆ นี่ก็บ่ายแล้วด้วย”พ้อยท์รีบพูด
“ไม่ เราจะไป นี่นายป๊อปปี้ ยุ่งอยู่ไม่ใช่หรอ เราไปเดี๋ยวเดียวก็มา มีเขื่อนไปทั้งคนไม่ต้องยุ่ง อ้อ ถ้า
นายมายุ่งวุ่นวายกับเรามากจนเกินหน้าที่ล่ะก็เราจะจ้างบอดี้การ์ดคนใหม่”ฟางที่ไม่พอใจจากวันก่อน
ที่ห้างก็รีบพูดก่อนจะสั่งป๊อปปี้แล้วดึงแขนเขื่อนออกจากบ้านไปทันที
“เห้อ ให้ตายเถอะคุณพ้อยท์ เป็นพี่เลี้ยงองค์หญิงนี่ได้ไง ทั้งเอาแต่ใจ ไม่ยอมฟังคน เป็นผม ผม
ยอมตายดีกว่าต้องมาคอยรับใช้องค์หญิงทั้งชีวิต”ป๊อปปี้บ่นจนกราฟต้องตีน้องชายทีนงเชิงปรามๆ
“เอ่อ คุณป๊อปคะ พ้อยท์รู้ว่าคุณไม่พอใจกับพฤติกรรมองค์หญิง อาจเป็นเพราะองค์หญิงคงอยากไป
เที่ยวเล่นเหมือนวัยรุ่นหญิงทั่วไปมั้งคะ หรือถูกตามพระทัยมากในตอนเล็กๆเลยอาจจะติดนิสัย แต่
จริงๆแล้วองค์หญิงเป็นคนที่น่ารักมากเลยนะคะ คุณลองเลิกมององค์หญิงในแง่ลบเถอะค่ะเพื่อความ
สบายใจในการทำงาน”พ้อยท์พูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้ ชายหนุ่มนิ่งไม่พูดอะไรแล้วเดินไปหลังบ้านทันที
“อร่อยอย่างที่เขื่อนพูดจริงๆเลย เราน่ะชอบมากเลยนะเค้กสตรอเบอรี่ชิ้นนั้น นี่เราเลยซื้อกลับไปฝาก
พ้อยท์ กราฟและก็คนงานในบ้านพักเพียบเลย”ฟางพูดแล้วชูกล่องเค้กที่เธอเหมามาหมดร้านเพื่อ
เอามาเลี้ยงแทนคำขอบคุณที่ทุกคนทำงานรับใช้เธอ
“องค์หญิงทรงมีเมตตากับพวกเราเหลือเกินนะพะยะค่ะ ช่างอ่อนโยนเหลือเกิน”เขื่อนชม
“เขื่อนนี่ดีจังตามใจเราไม่เหมือนเพื่อนจู้จี้ของเขื่อน ชิ น่าเบื่อชะมัด”ฟางบ่นถึงป๊อปปี้และเบ้ปาก
“ว้าย สร้อยของเรา”ฟางร้องเมื่อเดินริมถนนกลับบ้านกับเขื่อนแต่ถูกชายคนหนึ่งที่ทำทีเดินมาใกล้
แล้วกระชากสร้อยคอของฟางที่เป็นล็อกเก็ตรูปหัวใจที่ทำจากทองมีมุกและพลอยสีชมพูฝังล้อมรอบ
“เอาสร้อยคืนเจ้า เอ่อ คุณฟางนะ”เขื่อนรีบวิ่งไป แต่กลายเป็นว่าชายคนนั้นมีพวกอีกคนแล้วชักมีด
ออกมาและถีบเขื่อนจนล้ม ก่อนจะตรงไปกระทืบซ้ำ
ผลัวะ
ป๊อปปี้โปล่ออกมาพร้อมกราฟเตะเข้าที่โจรที่กระชากสร้อยฟางไป โจรรีบลุกแล้วชักมีดมาขู่ ส่วน
กราฟไปอัดโจรอีกคน และพ้อยท์รีบพาเขื่อนไปยืนกับฟาง
“อยากเป็นพระเอกนักใช่มั้ยมึง ได้ แล้วจะรู้ว่าพระเอกน่ะมันชอบตายตอนจบ”โจรพูดก่อนจะจ้วงมีด
ทำร้ายป๊อปปี้ แต่ป๊อปปี้เอี้ยวตัวหลบทัน ก่อนจะเตะจนมีดกระเด็น โจรคนนั้นล้มลงป๊อปปี้หมายจะเข้า
ไปล๊อคตัวเพื่อส่งตำรวจ แต่โจรพลิกตัวหลบทัน
แควก
โจรที่ไวกว่ารีบคว้ามีดฟันป๊อปปี้จนเสื้อเชิดขาดตรงหน้าอก
“เล่นถึงมีดเลยหรอ”ป๊อปปี้พลิกตัวมาเตะโจรจนล้มอีกทีก่อนจะซัดไปหลายหมัดจนโจรสลบเหมือด
พอๆกับกราฟที่จัดการโจรอีกคนเรียบร้อยแล้ว
“ตำรวจครับตำรวจ มาพอดีเลย พวกนี้มันกระชากสร้อยน้องผมครับ”เขื่อนรีบพูดเมื่อเห็นตำรวจลาด
ตระเวณขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านมา2นายก่อนจะจับโจรใส่กุญแจมือทันที
“ผมบอกแล้วไงองค์หญิงว่าอันตรายมันมีอยู่รอบตัวเรา เราต้องรอบคอบกว่านี้ไม่งั้นจะเป็นแบบ
นี้”ป๊อปปี้เดินไปกระซิบฟางเพราะไม่อยากให้คนที่มามุงดูและตำรวจได้ยิน
“เราได้ยินแล้วล่ะน่า อ๊ะนาย เลือด”ฟางหันขวับไปว่าแต่ต้องตกใจเมื่อที่อกป๊อปปี้ที่เป็นรอยขาดมี
เลือดไหลออกมาจนเลอะเสื้อเชิ้ตสีขาวที่สวม
“ตายล่ะคุณป๊อปปี้ไปโรงพยาบาลก่อนเถอะค่ะเลือดไหลไม่หยุดเลย”พ้อยท์ที่หันมามองตามเสียง
ฟางก็ร้องตกใจเมื่อเห็นเลือดออกมาจากแผล ก่อนทั้งหมดจะไปส่งป๊อปปี้ที่โรงพยาบาลเพื่อทำแผล
แล้วไปให้คำให้การที่โรงพักทันที
ฉับบบบบบบบ
กำลังอยู่ในการพิจารณาว่า1ลบเรื่องนี้ทิ้งแล้วหันกลับไปสายดราม่า
หรือ2 เปลี่ยนเรื่องรักใสๆกลายเป็นดราม่าซะ 5555 วิวเยอะเม้นน้อยต้องทำใจเรื่องไม่สนุกก็งี้ล่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ