Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ลูกฟาง”กษัตริย์Kzใต้โผกอดลูกสาวเมื่อฟางกลับมาและทำแผลเสร็จ
 
 
 
 
“เสด็จพ่อ พี่หยิงเพคะ พี่หญิงร่วมมือกับท่านรัฐมนตรีจะโค่นล้มราชวงค์ และจะฆ่าลูก”ฟางพูด
 
 
 
 
 
“แล้วพี่หญิงล่ะลูก”กษัตริย์Kzใต้ถาม
 
 
 
 
 
“พี่หญิงสู้ขัดขืนทหารของเราเพคะ เลยถูกหญิงตกหน้าผา สิ้นแล้ว”ฟางพูดทั้งน้ำตากอดบิดาแน่น
 
 
 
 
 
“มันคงเป็นเรื่องของเวรกรรมสินะลูก แต่ไม่เป็นไรแล้วล่ะที่ลูกรอดมาได้แบบนี้”กษัตริย์kzพูด
 
 
 
 
“ลูกรอดมาได้ก็เพราะป๊อปปี้ช่วยลูกเพคะ จริงสิป๊อปปี้”ฟางที่กอดบิดาแล้วนึกถึงป๊อปปี้ที่ถูกหามไป
ทำการรักษาเช่นเดียวกับเขื่อนก็รีบลงไปหาป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮือๆ เขื่อน นายฟื้นขึ้นมาสิ ชั้นจะบ้าตายอยู่แล้ว”เมื่อเข้าไปในห้องพบว่าเฟย์นั่งข้างเตียงของเขื่อน
ที่นอนสลบอยู่บนเตียงแล้วร้องไห้ไม่ยอมหยุด ฟางเดินไปแล้วเห็นอีกเตียงที่มีกราฟและพ้อยท์นั่ง
เฝ้าป๊อปปี้ที่สลบอยู่ ทันทีที่ฟางเห็นคนรักถูกพันแผลนอนบนเตียงก็น้ำตาไหล
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮือๆ ป๊อปปี้ นายอย่าเป็นอะไรนะ ฟื้นขึ้นมาพูดกับเราสิ”ฟางโผเข้ากอดป๊อปปี้แน่นทำให้
กษัตริย์Kใzต้และคนในห้องตกใจมาก
 
 
 
 
 
 
“ลูกหญิง ทำอะไรน่ะ ลุกขึ้นมาลูกทำแบบนี้มันไม่ดีนะ”กษัตริย์Kzใต้รีบดึงลูกสาว
 
 
 
 
 
 
“ไม่เพคะ เค้าต้องเจ็บเพื่อลูก เค้าเสี่ยงชีวิตเพื่อลูก มันจะไม่ดีตรงไหน เมื่อคนๆนี้พึ่งจะช่วยKzใต้
ของเรามานะเพคะ”ฟางพูดและไม่ยอมปล่อยป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นพ่อจะให้ลูก ดูแลจนกว่านายป๊อปปี้จะหายดี แล้วเราจะเริ่มพิธีดูตัวกับคุณชายลูกขุนนางใน
วัง”กษัตริย์Kzใต้ยื่นคำขาดแล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าตามชีวิตจริง ก็จริงอย่างที่เสด็จพ่อองค์ตรัสนะเพคะ สามัญชนธรรมดาแถมไม่ใช่ชาวKzใต้อีก
การที่องค์หญิงเป็นองค์หญิงรัชทายาทแล้วมารักกับคนธรรมดา มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วเพคะ”พ้อยท์
พูด
 
 
 
 
 
 
“ทำไม การที่เรารักใครสักคน แล้วเค้ามีบางอย่างที่ขาดหายไป แต่เค้ามีใจที่รักเราจริง เสียสละทำ
ทุกอย่างเพื่อปกป้องเรา แค่นี้มันก็รักกันไม่ได้หรอพ้อยท์”ฟางพูดเสียงสั่น เพราะเธอรู้ดีว่าเธอไม่มี
วันรักกับป๊อปปี้ได้ เพราะป๊อปปี้เองไม่ใช่ชาวKzใต้ ตามกฏของที่นี่ต้องแต่งงานแค่ชาวKzใต้เท่านั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์”เขื่อนลืมตาตื่นมาเห็นเฟย์ฟุบหลับข้างๆตัวเองก็เรียก
 
 
 
 
 
“เขื่อน เขื่อนฟื้นแล้ว”เฟย์ยิ้มออกมาอย่างดีใจที่เขื่อนฟื้นก่อนจะรีบพยุงเขื่อนลุกนั่ง
 
 
 
 
 
“คนอื่นล่ะเป็นยังไงแล้วนี่ไอ้ป๊อปล่ะ พี่กราฟล่ะไปไหนกันหมด”เขื่อนรีบถามถึงคนอื่น
 
 
 
 
 
 
“นี่ ช่วยสนใจตัวเองสัก10นาทีหน่อยได้มั้ยเขื่อน ตัวเองเองก็ถูกยิงอยู่นะ แล้วก็ไม่ใช่เบาๆด้วยเล่น
หลับไปตั้งวันนึงแบบนี้ ฮึก ช่วยห่วงตัวเองบ้างได้มั้ย”เฟย์ทุบไหล่เขื่อนทีนึงแล้วดุก่อนจะสะอึก
สะอื้นออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะที่ทำให้เธอเสียน้ำตาอีกแล้วน่ะ”เขื่อนพูดแล้วกอดเฟย์ไว้หลวมๆ
 
 
 
 
 
 
“นายอย่าทำแบบนี้อีกนะ ถ้านายเป็นอะไรไปชั้นจะอยู่ยังไง”เฟย์ร้องไห้จนตาบวมเพราะกลัวเขื่อนจะ
เป็นอะไรไป เขื่อนทำให้เธอต้องกลายเป็นคนอ่อนแอทุกครั้งเสมอ
 
 
 
 
 
 
“ชั้นสัญญาชั้นจะไม่ทำอะไรบ้าๆอีกแล้วและก็จะไม่ทำอะไรให้เธอต้องเสียใจอีก เพราะต่อไปนี้ชั้น
จะดูแลเธอเองนะเฟย์”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
“นะ นายหมายความว่ายังไง เพราะตอนนั้นนายยังอยากผลักไสไล่ชั้นไปอยู่เลย”เฟย์ถาม
 
 
 
 
 
“ตอนนั้นมันเป็นความผิดชั้นเองล่ะที่ปิดบังความรู้สึกตัวเองในหัวใจ เพราะชั้นแคร์ความรู้สึกไอ้ป๊อ
ปมันจนทำร้ายจิตใจเธอหลายครั้ง เฟย์เธอให้อภัยชั้นได้มั้ย ให้อภัยผู้ชายโง่ๆคนนี้ได้มั้ยเฟย์ ให้
โอกาสชั้นได้ดูแลเธอจะได้มั้ย”เขื่อนเอื้อมมือมากุมมือเฟย์แล้วพูด เฟย์น้ำตาไหลออกมาด้วยความ
ดีใจ
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่เคยโกรธนายเลยเขื่อน สัญญากันแล้วนะว่าจะดูแลกัน”เฟย์พูดออกมาก่อนจะเลื่อนหน้า
เข้าไปใกล้แล้วจูบเขื่อนอย่างอ่อนโยน“อืม”ป๊อปปี้ค่อยๆขยับตัวลืมตาตื่นในหลายวันต่อมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย ป๊อป ป๊อปฟื้นแล้ว ค่อยๆนะ”กราฟที่เข้ามาในห้องกับพ้อยท์ก็พูดอย่างดีใจและประคองป๊อปปี้
ขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
“คุณป๊อป ค่อยยังชั่วนะคะที่ไม่เป็นอะไรมาก รู้มั้ยคะว่าคุรเองสลบไปตั้ง3วันแน่ะ คุรเขื่อนน่ะแค่สลบ
วันเดียว ตอนนี้คุณเฟย์พาคุณเขื่อนไปเดินเล่นรอบๆวังแล้วค่ะ”พ้อยท์พูดขึ้น
 
 
 
 
 
“จริงสิ แล้วฟางล่ะครับ เอ่อ องค์หญิงฟางล่ะครับ”ป๊อปปี้รีบถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
“ลูกสาวเราก็ไปดูตัวกับลูกขุนนางในวังน่ะสิ เจ้าถามทำไม”กษัตริย์Kzใต้เดินเข้ามา ทำให้พ้อยท์
และกราฟเหวอเพราะจริงๆแล้ว ฟางกำลังอบขนมอยู่กับแม่ครัวที่ห้องครัว
 
 
 
 
 
“เอ่อ หม่อมชั้นก็แค่อยากรู้ว่าองค์หญิงปลอดภัยดีรึเปล่าพะยะค่ะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“ลูกหญิงปลอดภัยดีและก็ดีกว่านี้มากเพราะในอนาคตลูกหญิงจะต้องอภิเษกกับชายที่อยู่Kzใต้
เหมือนกัน มีฐานะเพียบพร้อมเท่ากัน คนที่ไม่ใช่เจ้า”กษัตริย์Kzใต้พูดทำให้ป๊อปปี้ซึมลงไป
 
 
 
 
 
 
“เรารู้ว่าตอนนี้ฟางรักเจ้ามาก เพราะมันคือความรักแบบเด็กวัยรุ่นชายหญิงทั่วไป แต่เมื่อจะต้อง
ปกครองที่นี่ ฟางก็ต้องเจอคนที่ดีกว่า เรารู้ความรู้สึกนั้นว่าเจ้ารักลูกเรา แต่เราเชื่อว่าเจ้าเป็นคนดี
พอที่ไม่ยอมให้คนที่รักลำบากใช่มั้ย”กษัตริย์Kzใต้พูด
 
 
 
 
 
 
“ในฐานะกษัตริย์ข้าตอบแทนเจ้าที่เจ้าชีวิตลูกเราและช่วยชาวเราไว้ได้ เงินเท่านี้ถ้าตีเป็นเงินไทยมัน
มีมากมายมหาศาล แต่ถ้าฐานะพ่อ ชั้นคงตอบแทนเจ้าไม่ได้”กษัตริย์kzใต้พูดจบก็เดินออกไป
ป๊อปปี้นั่งมองถุงทองคำแท่งถุงโตตรงหน้าและนิ่งคิดถึงฟาง
 
 
 
 
 
 
“นั่นน่ะสิ องค์หญิงควรจะต้องเจออนาคตที่ดีกว่านี้ ไม่ใช่มาอยู่กับสามัญชนอย่างเรา”ป๊อปปี้พูดเศร้าๆ
 
 
 
 
 
 
 
“องค์หญิง”แม่ของกู้ดดี้พูดเมื่อแก้วเดินเข้ามาหาเธอ
 
 
 
 
“แม่ไม่ต้องไหว้หนู เดี๋ยวหนูอายุสั้นเอานะจ้ะ”แก้วรีบห้ามแล้วก้มลงกราบแม่
 
 
 
 
“แต่องค์หญิงอยู่สูงกว่าหม่อมชั้น ทำแบบนี้มันไม่ควรนะเพคะ”แม่กู้ดดี้พูด
 
 
 
 
 
 
“แต่แม่ก็เลี้ยงดูหนุ ให้ชีวิตใหม่กับหนู ถ้าไม่ได้แม่แก้วก็คงไม่มีชีวิตรอดจนทุกวันนี้ บุญคุณครั้งนี้มี
มากมายเกินที่แก้วจะตอบแทนก็ตอบแทนไม่หมด”แก้วพูดออกมาก่อนจะป้อนข้าวให้แม่กูดดี้และ
พูดคุยกัน
 
 
 
 
 
“พิม จะไปไหนน่ะรอเราก่อน”แก้วออกมมาจากห้องแม่ก็รีบเรียกพิม
 
 
 
 
 
“หม่อมชั้นผิดไปแล้วเพคะที่เคยคิดร้ายกับองค์หญิง อย่าทำร้ายหม่อมชั้นเลยนะเพคะ”พิมรีบพูด
 
 
 
 
 
 
“เราจะทำร้ายเพื่อนของเราทำไมล่ะ พิมน่ะเป็นเพ่อนที่ดีของเราเลยนะ”แก้วพูด
 
 
 
 
 
“นี่องค์หญิงไม่โกรธหม่อมชั้นรึเพคะ”พิมถามเพราะเมื่อก่อนเธอเคยหวงโทโมะจากแก้ว
 
 
 
 
 
“ไม่โกรธ ก็เราเป็นเพื่อนกันนินา”แก้วพูดจบทำให้พิมยิ้มออกมาก่อนทั้ง2จะเดินกันมาที่ห้องหนังสือ
 
 
 
 
 
“อุ้ย จะอายทำไมล่ะคะตรงนี้ล่ะกำลังดี”เสียงของกู้ดดี้ดังขึ้นตรงห้องน้ำชั้น3ก่อนถึงห้องหนังสือ
ทำให้แก้วและพิมชะงักก่อนจะเดินไปตรงหน้าห้องน้ำและเห็นเงาของคน2คนกำลังนัวเนียกันตะคุ่มๆ
 
 
 
 
 
 
 
แอ้ด
 
 
 
 
เมื่อแก้วเปิดประตูออกมาก็ตกใจเมื่อเห็นกู้ดดี้กำลังนัวเนียโทโมะและสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ยทั้งคู่และ
ที่สำคัญตรงแก้มโทโมะมีรอยลิปสติกกู้ดดี้เต็มไปหมด
 
 
 
 
 
“เรื่องมันไม่ได้เป็นอย่างที่แก้วคิดนะ”โทโมะดันกู้ดดี้ออกมาแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมล่ะคะโทโมะขา เราจะทำอะไรกันไม่เห็นแปลกเลยก็คนมันเคยๆกันนิ และอีกอย่างโทโมะ
ไม่ใช่องค์ชายแล้วเราก็รักกันได้ไม่เหมือนกับองค์หญิง”กู้ดดี้รีบกอดโทโมะแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“แก้วเลือกองค์ชายที่จะเดินเคียงกัน แต่ทำไมองค์ชายถึงแบบนี้อีกเพคะหรือองค์ชายไม่เคยเห็น
ความสำคัญของแก้วเลย”แก้วพูดเสียงสั่นหน้าชาเหมือนถูกหักหลัง
 
 
 
 
“องค์หญิงควรจะไปหาองค์ชายที่เพียบพร้อมกันดีนะเพคะ อย่าลดตัวลงมายุ่งกับพวกเราเลย
เพคะ”กู้ดดี้รู้ทันทีว่าแก้วเองเสียใจมาก ก็รีบพูดอย่างสะใจ
 
 
 
 
 
 
“แก้ว ฟังเรา มันไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นเรารักเธอนะแก้ว รักไม่ใช่เพราะแก้วคือองค์หญิง แต่เรารัก
แก้วตั้งแต่แก้วเป็นพี่เลี้ยงเราแล้ว”โทโมะพยายามพูดให้แก้วฟัง
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
แก้วตบหน้าโทโมะเต็มแรง
 
 
 
 
 
 
“แล้วคนรักกันเค้าทำกันอย่างงี้หรอเพคะ องค์ชายทำให้แก้วผิดหวังอีกแล้ว”แก้วพูดแล้ววิ่งออกไป
ตามด้วยพิมที่รีบวิ่งตามแก้วออกไป
 
 
 
 
 
 
“แก้วเดี๋ยวอย่างพึ่งไปสิแก้ว”โทฒะพูดแล้วจะตามแต่กู้ดดี้มารั้ง
 
 
 
 
 
 
 
“จะตามไปทำไม เค้านะไม่คู่ควรกับเรานะคะโทโมะ”กู้ดดี้โวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วอะไรที่มาวัดว่ามันคู่ควรไม่คู่ควรชั้นรักแก้ว เรารักกัน ไม่มีใครมาทำลายความรักได้หรอก หลีก
ชั้นจะไปตามคนที่ชั้นรัก”โทโมะสะบัดกู้ดดี้ออกจากตัวเองแล้วรีบวิ่งไปตามแก้ว
 
 
 
 
 
 
“หนอยนังแก้ว ใครๆก็รักแก ชั้นเกลียดแก”กู้ดดี้คาดโทษ
 
 
 
 
 
รู้สึกอุปสรรคคู่ป๊อปปี้จะลูกเบอเร้อ 55555