Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เสด็จพ่อทรงทอดพระเนตรนกตัวนั้นสิพะยะค่ะ”กั้งชี้นกตัวหนึ่งให้บิดาขณะมาเยี่ยมชม

เมืองKzเหนือ

 

 

 

 

 

“กั้งดูอ่อนโยนและสุภาพกับพวกชาวบ้าน ผิดกับกับเจ้าโทโมะเหลือเกิน”กษัตริย์Kzเหนือกล่าวเมื่อ

มองกั้งที่ยิ้มและถามสารทุกข์สุขดิบชาวเมืองผิดกับโทโมะที่ภายนอกดูเพียบพร้อมแต่ยังคงไม่เอา

ไหน

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายระวังเพคะ กรี้ดๆ”เสียงของชาวบ้านร้องเมื่อกั้งเดินไปที่สะพานที่ผุพังเพื่อช่วยเด็กน้อยที่

ขาติดแต่ต้องร้องเมื่อสะพานที่ผุพังนั้นหักลงมาพร้อมเสียงร้องของชาวเมือง

 

 

 

 

“นาย รับเด็กไว้”จู่ๆมีสาวคนหนึ่งคว้ามือกั้งไว้ก่อนจะดันเด็กน้อยไปให้นายทหาร

 

 

 

 

 

“องค์ชายจับหม่อมชั้นดีๆนะเพคะ”สาวคนนั้นพูดก่อนจะโดลงน้ำและว่ายพากั้งขึ้นฝั่งมา

 

 

 

 

 

“ขอบใจเจ้ามากนะที่ช่วยลูกของเราไว้”กษัตริย์Kzเหนือรีบขอบคุณสาวผู้นั้น

 

 

 

 

 

 

“นั้นแก้ว แย่แล้ว แม่เอ็งแย่แล้ว”ยังไม่ทันที่แก้วจะตอบอะไร ป้าแถวนั้นวิ่งมาหาแก้วแก้วตกใจรีบวิ่ง

กลับไปที่กระท่อมเพิงเล็กๆท้ายหมู่บ้าน

 

 

 

 

 

“แม่จ๋า แม่ทำใจดีๆไว้นะจ้ะ พี่กู้ดดี้ไปไหนแล้วล่ะแม่”แก้วถามถึงกู้ดดี้พี่สาวของเธอทันที

 

 

 

 

“มันไปตามหาแก ยังไม่มาอีกเรอะ แค่กๆ”แม่ไอออกมาเป็นเลือดอีกครั้ง

 

 

 

 

“ทหาร พาหญิงผู้นี้กลับไปหาหมอหลวงที่วังด่วน”กั้งตามมาแล้วพบว่าแม่แก้วกำลังแย่ก็รีบสั่งทหาร

 

 

 

“ดะ เดี๋ยวสิเพคะ หม่อมชั้นไม่มีเงินหรอกเพคะ”แก้วรีบพูด

 

 

 

 

“เธอเป็นประชาชนKzเหนือของเรา เราก็ต้องดูแลสิ”กั้งยิ้มนิดนึงก่อนจะรีบพาแก้วและแม่เข้าวัง

 

 

 

 

 

“แม่ของเธอต้องพักรักษาตัวที่นี่ ช่วงนี้เธอก็มาอยู่ที่นี่ก่อนก็ได้นะ จะได้ดูแลแม่ใกล้ๆ”กั้งพูดเมื่อ

หมอหลวงทำการรักษาแม่แก้วและให้แม่แก้วพักที่ห้องพัก

 

 

 

 

 

“ขอบพระทัยเพคะ องค์ชายมีบุญคุณกับหม่อมชั้นมากเหลือเกิน ไม่รู้ว่าชาตินี้หม่อมชั้นจะทดแทน

ให้หมด”แก้วรีบคุกเข่าแล้วพูดกับกั้งเป็นจังหวะเดียวที่กษัตริย์Kzเหนือมาเห็นและเอ็นดู

 

 

 

 

 

“ชื่อแก้วใช่มั้ยเราน่ะ เห็นชาวบ้านบอกว่าต้องรับจ้างทุกอย่างเพื่อหาเลี้ยงแม่และพี่สาวนิ ดีคนที่ขยัน

แบบนี้เราชอบ”กษัตริย์Kzเหนือตรัส แก้วถอนสายบัวคำนับทันที

 

 

 

 

 

“เอาอย่างงี้สิพะยะค่ะ ให้แก้วมาทำงานที่วัง แก้วจะได้ไม่ต้องลำบาก ถือว่าช่วยเหลือแม่ลูกคู่นี้ด้วย

นะพะยะค่ะ”กั้งรีบขอบิดา แก้วอึ้งไม่คิดว่าโชคจะหล่นทับเธอแบบนี้

 

 

 

 

“เอาอย่างงั้นก็ได้ แก้วต่อไปนี้เธอเป็นคนของเราแล้วนะ มาทำงานที่วังได้”กษัตริย์พูด

 

 

 

 

 

“ขอบพระทัยเพคะ ขอบพระทัย”แก้วยิ้มออกมาอย่างดีใจ อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องลำบากทำงาน

รับจ้างที่อาชีพไม่แน่นอนแบบนี้อีกแล้ว แม่จ๋าแก้วจะเอาเงินมารักษาแม่นะจ้ะ

 

 

 

“เดี๋ยวห้องของแก้วอยู่ซ้ายมือสุดนะ เราน่ะชื่อพิมยินดีที่ได้รู้จักนะ อ้อ เสื้อเปียกนี่เดี๋ยวไปอาบน้ำ

เปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องเราก่อนนะ”นางสนมพิมที่รับอาสาเดินมาส่งแก้วที่ห้องพักก็พูดแล้วยิ้มหวานให้

แก้ว

 

 

 

 

 

“จ้าขอบคุณนะพิม”แก้วพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องพิมก่อนเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะชุดที่

เธอใส่นี้เปียกน้ำหมดแล้ว แก้วเข้าไปอาบน้ำส่วนพิมออกไปเอาเสื้อผ้าให้แก้วโดยไม่รู้เลยว่ามีใคร

คนหนึ่งไขประตูเข้ามาในห้องของนางสนมนางนี้

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ สบายจังนี่แค่ห้องนางสนมนะเนี่ยมีอ่างอาบน้ำให้แช่ด้วย”แก้วนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

จู่ๆก็มีใครคนหนึ่งเข้ามาในห้องแล้วกอดแก้วจากด้านหลัง

 

 

 

 

 

“แหม พิมจ๋าพึ่งอาบน้ำเสร็จหรอ ไหนว่าจะรอเราไงล่ะหืม”โทโมะกอดแก้วก่อนจะหอมแก้มแก้ว

ฟอดนึง

 

 

 

 

 

 

“กรี้ดดด ไอ้โรคจิต ลามกอย่าอยู่เลย”แก้วโวยวายก่อนจะศอกใส่โทโมะและพลิกตัวมาตีเข่า

 

 

 

 

“แก้วเกิดอะไรขึ้น ว้ายองค์ชายพิมบอกแล้วไงเพคะว่าพิมจะขึ้นปรนนิบัติองค์ชายเอง”พิมวิ่งเข้ามา

พร้อมเสื้อผ้าแก้วแล้วร้องตกใจเมื่อเห็นแก้วตั้งการ์ดสู้ส่วนโทโมะล้มจุกจนตัวงอ

 

 

 

 

“องค์ชายงั้นหรอ”แก้วเหวอก่อนจะหันไปมองชายแปลกหน้าคนนี้

 

 

 

 

“เอ่อ เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนละกันแก้วเดี๋ยวค่อยว่ากัน”พิมยัดเสื้อผ้าให้แก้วแล้วพาโทโมะออกไปทันที

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย อี๋ไอ้โรคจิต”แก้วพูดก่อนจะเอามือถูกแก้วที่โทโมะหอมเมื่อกี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เสด็จพ่อ ลูกทนไม่ไหวแล้วนะเพคะทั้งติดกล้องวงจรปิดทั่วบ้าน ตามติดทุกฝีก้าวแถวยังมาสั่งโน่น

สั่งนี่กับหญิง เสด็จพ่อเพคะหญิงไม่พอใจ”ฟางที่แอบมาโทรทางไกลหาบิดาที่ระเบียงที่ไม่มีกล้อง

วงจรปิดโวยวาย

 

 

 

 

 

“อดทนหน่อยสิลูกที่นี่ยังไม่สงบเลย พ่อว่าลูกหญิงของพ่อต้องลองมองอีกมุมนะ สิ่งที่นายป๊อปปี้ทำ

นั้นเพื่อความปลอดภัยของลูกทั้งนั้น อย่าดื้อ อ้อ พ่อไปประชุมกับพวกทหารก่อนนะ”บิดาวางสาย

ทันทีเมื่อสั่งแล้ว

 

 

 

 

 

“อดทนหน่อยนะเพคะองค์หญิง ถือซะว่าฝึกความเป็นผู้ใหญ่ขององค์หญิงเองนะเพคะ”พ้อยท์เดิน

เข้ามาหาฟางแล้วพบว่าฟางหน้ามุ่ยไม่พอใจก็รีบพูด ฟางจึงดึงพ้อยไปกอดแน่น

 

 

 

 

 

“องค์หญิงพะยะค่ะ ตรงระเบียงนอกจากจะสะดุดตากับพวกคนร้ายแล้วมันยังเต็มไปด้วยยุงองค์หญิง

ควรกลับเข้ามาด้านในนะพะยะค่ะ”ป๊อปปี้เดินเข้ามาในห้องฟางแล้วสั่ง

 

 

 

 

“นี่นายป๊อปปี้ นี่มันห้องนอนของเราถือดียังไงเข้ามาน่ะ”ฟางโวยวาย

 

 

 

 

 

“ยิ่งเป็นห้องนี้ต้องเข้ามาบ่อยนะพะยะค่ะ เผื่อมีพวกลอบฆ่าเข้ามาได้”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

 

“ออกไปเลยนะ เราจะนอนแล้ว ออกไปเลย”ฟางหงุดหงิดเมื่อเห็นท่าทีวางมาดก็โวยวายและผลัก

ป๊อปปี้ออกไปจากห้องก่อนจะปิดประตูดังปัง

 

 

 

 

 

“เจ้าหญิงอะไรเอาแต่ใจชะมัด”ป๊อปปี้บ่นอุบแล้วเดินกลับเข้าห้องตัวเองไป

 

 

 

 

“เห้อ ทำไมเรานอนไม่หลับนะ นี่ก็ตี3แล้ว รึว่าเรายังไม่ชิน นอนผิดที่ผิดทางนะ”ฟางที่ลืมตาตื่นมาก

ลางดึกแล้วพลิกตัวไปมานอนไม่หลับแล้วมองนาฬิกา

 

 

 

 

 

“นึกออกแล้ว”ฟางยิ้มทันทีก่อนจะแอบย่องออกมาจากห้องพร้อมชุดว่ายน้ำในมือแล้วรีบเปลี่ยนใส่

ชุดคลุมอาบน้ำเดินลงมาที่สระน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊า เย็นสบายดีจัง”เมื่อลงมาในน้ำฟางก็พูดแล้วว่ายน้ำอย่างสนุกสนานเหมือนกับได้ปลดปล่อยโดย

ทางฝั่งป๊อปปี้ที่ลืมตาตื่นมากลางดึกก็หันไปเห็นฟางในกล้องวงจรปิดที่ว่ายน้ำอย่างมีความสุขก็

อมยิ้มออกมา

 

 

 

 

“เห้อ ค่อยยังชั่ว แบบนี้ค่อยสบายหน่อย”ฟางที่ตีขาว่ายน้ำอย่างมีความสุขพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

พรึบ

 

 

 

 

จู่ๆไฟสปอต์ไลท์ที่ติดที่ริมสระน้ำก็สว่างวาบจนฟางตกใจ

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกัน”ฟางโวยวายเมื่อเห็นป๊อปปี้เดินมาเท้าสะเอวริมสระ

 

 

 

 

 

“นี่มันเป็นเวลาตี3กว่าแล้ว ทำไมองค์หญิงถึงมาอยู่ที่นี่ ทำไมยังไม่ไปนอน”ป๊อปปี้กอดอกดุ

 

 

 

 

 

“ก็เรานอนไม่หลับนิ เรากะจะมาว่ายน้ำเล่นสักพักให้เหนื่อยแล้วเราค่อยกลับขึ้นไปนอน”ฟางพูดแล้ว

พยายามห่อตัวในน้ำเพื่อไม่ให้ป๊อปปี้เห็นชุดว่ายน้ำที่อวดรูปร่างของเธอ

 

 

 

 

 

 

“นมอุ่นๆสักแก้วก็ช่วยได้แล้วล่ะครับองค์หญิง ขึ้นจากน้ำเถอะครับ เพราะถ้าองค์หญิงไม่ขึ้นผมก็จะ

ยืนกอดอกยืนมององค์หญิงอย่างนี้ล่ะ”ป๊อปปี้พูดพร้อมกับกอดอกมองฟาง

 

 

 

 

 

“นี่นายกะจะบังคับเราหมดทุกอย่างเลยใช่มั้ยป๊อปปี้ เราเป็นองค์หญิงนะ”ฟางโวยวาย

 

 

 

 

“ก็เพราะรู้ไงครับว่าพระองค์คือองค์หญิงที่กำลังตกอยู่ในอันตราย ยิ่งปล่อยไม่ได้”ป๊อปปี้พูด ฟางได้

แต่ฮึดฮัดเพราะมันเป็นความจริงก่อนจะตีน้ำใส่ป๊อปปี้บนฝั่งแล้วมาเกาะขอบสระ

 

 

 

 

 

“เราจะขึ้นแล้ว หันหลังไปเดี๋ยวนี้”ฟางรีบพูด ป๊อปปี้ยิ้มนิดนึงก่อนจะหันหลังให้กับฟาง ฟางที่กำลัง

จะขึ้นมาก็ชะงักเมื่อเห็นเสื้อคลุมอาบน้ำอยู่หน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

“ส่งเสื้อคลุมมาให้เราด้วย”ฟางสั่งป๊อปปี้ยิ้มนิดนึงก่อนจะส่งให้ฟาง ฟางทำอะไรไม่ได้ก็ยอมใส่เสื้อ

คลุมอาบน้ำในสระน้ำก่อนจะรีบขึ้นจากน้ำวิ่งหนีป๊อปปี้ไปทันที

 

 

 

 

“คนอะไรขี้เก็กแถมทำตัวน่าหมั่นไส้ชะมัด”ฟางเดินบ่นมาตามทางไม่พอใจ

 

 

 

 

 

 

 

ตู้ม

 

 

 

 

ฟางได้ยินเสียงกระโดน้ำในสระก็ชะงักก่อนจะรีบกลับไปพบว่าป๊อปปี้กำลังว่ายน้ำอยู่

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้นี่นายไล่เราขึ้นน้ำมาเพื่อจะมาว่ายน้ำแทนเรางั้นหรอ นายมันขี้โกง”ฟางโวยวาย

 

 

 

 

 

“ผมว่ายน้ำเพื่อที่จะต้องออกกำลังกายให้ร่างกายแข็งแรงอยู่ตลอดเวลา เพื่อปกป้ององค์หญิงได้ไง

ครับ ส่วนองค์หญิงออกมาว่ายน้ำยามดึกเพื่อทำให้ตัวเองนอนสบายซึ่งมันอันตรายมาก ผมว่าองค์

หญิงขึ้นไปนอนเถอะครับ เพราะมันคงไม่ดีแน่ถ้าองค์หญิงจะลงมาเล่นน้ำอยู่กับบอดี้การ์ดอย่างผม

ตามลำพังสองต่อสองแบบนี้ว่ามั้ยครับ”ป๊อปปี้พูดยาวเหยียดก่อนจะเน้นประโยคสุดท้ายทำให้ฟาง

ชะงักแล้วมองป๊อปปี้ที่อยู่ในสภาพเปลือยท่อนบนแม้จะอยู่ในน้ำก็หน้าแดง

 

 

 

 

 

“บ้า เราเป็นเจ้าหญิงนะ นายทำเราไม่พอใจ”ฟางฮึดฮัดแล้ววิ่งกลับไป ป๊อปปี้มองแล้วแอบหัวเราะ

 

 

 

 

 

ทะเลาะกันยันเรื่องเเย่งสระน้ำ 55 ส่วนแก้วเเค่วันแรกก็โดนซะละ

 

 

ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยนะ พยายามจะไม่ทำดราม่านะเพราะหนักเรื่องเก่าไปแล้ว

 

 

อย่าพึ่งหนีหายกันไปไหนน้าาา