Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.39 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) สวัสดีเมืองไทย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“อะไรนะเพคะ จะให้ลูกไปพักผ่อนที่เมืองไทยแล้วให้เสด็จพ่ออยู่เผชิญหน้ากับพวกกบฏตามลำพัง
ไม่ได้นะเพคะลูกไม่ยอม”ฟางตกใจเมื่อวันต่อมาบิดาของเธอเรียกตัวไปพบพร้อมกับสั่งการ
“ลูกหญิง พวกนั้นไม่ได้ต้องการกษัตริย์เฒ่าอย่างพ่อ แต่พวกนั้นหมายจะเอาชีวิตลูก พ่ออยู่ที่นี่น่ะ
ยังมีทหารคนสนิทตั้งมาก และพ่อเชื่อใจแบงค์และเอี๊ยงพอว่าจะคุ้มกันพ่อได้”กษัริย์ตรัสและผายมือ
ไปที่กราฟและเอี๊ยงมือดีของกองทหารรักษาพระองค์ของวังนี้
“แต่ลูกเป็นห่วงเสด็จพ่อนะเพคะ เสด็จพ่อเด็จตามลูกไปด้วยนะเพคะ”ฟางรีบอ้อน
“ไม่ได้ แล้วชาวเมืองล่ะ ฟางลูกโตแล้วนะ แล้วการที่ไปเมืองไทยครั้งนี้ลูกไม่ได้ไปเพียงลำพัง มีทั้ง
พ้อยท์และไหนจะมีทางฑูตฝั่งไทยอีกที่ดูแลลูก”กษัตริย์พูดฟางนิ่งสักพักก่อนจะเดินไปกอดบิดา
“ลูกเป็นห่วงเด็จพ่อนะเพคะ ดูแลพระองค์ด้วยนะเพคะ”ฟางกอดบิดาแน่นก่อนพ้อยท์จะพาไปเก็บ
กระเป๋าเจรียมตัวนั่งเครื่องบินส่วนตัวไปหลบภัยที่เมืองไทยทันที
“ครับผม นี่ล่ะครับที่ผมได้รับมอบหมายมาจากท่านทูต ภารกิจการคุ้มกันเจ้าหญิงที่เมืองไทยครั้งนี้
ต้องเป็นความลับอย่างมาก และเราจะให้ทางตำรวจหรือสื่อข่าวต่างๆทราบไม่ได้ว่าเจ้าหญิงธนันต์
ธรญ์ลี้ภัยจากพวกก่อการร้ายมาที่ประเทศไทยนี้”เขื่อน เลขาท่านฑูตยื่นแฟ้มเอกสารให้กราฟนาย
ตำรวจมือดีของไทย
“ไม่ให้ตำรวจและสื่อรู้แล้วแกมาบอกพี่ทำไมล่ะ ทำไมไม่ไปจ้างพวกบอดี้การ์ดทั่วไปล่ะ”กราฟพูด
“เพราะผมมีคนที่ผมคิดว่าเค้าจะดูแลเจ้าหญิงได้อยู่แล้วซึ่งพี่ก็น่าจะรู้ว่าผมหมายถึงใคร”เขื่อนพูด
ก่อนที่กราฟและเขื่อนจะหันไปมองรูปที่กรอบรูปบนโต้ะทำงานกราฟที่มีเขื่อน ป๊อปปี้และกราฟกอด
คอถ่ายรูปกัน
“จะดีหรอ วันก่อนพี่ให้ป๊อปมันมาช่วยพี่สอบสวนนักโทษนะ มันยังไม่มาเลย”กราฟพูด
“งานนี้สำคัญมากจริงๆพี่ เราต้องเสี่ยง”เขื่อนพูดก่อนจะขับรถพากราฟมาที่คอนโดส่วนตัวของป๊อปปี้
ก๊อกๆๆๆๆๆๆ
เขื่อนรีบเคาะประตูรัว
“โอ้ย นี่บ้านแกไฟไหม่รึไงห้ะไอ้เขื่อน คนจะนอนโว้ย”ป๊อปปี้เปิดประตูออกมาโวยวาย
“เอาน่าป๊อป คุยกับพวกพี่ก่อนแล้วค่อยกลับไปนอนก็ได้”กราฟพูด
“นี่มาพร้อมกันขนาดนี้นี่คงไม่ใช่เรื่องเล็กๆแน่ๆใช่มั้ย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะให้เขื่อนและกราฟเข้ามาใน
ห้องพร้อมกับยื่นแฟ้มให้ป๊อปปี้อ่านทั้งหมด
“เห้ย เจ้าหญิงหรอ ทำไมไม่ไปบอกตำรวจรึว่าทหารวะ มาข้างชั้นเนี่ยนะ”ป๊อปปี้พูดเมื่ออ่านแฟ้มจบ
“ก็เพราะว่าภารกิจครั้งนี้สำคัญต่อชีวิตของเจ้าหญิงมาก และต้องเป็นความลับ พวกชั้นมืดแปดด้าน
มองไม่เห็นใครแล้วที่ทั้งเก่งและฉลาดได้เท่าแกว่ะป๊อป”เขื่อนพูดและมองหน้าป๊อปปี้เช่นเดียวกับ
กราฟ
“นายไม่ต้องห่วงนะ เพราะเงินค่าจ้างเนี่ย 5ล้านบาทต่อเดือน มีสวัสดิการให้นายครบทุกอย่างเพียง
แค่นายต้องชายไปอยู่ที่บ้านพักหลังเดียวกับเจ้าหญิง”เขื่อนพูด
“ทำเถอะนะไอ้ป๊อป ถ้าแกทำงานนี้พี่จะไม่รั้งให้แกกลับมาทำงานตำรวจด้วยอ่ะ”กราฟพูด
“อ่ะๆ เล่นขอกันขนาดนี้ก็ได้ๆ แล้วเจ้าหญิงจะมาเมื่อไหร่ล่ะ อาทิตย์หน้า รึว่าเดือนหน้า”ป๊อปปี้พูด
พลางดื่มน้ำในตู้เย็น
“พรุ่งนี้”กราฟและเขื่อนพูดพร้อมกันทำให้ป๊อปปี้พ่นน้ำออกแทบสำลักน้ำ นี่กะจะไม่ให้เขาเตรียมตัว
เลยรึไง
“นี่น่ะหรอเมืองไทย จะสวยอย่างที่เราอ่านในอินเตอร์เน็ตรึเปล่าพ้อยท์”ฟางพูดเมื่อลงจากเครื่องบิน
มาแล้วมองไปรอบๆสนามบินอย่างตื่นเต้น
“นั่นสิเพคะ เอ แล้วนี่คนทางสถานฑูตอยู่ที่ไหนกันทำไมยังไม่มารับอีกนะ”พ้อยท์บ่น
“นั่นน่ะสิ เอ๊ะ พ้อยท์นั่นร้านกาแฟที่เราอ่านในอินเตอร์เน็ตนิ ที่บอกว่ารสชาตดีมาก เราไปลอง
กัน”ฟางชี้ไปที่ร้านกาแฟเล็กๆที่มีคนต่อคิวรอซื้อยาวเหยียด
“ขอทางหน่อยค่ะๆ”ฟางเดินเบียดเสียดผู้คนเข้ามาในร้านแล้วพบว่าคิวที่รอนั้นยาวมาก
“โอ้ย เกะกะ”เสียงของผู้หญิงที่ซื้อกาแฟเสร็จแล้วเดินชนฟางที่สวมบู้ทสูงจนหญิงสาวเซจะล้ม
“ไม่เป็นไรนะ”ก่อนที่ฟางจะล้มก็มีชายคนหนึ่งมาประคองฟางไว้ได้ทัน
“องค์หญิง อ๊ะ น้องฟางไม่เป็นไรนะคะ”พ้อยท์ที่รีบวิ่งเข้ามาในร้านก็รีบดึงฟางออกมาทันที
“ไอ้ป๊อป ไม่ทันแล้วว่ะเครื่องลงจอดแล้วกาแฟเอาวันหลังก็ได้”เขื่อนรีบวิ่งมาหาป๊อปปี้ก่อนจะอ้าปาก
จะเรียกเจ้าหญิงแต่พ้อยท์รีบบอกให้หยุด
“เอ่อ คุณพ้อยท์ ขอเชิญไปที่รถดีกว่านะครับ”เขื่อนรีบบอกก่อนจะพาพ้อยท์และฟางไปที่รถทันที
“สวัสดีครับ เอ่อขอโทษนะครับ เอ่อ ถวายบังคม”กราฟที่ออกมารอรับพวกฟางก็รีบออกมาต้อนรับแต่
ก็พยายามพูดตะกุกตะกักจนฟางและพ้อยท์ยิ้มขำ
“ไม่ต้องก็ได้ ไหนๆเราก็มาอยู่ที่นี่ตามแบบสามัญชนคุยตามปกติก็ได้”ฟางยิ้มหวานให้ทุกคนก่อนจะ
เดินเข้ามาในบ้านพักที่ทางสถานฑูตเตรียมให้พลางเดินมองไปรอบๆ
ตื้ดๆ
เสียงเหมือนสัญญาณกันขโมยดังมากเมื่อฟางเดินไปใกล้โซฟา
“อะไรกัน พ้อยท์ๆ นี่มันเสียงอะไรกัน”ฟางร้องตกใจ พ้อยท์และกราฟรีบวิ่งไปหา
“ไม่ต้องตกใจหรอกครับก็แค่สัญญาณเตือนภัยที่ผมตั้งเซนเซอร์ไว้ กะเตรียมไว้ตอนกลางคืน เผื่อมี
พวกปองร้ายคุณลักลอบเข้ามาในนี้ได้ นี่ดีนะครับที่มันแค่ดังถ้ามันทำอะไรมากกว่านั้น คงไม่
รอด”ป๊อปปี้พูด
“อะไร ของอันตรายแบบนี้ เอามาไว้ที่นี่ได้ยังไงทั้งๆที่รู้ว่าเรามาวันนี้”ฟางโวยวาย
“นี่เจ้าหญิงครับ ผมก็พึ่งรู้ว่าผมต้องมาอารักขาเจ้าหญิง กะอีแค่สัญญาณกันขโมยที่ผมติดตั้งทั้งคืน
และพวกอุปกรณ์ความปลอดภัยต่างๆในนี้ผมถือว่ามันยังน้อย นี่ถ้าผมไม่ไปรอรับเจ้าหญิงที่สนามบิน
ผมคงจะต่อเติมอะไรได้มากกว่านี้แล้ว”ป๊อปปี้พูดพลางถอดแว่นกันแดดที่สวมไว้มาตลอดทางมอง
ฟาง
“นี่ นายเป็นลูกจ้างนะ มาพูดกับเราแบบนี้ เราไม่ใช่สหายหรือน้องสาวของนายนะ”ฟางโวยวาย
“จะเอายังไงล่ะครับ ผมมันก็แค่สามัญชน ไอ้คำราชาศัพท์เนี่ย ผมพูดไม่เป็นหรอก”ป๊อปปี้พูด
“นี่น่ะหรอบอดี้การ์ดส่วนตัวของเรา พ้อยท์เราไม่พอใจที่มีคนก้าวร้าวแบบนี้มาอยู่ใกล้ เราจะเปลี่ยน
เอาคนใหม่ เราไม่ชอบ”ฟางโวยวาย
“ขอประทานอภัยให้แก่เพื่อนหม่อมชั้นเถอะพะยะค่ะองค์หญิง เพื่อนของหม่อมชั้นไม่ค่อยชินที่มา
รับใช้ผู้ที่สูงศักดิ์แบบพระองค์ องค์หญิงโปรดเข้าใจ”เขื่อนรีบคุกเข่าขอโทษฟางทันที
“องค์หญิงเพคะ พี่พ้อยท์ว่า เราอย่ามีเรื่องกันเลยนะเพคะ เราอยู่ที่นี่แค่ไม่นาน เดี๋ยวพอข่าวทาง
โน้นสลบเราก็กลับแล้วนะเพคะ”พ้อยท์รีบพูดกับฟาง
“ก็ได้ๆ นี่เห็นว่านายเขื่อนทำงานดีมาตลอดและเห็นแก่พี่พ้อยท์นะไม่งั้นเราไม่ยอม”ฟางพูดก่อนจะ
เดินเชิดขึ้นไปชั้นบนห้องนอนตัวเอง พลางล้มตัวนอน
“ถ้าองค์หญิงจะเข้ามาในห้องนี้ก็ช่วยปิดหน้าต่างเถอะครับ ตรงนี้ง่ายต่อการถูกลอบปลง
พระชนม์”เสียงของป๊อปปี้ดังขึ้นทำให้ฟางเด้งตัวขึ้นแล้วมองไปรอบๆไม่เห็นชายหนุ่มก่อนชะงักเมื่อ
เห็นกล้องวงจรปิด
“นี่ นี่มันห้องนอนส่วนตัวของเรานะนายมาตั้งกล้องวงจรปิดแบบนี้ได้ยังไง”ฟางรีบโวยวาย
“เพื่อความปลอดภัยของเจ้าหญิง ผมต้องทำครับ”เสียงป๊อปปี้ที่พูดผ่านไมค์ตอบฟาง ฟางได้แต่
ฮึดฮัดไม่พอใจแล้วเดินจ้ำๆออกมาที่สวนชั้นล่างริมน้ำพุแล้วหยุดชะงักมองดูนกบินลงมากินน้ำ
“เจ้านกน้อย เจ้าช่างน่ารักเหลือเกิน”ฟางรีบมานั่งริมน้ำพุแล้วยิ้มให้กับนก ป๊อปปี้ที่ส่องมองกล้อง
วงจรปิดทั่วบ้านเห็นฟางนั่งเล่นน้ำพุตรงนั้นแล้วยิ้มให้นกตัวน้อยก็เผลอยิ้มออกมา
“ตรงน้ำพุ ใกล้กับหน้าบ้านเป็นพี่โล่งแจ้งยิ่งอันตราย เจ้าหญิงต้องระวังทั้งนกมาจิก งู ตะขาบและก็
มดกัด”เสียงของป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหยุดชะงักก่อนจะหันขวับไปมองรูปปั้นคิวปิดที่อยู่บนยอดนำพุ
และมีกล้องวงจรปิดอยู่ ฟางหน้ามุ่ยเดินจ้ำๆเข้าไปในบ้านทันที
“เดินระวังนะพะยะค่ะเจ้าหญิง”เสียงของป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อเห็นฟางใส่บู้ทส้นสูงวิ่งขึ้นบันได
“นายป๊อปปี้ มันจะมากไปแล้วนะที่มาติดกล้องทั่วบ้านแบบนี้ เราไม่พอใจ มันไม่เป็นส่วนตัวสำหรับ
เรา”ฟางเปิดประตูเข้าไปฝั่งห้องของป๊อปปี้ที่พบว่ามีทีวีฉายภาพจากกล้องวงจรปิดทั่วบ้านก็โวยวาย
“อย่าลืมสิครับว่าเจ้าหญิงมาเมืองไทยเพราะกำลังถูกปองร้ายและผมมีหน้าที่คุ้มกันความปลอดภัย
ของเจ้าหญิง แม้ในวังจะมีทหารเป็นร้อยแต่ที่นี่มีผมคุ้มกันเจ้าหญิงแค่คนเดียว ดังนั้น การที่ผมจะตั้ง
กล้องวงจรปิดไว้ทั่วบ้านก็ไม่ใช่เรื่องผิด”ป๊อปปี้พูดยาวเหยียดทำให้ฟางอึ้งอ้าปากเถียงไม่ทัน
2ตอนแรกอาจจะมีเกริ่นยาวหน่อยพระเอกนางเอกยังไม่เจอกันแต่ตอนหน้าไปก็เริ่มทะเลาะกันละจ้า เดี๋ยวมีคู่โทโมะแก้วตามมานะจ้ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
