Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง
เขียนโดย Chapond
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.39 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27) เรื่องไม่ชอบมาพากล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“อ้าว ทุกคนเป็นยังไงบ้างคะ คุณป๊อปปี้แล้วองค์หญิงล่ะคะ”พ้อยท์ถามเขื่อนและป๊อปปี้ที่เข้ามาใน
ห้อง
“คุณแบงค์กับองค์หญิงโฟร์มารับตัวกลับKzใต้แล้วครับบอกว่ากษัตริย์Kzใต้ประชวรหนักอยากเจอ
หน้าองค์หญิง แล้วนี่ผมก็นึกว่าคุณพ้อยท์รู้เรื่องแล้วซะอีก”ป๊อปปี้พูดขึ้นเมื่อเห็นพ้อยท์ยังเหวอกับ
เรื่องที่รู้
“นี่องค์หญิงโฟร์ลงทุนมารับองค์หญิงฟางเองเลยหรอคะเนี่ย”พ้อยท์อึ้งเพราะรู้ดีว่าโฟร์คือพี่สาวของ
ฟางแต่ไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ กษัตริย์Kzใต้รับโฟร์เป็นบุตรบุญธรรมเพราะไม่คิดจะมีโอรสธิดาอีก จน
ราชินีมีธิดาคือฟาง และกษัตริย์ต้องส่งโฟร์ไปเรียนต่อที่เมืองนอกพอดีมักไม่ค่อยสนใจฟางแต่แปลก
ที่ครั้งนี้โฟร์มารับฟางเองพร้อมกับเหล่าองค์รักษ์
“ทำไมหรอครับ องค์หญิงโฟร์มารับตัวองค์หญิงฟางแล้วไงต่อครับ”กราฟพูดแล้วนั่งรถเข็นที่เฟย์เข็น
มา
“เฟย์ ทำไมถึงอยู่ที่นี่”เขื่อนและป๊อปปี้ตกใจไม่คิดว่าจะเจอเฟย์ที่นี่
“เฟย์มาเยี่ยมเพื่อนแล้วเห็นพี่กราฟ เฟย์เลยแวะมาเยี่ยมเดี๋ยวก็ต้องกลับแล้วล่ะ”เฟย์พูดแล้วหลบตา
เขื่อน
“เอาเรื่องเฟย์ไว้ก่อนเถอะ ตอนนี้มาเข้าเรื่องต่อเถอะว่าทำไมเรื่องด่วนขนาดนี้ทำไมคุณพ้อยท์ถึง
ไม่รู้เรื่อง”กราฟพูดแล้วหันไปมองกับพ้อยท์ก็นิ่วหน้าคิด
“จริงสิ นอกจากแบงค์มีเอี๊ยงที่เป็นคนสนิทองค์เหนือหัว ตอนนี้ก็หายตัวไป ไม่รับโทรศัพท์พ้อยท์
อีกต่างหาก พ้อยท์ว่านี่มันต้องเกิดเรื่องไม่ชอบมาพากลแล้วล่ะค่ะ”พ้อยท์พูดแล้วรีบลุกขึ้นหยิบโท
รสัพท์โทรหาฟาง
“ทำไงดีคะทุกคน องค์หญิงไม่รับสายพ้อยท์เลย”พ้อยท์พูดอย่างร้อนรน
“มีทางเดียวตอนนี้เราต้องตามไปที่Kzใต้”ป๊อปปี้พูดทุกคนเห็นด้วยก่อนจะรีบไปทำเรื่องขอออกจาก
โรงพยาบาลให้กราฟและพ้อยท์เพื่อรีบตามฟางไปทันที
“พี่หญิงคะ เสด็จพ่อมีพระอาการยังไงบ้างคะ”ฟางที่นั่งรถมาหลังจากขึ้นเครื่องบินส่วนตัวมาถึง
ประเทศKzใต้แล้วก็ถามโฟร์
“ก็ไปดูเองสิ เป็นลูกรักไม่ใช่รึไง รีบๆไปหาเสด็จพ่อ แล้วคุยสั่งเสียกันเป็นครั้งสุดท้ายซะ”โฟร์พูด
นิ่งๆ
“พี่หญิงพูดหมายความว่ายังไงคะ ฟางไม่เข้าใจ”ฟางเอะใจกับคำพูดโฟร์แล้วถาม
“เอ่อ เสด็จพ่ออาการแย่มากเลยน่ะ พี่กลัวว่าจะไม่รอด”โฟร์พูดนิ่งๆ
“เอ่อ พี่หญิงทำไมถึงมาทางนี้คะ ทางกลับวังไม่ใช่ทางนี้นิ”ฟางถามโฟร์ตอบเมื่อสังเกตรอบๆทาง
“โอ๊ย อย่ามาถามมาก เอ่อ ก็แค่ทางเดิมเค้าทำถนนกัน พี่เลยให้แบงค์พามาอีกทาง นี่เดินทางมา
เหนื่อยๆก็นอนพักเอาแรงเถอะน่า อย่ามาถามมากสิ”โฟร์โมโหเผลอตะคอกจนฟางสะดุ้งก่อนจะรีบ
แก้ตัว
“ทำไมต้องตวาดหญิงด้วยเพคะพี่หญิง”ฟางหน้างอทันทีเพราะเสด็จพ่อหรือพ้อยท์ไม่เคยตวาดเธอ
เลย
“นี่ จะต้องดูตัวเตรียมเป็นราชินีปกครองKzใต้อยู่แล้วอย่ามางอนพี่นะฟาง พี่ไม่ใช่เสด็จพ่อแล้วก็ไม่
ใช่พ้อยท์ที่จะต้องตามใจ เอาใจเราน่ะ”โฟร์รีบว่าฟาง
“ผมว่าองค์หญิงฟางเดินทางเหนื่อยๆก็นอนพักเถอะครับ ไว้ถึงแล้วผมจะปลุกองค์หญิง”แบงค์ที่เริ่ม
รำคาณ2สาวทะเลาะกันก็รีบพูด ฟางมองหน้าแบงค์นิดนึงอย่างไม่พอใจ
“เออ จริงสิ ทำไมเอี๊ยงถึงไม่มาด้วยล่ะ วันก่อนเห็นโทรหาพ้อยท์ไม่รู้มีธุระอะไรรึเปล่า โทรมาตั้ง
หลายสายแน่ะ แบงค์พาเอี๊ยงมาหาเราหน่อยสิ”ฟางนึกถึงเอี๊ยงก็รีบพูด จนโฟร์และแบงค์ชะงักหน้า
ถอดสีลงไป
“มาถึงก็ถามหาผู้ชายเลยนะ เงียบ นอนได้แล้ว”โฟร์โมโหว่าฟางอีกครั้ง
“พี่หญิงทำไมต้องว่าฟางแบบนี้อีกแล้วคะ พอที ฟางจะกลับวังเอง”ฟางโมโหและเริ่มติดนิสัยบ้าดี
เดือดมาจากป๊อปปี้ เปิดประตูรถขณะวิ่งหยุด แบงค์เห็นลูกบ้าฟางก็รีบหยุดรถ ทำให้ฟางลงจากรถได้
สำเร็จ
ปัง
เสียงปืนยิงขึ้นฟ้าทำให้ฟางหันไปมองแล้วตกใจเพราะโฟร์เป็นคนยิงปืนขึ้นฟ้าเอง
“นี่ อย่ามามีปัญหาเยอะกับชั้นนะ ถ้าไม่อยากตายก็ขึ้นรถ”โฟร์โมโหรีบสั่ง
“ทำไม พี่หญิง ถึง”ฟางตกใจเมื่อรถที่ตามมาไม่ใช่รถองค์รักษ์อีกแล้ว แต่เป็นรถของพวกกบฏ
“ก็เพราะชั้นต้องการเป็นใหญ่ไง Kzใต้ต้องถูกปกครองด้วยคนที่มีฝีมือไม่ใช่เด็กอมมืออย่างเธอ ถ้า
ไม่อยากให้เสด็จพ่อถูกพวกชั้นวางยาล่ะก็ ขึ้นรถมาเดี๋ยวนี้”โฟร์สั่ง ฟางอึ้งกับสิ่งที่รับรู้ก่อนจะยอม
ขึ้นรถไปในที่สุด
“มีอะไรหรอโทโมะ ลากพ่อมาแบบนี้ทำไมกัน พ่อต้องรีบไปเยี่ยมธารินทร์นะ”กษัตริย์Kzเหนือพูด
เมื่อทราบข่าวว่ากษัตริย์Kzใต้ประชวรถึงขั้นลุกจากเตียงไม่ขึ้น
“เสด็จลุงประชวรหรอพะยะค่ะ เดี๋ยวลูกไปด้วย แต่เสด็จพ่อต้องอยู่พิสูจน์อะไรกับลูกก่อนนะพะยะ
ค่ะ”โทโมะพูดก่อนจะสบตากับกั้งแล้วสักพักพิมก็พาแก้วเดินเข้ามาพร้อมกับธามไท
“นี่ถ้าจะให้พ่อตัดสินเรื่องผู้หญิงหรือเรื่องอะไรที่ไม่มีสาระล่ะก็ เราเจอดีแน่”กษัตริย์Kzเหนือพูด
“พิม ถอดเสื้อของแก้วออก เดี๋ยวนี้”โทโมะสั่งพิม ธามไทรีบล๊อคแก้ว
“นี่พี่ชาย นี่ทำอะไรนะ แก้วเค้าเป็นผู้หญิงนะ”กั้งไม่พอใจพุ่งเข้าไปยื้อแย่งแก้วจากธามไท
“องค์ชายเกิดอะไรขึ้นเพคะ ทำไมรับสั่งแบบนั้นเพคะ”แก้วดิ้นขืนไม่ให้พิมถอดเสื้อตัวเอง
“ทหาร เอาชายกั้งออกมาเดี๋ยวนี้ พิม ถอดเสื้อของแก้วออก”โทโมะสั่งเสียงแข็ง
“ตายแล้วนี่มันอะไรกันเพคะองค์ชาย”จินนี่ โบว์และพ่อของเธอเข้ามาในวังเพื่อเตรียมตัวจะไปเยี่ยม
กษัตริย์Kzใต้กับพวกของโทโมะก็ตกใจที่ทหารจับตัวกั้งและพิมพยายามถอดเสื้อแก้ว
“นี่ กล้าดียังไงมาทำพี่ชายน่ะ เป็นแค่ทหารนะ ปล่อยเลย”โบว์ตกใจรีบไปยื้อแย่งกั้งจากทหาร
“พอได้แล้ว โทโมะ เลิกเล่นอะไรเป็นเด็กๆสักที”กษัตริย์Kzเหนือเห็นเรื่องชักวุ่นวายไปใหญ่ก็รีบพูด
“เดี๋ยวเสด็จพ่อ อย่าพึ่งไปพะยะค่ะ”โทโมะรีบพูดก่อนจะไปดึงแก้วมาแล้วฉีกเสื้อเชิ้ตท่ามกลาง
ความตกใจของทุกคน แก้วดิ้นในอ้อมกอดโทโมะ โทโมะรีบถลกเสื้อสายเดี่ยวที่ด้านหลังเป็นตรานก
อินทรีย์โบราณ
“ทหาร ถอดเสื้อองค์ชายกั้งออกเดี๋ยวนี้”โทโมะสั่ง กั้งรีบห้ามก่อนจะถอดเสื้อออกเองพบว่าตรานก
อินทรีย์ที่เหมือนกับของแก้วนั้นอยู่ที่หลังของกั้งที่ด้านขวาด้านหลัง
“เสด็จพ่อจำที่ลูกบอกได้มั้ยพะยะค่ะเรื่องกฎที่เสด็จพ่อทรงยกเลิก ถ้าแก้วคือโอรส ไม่สิ เจ้าหญิงที่
หายสาบสูญไป ตอนนี้ก็ยืนยันได้แล้วว่าเจ้าหญิงรัชทายาทยังมีชีวิตอยู่”โทโมะพูดทำให้แก้วที่ตก
อยู่ในอ้อมกอดโทโมะก็อึ้งกับสิ่งที่รับรู้
“มะ ไม่จริงค่ะ มันต้องมีเรื่องอะไรที่เข้าใจผิดกันแล้วค่ะ แก้วเป็นแค่สาวชาวบ้านธรรมดาๆ เป็นลูกแม่
เกด น้องสาวพี่กู้ดดี้นะเพคะ”แก้วพยายามพูด
“ถ้าแม่จะบอกลูกตอนนี้มันคงจะไม่สายสินะ ว่าลูกไม่ใช่ลูกแท้ๆของแม่”แม่ของแก้วที่พิมรีบวิ่งไป
ประคองออกมาจากห้องพักแล้วพูด ก่อนที่แม่ของแก้วจะเอาห่มผ้าคลุมของราชินีองค์ก่อนกับสร้อย
ประจำตัวออกมาให้ทุกคนดู
“แม่เก็บเราได้จากการฆ่าล้างราชวงค์ ตอนนั้นแม่กลัวว่าหนูจะเป็นอะไรไป แม่เลยรีบพาหนูมาเลี้ยงที่
บ้าน เลี้ยงให้เป็นพี่น้องกับกู้ด โดยที่แม่เป็นของพวกนี้ไว้มาตลอด”แม่แก้วเดินเอาของทุกอย่างไป
คืนแก้ว แก้วกระชับเสื้อตัวเองแล้วรับมันมาอึ้งๆกับสิ่งที่รับรู้
“นี่มันเรื่องบ้าอะไร องค์หญิงที่หายสาบสูยอะไรกัน”จินนี่ตกใจโวยวายทันที
“อะ องค์ชาย”แก้วหันไปหาโทโมะต้องตกใจเมื่อโทโมะคุกเข่าทำความเคารพเธอไปแล้ว
“ยินดีต้อนรับกลับสู่บัลลังค์อีกครั้งนะครับองค์หญิงแก้ว”โทโมะพูด ก่อนที่ทุกคนจะค่อยๆทำความ
เคารพแก้ว รวมถึงกษัตริย์Kzเหนือด้วยเช่นกัน
“มะ ไม่จริง นี่ทุกคนกำลังแกล้งแก้วกันใช่มั้ย แก้วไม่ใช่”แก้วพยายามแย้งแล้วหันไปเห็นกั้งที่ยืน
น้ำตาซึม
“พี่หญิง”กั้งโผเข้ากอดแก้วแน่นแล้วร้องไห้ ความรู้สึกประหลาดที่ซึมผ่านเข้าไปในหัวใจแก้ว ความ
รู้สึกอบอุ่น เหมือนได้กลับมาอีกครั้ง แก้วกอดกั้งแน่น สองพี่น้องร้องไห้
“ไม่จริง ถ้านี่คือองค์หญิงรัชทายาทแล้วองค์ชายโทโมะล่ะ”จินนี่โวยวาย
“เราคือลูกชายของพี่เลี้ยงคนสนิทของกษัตริย์องค์ก่อน แต่พอเกิดการก่อกบฏครั้งใหญ่ทำให้ชาว
เมืองร่วมกันสถาปนาพ่อของเราให้ขึ้นรับตำแหน่ง เพราะตอนนั้นพวกเราเข้าใจว่าองค์ชาย ไม่สิ เจ้า
หญิงแก้วสิ้นพระชมน์ ส่วนองค์ชายกั้งก็ยังเล็กท่านพ่อเลยรับมาเป็นบุตรบุญธรรม ตอนนี้ เจ้าหญิง
แก้วกลับมาแล้ว ผมกับพ่อคงต้องสละตำแหน่งให้กับรัชทายาทที่แท้จริง”โทโมะพูดเรื่องราวทั้งหมด
ให้ทุกคนรับรู้ก่อนจะสบตากับแก้วแล้วลุกขึ้นเดินออกไป
“องค์ชายอย่าไปนะเพคะ ฮือๆ”แก้วที่ตกใจกับเรื่องราวทั้งหมดรีบวิ่งตามโทโมะออกไปทันที
เน็ตบ้านไม่ค่อยดีเลยไม่ค่อยได้มาอัพบ่อยๆนะ คงต้องรอสักพัก ขอโทษน้า
อย่าพึ่งหายไปน้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ