Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไหวมั้ยคุณพ้อยท์”ป๊อปปี้ถามพ้อยท์ที่ลงจากเครื่องมาแล้วทรุดลงไป

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้พ้อยท์โทรให้คนสนิทส่งรถจากวังมารับแล้วนะคะ อ้อ นั่นไง”พ้อยท์พูดก่อนจะ

เดินนำกราฟ ป๊อปปี้ เขื่อนและเฟย์ให้ไปที่รถ

 

 

 

 

 

“ความจริง เฟย์น่าจะอยู่ที่เมืองไทยนะ เฟย์จะมาที่นี่ทำไม”เขื่อนพูดเมื่อเห็นเฟย์เดินข้างๆตัวเอง

 

 

 

 

 

“เรื่องความเสียสละที่เขื่อน ป๊อปปี้และกราฟมีให้กับประเทศKzใต้และองค์หญิงฟาง เฟย์เข้าใจ แต่

เฟย์ก็อยากให้รู้เอาไว้ว่าเฟย์เองก็ไม่อยากให้คนสำคัญของเฟย์ต้องเป็นอะไรไปเหมือนกัน”เฟย์พูด

แล้วสบตาเขื่อนนิ่ง ก่อนจะเดินไปขึ้นรถที่จอดไว้ ก่อนที่รถของทางวังหลวงจะขับเข้าไปในเขตราชวัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ องค์เหนือหัวล่ะ”พ้อยท์เดินเข้ามาในวังแล้วถามนางสนมก่อนที่จะเดินนำทุกคนเข้าไปในห้อง

บรรทมของกษัตริย์Kzใต้ แล้วตกใจเมื่อเห็นกษัตริย์Kzใต้ นั่งอยู่บนเตียง

 

 

 

 

 

“พ้อยท์ กลับมาแล้วหรอ แล้วลูกฟางล่ะ”กษัตริย์Kzใต้รีบถาม

 

 

 

 

 

“ก็องค์หญิงโฟร์กับแบงค์ไปรับตัวองค์หญิงกลับมาหาองค์เหนือหัวก่อนแล้ววันนึงนี่เพคะ แล้วบอก

กับนายป๊อปปี้ว่า ถ้าพ้อยท์หายดีแล้ว ให้พ้อยท์รีบตามมา”พ้อยท์รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน ลูกหญิงกลับมาแล้วทำไมเราถึงไม่รู้ล่ะ”กษัตริย์Kzใต้ตกใจแล้วรีบถามท่ามกลางความ

ตกใจและสงสัยจองพวกเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นว่าเรื่องนี้มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแล้วแน่ๆเพคะ แล้วเอี๊ยงล่ะเพคะ”พ้อยท์พูด

 

 

 

 

 

“เอี๊ยงถูกพวกกบฏที่ลอบเข้ามาในเขตของวังยามวิกาลทำร้ายอาการสาหัสค่ะคุณพ้อยท์อาการเป็น

ตายร้ายดีเท่ากัน”นางสนมพูด ทำให้พ้อยท์อึ้งกับข่าวของเพื่อนรัก

 

 

 

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวพ้อยท์ขอตัวไปดูอาการของเอี๊ยงก่อนนะเพคะ”พ้อยท์พูดแล้วรีบเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทุกคนออกไปได้ยกเว้นนายป๊อปปี้คนนี้”กษัตริย์Kzใต้สั่งแล้วชี้ไปที่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าพะยะค่ะ”ป๊อปปี้แปลกใจที่กษัตริย์Kzใต้เรียกตัวเองไว้

 

 

 

 

 

 

 

“เรารู้นะว่าความสัมพันธ์ของเธอกับลูกหญิงเป็นอย่างไร เพราะสร้อยเส้นนั้นเราบอกลูกหญิงไว้ว่า ถ้า

เจอคนที่ดีพร้อมกับตัวลูกหญิงให้มอบสร้อยเส้นนี้ให้ไว้ เหมือนกับการมอบใจให้กับชายคน

นั้น”กษัตริย์ตรัสแล้วชี้ไปที่สร้อยที่ป๊อปปี้สวมใส่ไว้ตลอด ป๊อปปี้เอื้อมมือมาจับสร้อย

 

 

 

 

 

 

“เราคิดนะว่าเจ้าคือคนที่ดีพอที่ลูกหญิงเลือกไว้ แต่มาคิดในความเป็นจริง มันไม่มีวันเป็นไปได้

เพราะดูฐานะ และเชื้อชาติ ที่มันเป็นเรื่องที่ยากจะขัด ลูกหญิงต้องเจอคนเจ้าชายที่เพียบพร้อมและ

ดีพร้อมที่จะเคียงข้างกันปกครองKzใต้ต่อจากเราในอนาคต ไม่ใช่สามัญชนธรรมดา”กษัตริย์Kzใต้

ตรัส

 

 

 

 

 

 

“กระหม่อมรู้ดีว่ากระหม่อมไม่คู่ควรกับองค์หญิง และกระหม่อมก็ไม่คิดจะหวังจะเด็ดดอกฟ้าอย่าง

องค์หญิงมาแปดเปื้อนดินอย่างกระหม่อม กระหม่อมพร้อมจะหลีกทางพะยะค่ะ ถ้าช่วยพาตัวองค์

หญิงฟางกลับมาคืนสู่Kzใต้ได้แล้วหม่อมชั้นจะกลับเมืองไทยพะยะค่ะ”ป๊อปปี้พูดและซ่อนความเศร้า

ของตัวเองไว้

 

 

 

 

 

“เราเข้าใจความรักของพวกเจ้านะ แต่ความรักเรื่องส่วนตัวนั้น ผู้ที่เป็นองค์หญิงรัชทายาทต้องสละ

ให้กับประชาชนและส่วนรวม ลูกฟางจะต้องเจอคนที่ดี”กษัตริย์ตรัสไล่หลังป๊อปปี้ที่เดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ เอี๊ยง ใครเป็นคนปล่อยกบฏให้มาทำร้ายนายนะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้”พ้อยท์พูดแล้วจับมือเอี๊

ยงไว้พลางปัดเสื้อสูทตัวนอกของเอี๊ยงตกข้างเตียงเฟย์จึงก้มเก็บให้

 

 

 

 

 

 

“เอ๊ะ เดี๋ยวนะคะทุกคน”เฟย์ที่เก็บเสื้อสูทของเอี๊ยงก็ล้วงไปเจอสร้อยเส้นหนึ่งแล้วชู

 

 

 

 

 

“นี่มันสร้อยประจำขององค์รักษ์นี่ นี่ก็สลักว่าเป็นสร้อยของแบงค์ นี่มันอะไรกัน”พ้อยท์เอาสร้อยมาดู

แล้วตกใจ แล้วหันไปมองเอี๊ยงที่นอนสลบอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าอย่างงั้นก็หมายความว่า นายแบงค์เนี่ย เป็นไส้สึกให้กับกบฏของKzใต้น่ะสิคุณพ้อยท์ นี่เท่ากับ

ว่าตอนนี้นายแบงค์ได้ตัวองค์หญิงของKzใต้ไปทั้ง2พระองค์แล้ว เราต้องรีบสืบเบาะแสและตามตัว

นายแบงค์ให้เร็วที่สุดเพื่อความปลอดภัยขององค์หญิงทั้ง2”ป๊อปปี้ที่เดินตามเข้ามาในห้องของเอี๊ยง

ก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

“พอไปคุยกับกษัตริย์Kzใต้มาแล้วมีไฟขึ้นมาเลยนะน้องรัก”กราฟกอดคอป๊อปปี้แล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“ครับ ด้วยเกียรติของบอดี้การ์ดขององค์หญิงรัชทายาทผมจะต้องตามตัวนายแบงค์มาลงโทษและ

พาองค์หญิงทั้ง2พระองค์กลับมาให้ได้ และเสร็จภารกิจแล้วเราจะกลับเมืองไทยกัน”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ

ก่อนจะเริ่มออกไปหาเบาะแส พ้อยท์ กราฟ เขื่อนและเฟย์มองหน้ากันก็รู้ทันทีว่ากษัตริย์พูดอะไรที่

ทำให้ป๊อปปี้ต้องเจ็บปวดหัวใจตัวเองแน่นอน ไม่งั้นคนอย่างป๊อปปี้จะรีบทำภารกิจแล้วรีบจากคนที่รัก

ตัวเองไปทำไม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นั่นรถขององค์ชายกลับเข้ามาแล้วใช่มั้ยพิม”แก้วที่ถูกนางสนมจับแต่งตัวในแบบเจ้าหญิงก็รีบมาหา

พิมที่ยืนอยู่ด้านนอกแล้วถาม พิมพยักหน้าทำให้แก้วรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องโทโมะทันที

 

 

 

 

 

“องค์ชายเพคะ”แก้วที่วิ่งมาถึงด้านหน้าห้องนอนของโทโมะก็รีบพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“องค์หญิงจะมาดูห้องนอนหรอพะยะค่ะ หม่อมชั้นเก็บห้องให้แล้วไม่ต้องห่วงเรื่องความไม่สะอาดนะ

พะยะค่ะ”โทโมะพูดแล้วหลบตาแก้ว เก็บกระเป๋าเดินหนี เพราะเมื่อวานที่โทโมะประกาศฐานะที่แท้

จริงของเธอ เขาก็รีบขับรถออกไปนอกวังแล้วไม่กลับมาทั้งคืน และพึ่งกลับมาในตอนเที่ยงวันนี้

 

 

 

 

 

“อย่าพึ่งไปสิเพคะองค์ชาย แก้วไม่ได้อยากเป็นองค์หญิงที่หายไปเลยนะเพคะ”แก้วรั้งมือพยายาม

พูด

 

 

 

 

 

“องค์หญิงอย่ามาจับตัวกระหม่อมเลย มันจะไม่ดีนะพะยะค่ะ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

“ไม่ดี มันไม่ดีตรงไหน ขอร้อง อย่าไปจากแก้วเลยเพคะองค์ชาย”แก้วกอดโทโมะแน่นไม่ให้ไป

 

 

 

 

 

“ฐานะมันเปลี่ยนไปแล้วนะองค์หญิง กระหม่อมเป็นแค่ลูกของพี่เลี้ยง”โทโมะพูด

 

 

 

 

“ตอนที่แก้วเป็นพี่เลี้ยงองค์ชาย องค์ชายยังมายุ่งกับแก้วได้เลย อย่าไปไหนได้มั้ยเพคะ ฮือๆ แก้ว

ไม่ให้ไป”แก้วร้องไห้ออกมา เพราะไม่ต้องการให้โทโมะทิ้งเธอไปไหน แม้เธอจะรู้สึกดีเมื่อรู้ว่าตัว

เองเป็นใคร แต่ถ้าแลกกับโทโมะจะต้องออกจากวังนี้เธอไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

“องค์หญิงปล่อยกระหม่อม”โทโมะแม้จะรู้สึกดีแต่เมื่อมานึกถึง แก้วที่ตอนนี้คือองค์หญิง

ของKzเหนือ และต้องปกครองประเทศ แต่เขาไม่ใช่เชื้อราชวงค์ ก็แค่คนรักษาการแทน ไม่เหมาะ

สมกันแม้แต่น้อย

 

 

 

 

 

“ไม่เอา แก้วไม่ให้ไป ฮือๆขอร้องนะเพคะองค์ชาย”แก้วร้องไห้จนตัวสั่นอ้อนวอนโทโมะ

 

 

 

 

 

“พี่ชาย นี่พี่ชายจะไปไหนน่ะ”กั้งเดินมาที่ห้องโทโมะก็ตกใจโทโมะเก็บกระเป๋าเสื้อจะออกจากวัง

และโทโมะเองก็มีแก้วร้องไห้กอดรั้งชายหนุ่มไว้

 

 

 

 

 

 

“กั้งช่วยด้วย ฮือๆ องค์ชาย องค์ชายจะไปจากพี่”แก้วที่กั้งรับเป็นพี่สาวแล้วก็รีบบอก

 

 

 

 

 

“พี่ชาย พี่ชายจะไปไหนพะยะค่ะ พี่ชายคือว่าที่กษัตริย์Kzเหนือองค์ต่อไปนะพะยะค่ะ”กั้งรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“มันไม่คำนั้นอีกแล้ว ต่อไปนี้ พี่หญิงที่แท้จริงของเราจะกลับมาปกครองที่นี่ องค์หญิงกลับสู่ถิ่นฐาน

ที่แท้จริง หน้าที่ของพี่เลี้ยงเป็นอันสิ้นสุด”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ ถ้าองค์ชายจะยืนยันว่าองค์ชายจะสละตำแหน่งให้แก้ว โดยที่จะกลับไปเป็นพี่เลี้ยงตามเดิม

งั้นองค์ชายก็ช่วยสอนแก้วทีสิเพคะ แก้วเองจะเป็นเจ้าหญิงปกครองที่นี่ไม่ได้ถ้าขาดพี่เลี้ยงมา

ดูแล”แก้วถอนกอดโทโมะออกมาก่อนจะพูดขึ้น แก้วสบตากับโทโมะแล้วปาดน้ำตาทิ้ง

 

 

 

 

 

 

 

“แต่เท่าที่องค์หญิงเคยดูแลกระหม่อมมามันก็ทำให้รับรู้ได้แล้วว่า องค์หญิงนั้น เพียบพร้อมที่จะ

ปกครองKzเหนือแล้วพะยะค่ะ เหลือแค่พิธีดูตัวให้เจ้าชายเมืองต่างๆ หรือลูกขุนนาง นายก หรือ

พวกเชื้อพระวงศ์มาแต่งงานด้วย องค์หญิงต้องเลือกคู่ชีวิตดีๆนะพะยะค่ะ เลือกคนที่องค์หญิงอยู่

ด้วยแล้วสบายใจ ไม่ใช่ฝืนใจ เลือกคนที่ปกป้ององค์หญิงได้ ไม่ใช่องค์หญิงไปปกป้องเค้า เลือกคน

ที่พร้อมจะสละความสุขส่วนตัวเพื่อตัวองค์หญิงเอง เลือกคนที่จะรักองค์หญิงอย่างแท้จริง”โทโมะ

พูดสั่งลาแก้วเป็นครั้งสุดท้ายลึกๆลงไปข้างในหัวใจเขาเองก็รู้สึกปวดใจไม่อยากจะทิ้งแก้วไปไหน

เลย

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นถ้าองค์ชายบอกว่าแก้วคือองค์หญิงรัชทายาทที่หายไปจริง แก้วจะเป็นเจ้าหญิงปกครองที่นี่ใน

เวลาต่อมาได้จริง แก้วจะต้องเลือกคนที่ดีพร้อมใช่มั้ยเพคะ งั้นแก้วขอเลือกเลยนะเพคะ แก้วเลือก

องค์ชาย”แก้วที่นิ่งฟังโทโมะจนจบก็พูดขึ้นแล้วชี้ไปที่โทโมะที่อยู่ตรงหน้า

 

 

 

 

 

 

 

“องค์หญิง มันเป็นไปไม่ได้นะพะยะค่ะ มันไม่เหมาะสม”โทโมะรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วอะไรมันคือเกณฑ์วัดว่าอันไหนเหมาะสม ไม่เหมาะสมล่ะเพคะ องค์ชายเป็นคนบอกแก้วเองว่า

ให้แก้วเลือก แก้วเลือกแล้วไงเพคะว่าจะให้องค์ชายมาเป็นคู่ครองของแก้ว นี่คือคำสั่งขององค์หญิง

รัชทายาท ห้ามขัดคำสั่งนะเพคะ”แก้วพูดก่อนจะใช้ไม้เด็ดสั่งโทโมะ จนกั้งที่ฟังแอบยิ้มขำที่โทโมะ

ถูกแก้วสั่ง

 

 

 

 

 

“เอ่อ แต่ทางผู้ใหญ่หรือพวกขุนนางในวังต้องไม่พอใจแน่ๆ”โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

“แก้วไม่รู้เพคะ ว่าขุนนางหรือผู้อาวุโสจะว่ายังไง แต่แก้วขอให้องค์ชายเชื่อใจนะเพคะ ว่าแก้วเลือก

องค์ชายแล้ว จะไม่มีวันเปลี่ยนใจแน่นอน”แก้วพูดพร้อมกับกุมมือโทโมะไว้ ก่อนทั้งคู่จะกอดกัน

แน่น

 

 

 

 

แหม ตามประสาพ่อมีลูกสาวคนเดียวอ่านะ จะให้ใครที่ไหนมารักกับลูกได้ง่ายๆที่ไหนล่ะ

รับรอง ตอนหน้าป๊อปปี้ไปช่วยฟางแล้วจ้าาา ไม่ต้องห่วงนะ