Princess diary บันทึกรักฉบับเจ้าหญิง

9.4

เขียนโดย Chapond

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.39 น.

  35 ตอน
  445 วิจารณ์
  67.66K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) กลับKzใต้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หนูต้องขอบคุณคุณลุงคุณป้ามากนะคะที่ช่วยเหลือพวกเรา”ฟางไว้ขอบคุณลุงป้าที่ช่วยเหลือ

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรแม่หนู ถือว่าช่วยคนตกทุกข์ ว่าแต่ผัวเรายังไม่หายเราจะกลับเลยจริงหรอ”ป้าถาม

 

 

 

 

 

“ครับ พอดีว่าเพื่อนของพวกเราจะมารับกันวันนี้แล้วครับ ขอบคุณลุงป้าอีกครั้งนะครับ”ป๊อปปี้พูดอีก

ครั้งก่อนจะเดินออกมาแล้วนั่งรถรถที่เขื่อนจะมารับกับฟางด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้”ฟางไม่คิดว่าเมื่อถึงเวลาที่เธอต้องกลับแล้วทำไมหลายล้านคำพูดมันถึงจุกที่อกแบบนี้

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวเรากลับไปแล้ว องค์หญิงจะไปหาคุณพ้อยท์ก่อนรึว่าจะไปเก็บกระเป๋าเลยครับ”ป๊อปปี้พูด

เศร้าๆ

 

 

 

 

 

“ถ้าเรากลับไปแล้วนายจะลืมเรามั้ย ป๊อปปี้”ฟางมองป๊อปปี้แล้วพูด

 

 

 

 

 

“ไม่หรอกครับ ผมน่ะจะจำไว้ว่าครั้งหนึ่งเคยมีเจ้านายที่น่าตาหน้ารักแต่ดื้อ ขี้งอน แสนจะเอาแต่

ใจมาให้ผมดูแลด้วย”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มออกมาให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“คนบ้า นี่พูดซะเราไม่มีข้อดีเลยนะ”ฟางพูดก่อนทั้งคู่จะหัวเราะออกมาแล้วสบตากันนิ่ง

 

 

 

 

 

 

“เราจะไม่ลืมเธอนะ อ่ะ เราให้”ฟางพูดก่อนจะถอดสร้อยคอล็อกเก็ตรูปหัวใจเพชรของตัวเองสวมให้

ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

“เวลาที่เราไกลกันเราของให้นายจำไว้นะ ไม่มีวันไหนที่เราจะไม่คิดถึงนายเลยป๊อปปี้ ของสำคัญชิ้น

นี้ จะแทนไว้ว่าเราได้มอบหัวใจให้คนไทยคนนี้ไปแล้ว”ฟางพูดแล้วหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

“แม้แหวนวงนี้จะไม่มีค่าแต่มันคือแหวนที่พ่อผมใช้ขอแม่ผมแต่งงาน มันแทนคำสัญญาว่าผมจะขอ

รัก และปกป้ององค์หญิงตลอดไป”ป๊อปปี้พูดแล้วสบตาฟางนิ่งเพื่อยืนยันว่าเขาไม่โกหกแน่นอน

 

 

 

 

 

 

“สวมให้ด้วยสิคะ”ฟางน้ำตาซึมออกมาก่อนจะยื่นมือให้ป๊อปปี้ ชายหนุ่มหยิบแหวนมาสวมให้ฟาง

ก่อนจะก้มลงจูบที่มือข้างซ้ายเนิ่นนาน ฟางมองป๊อปปี้แล้วน้ำตาไหลไม่หยุดก่อนจะดึงป๊อปปี้ไปกอด

 

 

 

 

 

 

 

 

เอี๊ยด

 

 

 

 

 

 

เสียงรถยนต์ขับมาจอดทำให้ป๊อปปี้รีบผละออกจากกัน ฟางรีบปาดน้ำตาทิ้งมองดู องค์รักษ์จากKzใต้

นับ10คน เดินเรียงกันก่อนที่เขื่อนจะลงรถอีกคันมาพร้อมกับแบงค์และโฟร์

 

 

 

 

 

 

 

 

“น้องหญิง ฮือๆ น้องไม่เป็นไรมากนะจ้ะ พี่เป็นห่วงเราแทบแย่”โฟร์ดึงฟางไปกอดแน่นแล้วร้องไห้

 

 

 

 

 

“น้องไม่เป็นอะไรมากเพคะพี่หญิงล่ะเพคะ เสด็จกลับมาทำไมไม่บอกน้อง”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“องค์หญิงไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วพะยะค่ะ จะได้กลับkzใต้กัน เพราะตอนนี้องค์เหนือหัวทรงประชวร

หนัก ต้องการพบองค์หญิงนะพะยะค่ะ”แบงค์พูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้อย่างไม่ชอบหน้า ก่อนจะกัน

ฟางออกห่างจากป๊อปปี้เพื่อพาไปขึ้นรถ ฟางตกใจเล็กน้อยเพราะยังไม่ได้ลาป๊อปปี้และเพื่อนๆเลย

 

 

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวหม่อมชั้นจะโทรบอกคุณพ้อยท์เลยนะพะยะค่ะเพื่อนจะได้เก็บของให้องค์หญิงเลย”เขื่อน

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้อง เอ่อ เราหมายถึง เดี๋ยวให้พ้อยท์พักฟื้นร่างกายให้ดีกว่านี้น่ะ พ้อยท์เค้าเหนื่อยมามากแล้ว

ไว้หายแล้วก็ตามพวกเรามา”โฟร์พูดห้ามก่อนจะรีบพูดเหตุผลเพื่อไม่ให้ใครสงสัย

 

 

 

 

 

“ดะ เดี๋ยว ถ้าเราจะกลับเราต้องไปพ้อยท์ก่อนสิคะ”ฟางพยายามแย้งโฟร์และแบงค์

 

 

 

 

 

 

“อ่อ พวกเราบอกพ้อยท์แล้วพะยะค่ะองค์หญิง รีบไปเถอะพะยะค่ะ ตอนนี้เครื่องบินส่วนตัวมารอรับ

แล้ว”แบงค์พูดตัดบทดึงแขนฟางขึ้นรถไปพร้อมโฟร์แล้วรีบขับรถออกไปแล้วก็เหลือแค่ป๊อปปี้ที่ยืน

มองรถของฟางไปจนลับตา ส่วนเขื่อนเห็นเพื่อนเศร้าก็นั่งลงเป็นเพื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ่ย เห็นไอ้องค์รักษ์ขี้เก็กที่ชื่อแบงค์แล้วหงุดหงิดว่ะ ทำเป็นวางมาด คิดว่าเป็นคนสนิทของ

กษัตริย์Kzใต้ละมาทำวางมาดเบ่งคนอื่น”เขื่อนแขวะแบงค์ทันทีเมื่อพวกองค์รักษ์ออกไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

“สุดท้ายดวงตะวันก็ต้องลอยลับไป ไม่มีวันที่จะอยู่กับผืนน้ำตลอดไปหรอก”ป๊อปปี้นื่งแล้วพูดเศร้าๆ

 

 

 

 

 

“แปลก ว่ามั้ยป๊อป คุณพ้อยท์เป็นพี่เลี้ยงคนสนิทของคุณฟาง แต่ทำไมองค์หญิงโฟร์ถึงไม่ยอมให้

องค์หญิงฟางรอคุณพ้อยท์ออกจากโรงพยาบาลซะก่อนแล้วค่อยกลับก็ได้นิ ว่ามั้ย”เขื่อนที่แม้จะ

สงสัยป๊อปปี้แต่เขาก็สังเกตได้ว่า แบงค์กับโฟร์ดูรีบร้อนเกินไป

 

 

 

 

 

 

 

“ก็กษัตริย์Kzใต้ประชวรนิ พวกเค้าต้องพาองค์หญิงกลับไปให้เร็วที่สุด”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“เห้อ ชั้นรู้นะว่านายคิดยังไงกับองค์หญิง แล้วองค์หญิงก็คิดอะไรกับนาย ป๊อป มันคือเรื่องเป็นไปไม่

ได้จริงๆว่ะ องค์หญิงกับพวกเรามันคนละชั้นจริงๆ ชั้นเชื่อนะว่าเวลาที่นายห่างองคืหญิงมันจะช่วยให้

นายทำใจได้”เขื่อนปลอบเพื่อนรัก

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามามัวแต่ปลอบชั้นเลยไอ้เขื่อน แล้วเรื่องหัวใจของแกล่ะ แกจะโกหกตัวเองอีกนานมั้ย”ป๊อปปี้

ย้อนถามเขื่อนกลับ เขื่อนชะงักแล้วคิดถึงเฟย์ที่พยายามส่งไลน์หรือข้อความมาหาเขา แต่เขากลับ

เงียบเฉย

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ชั้นกับเฟย์เราไม่มีอะไรกันนะโว่ย นายก็รู้ว่าชั้นน่ะไม่แย่งแฟนเพื่อน”เขื่อนรีบพูด

 

 

 

 

 

 

“แต่นายก็รู้นิว่าชั้นกับเฟย์เลิกกันแล้ว และตอนนี้ชั้นรักองค์หญิง”ป๊อปปี้มองหน้าเขื่อนแล้วพูดก่อนจะ

ชวนเขื่อนไปหาพ้อยท์และกราฟที่โรงพยาบาลต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ข่าวจากเจ้ากั้งมาว่า เดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยเที่ยวกลางคืนหรือมีข่าวกับผู้หญิงแล้วนิ สงสัยพี่เลี้ยงคนนี้

จะเอาองค์ชายเพลย์บอยอยู่หมัดจริงๆ”กษัตริย์Kzเหนือเดินมาพูดกับโทโมะที่ง่วนกับการหาข้อมูล

ในห้องสมุด

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เสด็จพ่อพะยะค่ะ ลูกอยากรู้ว่า กษัตริย์องค์ก่อนของKzเหนือเรานี้มีโอรส2องค์จริงหรอพะยะ

ค่ะ”โทโมะนิ่งสักพักก่อนจะลองเสี่ยงถามบิดา

 

 

 

 

 

 

 

“ก็โอรสน่ะสิ นี่เราจำได้รึไงว่าองค์ชายน้อยที่เป็นองค์ชายองค์โตน่ะเป็นชาย ตอนเด็กๆพ่อยังจำได้

เลยว่าเจ้าชายคาร์ลอสอุ้มองค์ชายน้อยมาทีไร เรามักจะไปดึงผมองค์ชายจนร้องไห้จ้าตลอด นี่ขนาด

เป็นเด็กนะเนี่ย เห้อ คิดแล้วก็คิดถึงองค์ชายน้อย ถ้าองค์ชายน้อยยังอยู่คงจะเป็นกษัตริย์

ของKzเหนือที่ดีแน่ๆ”กษัตริย์Kzเหนือกล่าว เพราะก่อนที่บิดาของโทโมะจะมาดำรงตำแหน่งนั้น

เป็นเพียงพระพี่เลี้ยงของกษัตริย์Kzเหนือองค์ก่อน แต่พอเกิดเรื่อง ชาวเมืองนั้นรักและนับถือบิดา

โทโมะมากจึงให้ดำรงตำแหน่งเป็นกษัตริย์องค์ใหม่ของkzเหนือในเวลาต่อมา

 

 

 

 

 

 

“แต่ถ้าไม่ใช่โอรสล่ะเสด็จพ่อ ถ้าเป็นธิดา”โทโมะพูดขึ้น ทำให้กษัตริย์Kzเหนือชะงัก

 

 

 

 

 

 

“นี่พูดอะไรของลูกน่ะ โอรสสิ เจ้าชายคารอสทรสตรัสบอกข้าหลวในวังนี่”กษัตริย์Kzเหนือพูด

 

 

 

 

 

“แต่เสด็จพ่อทรงดู ว่าในอดีต ยังมีความเชื่อเดิมๆที่ว่าถ้ากษัตริย์Kzเหนือประสูติโอรสองค์โตนั้นจะ

ถือว่าศิริมงคลแก่ราชวงศ์ แต่ถ้าประสูติธิดานั้นจะต้องพาไปเลี้ยงออกนอกวังในฐานะสามัญชนจน

อายุ15ปีค่อยกลับมา ตามความเชื่อเดิม นี่เสด็จพ่อทรงลืมกฎข้อนี้ไปแล้วรึพะยะค่ะ และอีกอย่าง

เสด็จพ่อน่ะทรงเป็นคนแก้ให้ยกเลิกกฏข้อนี้ออกไป”โทโมะพูดถึงตอนที่บิดาดำรงตำแหน่งใหม่ๆ

แล้วแก้กฏหมายใหม่หลายข้อ

 

 

 

 

 

 

“ทำอย่างกับว่าเราเจอโอรสที่หายสาบสูญซะอย่างงั้นล่ะ”กษัตริย์ตรัส

 

 

 

 

 

 

“ลูกก็ไม่แน่ใจเสด็จพ่อ งานนี้ลูกต้องพิสูจน์ให้เสด็จพ่อเห็นอย่างที่ลูกเห็น”โทโมะพูดก่อนจะเดินลง

ไปชั้นล่างพบว่าพาแก้วมาซ้อมต่อสู้ด้วยกระบองกับพวกองค์รักษ์ โทโมะนั่งมองแก้วที่ซ้อมกับครูฝึก

เช่นเดียวกับกั้ง ก่อนทั้งคู่จะลงสนามลองต่อสู้กัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายเพคะ”โบว์ที่มาทำธุระให้พ่อของเธอก็เดินมาทักโทโมะก่อนจะเงยหน้าไปมองกั้งและแก้ว

ที่กำลังต่อสู้ จังหวะเดียวกัน กั้งหันไปมองโบว์ที่ยืนริมสนามทำให้ไม่ทันตั้งตัว

 

 

 

 

 

 

 

 

โป้ก

 

 

 

 

 

แก้วที่เผลอฟาดกระบองลงไปกลางหัวกั้งจนล้มท่ามกลางความตกใจของทุกคน

 

 

 

 

 

 

 

“องค์ชายเพคะ แก้วขอโทษเพคะ แก้วไม่ได้ตั้งใจ”แก้วรีบขอโทษกั้งยกใหญ่

 

 

 

 

 

 

“เอาน่า เราไม่ถือ สนุกดีๆ”กั้งตอบแล้วยิ้มให้แก้วไม่คิดมาก ซึ่งน่าแปลกว่าทำไมเขาถึงรู้สึกถูกชะตา

กับแก้วและผูกพันกับแก้วขึ้นมาอย่างประหลาดใจ จะว่าความรักเชิงชู้สาวนั้นก็ไม่ใช่

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะๆ กั้งไม่เป็นอะไรมากก็ดี น้องโบว์คะ พี่ชายฝากเจ้ากั้งให้น้องโบว์ประคบยาให้หน่อยนะคะ

เพราะพี่คิดว่าน้องโบว์มือต้องเบากว่าแม่บ้านที่นี่แน่ๆ”โทโมะพูดก่อนจะดันกั้งไปหาโบว์ที่ตกใจและ

เป็นห่วงกั้ง

 

 

 

 

 

 

“พึ่งรู้นะเพคะว่าเดี๋ยวนี้องค์ชายก็รับหน้าที่เป็นกามเทพให้คู่อื่นด้วย”แก้วพูดเมื่อโทโมะมานั่งข้างๆ

 

 

 

 

“อยากทำดีบ้าง เผื่อ ทำดีเรื่องช่วยเหลือความรักคู่อื่นมากๆ เผื่อจะทำให้ความรักของตัวเองสมหวัง

บ้างไง”โทโมะพูดแล้วสบตากับแก้วที่ดื่มน้ำอยู่ แก้วเขินรีบเบือนหน้าหนีทันที

 

 

 

 

 

“แก้วว่าแก้วไปซ้อมต่อดีกว่าเพคะ”แก้วรีบเปลี่ยนเรื่องแต่โทโมะรั้งไว้

 

 

 

 

 

“แก้ว ถ้าเกิดวันนึงเธอไม่ได้เป็นแค่สามัญชนธรรมดาขึ้นมาล่ะ เธอจะเลือกชั้นมั้ย”โทโมะถาม

 

 

 

 

“เลือก ทำไมแก้วต้องเลือกละเพคะองค์ชาย แก้วน่ะแค่พี่เลี้ยงธรรมดาๆนะเพคะ ไม่มีสิทธ์เลือก

ผู้ชายหรือแม้แต่องค์ชายเองหรอกเพคะ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

“แก้ว เอ่อ ตั้งใจซ้อมนะ”โทโมะจะรั้งแก้วอีกครั้งแต่พูดไม่ออก ก็รีบบอกแก้ว แก้วหน้าแดงแล้ววิ่ง

ออกไป

 

 

 

 

 

 

“ถ้าพรุ่งนี้ เราพิสูจน์ให้เสด็จพ่อเห็นว่าเธอคือองค์รัชทายาทที่หายสาบสูญไป ชั้นอาจจะต้องกลับไป

เป็นแค่พี่เลี้ยงของเธอนะแก้ว”โทโมะพูดแล้วมองแก้วซ้อมต่อไป

 

 

 

 

 

 

โฟร์กับแบงค์ได้ตัวฟางไปแล้วสิ เอาไงดี 555555

 

ส่วนโทโมะกับแก้วจะเป็นยังไงต้องดู

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา