รักของฉันกับเขา...และเธอ TK
8.8
เขียนโดย Moonae
วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.37 น.
15 ตอน
57 วิจารณ์
20.41K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2557 17.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ฉันเจ็บ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากฉันห่างกับพี่ป้องมาสามวัน ฉันก็ขอโทโมะว่ายังไม่ให้มาหาที่บ้านจนวันนี้ ฉันออกไปเดินห้างกับโทโมะเหมือนเดิม แล้วฉันก็เห็นพี่ป้องเดินกับผู้หญิงคนเดิม แต่....หวานขึ้นกว่าวันแรกที่ฉันเห็น......คนนี้สินะ ที่ทำให้พี่ป้องบอกห่างกับฉัน...เจ็บ....น้ำตาของฉันค่อยๆไหลออกมาทั้งๆที่ยืนกอดมิกกี้เม้าส์รอโทโมะจ่ายตัง พอโทโมะหันมา ฉันพยายามเช็ดน้ำตา...แต่ว่า..
"เป็นไรรึป่าว" โทโมะะถามฉัน
"ไม่มีอะไร" ฉันตอบแล้วยิ้มออกไปทั้งๆที่ในใจ...เจ็บ...
"อ๋อ...กลับบ้านก่อนมั้ย" โทโมะถามฉัน ฉันพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินไปขึ้นรถแล้วกลับบ้าน
ระหว่างทาง
"โมะ โมะเห็นใช่มั้ย" ฉันถาม เพราะทุกครั้งที่ไปกับโทโมะ จะมีแต่ฉันเท่านั้นที่ชวนเขากลับบ้าน ไม่ว่าจะอารมณ์ไหน
โทโมะพยักหน้าเบาๆให้ฉันรู้ว่า เขาเห็น
"แก้วควรจะเลิกดีมั้ย" ฉันถามออกไป
(เลิกเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลิกสิ:moonae reader tomo)
"ถามทำไมอ่ะ" โทโมะถามกลับด้วยความสงสัย
"สับสน" ฉันตอบสั้นๆ
"เรื่องนี้เราตอบไม่ได้อ่ะ แต่แก้วลองไปคิดดูนะ เลือกในสิ่งที่ตัวเองสบายใจที่สุด"
"ขอบคุณนะ" รถแล่นมาจอดที่บ้านของฉัน ฉันลงจากรถโทโมะ ยิ้มให้แช้วเดินเข้าบ้าน ฉันรีบล๊อคบ้านแล้วอาบน้ำนอนทันที ฉันนอนคิดไปเรื่อยๆจนหลับ
วันรุ่งขึ้น
ฉันก็อาบน้ำกินข้าวเหมือนเดิมจนเวลา11.00น.
ติ๊งต่อง~~
ฉันเดินออกไปเปิดประตู
"พี่ป้อง"
"ใช่ครับ พี่เอง"
"เข้าบ้านก่อนสิคะ" ฉันเปิดประตูให้พี่เค้าเข้ามา
"แก้ว เราเลิกกันเถอะ" พอพี่ป้องเข้ามาในบ้านฉัน เขาก็พูดสิ่งนี้กัขฉันทันที
"ทำไมอ่ะคะ" ฉันทรุดลงกับพื้น ร้องไห้หนัก
"พี่ไม่ได้รักแก้วแล้ว เราเลิกกัน" สายตาและน้ำเสียงเรียบและเย็นชา...เขาไม่สนใจฉันแล้ว...
ฉันกอดขาพี่ป้องเอาไว้ ไม่อยากให้พี่เขาไป
"ปล่อยพี่"
"ไม่ พี่อย่าไปเลยนะ" ฉันร้องขอพี่เค้า
"ปล่อย"
"ไม่ปล่อย พี่อยู่กับแก้วเถอะ"
"พี่บอกให้ปล่อย" ฉันค่อยๆปล่อยจากขาพี่ป้อง แล้วพี่เค้าก็เดินไป...โดยไม่หันมามาองฉันอีกเลย เจ็บ.....
ฉันเจ็บ...เธอก็คงไม่เจ็บด้วยใช่ไหม...เธอไม่เคยแคร์มันด้วยซ้ำ...คนที่เจ็บคือคนที่รัก...และเธอก็ไม่ได้เป็นคนประเภทนั้น...รักหรือไปเสียใจเท่ากัน...
ฉันนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น...ไม่รู้เลยว่านานเท่าไหร่......
__________________________________
มาอัพให้แล้วจ้าาา สุดท้ายก็เลิกกัน เค้าขอโทษที่แต่งให้ป้องแก้วรีกกันนานไม่ได้ เค้าทำไม่ได้ ทำไม่ได้จริงๆ สามเดือนผ่านไป คือนานที่สุดที่ได้แล้ว....ขอกำลังใจอีกสองเม้นนะ นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเดี๋ยวมาอัพให้ทันทีที่ว่าง รักทุกคน จุ๊ฟ....
"เป็นไรรึป่าว" โทโมะะถามฉัน
"ไม่มีอะไร" ฉันตอบแล้วยิ้มออกไปทั้งๆที่ในใจ...เจ็บ...
"อ๋อ...กลับบ้านก่อนมั้ย" โทโมะถามฉัน ฉันพยักหน้าเบาๆ แล้วเดินไปขึ้นรถแล้วกลับบ้าน
ระหว่างทาง
"โมะ โมะเห็นใช่มั้ย" ฉันถาม เพราะทุกครั้งที่ไปกับโทโมะ จะมีแต่ฉันเท่านั้นที่ชวนเขากลับบ้าน ไม่ว่าจะอารมณ์ไหน
โทโมะพยักหน้าเบาๆให้ฉันรู้ว่า เขาเห็น
"แก้วควรจะเลิกดีมั้ย" ฉันถามออกไป
(เลิกเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เลิกสิ:moonae reader tomo)
"ถามทำไมอ่ะ" โทโมะถามกลับด้วยความสงสัย
"สับสน" ฉันตอบสั้นๆ
"เรื่องนี้เราตอบไม่ได้อ่ะ แต่แก้วลองไปคิดดูนะ เลือกในสิ่งที่ตัวเองสบายใจที่สุด"
"ขอบคุณนะ" รถแล่นมาจอดที่บ้านของฉัน ฉันลงจากรถโทโมะ ยิ้มให้แช้วเดินเข้าบ้าน ฉันรีบล๊อคบ้านแล้วอาบน้ำนอนทันที ฉันนอนคิดไปเรื่อยๆจนหลับ
วันรุ่งขึ้น
ฉันก็อาบน้ำกินข้าวเหมือนเดิมจนเวลา11.00น.
ติ๊งต่อง~~
ฉันเดินออกไปเปิดประตู
"พี่ป้อง"
"ใช่ครับ พี่เอง"
"เข้าบ้านก่อนสิคะ" ฉันเปิดประตูให้พี่เค้าเข้ามา
"แก้ว เราเลิกกันเถอะ" พอพี่ป้องเข้ามาในบ้านฉัน เขาก็พูดสิ่งนี้กัขฉันทันที
"ทำไมอ่ะคะ" ฉันทรุดลงกับพื้น ร้องไห้หนัก
"พี่ไม่ได้รักแก้วแล้ว เราเลิกกัน" สายตาและน้ำเสียงเรียบและเย็นชา...เขาไม่สนใจฉันแล้ว...
ฉันกอดขาพี่ป้องเอาไว้ ไม่อยากให้พี่เขาไป
"ปล่อยพี่"
"ไม่ พี่อย่าไปเลยนะ" ฉันร้องขอพี่เค้า
"ปล่อย"
"ไม่ปล่อย พี่อยู่กับแก้วเถอะ"
"พี่บอกให้ปล่อย" ฉันค่อยๆปล่อยจากขาพี่ป้อง แล้วพี่เค้าก็เดินไป...โดยไม่หันมามาองฉันอีกเลย เจ็บ.....
ฉันเจ็บ...เธอก็คงไม่เจ็บด้วยใช่ไหม...เธอไม่เคยแคร์มันด้วยซ้ำ...คนที่เจ็บคือคนที่รัก...และเธอก็ไม่ได้เป็นคนประเภทนั้น...รักหรือไปเสียใจเท่ากัน...
ฉันนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น...ไม่รู้เลยว่านานเท่าไหร่......
__________________________________
มาอัพให้แล้วจ้าาา สุดท้ายก็เลิกกัน เค้าขอโทษที่แต่งให้ป้องแก้วรีกกันนานไม่ได้ เค้าทำไม่ได้ ทำไม่ได้จริงๆ สามเดือนผ่านไป คือนานที่สุดที่ได้แล้ว....ขอกำลังใจอีกสองเม้นนะ นะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเดี๋ยวมาอัพให้ทันทีที่ว่าง รักทุกคน จุ๊ฟ....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ