รักกำมะลอของนายหน้าหล่อกับนางหน้าสวย

          เวลาเดียวกันฟางกับแก้วกลับออกมาจากห้องสมุด (ที่มีอยู่ในคฤหาสน์) พอเปิดประตู
ออกมาสองสาวก็เห็นขนมจีนนอนหลับอยู่ที่ม้านั่งตัวยาว  แก้วกับฟางไม่เอะใจสักนิดคิดว่านาง
คงจะมาหลบพักผ่อน  ไม่รู้สักนิดว่าความจริงแล้วขนมจีนมาดูเฝ้าหน้าประตูให้กับพิมต่างหาก
 
 
 
 
 
          ...แต่คงเป็นเพราะความขี้เกียจของขนมจีนเองที่เผลอหลับไปก่อนสองสาวเดินออก
ไปปล่อยให้เธอฟุบหลับอยู่ตรงนั้น
 
 
 
 
 
          เวลาเดียวกันพิมกำลังตั้งท่าจะเดินเข้าไปหาป๊อปปี้ที่กำลังเมามาย  และอีกไม่กี่อึดใจ
สมุนไพรนั่นก็เริ่มจะออกฤทธิ์แล้ว หญิงสาวตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นดีใจที่อีกไม่กี่นาทีเธอก็ได้
ตัวของเขามาครอบครอง
 
 
 
 
 
แต่ทว่า
 
 
 
 
 
จู่ๆคนจากบ้านของพิมก็เปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของเขา
 
 
 
 
 
"คุณหนูครับ  มาอยู่ที่นี่เอง ผมตามหาเสียแทบแย่" แพนพูด
 
 
 
 
 
"มีอะไรกัน" พิมตวาดด้วยความไม่พอใจ
 
 
 
 
 
"คุณจินนี่กรีดข้อมือตัวเองฆ่าตัวตาย  ท่านกวินจึงสั่งให้ผมมารับตัวคุณหนูกลับบ้านด่วนครับ"
 
 
 
 
 
          พิมกำมือแน่น  โอ้ย จะมาเป็นมาตายอะไรกันตอนนี้  โธ่ พี่ป๊อป  พิมมองเขาด้วยแวว
ตาเสียดายสุดๆ  อีกนิดเดียวแท้ๆ  หญิงสาวละล้าละลัง
 
 
 
 
 
"เร็วครับคุณหนู"  แพนเร่งถี่ยิบ
 
 
 
 
 
"รู้แล้วล่ะน่า"  พิมกระชากเสียงห้วนเดินออกไปทันที  ปล่อยให้ร่างสูงใหญ่ที่กำลังร้อนผ่าวไป
ทั้งตัวอยุ่ในห้องนั้น
 
 
 
 
 
          แก้วแยกเข้าห้องนอนไปแล้ว  ฟางมุ่งหน้ากลับขึ้นไปบนห้องนอนของตนเองบ้าง  แต่
บังเอิญได้ยินเสียงข้าวของตกกระทบพื้นดังมาจากห้องทำงานของป๊อปปี้เสียก่อน  หญิงสาว
ตกใจรีบวิ่งไปที่ห้องนั้น 
 
 
 
 
 
          ทันทีที่ฟางเปิดประตูเข้าไปป๊อปปี้ที่ยืนงุ่นง่านอยู่ที่ข้างประตูก็ปรี่เข้ามากอดฟางจาก
ด้านหลัง  หญิงสาวตกใจดิ้นขลุกขลัก
 
 
 
 
 
"นี่คุณป๊อป  จะทำอะไรฉันน่ะ ปล่อยนะ ปล่อย"
 
 
 
 
 

ฉับ ฉับ
ปล่อยให้รีดค้าง 555
รู้แล้วใช่ไหมว่าฟางไปไหนมา
ตอนหน้ามีฟินส์แน่นอนค่ะ
ขอโทษที่นานๆอัพนะ คือการบ้านมากจริงๆ