เเค่เธอ...เพื่อนรัก
เขียนโดย 
mim_mim
วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 00.13 น.
แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) มิกกี้เมาส์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ปะป๋าเข้ามาห้องแก้วทำไม"
"ก็มานอนไง"
"ปะป๋าไปนอนห้อง ป๊าม๊าสิ"
"ไม่เอาก็จะนอนกับตัวเล็กเหมือนเดิม"
"เฮ้อ แก้วไปอาบน้ำเเล้ว"เธอพูดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป
ผมนั่งพิมหัวเตียงพร้อมดูทีสีอย่างสบายใจผมน่ะก็มานอนบ้านแก้วบ่อยนะครับ เมื่อก่อนแทบจะทุกวันเพราะพ่อแม่ไปทำงาน เเละตอนนี้ก็ไปทำงานที่ญี่ปุ่นถาวรเลย ผมไม่อยากอยู่บ้านเลยขอไปอยู่คอนโดไม่ใกล้ไม่ไกลจากมหาลัย ผมมานอนที่นี่ทีไรก็นอนห้องแก้วทุกครั้ง จะโตเเค่ไหนผมก็นอนกับแก้วตบอด ต้องมาคอยพูดคอยคุย คอยเล่านิทานจนกว่าเธอจะหลับ..
คนคนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อเช็ดผมที่เปียกอยู่ก่อนจะเดินมานั่งข้างเตียง
"ปะป๋าไปอาบน้ำ เสื้อผ้าอยู่ในตู้"
ฟึ่บ
ผมเเย่งผ้าที่เธอกำลังเช็กผมมาเเล้วผมก้เช็ดผมให้เธอเอง
"ปะป๋าทำอะไรเนี่ย แก้วเช็ดเองได้น่า"
"อยากเช็ดให้"
"ไม่ต้องเลยไปอาบน้ำ"
"ไม่เอา เช็ดให้แก้วก่อนค่อยไป"ผมไม่ฟังเเล้วยังบรรจงเช็ดผมให้เธอต่อ พายายามเบามือที่สุด กลัวคนตัวเล็กจะบ่นว่าเจ็บ
แอบมีเธออย่างนี้ก็ดีเเละ เเอบมีเธอเอาไว้เเค่ในใจ
จู่ๆเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นเเต่ตอนนี้โทรศัพท์ผมน่พอยู่ข้างหน้าคนตัวเล็กตอนนั่งดูทีวีผมวางมันไว้
"ตัวเล็กรับให้หน่อย"ผมพุดคนตัวเล็กจึงเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มา
"ปะป๋าระเหอะ"เธอพูดเเล้วยื่นโทรศัพท์มาให้ผม
"หืม?"ผมมองไปที่เบอร์ที่โทรมา อ๋อเบลล์ เมื่อตอนกลางวันนั้นเธอขอเบอร์ผมไปบอกว่ามีเรื่องอยากปรึกษาอะไรสักอย่างผมก้เลยให้ไปไม่งั้นผมไม่ได้มาอยู่ที่นี่แน่ๆ
"โทโมะไม่ว่าเช็ดผมให้แก้วอยู่ รับสิ"ผมพูดพร้อมยื่นโทรศัพท์ให้เธอเเล้วเช็ดผมต่อ
"นี่โทรศัพท์ปะป๋านะ คุยเองสิ"
"ตัวเล็กก็รับมันบ่อยจะตาย เเล้วทำไมไม่รับล่ะ"
"ปะป๋าสายหลุดได้เเล้วเนี่ย"เธอพุดเเล้วหันมาดุๆใส่ผมเล็กน้อย อะไรล่ะเธอไม่รับเองนิ
แอบมีเธออย่างนี้ก็ดีเเล้ว ~
"ปะป๋ารับสิ ให้เค้าโทรมาหลายสายแบบนี้เสียมารยาทนะ"
"ไม่ว่าง เช็ดผมอยู่"
"งั้นเอามานี่ เช็ดเอง"เธอพูดพร้อมดึงผ้าไป
"ไม่ดื้อสิครับ เอามา เเล้วรับโทรศัพท์ครับ"ผมพูดเชิงออกคำสั่งเเล้วดึงผ้้ามาเเล้วเช็ดผมต่อ
"เฮ้อ.."
".."
"ฮัลโหลค่ะ"เธอรับพร้อมเปิดลำโพงเสียงดัง
(โทโมะไปไหนหรอ นี่ใครอ่ะ)
"แก้ว"
(อ๋อแก้วหรอ โทดมะอยู่ไหนอ่ะทำไมไม่มารับโทรศัพท์)
"อยู่บนหัวเนี่ย-_-"เธอพูดเเล้วมองมาทางผม ผมก็เเต่เเต่ฉีกยิ้มหวานๆให้เธอ พร้อมเช็ดผมต่อ
(อยู่บนหัว ทำไมอะ)
"เช็ดผมอยู่"
(เช็ดให้ใครอะ)
"คนข้างบ้าน"
"ไม่ใช่สักหน่อย เช็ดให้แก้ว"ผมท้วงไปเธอหันมาค้อนทันที เอ้า ผมทำอะไรผิด เธอนั่นแหละโกหกเดี๋ยวจะลงโทษให้แก้มช้ำเลย-////-
(นี่ก็ดึกเเล้วนะ โทโมะไปทำอะไรบ้าแก้วอ่ะ)
"นอนครับ"ผมพูดเเล้วเอาปากจ่อโทรศัพท์ก่อนจะเด้งตัวขึ้นมา
(นอนด้วยกันเลยหรอ)เสียงดูสั่นแหะ
"เปล่าสักหน่อย เเค่มาส่งเฉยๆ"แก้วแก้ไป อะไรอะ ผมมานอนนะครับ
(อ๋อหรอ อืม งั้นโทโมะรับกลับบ้านนะ)
"คงจะไม่.."
"เเน่นอนเดี๋ยวเค้าจะไปเเล้วล่ะเนี่ย"อะไรของเค้า ผมยังพุดไม่จบเลย
(หรอ อืม งั้นเบลล์ขอคุยเเบบนี้จนกว่าโทโมะจะถึงคอนโดได้มั้ยอะ)
"ดะ.."
"ไม่ว่างครับ"ผมชิงตอบมั้งเชอะ เเย่งผมตอบ ผมไม่กลับ -3-
(เอ่อ..งั้นเบลล์ไม่กวนก็ได้ค่ะ)
"ครับ เเค่นี้ครับ"ผมพูดพร้อกกดวางสายไป
"ปะป๋าทำงี้ได้ไงเนี่ย"
"ทำอะไร"
"ปะป๋ากลับคอนโดไป"
"ไหงมาไล่เงี้ยอะ ไม่ไป"
"เดี๋ยวเค้าก็หึงปะป๋าหรอก"
"เค้าที่ส่าเนี่ยแก้วรึเปล่าผมเเหย่เธอเ่ล่น
"เค้า คือ เบลล์ เปล่าเป็นแก้วซะหน่อย ผมแห้งล่ะจะนอนล่ะ"เธอพูดพร้อมทิ้งตัวลงนอน
"นอนหลับหรอ"ผมพุดลอยๆ เหอะผมรู้น่าว่าถ้าไม่มีใครคุยด้วยจนเคลิ้มไม่หลับหรอก
".."นั่นแกล้งเงียบซะด้วย
"หลับเเล้วหรอเนี่ย"
".."
"เราก็ว่านะ ซื้อมิกกี้เมาส์มา จะให้ใครเล่นกลับเเบบเนี่ย"
ได้ผล!! คนตัวเล็กเด้งตัวขึ้นมาทันที
"ไหนอ่ะ-3-"
"โกหกปะป๋านิ ต้องโดนลงโทษ"
ฟอดดด ฟอดดด
ผมหอมแก้มซ้ายที ขวาที สุดเต็มๆปอดเลย ได้กลิ่นสบูกลิ่นโปรดของเธอ มันหอมชื่นใจมากมาก
"ปะป๋า-3-"เธอพูดเเ้วหน้างอทันที
"อะ นี่ครับ"ผมพูดเเล้วก้มไปหยิบมิกกี้เมาส์ตัวไม่ใหญ่เเละไม่เล็กมาก กอดได้พอดี
"มิกกี้น่านักอ่ะ"เเล้วเธอก็กอดมัน เอีะ ผมยังอยู่ตรงนี้มั้ยน่ะ
"ตัวเล้ก"
"มิกกี้ ตัวนี้ชื่ออะไรดีล่ะ"
"ตัวเล็กครับ"
"ชื่อราตรีดีกว่า"
"ทำมมันถึงชื่อราตรีล่่ะครับ"ผมถามด้วยความอยากรู้
"ก็ปะป๋าให้มาตอนกลางคืนไม่ให้ชื่อราตรีให้ชื่อกลางวันไง"นั่นไง กวนไปที มันน่ารัก
"ตัวเล็กลืมอะไรไปหรือเปล่าครับ"
"ลืม ?"นั่นไงว่าเเล้วต้องลืมผมเลยยื่นแก้มป่องๆให้เธอ
"อ๋อ ก็ได้ๆ"
ฟอดดด
"ไม่ครับ"ผมพูดเเล้วยื่นแก้มอีกข้าให้
ฟอดดดด
"พอใจยัง"เธอพุดเเล้วกอดตุกตา
"นิดนึง"
"อะไรอะ ทำไมนิดนึง -3-"
"ลืมตรงนี้"ผมพูดเเล้วใช้นิ้วเเตะที่ปาก
"อันนี้ไม่เอา โตเเล้ว"
"โตเเล้วทำไม่ได้หรอ"
"ไม่ได้ๆ โตเเล้ว เอาเเค่หอมก็พอ จูบ น้ำให้แฟนปะป๋ากับแฟนแก้ว"
ฉึก
คำพูดนี้ทำให้ผมเหมือนโดนมีดเเทงไปที่ในหลายๆครั้ง เจ็บจนจะกระอักเลือกออกมาเป็นสาย
แฟนแก้ว
แฟนแก้ว
แฟนแก้ว
เก็บไว้ให้แฟนแก้ว
แฟนแก้ว..
"ปะป๋าทำไม่ได้หรอ.."ผมพูดเสียงเเผ่วราวกับกระซิบ
"อะไรนะค่ะ"
"อ๋อ ปะป๋าจะไปอาบน้ำน่ะ"
"อ๋อ เสื้อผ้าในตูน่ะเหมือนเดิมแหละ"
"ครับ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
