เเค่เธอ...เพื่อนรัก

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ปะป๋าปีนขึ้นไปมัดลูกโป่งสิ๊"เธอพูดเเล้วชี้ไปข้างบน
 
 
 
"เเล้วโทโมะจะปีนยังไงล่ะ"ผมถามมันก็สูงนะครับผมขเย่งก็ยังไม่ถึงเลย
 
 
 
"เขื่อน!!"เธอหันไปเรียนเขื่อนที่กำลังกินขนมปังเต็มปาก -_-
 
 
 
"ครับ!!"ไอ้เขื่อนรีบยัดก่อนจะตอบเธอทั้งที่ขนมปังเต็มปาก
 
 
 
"บันไดหน่อย"
 
 
 
"บันไดหรอ แป๊ปนึง"ไอ้เขื่อนพูดก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที มันจะกลัวแก้วไม่หายอีกหรือไง - -
 
 
"ปะป๋าหิวน้ำมั้ยเนี่ย โธ่ เหงื่ออกหมดเลย"เธอพูดพร้อมหยิบผ้าเช็กหน้าสีขาวลายมิกกี้เมาส์ของเธอมาเช็ดเหงื่อให้ผม
 
 
 
"นิดหน่อยครับ เเล้วแก้วล่ะเนี่ยดูสิเหงื่อก็มี"ผมพูดพร้อมให้ผ้าเช็ดหน้าของผมเช็ดหน้าให้เธอ
 
 
 
"อะแฮ่ม ของกูยังไม่เท่านี้เลย"ไอ้ป๊อปพูดพร้อมทำหน้าลอยๆ
 
 
 
"ทำไม-_-"ผมพูดเเล้วมองมัน
 
 
 
"เปล่าครับ!!"มันรีบพูดก่อนจะตกแต่งต่อ
 
 
 
"หิวมั้ยเดี๋ยวโทโมะไปเอาน้ำให้"ผมถามคนตัวเล็กที่ยังเช็ดหน้าให้ผมอยู่ เธอรับพยักหน้าทันที ปมยิ้มก่อนจะไปหยิบโคล่ามาให้เธอ
 
 
 
"อะ"ป๊อปพูดเเล้วยื่นแก้วน้ำโคล่าให้ ก่อนคนตัวเล็กจะรับเเล้วดื่มมันไปเกือบครึ่งแก้ว
 
 
 
"อะ ปะป๋ากินสิ"เธอพูดพร้อมยื่นหลอดมาให้ผม ก่อนผมจะก้มหน้าลงไปเล็กน้อยก่อนจะดูดมันจนหมดแก้ว
 
 
 
"โห่ ปะป๋า หมดแก้วเลยอ่ะ-3-"
 
 
 
"อ้าว โทโมะขอโทษ เดี๋ยวไปเอาให้ใหม่นะ"
 
 
 
"ไม่ๆ ล้อเล่น อิ่มเเล้ว"
 
 
 
"บันไดมาเเล้วคร้าบบบบ"เสียงไอ้เขื่อนดังมาก่อจะวิ่งเอาบันไดมาวางตรงหน้าปมเเละแก้ว
 
 
 
"ขอบใจ"เธอพูดเเล้วยิ้มให้เขื่อน
 
 
 
"ไม่เป็นไร"มันพูดเเล้วเดินกลับไปที่เดิน
 
 
 
"ปะป๋าขึ้นนะ แก้วจะจับให้"
 
 
 
"รู้เเล้วค้าบ มาเดี๋ยวโทโมะกางมันออกให้"ผมพูดก่อนจะไปหยิบบันไดมาเเล้วกางออกก่อนจะปีนขึ้นไป เเล้วคนตัวเล็กข้างล่างก็จับมันไว้อย่างดี
 
 
 
"ปะป๋า อะ"เะอพูดพร้อมยื่นลูกโป่งมาให้ผม ซึ่งผมเองก็รับมันก่อนจะผูกไปที่เชือกที่แขวนยาวอยู่
 
 
 
"เอามาอีกสิ"ผมหันไปพูดกับเธอ เละเธอเองก็ปล่อยมือทั้งสองข้างออกจากบันไดทำให้ผมที่ยืนอยู่ บันไดมันเริ่มสั่น
 
 
 
"ตัวเล็กหลบ!!"
 
 
 
"ว๊ายย"
 
 
โครม!!
 
 
ผมที่ล่วงลงมาก็รีบกอดร่างเล้กนั้นจากกลางอากาศเเล้วหมันให้ตัวเองตกลงพื้นอย่างจัง
 
 
 
"..ฮึก.."ผมถึงกับสะอึกออกมาเพราะมันก็เจ็บมาหลังกระเเทกพื้นเต็มๆ
 
 
 
"เห้ย!!"
 
 
 
"ไอ้โมะแก้ว!!"
 
 
 
"อ๊ะ ปะป๋า"ตัวตัวเล็กที่อยู่บนตัวผมเด้งตัวขึ้นมา
 
 
 
"เจ็ยมั้นตัวเล็ก"ผมถามเธอออกไป
 
 
 
"ปะป๋าอ่าแหละเจ็บมั้ย"เะอถามเเล้วรีบเด้งตัวมานั่งข้างผมก่อนจะช้อนหัวผมขึ้นมานอนตักเธอ
 
 
 
"ไอ้โมะเป็นไรเปล่าว่ะ"ไอ้ป๊อปเดินมาถามเเล้วก้มหน้ามองผมที่นอนอยู่บนตักแก้ว
 
 
 
"ไม่เป็นไรว่ะ"ผมตอบมันออกไป จริงๆโครตเจ็บเลย
 
 
 
"ปะป๋าแก้วขอโทษ"เธอพูดเเล้วจับหน้าผมเเล้วมองเหมือนจะร้องไห้
 
 
 
"เสียงดังเมื่อกี้มีไรอะ"
 
 
 
"ว๊ายโทโมะ"เฟย์เเละฟางรีบวิ่งเข้ามาดูผมทันที
 
 
 
"ทำไมไปนอนแบบนั้นอ่ะโทโมะ"เฟย์ถามผม
 
 
 
"ง่วงมั้ง"ผมตอบไปกวนๆเพระาไม่อยากให้เป็นห่วง
 
 
 
"กวนงี้ มันไม่เป็นไรเเล้วล่ะ-_-"ผ๊อปปี้พูดเเล้วส่ายหน้าเบาๆ
 
 
 
"ไปพักก่อนไปโทโมะเดี๋ยวตรงนี้ให้ป๊อปกับเขื่อนจัดการ"ฟางพูด
 
 
 
"มา ปะป๋าุกขึ้น"เธอพูดพร้อมพายายามพยุงตัวผมให้ยืนขึ้น โอ้ย ปวดหลังชะมัด
 
 
 
"เดินเหมือนคนแก่เลย"ไอ้เขื่อนพูดขึ้น
 
 
 
"เรื่องของกู-_-"ผมตอบมันปัดๆ
 
 
 
"จะว่าไปปะป๋าก็เดินเหมือนคนแก่จริงๆนะเนี่ย ฮ่าๆ"เะอพูดเเล้วหัวเราะผม
 
 
 
"ผมใครล่ะครับ"ผมพูดเเล้วหน้างอ
 
 
 
"โอ๋ แก้วขอโทษ"เธอพูดเเล้วยิ้มให้ผม
 
 
 
"ที่ตอบกูละ เรื่องของกู ขี้อ้อนเอ้ย!!"ไอ้เขื่อนตจะโกนไล่หลังมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวแก้วไปเอายามานวดให้ดีกว่า"เธอพูดเมื่อวางผมให้นั่งลงบนโซฟา
 
 
 
"เฟย์ ยาคลายเส้นแกอยู่ไหน"
 
 
 
"ในครัวอะ ตู้บนสุด"
 
 
 
หลังจากที่เฟย์ตองเธอก็เดินไปในครัวทันที ไม่นานนักก็เดินออกมา
 
 
 
"ปะป๋านอนควพสิ"เธอพูด
 
 
 
"หืม"
 
 
 
"นอนควำไม่งั้นจะนวดไงล่ะ ถอดเสื้อด้วย"เธอสั่งเเล้วมีหรอที่ผมจะขัด ผมถอดเสื้ออย่างลำบาก ยกแขนก็เจ็บเเล้วครับตอนนี้
 
 
 
"มาแก้วช่วย"เธอพูดก่อนจะมาช่วยดึงเสื้อผมออก เเล้วผมยิิ้มให้ก่อนจะนอนควำลงบนโซฟา
 
 
 
"เออ นวดกันไปก็เเล้วกัน เดี๋ยวไปเครียมเอง"เฟย์พูดหก่อนจะเดินไปในสระ
 
 
 
"ปะป๋าเจ็บเปล่า"เะฮถามระหว่างที่นวดให้ผม บอกเลยเจ็บก็เจ็บเเต่ก็นะ ผมพูดไปไม่ได้หรอก
 
 
 
"ไม่เลย สบายดีนวดเก่งนะเรา"ผมตอบไป
 
 
 
เเละเธอก็นั่งนวดให้ผม นวดไปนวดมามันก็เพลินดีนะครับ เเทบเคลิ้มหลับเเน่ะ สักพักพอผมรู้สึกดีขึ้นมากกกเเล้วก็ใส่เสื้อเเล้วเดินไปช่วยพวกนั้นตกเเต่งจนมันเสร็จเรียบร้อยในตอนเย็นๆ
 
 
 
 
ตกเย็น
 
 
 
"นี่ยัยเฟย์แกชวนใครมาบ้างเนี่ย"ฟางหันไปถามเฟย์
 
 
 
"ก็เพื่อนๆในห้อง เเล้วก็คนรู้จักอ่ะ ไม่เยอะหรอก"เฟย์ตอบไป
 
 
 
"เหนื่อยมั้ยเนี่ย"ผมหันไปถามคนตัวเล็กที่ยืนิอยู่ข้างๆ
 
 
 
"โอ้ยยยย คนยืนอยู่เยอะเเยะถามเเค่แก้ว งอนๆ"เฟย์พูดเเล้วกอดอก
 
 
 
"อ้าว เเล้วเหนื่อยมั้ยล่ะ"ผมหันปถามเฟย์
 
 
 
"เหนื่อยๆ ขอน้ำหน่อยสิ"เฟย์พูดเเล้วเเบมือ
 
 
 
"นี่"ไอ้เขื่อนพูดเเล้วยัดน้ำใส่มือเฟย์ ฮ่าๆ อย่าบอกนะว่ามันหึงผมน่ะ ดูหน้ามันสิ
 
 
 
"-_-"
 
 
 
"ไปๆ ปะป๋าเดี๋ยวคนเเถวนี้หึง"เธอพูดก่อนจะลากผมไปจุดอาหาร เเล้วคนก็เริ่มทะยอยกันมาเยอะเรื่อยๆ
 
 
 
"แก้วป่ะ"อยู่ๆก็มีไอ้หน้าฝรั่งที่ไหนไม่รู้มาทั้งแก้วที่ผมกำลังป้อนขนมอยู่-_-
 
 
 
"หืมม??"ดูเธอจะงงๆแหะ
 
 
 
"เอากวินไง เห้ยไม่เจอ 5 ปีเเค่นี้ลืมหรอ"มันพูดเเล้วทำหน้าเหมือนจะงอน ไอ้กวิน กวิน กวิน อ๋อ ไอ้ที่มันมาจีบแก้วตอนเด็กนี่หว่า-_-
 
 
 
"หื้อ ??"เเละดูเหมือนตัวเล็กของผมจะยังอึนอยู่
 
 
 
"ก็คนที่แก้วชอบเรียกว่าไอ้หรั่งไง"
 
 
 
"อ๋อ กวิน ใช่ๆ จำได้เเล้ว เห้นไม่เจอกันนานหล่อขึ้นป่ะเนี่ย"เธอพูดเเล้วหมุนซ้ายหมุนขวาไอ้นั่น เห้ย!! ผมไม่ชอบเลย
 
 
 
"จริงหรอ"
 
 
 
"จริงดิ้ หล่อขึ้นเยอะเลยตอนเด็กๆยังเเคะขี้มูกอยู่เลยอ่ะ ฮ่าๆ โตมาอย่างหล่ออะ"เธอพูดเเล้วหัวเราะชอบใจกันมัน เออ เอาสิผมไม่ได้อยู่ใยสายตาเธอเลยใช่มั้ย ใช่สิผมมันเก่าเเล้วนิ เหอะ
 
 
 
"พูดซะเราเสียเลยนะ ตอนนั้นมันขี้มูกเยอะนิ ฮ่าๆ"ดูมนเหอะ ผมไม่อยากอยู่เเล้ว เดี๋ยวจะได้ฆ่าคน
 
 
 
"ปะป๋าไปไหน"เธอพูดเมื่อเห็นผมลุกขึ้น
 
 
 
".."ผมเลือกที่จะไม่ตตอบเธอ ให้ตายเถอะ ผมงอนครับ
 
 
 
"ปะป๋า"เธอเรียกผมอีกครั้งเเต่ผมก็เดินหนีเธอมา ผมไม่อยาหจะคุยกับเธอเเล้วครับ ผมงอน หัวเราะกับคนอื่นเเบบนี้ได้ไง ผมไม่ชอบนะ!!
 
 
 
"ใครอ่ะแก้ว"
 
 
 
"ก็โทโมะไงที่อยู่กับแก้วอ่ะไปก่อนนะ"
 
 
 
 
 
 
สวนบ้านเฟย์
 
 
 
"ปะป๋า เดินออกมาทำไม"เธอพูดพร้อมจับไหล่ผมเเล้วหย่อนตัวลงมานั่งข้างๆ
 
 
 
".."ผมไม่พูดเเล้วขยับหนีเธอพรางมองไปทางอื่น
 
 
 
"ปะป่าเป็นอะไร"เธอพูดเสียงอ่อยลง
 
 
 
".."งอนครับ
 
 
 
"ปะป๋าโกรธอะไรแก้วอ่ะ"เธอพูดเเล้วพายายามสะกิดผม
 
 
 
".."
 
 
 
"ปะ..ฮึก..ปะ..ฮึก..ฮื่อออ"เอ้า ซวยเเล้วไงผม เห้ย ร้องไห้เลย 
 
 
"ตัวเล็กหยุดร้องนะ"ผมพูดเเล้วดึงเธอมากอดผมไม่อยากเห็นน้ำตาเธอเลย ผู้หญิงที่ผมถนุดถนอมมากลับมาร้องไห้เพราะผม ผมอยากจะชกหน้าตัวเองนัก 
 
 
"ปะป๋า..ฮึก..โกรธเค้า"เธอพูดเเล้วสะอื้น 
 
 
"ปะป๋าไม่โกรธเเล้วครับ ไม่ร้องนะ"ผมพูดเเล้วลูกผมเธออย่างอ่อนโยน 
 
 
"..ฮึก..จริงนะ"
 
 
"ครับ อย่าร้องไห้นะ"ผมพูดเเละรู้สึกได้ว่าเธอกำลังพยักหน้าอยู่ 
 
 
"อึ้บ..ไม่ร้องเเล้ว"เธอพูดเเล้วผละออกจากผมก่อนจะเช็ดน้ำตาตัวเอง โอ้ย ผมอยากกระดดตุกตายนัก!!
 
 
"ไม่ร้องสิครับ อะไรกันโตเเล้วนะยังร้องไห้อีก"ผมพูดเเล้วโยกหัวเธอไปมา 
 
 
"ก็ง้อไม่หายอ่ะ"เธอพูดเเล้วหน้ามุ่ยใส่ผม 
 
 
"เฮ้อ อย่าร้องไห้อีกรู้มั้ย"ผมพูดเชิงออกคำสั่ง 
 
 
"ไม่รู้ ปะป๋าก็ห้ามงอน"
 
 
"ไม่ได้งอนนิ"ผมบ่ายเบี่ยง
 
 
 
"หรอ เชอะ เค้ายังไม่อิ่มเลยนะป้อนเลย"เธอพูดเเล้วอ้าปากผมจึงมองขนมในจานก่อนจะหยิบมาป้อนเ้ธอ
 
 
 
"ปะป๋าเข้างานกันไป เอาของขวัญไปให้เฟย์กัน"เธอพูดโดยที่ไม่รอคำตอบจากผมฉุดมือผมให้ลุกขึ้นทันที
 
 
 
"มาเดี๋ยวโทโมะถือให้"ผมพูดเเล้วหยิบของขวัญในมือแก้วมาถือเองดดยที่เจ้าตัวก็ยิ้มให้ผม
 
 
 
 
 
 
 
"เฟย์มานี่ๆ"เธอพูดเเล้วลากเฟย์ออกมาจากคนพวกนั้น
 
 
 
"อะให้"เธอพูดเเล้วยื่นของขวัญให้เฟย์
 
 
 
"อยากรู้จักคืออะไรเนี่ย"เฟย์พูดเเล้วเขย่าดู
 
 
 
"อยากรู้ก็ต้องไปเปิดดูบนห้อง^^"เธอพูดเเล้วยักคิ้ว
 
 
 
"เปิดเลยไม่ได้หรอ"
 
 
 
"ไม่ได้ เขิน ฮ่าๆ"เะอพูดเเล้วก็ขำ อะไเนี่ยฮ่ามุกตัวเอง
 
 
 
"ไหนโทโมะมีอะไรให้เฟย์"เฟย์พูดเล้วเเบมือมาทาผม
 
 
 
"อะ"ผมพูดเเล้วยื่นกล่องของขวัญให้ไป
 
 
 
"อะไรเนี่ย"เฟย์ถามเเล้วมองกล่องของขวัญ
 
 
 
"บอกมันจะเชอณ์ไพร์หรอ"ผมพุดเเล้วยิ้มให้
 
 
 
"สุ๘สันต์วันเกิดนะเฟย์"เธอพูดเเล้วยิ้มให้เฟย์
 
 
 
"ขอคุณนะอยากรีบขึ้นไปดูจัง"
 
 
 
"รีบทำไมอะ ของขวัญคนอื่นตั้งเยอะค่อยเปิดสิ"
 
 
 
"อะๆ ก็ได้ งั้นไปในงานป่ะ"เฟย์พูดเเล้วลากแก้วกับผมเข้าไปในงาน