มหาลัยวัยว้าวุ่น

                    ณ บ้านเจ๊ลอยแก้ว
ลอยแก้ว:เห็นไหมเจ๊ว่าแล้วมังกรต้องตามไป
ดีจัง:อย่าพึ่งคุยเรื่องนี้เลยเจ๊ ตอนที่ปราบภัยเปิดลำโพงอ่ะฉันได้ยินว่าน้ำขิงชอบภูผาเหรอชอบกันก็เป็นแฟนกันเลยสิ
ภูผา:แต่ฉันไม่ได้ชอบน้ำขิงฉันชอบนาน่า
ปราบภัย:เป็นไปไม่ได้แกจะชอบนาน่าได้ยังไง
ภูผา:แกไม่เห็นเหรอฉันสนิทกับนาน่าจะตายเพียงแต่นาน่าไม่ได้อยู่ในกลุ่มเราก็แค่นั้นเอง
คีตะ:ทำไมพูดแบบนี้ล่ะภูผา
น้ำขิง:อย่าไปว่าภุผาเลยคีตะภูผาเขาไม่ได้ชอบฉันจริงๆ
ปราบภัย:เห้ยไอภูผาจะไปไหน
ภูผา:ไปบ้านนาน่า
ปราบภัย:เห้ย ไอภูผาเดี่ยวอย่าพึ่งไป
น้ำขิง:(ร้องไห้)ไม่ต้องหรอกปราบภัยให้นายภูผาไปอยู่กับคนที่เขารักเถอะ เดี่ยวฉันขึ้นห้องไปนอนก่อนนะ(เดินไปได้นิดเดียวก็เป็นลมลงไป)
ทุกคน:เห้ย น้ำขิง
                    30นาทีผ่านไป
ปราบภัย:ฮัลโหลโทรมาทำไม
ภูผา:ทำไมยังไม่กลับห้องอีก
ปราบภัย:แล้วแกยู่ไหน
ภูผา:อยู่ห้องพอดีนาน่าไม่อยู่บ้านแล้วทำไมแกยังไม่กลับมา
ปราบภัย:ดูแลน้ำขิงอยู่
ภูผา:ยัยนั่นเป็นอะไรทำไมต้องดูแล
ปราบภัย:สงสัยคงเครียดเลยเป็นลมว่ะ
ภูผา:อ่องั้นแค่นี้นะ ตื๊ดๆ
ปราบภัย:เห้ย ไอภูผามันไม่คิดจะถามอาการน้ำขิงเลยเหรอว่ะ