มหาลัยวัยว้าวุ่น

                    ณ บ้านเจ๊ลอยแก้ว

ลอยแก้ว:เห็นไหมเจ๊ว่าแล้วมังกรต้องตามไป

ดีจัง:อย่าพึ่งคุยเรื่องนี้เลยเจ๊ ตอนที่ปราบภัยเปิดลำโพงอ่ะฉันได้ยินว่าน้ำขิงชอบภูผาเหรอชอบกันก็เป็นแฟนกันเลยสิ

ภูผา:แต่ฉันไม่ได้ชอบน้ำขิงฉันชอบนาน่า

ปราบภัย:เป็นไปไม่ได้แกจะชอบนาน่าได้ยังไง

ภูผา:แกไม่เห็นเหรอฉันสนิทกับนาน่าจะตายเพียงแต่นาน่าไม่ได้อยู่ในกลุ่มเราก็แค่นั้นเอง

คีตะ:ทำไมพูดแบบนี้ล่ะภูผา

น้ำขิง:อย่าไปว่าภุผาเลยคีตะภูผาเขาไม่ได้ชอบฉันจริงๆ

ปราบภัย:เห้ยไอภูผาจะไปไหน

ภูผา:ไปบ้านนาน่า

ปราบภัย:เห้ย ไอภูผาเดี่ยวอย่าพึ่งไป

น้ำขิง:(ร้องไห้)ไม่ต้องหรอกปราบภัยให้นายภูผาไปอยู่กับคนที่เขารักเถอะ เดี่ยวฉันขึ้นห้องไปนอนก่อนนะ(เดินไปได้นิดเดียวก็เป็นลมลงไป)

ทุกคน:เห้ย น้ำขิง

                    30นาทีผ่านไป

ปราบภัย:ฮัลโหลโทรมาทำไม

ภูผา:ทำไมยังไม่กลับห้องอีก

ปราบภัย:แล้วแกยู่ไหน

ภูผา:อยู่ห้องพอดีนาน่าไม่อยู่บ้านแล้วทำไมแกยังไม่กลับมา

ปราบภัย:ดูแลน้ำขิงอยู่

ภูผา:ยัยนั่นเป็นอะไรทำไมต้องดูแล

ปราบภัย:สงสัยคงเครียดเลยเป็นลมว่ะ

ภูผา:อ่องั้นแค่นี้นะ ตื๊ดๆ

ปราบภัย:เห้ย ไอภูผามันไม่คิดจะถามอาการน้ำขิงเลยเหรอว่ะ