Fic EXO x You

9.7

เขียนโดย ladybutterfly19

วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.08 น.

  14 chapter
  4 วิจารณ์
  22.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) มิตรภาพ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
หลังจากที่ฉันกับนายคริสกลับมาคืนดีกัน ซึ่งไปคืนดีกันตอนไหนก็ไม่รู้ ไม่น่าเมาเลยวันนั้นนน
ตอนนี้ประมาณบ่ายๆแล้วฉันไม่รู้จะไปไหนโทรหาฮุน ฮุนก็ไม่ว่างขี้เกียจออกจากบ้านด้วย แล้วก็ต้องมานั่งอยู่ในห้องสองคนกับนายคริส น่าเบื่อเว่อร์ ฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ไปตามประสาแต่นายคริสนั่งเฉยไม่รู้อยู่ได้ไง
"นายคริสไม่มีไรทำหรอ"ฉันเริ่มทักก่อนเพราะเริ่มเบื่อแล้วนั่งเล่นโทรศัพท์เป็นชั่วโมงหาไรทำสนุกๆกันมั่งดีกว่าา
"ก็นั่งเฉยๆ"
"หาไรทำกันป่าวววว"
"ทำไร"
"งั้นก็ทำอาหารเอามั้ย"
"เธอทำเป็นหรอ"
"ก็นิดหน่อย นะๆๆๆ"
"ก็ได้"
"เย้"ฉันรีบลากนายคริสไปที่ห้องครัวโดยไม่ฟังอะไรทั้งนั้น 
"ทำอะไรดีล่ะ"นายคริสยังพูดด้วยเสียงเบื่อๆ
"ทำเค้กไง ฉันอยากกินเค้ก"
"แล้ววัตถุดิบล่ะ ซื้อยัง"
"ยัง"
"งั้นบอกให้คนใช้บ้านเธอไปซื้อล่ะกันเดี๋ยวฉันไปพักก่อน"
"เดี๋ยว"ฉันรีบลากนายคริสกลับมาเพราะดูท่าทางนายคริสจะไม่ค่อยจะสนใจการทำเค้กเอาซะเลยยย
"ไปซื้อด้วยกัน"
"หา!!"
"ไปเถอะน่า"
"เออ ไปก็ไป"
"ฉันไม่ได้ขอนายเพราะฉันสั่งนายไม่มีสิทธิ์เลือกอยู่แล้วว"
"ครับแม่"
"ย่ะ"
ฉันรีบลากนายคริสขึ้นรถ นายคริสก็ขึ้นรถตามคำสั่งแล้วเร่งรถ
"อยู่บ้านเฉยๆก็ดีแล้วนี่"
"ไม่ดี"
"นี่...."
"อย่ามาเถียงนะ"
"เอ้อออออ"
"หุบปากซะ"
นายคริสกัดฟันกรอดด ที่เวลาง้อฉันล่ะตื้อดีนักแต่นี่ทำเป็นเบื่อ เดี๋ยวฉันจะทำให้นายสนุกเองงงง คอยดู
ณ ห้างสรรพสินค้า
ฉันพานายคริสมาถึงจุดขายพวกวัตถุดิบทำเค้ก อืมมม ไม่เคยทำด้วยอะแล้วจะต้องซื้อไรอ่ะ
"ต้องซื้อไรบ้างอะ"ฉันรีบหันไปหานายคริส
"เอ้า นึกว่ารู้"
"ถามพี่กูก็ได้"
"กูไหน"
"กูเกิลไง เชยจังไม่รู้จักอีก"
ฉันรีบเอาไอโฟนห้าเอสรุ่นใหม่ล่าสุดขึ้นมาพร้อมเสิร์ชหาวัตถุดิบ
"อ้ะ นี่ไง"
"แป้งเลยอย่างแรก"ฉันลากนายคริสไปตรงจุดขายแป้ง ฉันหยิบแป้งใส่ตะกร้าที่หยิบมาแถวๆนั้น
ฉันลากนายคริสไปนู่นไปนี่ นายคริสก็มัวแต่มองหน้าฉัน ฉันได้แต่เขิน อั่ย 
"มองไรนักหนา"
"มองคนสวยไง"
"บ้า!!"เขินนนนนอ่ะ ฉันทำตัวไม่ถูกถึงกับไม่กล้ามองหน้านายคริส ฟินจุง เหมือนกันตอนที่คบกับฮุนแรกๆเลย แต่...เดี๋ยวก็ไปกับฮุน เดี๋ยวก็ไปกับนายคริส จะไหวมั้ยเนี่ยฉัน เพลีย
นายคริสจับมือฉันแล้วพาฉันเดินไปซื้อของต่อ
"ป่ะ ไปซื้อต่อซื้อเกือบหมดแล้ว"
"เคๆ"มัวแต่เขินจนไม่ได้มองอะไรแล้ววว  พูดก็ไม่ค่อยจะเป็นคำ อิอิ
แฮปปี้เล็กๆ 
ณ บ้าน
ฉันกับนายคริสมาถึงบ้านเพราะซื้อวัตถุดิบเสร็จแล้ว ฉันกับนายคริสเดินไปถึงห้องครัวก็เริ่มทำเลยเพราะมันเริ่มค่ำแล้ววว
"นี่เธอร่อนแป้งนะ"
"อือๆ"
ฉันร่อนไปร่อนมาแป้งก็กระเด็นกระดอนไปทั่วเอาซะอย่างกะไปภูกระดึงหมอกมาเต็ม
"แค้กๆ"
"นี่เธอร่อนแป้งเป็นมั้ยเนี่ย"
"เคยเห็นในยูทูบอ่ะ ทำไม่เป็นหรอกนึกว่าง่าย"
"มานี่เดี๋ยวช่วย"พูดเสร็จนายคริสก็จับมือฉันไปร่อนแป้งไป อ้ายยย เขินอีกและ
"ฉันทำเองได้น่า"
"หราาาาา"นายคริสไม่ฟังยังไม่ปล่อยมือยังจับมือฉันต่อไม่หยุด
"แค้กก"
"เดี๋ยวนะฮานาแป้งติดขนตาเธออ่ะเดี๋ยวเอาออกให้"นายคริสพูดเสร็จก็เอามือที่เปื้อนแป้งมาเช็ดให้แต่...
"นายคริสนี่มันเปื้อนกว่าเดิมอีกนะเนี่ย"
"อ้าว ไม่รู้หนิโทดที5555"
"นายนี่ก็ไม่รู้อะไรสักอย่าง"
"เอ้าทำต่อสิ"
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
"เห้ออออออออ กว่าจะเสร็จนะ"หน้าตาเค้กอันสวยของฉันก็เสร็จด้วยเวลาอันเร็วมั้ง
"แล้วใครจะกิน"
"แม่ฉันไง ลองให้แม่ฉันชิมดูสิ"
"โอเค งั้นไปด้วยกัน"
ณ โต๊ะอาหาร
"ว้าววว"แม่ฉันพอเห็นหน้าเค้กที่ฉันทำก็ดูสีหน้าพอใจ
"ว้าว อาหารหรอค่ะ"
"ที่ว้าวน่ะเพราะสองคนเนี่ยเริ่มดีกันแล้วใช่ม้าาา"โอ้ยย โดนแซว ใครเป็นมิตรกับนายกันล้าววววนายบ้าา ชิ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"ไม่ค่ะ!!! ไม่เลย ใครจะอยากมาทำเค้กกับนายกันทีหลังอย่ามาชวน"พูดเสร็จฉันก็รีบเดินขึ้นห้อง
"ใครกันแน่ที่ชวน" 
"นี่นาย ฉันได้ยินนะ"ฉันยังเดินไปไม่สุดก็ได้ยินซะก่อนนี่เดี๋ยวนี้เเอบนินทากันลับหลังแล้วหรอ 
"ก็มันจริงนี่นา หรือจะเถียง"
"นายสิเถียง"
"ใครกันแน่"
"นาย"
"เธอ"
"โอ้ยยย พอแล้วแม่จะเป็นลม"อยู่ดีๆแม่ก็แทรกขึ้นมา กำลังเถียงมันส์อยู่เลยยย
"ไปขึ้นห้องนอนได้แล้ว"
"คะ/ครับ"
"โอเคจ้ะน่ารักมากกกก"แม่ชมใหญ่ เห้ยยยย 
ณ ห้อง
ฉันกับนายคริสก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้วว แล้วน่าจะอีกนานซะด้วยสิ
"นี่นายฉันอาบน้ำนอนเลยละกันนะ"
"แล้วแต่สิ..."
"ย่ะ"นายคริสเงียบไปเถียงไม่ติดล่ะสิ อิอิ ก็ฉันมันเก่งหนิ เก่งทู้กกก เรื่อง
ฉันเดินไปอาบน้ำก่อนแน่นอนว่านานเพราะผู้หญิงก็งี้ ไม่จำเป็นต้องอธิบายหรอกเนอะคนแต่งฝากบอกมาขี้เกียจพิมพ์ อิอิอิอิอิอิอิ
สิบนาทีผ่านไป
หลังจากอาบน้ำเสร็จ
"นี่นายไปอาบน้ำสิ เอ้าหลับไปแล้ว"นายคริสหลับแล้วววว ตายละ
"นายคริสตื่นๆๆๆ"ฉันเดินไปขยับร่างนายคริสแรงๆ
"..."
"เงียบหรอ"
"นายคริสสสสสสสสสสสสส"ฉันเขย่าร่างนายคริสอีกหลายๆรอบแต่ก็ยังไม่ตื่นสักที งั้นทิ้งไว้ในห้องคนเดียวล่ะกัน ชิ!!
ฉันทำท่าจะเดินออกไป แต่นายคริสอยู่ดีๆก็เอื้อมมือมารัดเอวฉันไว้ทำให้ฉันเซล้มไปอยูที่อ้อมอกของเขา ทำเอาฉันหน้าแดงไปหมด เพราะว่าอยู่ใกล้ชิดกับเขาแบบนี้บอกเลยหวั่นไหวน้าาาาา อึ่ย!!
แถมยังโดนซิกแพคเล็กๆของเขาอีกต่างหากกก><
"ก็แค่หยอกเล่นน้า"
"นายบ้าปล่อยน้าาาา"
"เขินละสิ"นายคริสพูดพร้อมเขยิบหน้ามาไว้ที่ไหล่ของฉันทำเอาฉันถึงกับอึ้งเล็กๆ 
"นายปล่อยฉันได้แล้ว อึดอัด"นายคริสยังไม่ฟังแถมยังกอดฉันแน่นกว่าเดิมม><
"แต่เธอต้องให้ฉันหอมแก้มเธอก่อน"
"ฝันไปเถอะย่ะ"
"เหรอ"นายคริสไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาเขยิบหน้าเข้ามาใกล้ๆทำเอาฉันตกใจไปหมดแล้วเขาก็ประกบปากของเขามาที่ปากของฉันทำเอาฉันแทบเคลิ้ม จูบของเขาแรกๆก็อ่อนหวานไม่เบาแต่พอนานไป เริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆซะงั้น แต่....ไม่สิ!! ฉันบอกกับใจฉันไว้แล้วว่าจะไม่ให้เค้าล่วงเกินฉันอีกกกกกนี่นาาา ฉันรวบรวมพลังที่มีอยู่ทั้งหมดตั้งแต่เกิดยันตอนนี้แล้วผลักเขาอย่างแรงงส์ ทำเอาเขาเซล้มแทบไปติดกับกำแพง
"โห!! พลังบาซูก้า เธอสุดยอดมาก"
"บาซูก้าบ้านนายสิ หลังจากวันนี้นายห้ามล่วงเกินฉันอีก เข้าใจมั้ยย"
"งั้นวันนี้ก็จัดหนักได้น่ะสิ มามะ"
"นายบ้า งั้นเอาใหม่ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป"
"โหยยยย!!"
"ไปอาบน้ำซะ แล้วรีบเข้ามานอนปิดไฟด้วยแล้วก็นอนข้างล่าง ห้ามล่วงเกินฉันอีกห้ามมาจับแม้แต่ปลายขี้ของขี้เล็บฉันเด็ดขาด เข้าใจมั้ยยย!"ฉันออกคำสั่งไปรัวๆ
"ค้าบบ"
"เร็วๆด้วย"รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนักเทศน์อย่างไงอย่างงั้น รู้สึกเหมือนแม่ด้วยเพิ่งรู้นะเนี่ยย แต่วันนี้เหนื่อยชะมัดเลยย นอนกันดีกว่าเนอะ.
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา