Fic EXO x You
เขียนโดย ladybutterfly19
วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.08 น.
แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 22.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) มิตรภาพ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ฉันกับนายคริสกลับมาคืนดีกัน ซึ่งไปคืนดีกันตอนไหนก็ไม่รู้ ไม่น่าเมาเลยวันนั้นนน
ตอนนี้ประมาณบ่ายๆแล้วฉันไม่รู้จะไปไหนโทรหาฮุน ฮุนก็ไม่ว่างขี้เกียจออกจากบ้านด้วย แล้วก็ต้องมานั่งอยู่ในห้องสองคนกับนายคริส น่าเบื่อเว่อร์ ฉันก็นั่งเล่นโทรศัพท์ไปตามประสาแต่นายคริสนั่งเฉยไม่รู้อยู่ได้ไง
"นายคริสไม่มีไรทำหรอ"ฉันเริ่มทักก่อนเพราะเริ่มเบื่อแล้วนั่งเล่นโทรศัพท์เป็นชั่วโมงหาไรทำสนุกๆกันมั่งดีกว่าา
"ก็นั่งเฉยๆ"
"หาไรทำกันป่าวววว"
"ทำไร"
"งั้นก็ทำอาหารเอามั้ย"
"เธอทำเป็นหรอ"
"ก็นิดหน่อย นะๆๆๆ"
"ก็ได้"
"เย้"ฉันรีบลากนายคริสไปที่ห้องครัวโดยไม่ฟังอะไรทั้งนั้น
"ทำอะไรดีล่ะ"นายคริสยังพูดด้วยเสียงเบื่อๆ
"ทำเค้กไง ฉันอยากกินเค้ก"
"แล้ววัตถุดิบล่ะ ซื้อยัง"
"ยัง"
"งั้นบอกให้คนใช้บ้านเธอไปซื้อล่ะกันเดี๋ยวฉันไปพักก่อน"
"เดี๋ยว"ฉันรีบลากนายคริสกลับมาเพราะดูท่าทางนายคริสจะไม่ค่อยจะสนใจการทำเค้กเอาซะเลยยย
"ไปซื้อด้วยกัน"
"หา!!"
"ไปเถอะน่า"
"เออ ไปก็ไป"
"ฉันไม่ได้ขอนายเพราะฉันสั่งนายไม่มีสิทธิ์เลือกอยู่แล้วว"
"ครับแม่"
"ย่ะ"
ฉันรีบลากนายคริสขึ้นรถ นายคริสก็ขึ้นรถตามคำสั่งแล้วเร่งรถ
"อยู่บ้านเฉยๆก็ดีแล้วนี่"
"ไม่ดี"
"นี่...."
"อย่ามาเถียงนะ"
"เอ้อออออ"
"หุบปากซะ"
นายคริสกัดฟันกรอดด ที่เวลาง้อฉันล่ะตื้อดีนักแต่นี่ทำเป็นเบื่อ เดี๋ยวฉันจะทำให้นายสนุกเองงงง คอยดู
ณ ห้างสรรพสินค้า
ฉันพานายคริสมาถึงจุดขายพวกวัตถุดิบทำเค้ก อืมมม ไม่เคยทำด้วยอะแล้วจะต้องซื้อไรอ่ะ
"ต้องซื้อไรบ้างอะ"ฉันรีบหันไปหานายคริส
"เอ้า นึกว่ารู้"
"ถามพี่กูก็ได้"
"กูไหน"
"กูเกิลไง เชยจังไม่รู้จักอีก"
ฉันรีบเอาไอโฟนห้าเอสรุ่นใหม่ล่าสุดขึ้นมาพร้อมเสิร์ชหาวัตถุดิบ
"อ้ะ นี่ไง"
"แป้งเลยอย่างแรก"ฉันลากนายคริสไปตรงจุดขายแป้ง ฉันหยิบแป้งใส่ตะกร้าที่หยิบมาแถวๆนั้น
ฉันลากนายคริสไปนู่นไปนี่ นายคริสก็มัวแต่มองหน้าฉัน ฉันได้แต่เขิน อั่ย
"มองไรนักหนา"
"มองคนสวยไง"
"บ้า!!"เขินนนนนอ่ะ ฉันทำตัวไม่ถูกถึงกับไม่กล้ามองหน้านายคริส ฟินจุง เหมือนกันตอนที่คบกับฮุนแรกๆเลย แต่...เดี๋ยวก็ไปกับฮุน เดี๋ยวก็ไปกับนายคริส จะไหวมั้ยเนี่ยฉัน เพลีย
นายคริสจับมือฉันแล้วพาฉันเดินไปซื้อของต่อ
"ป่ะ ไปซื้อต่อซื้อเกือบหมดแล้ว"
"เคๆ"มัวแต่เขินจนไม่ได้มองอะไรแล้ววว พูดก็ไม่ค่อยจะเป็นคำ อิอิ
แฮปปี้เล็กๆ
ณ บ้าน
ฉันกับนายคริสมาถึงบ้านเพราะซื้อวัตถุดิบเสร็จแล้ว ฉันกับนายคริสเดินไปถึงห้องครัวก็เริ่มทำเลยเพราะมันเริ่มค่ำแล้ววว
"นี่เธอร่อนแป้งนะ"
"อือๆ"
ฉันร่อนไปร่อนมาแป้งก็กระเด็นกระดอนไปทั่วเอาซะอย่างกะไปภูกระดึงหมอกมาเต็ม
"แค้กๆ"
"นี่เธอร่อนแป้งเป็นมั้ยเนี่ย"
"เคยเห็นในยูทูบอ่ะ ทำไม่เป็นหรอกนึกว่าง่าย"
"มานี่เดี๋ยวช่วย"พูดเสร็จนายคริสก็จับมือฉันไปร่อนแป้งไป อ้ายยย เขินอีกและ
"ฉันทำเองได้น่า"
"หราาาาา"นายคริสไม่ฟังยังไม่ปล่อยมือยังจับมือฉันต่อไม่หยุด
"แค้กก"
"เดี๋ยวนะฮานาแป้งติดขนตาเธออ่ะเดี๋ยวเอาออกให้"นายคริสพูดเสร็จก็เอามือที่เปื้อนแป้งมาเช็ดให้แต่...
"นายคริสนี่มันเปื้อนกว่าเดิมอีกนะเนี่ย"
"อ้าว ไม่รู้หนิโทดที5555"
"นายนี่ก็ไม่รู้อะไรสักอย่าง"
"เอ้าทำต่อสิ"
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป
"เห้ออออออออ กว่าจะเสร็จนะ"หน้าตาเค้กอันสวยของฉันก็เสร็จด้วยเวลาอันเร็วมั้ง
"แล้วใครจะกิน"
"แม่ฉันไง ลองให้แม่ฉันชิมดูสิ"
"โอเค งั้นไปด้วยกัน"
ณ โต๊ะอาหาร
"ว้าววว"แม่ฉันพอเห็นหน้าเค้กที่ฉันทำก็ดูสีหน้าพอใจ
"ว้าว อาหารหรอค่ะ"
"ที่ว้าวน่ะเพราะสองคนเนี่ยเริ่มดีกันแล้วใช่ม้าาา"โอ้ยย โดนแซว ใครเป็นมิตรกับนายกันล้าววววนายบ้าา ชิ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"ไม่ค่ะ!!! ไม่เลย ใครจะอยากมาทำเค้กกับนายกันทีหลังอย่ามาชวน"พูดเสร็จฉันก็รีบเดินขึ้นห้อง
"ใครกันแน่ที่ชวน"
"นี่นาย ฉันได้ยินนะ"ฉันยังเดินไปไม่สุดก็ได้ยินซะก่อนนี่เดี๋ยวนี้เเอบนินทากันลับหลังแล้วหรอ
"ก็มันจริงนี่นา หรือจะเถียง"
"นายสิเถียง"
"ใครกันแน่"
"นาย"
"เธอ"
"โอ้ยยย พอแล้วแม่จะเป็นลม"อยู่ดีๆแม่ก็แทรกขึ้นมา กำลังเถียงมันส์อยู่เลยยย
"ไปขึ้นห้องนอนได้แล้ว"
"คะ/ครับ"
"โอเคจ้ะน่ารักมากกกก"แม่ชมใหญ่ เห้ยยยย
ณ ห้อง
ฉันกับนายคริสก็ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกแล้วว แล้วน่าจะอีกนานซะด้วยสิ
"นี่นายฉันอาบน้ำนอนเลยละกันนะ"
"แล้วแต่สิ..."
"ย่ะ"นายคริสเงียบไปเถียงไม่ติดล่ะสิ อิอิ ก็ฉันมันเก่งหนิ เก่งทู้กกก เรื่อง
ฉันเดินไปอาบน้ำก่อนแน่นอนว่านานเพราะผู้หญิงก็งี้ ไม่จำเป็นต้องอธิบายหรอกเนอะคนแต่งฝากบอกมาขี้เกียจพิมพ์ อิอิอิอิอิอิอิ
สิบนาทีผ่านไป
หลังจากอาบน้ำเสร็จ
"นี่นายไปอาบน้ำสิ เอ้าหลับไปแล้ว"นายคริสหลับแล้วววว ตายละ
"นายคริสตื่นๆๆๆ"ฉันเดินไปขยับร่างนายคริสแรงๆ
"..."
"เงียบหรอ"
"นายคริสสสสสสสสสสสสส"ฉันเขย่าร่างนายคริสอีกหลายๆรอบแต่ก็ยังไม่ตื่นสักที งั้นทิ้งไว้ในห้องคนเดียวล่ะกัน ชิ!!
ฉันทำท่าจะเดินออกไป แต่นายคริสอยู่ดีๆก็เอื้อมมือมารัดเอวฉันไว้ทำให้ฉันเซล้มไปอยูที่อ้อมอกของเขา ทำเอาฉันหน้าแดงไปหมด เพราะว่าอยู่ใกล้ชิดกับเขาแบบนี้บอกเลยหวั่นไหวน้าาาาา อึ่ย!!
แถมยังโดนซิกแพคเล็กๆของเขาอีกต่างหากกก><
"ก็แค่หยอกเล่นน้า"
"นายบ้าปล่อยน้าาาา"
"เขินละสิ"นายคริสพูดพร้อมเขยิบหน้ามาไว้ที่ไหล่ของฉันทำเอาฉันถึงกับอึ้งเล็กๆ
"นายปล่อยฉันได้แล้ว อึดอัด"นายคริสยังไม่ฟังแถมยังกอดฉันแน่นกว่าเดิมม><
"แต่เธอต้องให้ฉันหอมแก้มเธอก่อน"
"ฝันไปเถอะย่ะ"
"เหรอ"นายคริสไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาเขยิบหน้าเข้ามาใกล้ๆทำเอาฉันตกใจไปหมดแล้วเขาก็ประกบปากของเขามาที่ปากของฉันทำเอาฉันแทบเคลิ้ม จูบของเขาแรกๆก็อ่อนหวานไม่เบาแต่พอนานไป เริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆซะงั้น แต่....ไม่สิ!! ฉันบอกกับใจฉันไว้แล้วว่าจะไม่ให้เค้าล่วงเกินฉันอีกกกกกนี่นาาา ฉันรวบรวมพลังที่มีอยู่ทั้งหมดตั้งแต่เกิดยันตอนนี้แล้วผลักเขาอย่างแรงงส์ ทำเอาเขาเซล้มแทบไปติดกับกำแพง
"โห!! พลังบาซูก้า เธอสุดยอดมาก"
"บาซูก้าบ้านนายสิ หลังจากวันนี้นายห้ามล่วงเกินฉันอีก เข้าใจมั้ยย"
"งั้นวันนี้ก็จัดหนักได้น่ะสิ มามะ"
"นายบ้า งั้นเอาใหม่ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป"
"โหยยยย!!"
"ไปอาบน้ำซะ แล้วรีบเข้ามานอนปิดไฟด้วยแล้วก็นอนข้างล่าง ห้ามล่วงเกินฉันอีกห้ามมาจับแม้แต่ปลายขี้ของขี้เล็บฉันเด็ดขาด เข้าใจมั้ยยย!"ฉันออกคำสั่งไปรัวๆ
"ค้าบบ"
"เร็วๆด้วย"รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนักเทศน์อย่างไงอย่างงั้น รู้สึกเหมือนแม่ด้วยเพิ่งรู้นะเนี่ยย แต่วันนี้เหนื่อยชะมัดเลยย นอนกันดีกว่าเนอะ.
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ