love to fight แพ้ไม่เป็น

ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 
ฟาง / ว๊าย!!!!!!!!!!!!
 
ฟาง / ใครมายิงปืนแถวนี้เนีย!
 
ป๊อปปี้ / ฉันคงไม่รอหาต้นกำเนิดเสียงกับเธอตรงนี้หรอกนะ  รีบหนีเร็ว!
 
นายป๊อปปี้พูดจบ ก็หันหลังวิ่ง  แต่ก็ต้องหยุดชะงัก หันกลับมากระชากแขนฉันให้วิ่งตามเค้าไป
 
ฟาง / เดี๋ยวก่อน นายจะพาฉันไปไหนฮะ
 
ป๊อปปี้ / ไปถึงเดี่ยวก็รู้เองแหละ อยากตายศพไม่สวยหรือไงฮะ วิ่งเร็ว!
 
ฉันวิ่งตามนายป๊อปปี้มาเลื่อยๆ โดยมีเสียงปืนไล่ตามหลังมาเป็นระยะ  ส่วนพวกนักเรียนคู่อริของนายป๊อปปี้ก็ไล่ตามมาประมาณ 4-5  คน  นายป๊อปปี้พากฉันวิ่งเข้ามาในซอย ซอยหนึ่งที่ฉันไม่คุ้นเคย  เราสองคนวิ่งห่างมากจากพวกที่ตามมาได้ไม่ใกล้ไม่ไกลสักเท่าไหร่  เราวิ่งมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง  นายป๊อปปี้ก็หยุดวิ่ง แล้วหันไปเปิดถังขยะใกล้ๆ
 
ฟาง / นาย! นี่ไม่ใช่เวลาที่นายจะมาหาอะไรกินในถังขยะนะ!
 
ป๊อปปี้ / ฉันไม่ได้จะหาอะไรในถังขยะกินเว้ย  ฉันจะให้เธอลงไปในถังขยะต่างหาก!
 
ฟาง / นายว่าอะไรนะ! นายจะให้ฉันลงไปในถังขยะถังนี้เนียนะ
 
ป๊อปปี้ / เข้าใจถูกแล้ว  รีบลงไปสิ! อยากโดนพวกนั้นยิงตายก่อนหรือไง
 
ฟาง / ไม่มีทาง!  ฉันไม่ลงไปในนั้นแน่!
 
เฮ้ย !  พวกมันไปทางไหนแล้ววะ
 
เสียงของพวกที่ไล่ตามมาดังขึ้น ฉันรีบหันไปมอง ก็พบว่าพวกนั้นอยู่ไม่ไกลกับที่ที่ฉันกับนายป๊อปปี้ยืนอยู่มากนัก เพียงแค่มีเส้าไฟฟ้าบังอยู่แค่บางส่วนเท่านั้น
 
ป๊อปปี้ / พวกนั้นมันมากันแล้ว ฉันว่าเธอรีบลงไปหลบในถังขยะเร็วๆเถอะ
 
ฟาง / แล้วนายหลบที่ไหนหละ
 
ป๊อปปี้ / ฉันเอาตัวรอดได้อยุ่แล้ว
 
ฟาง / อืม.......เฮ้อ~ ลงก็ลงวะ!
 
แล้วฉันก็ลงไปหลบในถังขยะ  ยังโชคดีหน่อยเพราะเป็นถังขยะแห้ง เพราะส่วนมาจะมีแค่ใบไม้แห้ง ฉันแอบมองพวกนั้นสักพัก  จนเห็นว่าพวกมันวิ่งออกไปแล้ว  ฉันรีบลุกขึ้นแล้วข้ามออกจากถังขยะใบที่หลบอยู่
 
ป๊อปปี้ / นึกว่าหลับคาถังขยะไปซะและ
 
ฟาง / นายป๊อปปี้  นายไปหลบที่ไหนมาเนีย
 
ป๊อปปี้ / หลังเสาไฟฟ้า ข้างๆถังขยะเธอนี่แหละ
 
ฟาง / เอ้า! แล้วทำไมนายไม่ให้ฉันไปหลบด้วยอะ
 
ป๊อปปี้ / กระโปรงเธอบานซะขนาดเนีย เดี๋ยวพวกนั้นก็สังเกตุเห็นพอดี
 
ฟาง / แล้วนายหละ  ตัวก็ใหญ่ไปแอบหลังเสาต้นเล็กแค่นั้น พวกมันไม่สังเกตุเห็นบ้างหรือไง
 
ป๊อปปี้ / ไม่หรอก พวกมันตาเซ่อจะตายไป
 
ฟาง / นี่! นายแกล้งฉันหรอ!
 
ป๊อปปี้ / แกล้งอะไร ไม่รู้เรื่อง  เข้าบ้านเหอะ
 
แล้วนายป๊อปปี้ก็เดินไปไขกุญแจที่ประตูหน้าบ้าน  แล้วเปิดประตูเดินเข้าไป
 
ฟาง / เดี๋ยวก่อน! นี่บ้านนายหรอ!
 
ป๊อปปี้ / อืม ใช่
 
ฟาง / แล้วทำไมนายไม่พาฉันไปหลบในบ้านฮะ!
 
ป๊อปปี้ / อุต๊ะ! ลืมคิดไปสนิทเลยอะ  โทษทีนะ ยัยฟู! 555
 
นายปอป พูดจบ ก็เดินหัวเราะอย่างมีความสุข เข้าบ้านไป
 
ฟาง / หนอยแน่!  นายกล้าดีมาก ที่มาแกล้งคนอย่างฉัน ฝากไว้ก่อนเหอะ!
 
แล้วฉันก็รีบเดินตามหมอนั้นเข้าไป อย่างเคืองๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
ขนาดโดนไล่ยิง ก็ยังไม่พลาด
ที่จะแกล้งฟางเลยนะ=.=
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------