[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.

  35 ตอน
  829 วิจารณ์
  53.61K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27) เลือก ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พิมที่เดินเข้ามาในบ้านพักของตัวเองก็ชักลิ้นชักออกมาก่อนจะหยิบปืนที่พกมาชูขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปของชั้นคนเดียว”พิมพูดแล้วยิ้มร้ายก่อนจะเอาปืนมาแนบหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อิ่มจัง”ป๊อปปี้พูดแล้วลูบท้องเหมือนเด็ก

 

 

 

 

 

 

“..”ฟางยังคงปิดปากเงียบไม่พูดอะไรเพราะกลัวป๊อปปี้จะเหวี่ยงขึ้นเตียงอย่างที่พูด

 

 

 

 

 

 

“อ้าวเป็นไรไม่พูดยัยเตี้ย”ป๊อปปี้พูดฟางได้แต่มองตาเขม็ง

 

 

 

 

 

 

“อื้อๆๆๆๆ”ฟางพูดไม่เป็นภาษา

 

 

 

 

 

 

“ห๊ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้างง

 

 

 

 

 

 

“อื้อๆๆๆๆๆ”ฟางพูดอู้อี้อีก

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ”ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

 

“อื้อๆๆ”

 

 

 

 

 

 

“เอามืออกสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วดึงมือออก

 

 

 

 

 

 

“ก็นยไม่ให้ชั้นพูดนิ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“ห๊ะ อ๋อ เออ ตอนนี้พูดได้และ แหม๋ ทำตามคำสั่งนะเราอะ”ป๊อปปี้พูดแซวๆ

 

 

 

 

 

 

“พูดมากเอาจานไปเก็บ”ฟางใช้ป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

“คร้าบบ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะลุงขึ้นเอาจานไปเก็บหฟางก็เดินตามมาด้วย

 

 

 

 

 

 

“ล้างด้วย”ฟางพูดเมื่อเห็ฯป๊อปปี้วางเสร็จก็จะเดินออกมา

 

 

 

 

 

 

“ห๊ะ”ป๊อปปี้อุทานออกมาเพราะเขาไม่เคยล้างจานสักที ก็มีแต่คนใช้ที่ทำให้

 

 

 

 

 

 

“ชั้นบอกว่ากินแล้วต้องล้างจานด้วย”ฟางสั่งอีก

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวก็มีคนเก็บไปล้างเองแหละน่า”ป๊อปปี้พูดเพราะเขามีบริการแบบนี้อยู่แล้วทั้งซักผ้าล้างจานจะมีคนมาทำให้ตอนเย็นๆเสมอแต่ฟางก็ไม่เคยได้ใช้บริการแบบนี้สักครั้งตั้งแต่เข้ามาอยู่ที่นี่

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้เพราะชั้นไม่ทำแบบนั้น นายต้องล้าง”ฟางสั่ง

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

“นี่นาย”ฟางพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้เหมือนหัน

 

 

 

 

 

 

_-)------- ------(-_

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก็มีคนมาล้างน่า”ป๊อปปี้พูดอีก

 

 

 

 

 

 

“อย่าบอกว่านายไม่เคยล้างจาน”ฟางเดา

 

 

 

 

 

 

“อื้อ”ป๊อปปี้ตอบสั้นๆ

 

 

 

 

 

 

“ไอ้ลูกคุณหนู ถ้าเป็นแบบนี้ยิ้มต้องล้าง”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“ห๊ะ”

 

 

 

 

 

 

“ไม่ห๊ะ ล้าง!”ฟางสั่ง

 

 

 

 

 

 

“ไม่อะ”ป๊อปปี้ปฏิเสธ

 

 

 

 

 

 

"ถ้านายไม่ล้าง สาบานเลยว่าชั้นจะไม่ทำอะไรให้นายกินอีก เด็ด-ขาด!”ฟางพูดเน้นคำ

 

 

 

 

 

 

“เหอะ”ป๊อปปี้สบถก่อนจะหันหน้ากลับไปล้างจานทันที ฟางได้แต่นยิ้มขำๆ

 

 

 

 

 

 

5 นาทีผ่านไป

 

 

 

 

 

 

“ก็ทำได้นิ แต่นานไปหน่อย-_-“ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเก่ง^^”ป๊อปปี้พูดแล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

 

“โธ่ ตั้ง 5 นาที ล้างจานเดียวเนี้ยนะ กระจ๊อกมากๆ”ฟางพูดแล้วกอดอกส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

“มีช้อนกับส้อม”ป๊อปปี้ค้าน

 

 

 

 

 

 

“-_-“

 

 

 

 

 

 

“นี่แล้ววันนี้จะไปดูสตอเบอรี่มั้ย”ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

 

“..”ฟางเงียบลังเล

 

 

 

 

 

 

“นี่งานน่ะไม่ทำแล้วหรือไง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ทำดิ้ถามได้”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“งานก็ไปดิ๊”ป๊อปปี้พูดแล้วฉวยโอกาสจับมือฟาง

 

 

 

 

 

 

“มือ”ฟางพูดมเอป๊อปปี้ลากออกมานอกบ้านพัก

 

 

 

 

 

 

“อะไร”ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยสิ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะปล่อยมือฟาง

 

 

 

 

 

 

“เดินไปสิ”ฟางพูดแล้วดันป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปดูฟางกับป๊อปดีมั้ยอะเขื่อนอิ่มแล้วอยากย่อยบ้าง”แก้วพุด

 

 

 

 

 

 

“ก็ดีตอนนี้จะเป็นไงบ้างไม่รู้”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“นี่ๆ เอาถุงเลย์ไปทิ้งเลย”แก้วพุดแล้วยื่นขยะให้เขื่อน

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนตลอด”เขื่อยบ่น

 

 

 

 

 

 

“ใครชวน”แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ตลอด”เขื่อนบ่นแต่ก็เดินไปทิ้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป๊อป”ระหว่างที่ป๊อปปี้กับฟางกำลังเดินไปผ่านบ้านพักของพิม แถวนี้ตอนนี้ไม่มีคนเพราะคนอื่นก็ทำงานแล้วก็ท่องเที่ยวที่อื่น

 

 

 

 

 

 

“อ้าวพิม O_O!!”ป๊อปปี้ต้องตกใจเพราะเห็นสิ่งที่พิมถือ

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอ เอาปืนมาทำอะไรน่ะ”ฟางพูดอึ้งๆ

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาน่า ป๊อปอย่าทำหน้าแบบนี้สิค่ะ”พิมพูด

 

 

 

 

 

 

“พิมเอาปืนมาให้ผม”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปเลือกมาว่าจะอยู่กับพิมหรือจะอยู่กับนังนี่”พิมพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“พิม ส่งปืนมา”ป๊อปปี้พุด

 

 

 

 

 

 

“เลือกมา!”พิมตะโกนจนฟางสะดุ้ง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เลือกใครทั้งนั้นแหละ เอามาพิมวางปืนลง”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“ไม่ เลือกมา”พิมพูดเล้วยิ้มร้ายออกมา

 

 

 

 

 

 

“..”ป๊อปปี้เงียบแล้วมองฟางสลับกับพิม

 

 

 

 

 

 

“นายชั้นกลัว”ฟางพูดแล้วกำแขนเสื้อป๊อปปี้แน่นจนยัยยู้ยี้

 

 

 

 

 

 

“เลือกหน่อยสิค่ะป๊อป ป๊อปคงรู้นะค่ะว่าต้องเลือกใคร”พิมพูดแล้วกระตุกยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“พิม ทำไมแบบนี้ทำไม ผมบอกแล้วไงว่าเราจะไม่กลับไปเป็นเหมือนเดิม”ป๊อปปี้พูดพิมหน้าเสียทันที

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปพูดแบบนี้หมายความว่าไงค่ะ จะไม่เลือกพิมใช่มั้ย!”พิมตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่งก่อนจะสั่นปืนแล้วเอียงปืนมาที่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“พิมใจเย็นก่อนสิ วางปืนลงชื่อผม”ป๊อปปี้พายายามเจรจา

 

 

 

 

 

 

“ได้ถ้าป๊อปไม่เลือกพิม ก็ไม่ต้องมีใครได้ป๊อปไป หึ”พิมพูด

 

 

 

 

 

 

ฟรึ่บ

 

 

 

 

 

 

ปั้ง!

 

 

 

 

 

 

“..อึก..”

 

 

 

 

 

 

“O_O!!”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_______________________________________________________________________________

 

 

 

 

ไปเร็วหน่อยนะ 55555 อาจจะงง เเต่ก็ งง 555555

 

 

 

รัวมันวุ่นวายจริงๆ 555555

 

 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา