[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เขื่อนนี่เค้าทำอะไรกันอะ"ฟางถามเเล้วมองไปเพราะเห็นคนในไร่กำลังช่วยเหมือนจัดงานอะไรบางอย่าง

 

 

 

 

 

 

 

"อ๋อ เขื่อนลืมบอกไปแน่ะ ว่าอีกไม่กี่วันไร่สตอเบอรี่เราก็จะมีงานประจำปีน่ะ"เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

"งานประจำปีหรอ"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

 

"อื้มใช่ เนี่ยแม่ของป๊อปปี้ก็คงจะให้แก้วมาช่วยตัดชุดสวยๆให้ใส่ไง ดีไซเนอร์ชื่อดังซะขนาดนั้นน่ะ"เขื่อนพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

"อ๋อ ว่าเเล้วมาทำไม เออเเล้วนี่มีอะไรให้ฟางช่วยมั้ย ฟางช่วยก็ได้นะ เพราะว่าฟางเองก็ชอบแบบนี้อยู่เเล้ว จัดงานอะไรเเบบนี้อะ อีกอย่างจะได้เอาไปเขียนนิยายด้วย"ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

"เอางั้นหรอก็ได้นะ เเต่เราไปดูหน้างานดีกว่า อยากจะให้ฟางช่วยจัดเหมือนกัน"เขื่อนพูดเเล้วพาฟางเดินไปตรงหน้างาน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวไอ้ป๊อป"เขื่อนทักป๊อปปี้ที่กำลังมาดูงาน

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่พายัยดีไปดูสตอเบอรี่ล่ะ"ป๊อปปี้ถามเเล้วมองฟาง

 

 

 

 

 

 

 

"ก็ฟางอยากมาช่วยงานนี่หว่า"เขื่อนพุด

 

 

 

 

 

 

 

"เธอเนี้ยนะจะมาช่วยวงาน"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองฟาง

 

 

 

 

 

 

 

"เออสิ อย่ามามองแบบนั้นนะ ชั้นทำอะไรได้เยอะกว่าเเต่งนิยายเยอะย่ะ"ฟางพูดเเล้วเชิดใส่

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วแก้วล่ะว่ะ"เขื่อนถาม

 

 

 

 

 

 

 

"อยู่กับแม่"ป๊อปปี้ตอบ

 

 

 

 

 

 

 

"มีอะไรให้ฟางช่วยบ้างค่ะ"ฟางถามเนยกับแจมที่กำลังวุ่นๆอยู่

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ เยอะเเยะเลยค่ะ เเต่คุณฟางไม่ต้องทำหรอกค่ะ มันเป็นหน้าที่ของพวกเรา"เนยพูด

 

 

 

 

 

 

 

"ได้ไงล่ะค่ะ งั้นมาเดี๋ยวฟางจะช่วยจัดป้ายนี่ได้นะค่ะ"ฟางพูดเเล้วมองไปที่ป้ายมันกำลังเอียงๆอยู่

 

 

 

 

 

 

 

"เตี้ยๆแบบเธอไม่ถึงหรอก"ป๊อปปี้เดินมาเเล้วเเขวะฟางทันที

 

 

 

 

 

 

 

ปั้ก

 

 

 

 

 

 

 

ฟางกระทุ้มข้อศอกเข้าท้องป๊อปปี้เเรงจนป๊อปปี้จุกเเต่ก็ไม่ได้ร้องเรื่อพุดอะไรออกมา

 

 

 

 

 

 

 

"อย่าโง่สิค่ะ พ่อเลี้ยง! บันไดก็มี"ฟางพูดเเล้วเชิดใส่ก่อนจะเอาบันไดมาวาง

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่มีคนจับเดี๋ยวก็ตกลงมาหรอกยัยเซ่อ"ป๊อปปี้ว่าหก่อนจะจับบันไดให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณ"ฟางพุดเเล้วค่อยๆปีนขึ้นไปเพื่อจัดป้าย

 

 

 

 

 

 

 

"ไอ้ป๊อป"เขื่อนเียกป๊อป ทำให้ป๊อปปี้ปล่อยมือจากขอบันไดเล้วหันไปหาเขื่อนทันที ฟางที่กำลังยื่นก็สั่น

 

 

 

 

 

 

 

"อร๊ายยยย!!"

 

 

 

 

 

 

 

หมับ!

 

 

 

 

 

 

 

โครม!!

 

 

 

 

 

 

 

ฟางกำลังล่วงลงมาป๊อปปี้ที่ได้ยินเสียงฟางก็ตกใจ เงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะรับตัวฟางไว้เเล้วกอดฟางก่อนจะพลิกมาทับตัวฟางทำให้บันไดตกลงมาใส่หลังป๊อปปี้จนป๊อปปี้ตัวกระตุกทันที

 

 

 

 

 

 

 

"ฟางง!!"แก้วที่เดินมาพอดีก็รีบวิ่งเข้ามาพร้อมเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ"ป๊อปปี้พายายามจะดันตัวลุกออกจากฟางเเต่ก็เจ็บหลังทำให้ล้มตัวทับฟางอีก ฟางที่หลับตาปี๋ก็ล้มตาขึ้นมาก่อนจะตกใจเพราะคนที่โดนบันไดทับไม่ให้เธอแต่เป็นป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

"นายๆ เป็นอะไรมั้ย"ฟางเขย่าตัวป๊อปปี้เเล้วก็ถาม

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมมันเป็นแบบนี้เนี้ย"แก้วพูดก่อนจะเอาบันไดที่ทับตัวป๊อปปี้ออก

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นาย ตื่นสิ"ฟางเขย่าตัวป๊อปปี้ที่นอนสลบทับตัวเองอยู่

 

 

 

 

 

 

 

"เขื่อนมาช่วยหน่อย"แก้วพูดเเล้วเขื่อนรีบช่วยยกตัวป๊อปปี้ออกจากตัวฟางเเล้วพลิกตัวป๊อปปี้ให้นอนหงาย

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นาย อย่าเป็นอะไรนะ"ฟางรีบลุดขึ้นมาเเล้วตบหน้าป๊อปปี้เบาๆ แก้วกับเขื่อนมองหน้ากนยิ้ม ก่อนจะหันไปบอกคนอื่นให้ทำงานต่อ

 

 

 

 

 

 

 

"อะนี่ฟาง ยาดม"แก้วยื่นยาดมมาให้ฟาง ฟางรีบเอามาจ่อจมูกป๊อปปี้ห่างๆเเล้วส่ายไปมา

 

 

 

 

 

 

 

"เขื่อนชั้นว่าเราไปช่วยงานเหอะ"แก้วพูดเเล้วมองฟางที่เป็นห่วงป๊อปปี้ก่อนจะยิ้มให้เขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

"ไปดิ"เขื่อนพูดนยิ้มๆก่อนจะเดินไปช่วยงานทางอื่น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นายจะบ้าหรือไงจะหลับไปถึงไหนเนี้ย"ฟางที่ให้คนงานช่วยพาป๊อปปี้มาที่บ้านพักก็พูดเเล้วขมวดคิ้วด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

"ลูกประคบมาเเล้วค่ะ"เนยพูดเเล้ววางลงประคบไว้ข้างๆเตียง

 

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้ เนยยิ้มตอบก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้อ นี่ชั้นต้องมาทำแผลให้นายใช่มั้ยเนี้ย"ฟางพูดก่อนจะถกแขนเสื้อขึ้นเเล้วค่อยๆมปลดกระดุมเสื้อป๊อปปี้ออกอย่างเก้ๆกังๆ

 

 

 

 

 

 

 

"อื้อ!!"ป๊อปปี้ครางออกมาฟางรีบดึงมือกลับมาทันที เพราะคิดว่าป๊อปปี้จะตื่นเเต่ก็เปล่าป๊อปปี้ยังคนหลับอยู่ฟางทำให้งง ก่อนจะส่ายหัวไปมาเเล้วพลิกตัวป๊อปปี้ให้นอนคว้ำเเล้วถอดเสื้ออก

 

 

 

 

 

 

 

"O_O!!"ฟางถึงกับอึ้งเพราะหลังของป๊อปปี้มันช้ำเป็นเเนวยาวเเละมันก็เป็ฯสีม่วงดูหน้ากลัว

 

 

 

 

 

 

 

".."ป๊อปปี้แอบลืมตาขึ้นมาเล็กน้อยเพราะรู้สึกตัวตั้งเเต่ตอนครางครั้งนั้น เเต่ก็ไม่ได้ลืมตาขึ้นมาเพราะอยากรู้ว่าฟางจะทำยังไงต่อ

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ถ้าชั้นโดนกระดุกไม่หักเลยหรอเนี้ย"ฟางพูดเเล้วใช่มือแตะๆไปที่แผลป๊อปปี้อย่างกล้าๆกลัวๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

".."ป๊อปปี้ที่ถูกจับท่านอนให้นอนคว้พจึงไม่เห็นหน้าฟาง ป๊อปปี้ก็ได้เเต่เงี่ยหูฟัง

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้าทำเจ็บก็ขอโทษล่ะกัน"ฟางพูดก่อจะค่อยๆ เอาลูกประคบมาประคบแผลป๊อปปี้อย่างเบามือ ป๊อปปี้ถึงกับหลับตาพริบให้ฟางทำแผลจนตัวเองเกือบเผลอหลับเพราะฟางทำอย่างเบามือมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นว่านะสองคนนี้มีลุ้น"แก้วพูดกับเขื่อนที่แอบมองอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

"แม่ก็ว่าแบบนั้นแหละจ้ะ"

 

 

 

 

 

 

 

 

"เห้ย!! แม่"แก้วเเละเขื่อนตกใจเพราะอยู่ดีๆแม่ป๊อปปี้ก็โผล่ออกมาจากข้างหลังเเล้วแอบดูฟางที่กำลังทำแผลให้ป๊อปปี้อยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

"แม่ก็คนละลูก ไม่ใช่ผี"แม่พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็แม่มาเงียบๆนิค่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

"ผมเองก็ตกใจหมด"เขื่อนพูดเเม่กลั้นเสียงหัวเราะก่อนจะดูฟางกับป๊อปปี้ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

"^^"ป๊อปปี้ที่หันหน้ามาตรงจุดที่ทุกคนกำลังแอบมองอยู่พอดีก็ยักคิ้วมาให้

 

 

 

 

 

 

 

 

"ร้ายจริงๆนะเจ้าป๊อป"แม่พูดเเล้วชี้หน้าป๊อปปี้ก็ได้เเต่ยิ้มๆตอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

"สงสัยแก้วต้องตัดชุดมางานมงคลเเล้วล่ะเนี้ย"แก้วพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

"แม่ขอด้วย"แม่พูดขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตัดให้ชั้นด้วยก็ดี ฮ่าๆ"เขื่อนพูดเเล้วหัวเราะ ป๊อปปี้ที่นอนคว้ำอยู่ก็ให้มือสะบัดไล่คนที่ยืนดูให้ออกไปโดยที่ไม่ให้ฟางเห็นเพราะป๊อปปี้นอนควำในท่าเอามือแนบลำตัว

 

 

 

 

 

 

 

"ไปก็ได้ ไปกันเถอะค่ะแม่ ไอ้เขื่อนไป โดนไล่เเล้วเนี้ย"แก้วพูดก่อนจะเดินออกไปพดร้อมกับแม่ป๊อปปี้เเล้วก็เขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

________________________________________________________________________________________

 

 

 

 

อือิ 555555

 

 

 

 

ติดตามตอนต่อไปน้าาา

 

 

 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาาา