[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.

  35 ตอน
  829 วิจารณ์
  52.71K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) เพื่อนเก่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมวันนี้ถึงเป็นนายมารับชั้นเนี้ย"ฟางถามป๊อปปี้ระหว่างที่ป๊อปปี้กำลังขับรถกอล์ฟ พาไปดูสอตอเบอรี่

 

 

 

 

 

"ไม่รู้มัน เเต่ต่อไปจนกว่าเธอจะเขียนเสร็จชั้นต้องเป็นคนพาเธอไปดูเเล้วล่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมเป็นายล่ะ"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

 

"พอเลิกถามๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วขับรถต่อ

 

 

 

 

 

 

 

ครืน ครืน

 

 

 

 

 

 

 

โทรศัพท์ฟาวสั่นอยู่ในมือ ฟางรับดูเบอร์ที่โชว์เเล้วเป็นเบอร์แก้วก็รีบรับทันที

 

 

 

 

 

 

 

"จ้า ว่าไงแก้ว"ฟางรับโทรศัพท์เเล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

(อยู่ไหน!! มารับแก้วที่หน้าไร่ด่วน)

 

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ แก้วอยู่ไหนเนี้ย"ฟางพูดตกใจใส่โทรศัพท์

 

 

 

 

 

 

 

(หน้าไร่ จิระคุณ มารับด่วนเเล้วเมื่อวานทำไมไม่ตอบไลน์ ไม่รับโทรศัพท์ เเต่ตอนนี้อย่าพึ่งมาตอบคำถามมารับแก้วด่วน)

 

 

 

 

 

 

 

"โอเคๆ"ฟางพูดแก้วจึงวางสายไป

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายขับไปหน้าไร่ก่อนได้มั้ยอ่ะ"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

 

"ไปทำไม"ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

 

 

"เพื่อนมา"ฟางพูดป๊อปปี้จึงเลี้ยวรถกลับให้

 

 

 

 

 

 

 

"เพื่อนเธอจะมาอะไรตอนนี้เนี้ย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

"สงสัยต้องมีเรื่องเเน่เลย เมื่อวานไลน์มากต้องสองสามร้อย"ฟางพูดอย่างร้อนรน

 

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ โห่ จะขยันส่งไปไหนเนี่ย"ป๊อปปี้ตกใจเเล้วขับรถมาถึงหน้าไร่พอดีก่อนฟางจะลงฟางรถเจอแก้วยืนรออยู่ก็ยิ้มๆให้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

"ทำไมเมื่อวานไม่ตอบไลน์"แก้วยิงคำถามทันที

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ.."ฟางอึกอักเพราะถ้าบอกไปว่ามีอะไรเกิดขึ้นแก้วจะไม่ให้อยู่ต่อแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

"ว่าไง"แก้วเริ่วกดเสียงต่ำ

 

 

 

 

 

 

 

"คือ.."

 

 

 

 

 

"ยัยนี่มาช่วยชั้น"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

"ช่วยอะไร"แก้วหันไปถาม

 

 

 

 

 

 

 

"งานไง"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

"เออใช่ เเล้วลืมเอาโทรศัพท์ไปก็เลยไม่ได้ตอบไลน์ไม่ได้รับโทรศัพท์ ไม่ได้ตอบข้อความ ไม่ได้สไกด์ตอบ แหะๆ"ฟางร่ายยาว ป๊อปปี้มองแบบอึ้งๆ ไม่คิดว่าแก้วจะเป็นห่วงเพื่อนขนาดนี้

 

 

 

 

 

 

 

"รู้มั้ยเมื่อวานเกือบไม่รอด เพราะเมื่อวานพ่อฟางก็โทรหาฟางเหมือนกัน เเล้วโทรมาหาแก้วถามทำไมฟางไม่รับโทรศัพท์ แก้วโทร ก็นึกว่าเกินอะไรเฮ้อ ตกใจหมด"แก้วร่ายยาวเเล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก

 

 

 

 

 

 

 

"เเล้วบินมาแบบนี้เนี้ยนะ โอ้ยยย เปลืองเงิน เฮ้ออ ขอคุณที่เป็นห่วง รักนะ คิดถึงด้วย"ฟางพูดเเล้วเข้ามากอดแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

"พวกเธอจะพรอดรักกันอีกนานมั้ย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

"ยุ่งน่า"ฟางหันไปว่า

 

 

 

 

 

 

 

"ฟาง"แก้วพูดดุๆ

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรอ่ะ"ฟางพูดเเล้วเบ้ปาก

 

 

 

 

 

 

 

"พูดดีๆสิ ไม่น่ารักเลยนะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

"ก็กับไอ้บ้านี่คนเดียวนี่แหละ คนอื่นฟางน่ารักกับทุกคนเลยนะ"ฟางพูดเเล้วรีบอ้อนแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

"เพื่อนเธอยังรู้ว่าอะไรน่ารัก อะไรไม่น่ารักเลย"ป๊อปปี้พูดเเล้วยกคิ้วแก้วแก้วจึงยิ้มให้กลับ

 

 

 

 

 

 

 

"หยุดพูดไอ้หมี"ฟางหันมาว่าทันที

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรยัยหมาเตี้ย"ปํ๊อปปี้เถียงกลับ

 

 

 

 

 

 

 

"พอๆ ป๊อป เอ้ยขอโทษค่ะ คุณภาณุ ฟางอย่าทะเลาะกันสิ"แก้วร้องห้ามทันที

 

 

 

 

 

 

 

"เมื่อกี้ฟางเรียกไอ้หมีนี่ว่าไงนะ"ฟางหันมาถาม

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าว ภาณุไง"แก้วพูดเเล้วเฉไฉ

 

 

 

 

 

 

 

"ก่อนหน้านั้นอ่ะ แก้วรู้จักไอ้หมีนี่มาก่อนหรอ"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

 

"นี่เธอคนหรือเครื่องสักผ้าเนี้ยห๊ะ ซักอยู่ได้"ป๊อปปี้บ่น แก้วหัวเราะออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

"ขำอะไรแก้ว"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายรู็จักชื่อเพื่อนชั้นได้ไงอ่ะ"ฟางหันไปถามป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

"เอ้าก็เธอพูดเมื่อกี้"ป๊อปปี้รีบพูด แก้วจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

 

 

 

 

 

 

 

"เออ เเล้วนี่บินมาแบบนี้ งานล่ะ"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

 

"มีงานที่นี่พอดี"แก้วพูดเเล้วยักคิ้ว

 

 

 

 

 

 

 

"ที่นี่งั้นหรอ ??"ฟางพูด งงๆ

 

 

 

 

 

 

 

"อ่าใช่ จะมาช่วยงานแม่ของภาณุน่ะ"แก้วพุดเเล้วยิ้มให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้เองก็ยิ้มให้ ฟางมองแก้วเเละป๊อปปี้สลับกัน

 

 

 

 

 

 

 

"เออ เรื่องที่พักอะชั้นจัดให้เเล้วนะ ข้างกันนั่นแหละ"ป๊อปปี้รีบพูดเพราะเห็นฟางมอง

 

 

 

 

 

 

 

"ข้างๆใคร"ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

 

"ข้างเธอแหละ"ป๊อปปี้ตอบ

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นไปเหอะ ร้อน"แก้วพูดเเล้วไปขึ้นรถโดยที่มีป๊อปปี้ช่วยเข็นกระเป๋าไปให้

 

 

 

 

 

 

 

".."ฟางก็ได้เเต่มองตามสองคนนี้ไปแบบงงๆเเต่ก็เดินตามมานั้งข้าป๊อปปี้แก้วเองก็นั่งหันหลังตรงที่นั่งข้างหลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เออเธอจะไปดูสอตอเบอรี่ใช่ป่ะ นั่นไงไอ้เขื่อน สงสัยมันว่างเเน่เลยไปกับมันเลยล่ะกัน"ป๊อปปี้พูดเมื่อขับรถมาถึงบ้านพักเเล้วช่วยแก้วเก็บของเรียบร้อย

 

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ"ฟางสะดุ้งเพราะมัวเเต่จับพิรุธแก้วกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

"ไอ้เขื่อนมานี่ดิ้ ไปทำงานวันนี้ก็ขอวันนึงเเล้วกัน กูรู้มึงว่าเเล้ว ขอบคุณเว้ย"ป๊อปปี้ลากเขื่อนมาเเล้วพูดโดยที่ไม่ให้ใครมีโอกาสได้พุดก่อนจะดันฟางเเละเขื่อนเดินไปอีกทาง

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นยังไม่ได้พูดกับแก้วเลยนะ"ฟางค้าน

 

 

 

 

 

 

 

"กลับมาค่อยพูด"ป๊อปปี้พูดเเล้วปัดมือไล่ เขื่อนมองแก้วก่อนจะเข้าใจเเล้วพาฟางไป

 

 

 

 

 

 

 

"เป็นยังไงบ้างค่ะคุณภาณุ"แก้วพูดขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

"อย่างที่แกเห็น ฮ่าๆ อย่าพูดแบบนี้ดิ๊ ขนลุกชะมัด"ป๊อปปี้พูดเเล้วนั่งลงตรงข้ามแก้ว ตรงม้าหินอ่อนหน้าบ้านพัก

 

 

 

 

 

 

 

"เอ้าไม่เรียกเดี๋ยวฟางก็รู้ดิ๊ว่าเรารู้จักกันอะ"แก้วพูดเเล้วมองป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

"ยัยนั่นไม่อยู่เเล้ว"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

"ว่าเเต่เมื่อวานมีอะไร"แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

"ไร่อ่อยชั้นถูกคนรบวางเพลิง ยัยนั่นก็เลยไม่ได้รับโทรศัพท์ไม่ได้ตอบไลน์ อะไรต่างๆที่แกติดต่อมาแหละ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ ว่าไงน่า รอบวางเพลิง ตายเเละ เเล้วนี่มีใครเป็นอะไรบ้าง ฟางเป็นไงบ้าง เเล้วทำไม เกิดอะไรขึ้น ใครทำว่ะ"แก้วลุกขึ้นเเล้วยิงคำถามป๊อปปี้เป็นชุด

 

 

 

 

 

 

 

"นั่งลง ใจเย็นๆ ไม่มีใครเป็นอะไรเเล้วก็ยังไม่รู้"ป๊อปปี้พูดแก้วจึงนั่งลงทันที

 

 

 

 

 

 

 

"เออนี่ ได้ข่าวว่าปากจัดกับเพื่อนแก้วหรอห๊ะ"แก้วถามเเล้วพยักหน้าหน้าถามๆ

 

 

 

 

 

 

 

"ยัยนั่นเริ่มก่อนนี่หว่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วยักไหล่

 

 

 

 

 

 

 

"ได้ข่าวมาว่าเลิกเป็นแบบนี้มานานเเล้วนิ หายเฮิร์ทเเล้วหรอจ้ะ"แก้วพูดเเซวๆ

 

 

 

 

 

 

 

"พุดมากว่ะ อดีตก็คืออดีต"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองไปทางอื่น

 

 

 

 

 

 

 

"เออๆ อย่าเศร้าดิ้ ไม่สมกับเป็นพ่อเลี้ยงเลย เออ เเล้วนี้แม่แกจะให้ชั้นมาช่วยทำอะไรว่ะ"แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

"แม่บอกอยากได้ชุดใหม่ เอาแบบหลายชุด เลยจ้างแกมาแบบส่วนตัวๆ ถูกๆ"ป๊อปปี้พูด 

 

 

 

 

 

"เออ เห็นว่ารู้จักกันหรอกเลยลดค่าตัวให้เป็นกันเอง แหม ค่าชุดก็ต่างหากนะย่ะ เเต่เเทนที่จะเรียกชั้นมานะ ให้ชั้นทำเเล้วส่งมาให้มันไม่ดีกว่าหรอ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

"เห็นแม่บอกอยากรู้ยัยนั่น ชั้นก็ไม่รู้สิ เค้าก็คิดถึงเเกนะไม่เจอกันนาน"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

"หรอ เพื่อนชั้นได้เพื่อนชั้นเป็นภรรยาแหงๆ ฮ่าๆ"แก้วพูดเเล้วหัวเราะออกมา

 

 

 

 

 

 

 

"ภรรยาอะไรเพ้อเจ้อว่ะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วส่ายหน้า ทั้งคู่คุยกันอย่างสนุก เเละสนิทสนม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_______________________________________________________________________________

 

 

 

 

แก้วรู้จักป๊อปปี้ด้วยยยย เเล้วทำไมถึงไม่ให้ฟางรู้อันนี้ก็ต้องติดตามน้าาา 555

 

 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา