[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.

  35 ตอน
  829 วิจารณ์
  53.66K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) ฝันดีนะยัยหมาเตี้ย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"บ้านหนูฟางอยู่ไหนล่ะลูก"แม่ถาม
 
 
 
 
 
 
 
"บ้านฟางอยู่ที่กรุงเทพฯค่ะ"ฟางตอบเเล้วยิ้มให้
 
 
 
 
 
 
 
"หาววว"อยู่ๆแม่ก็หาวขึ้นมา
 
 
 
 
 
 
 
"คุณแม่ง่วงเเล้วหรอค่ะ"ฟางที่เห็นแม่หาวก็ทัก
 
 
 
 
 
 
 
"นิดหน่อยจ่ะ"แม่พูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
"คุณแม่ไปพักผ่อนก็ดีกว่าะค่ะ นอนดึกมาไม่ดีต่อสุขภาพนะค่ะ นี่ก็จะ 3 ทุ่มเเล้วด้วย ไปพักผ่อนเถอะนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วดูนาฬิกาข้อมือ แม่ป๊อปปี้ยิ้มออกมาอย่าพอใจ
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ได้จ้ะ"แม่พูดเเล้วยิ้มให้
 
 
 
 
 
 
 
"มาค่ะฟางช่วย"ฟางพูดเเล้วช่วยแม่ป๊อปปี้มห้ยืนขึ้นสบายๆ
 
 
 
 
 
 
 
"ขอบใจมากจ้ะ"แม่ป๊อปปี้พูดเเล้วยิ้มใหห้ก่อนจะเดินไปทางป๊อปปี้ที่นั่งจิบไวน์อยู่
 
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวแม่ให้เขื่อนกับพ่อพาไปดีกว่าจ้ะ นี่ดึงเเล้วเเม่ว่าหนูฟางรีบกลับบ้านพักดีกว่า ดึกๆที่นี่หนาวนะ"แม่พูดเเล้วหยุดตรงป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
"ค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้
 
 
 
 
 
 
 
"ตาป๊อปไปส่งหนูฟางสิลูก"แม่หันมาพูดกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมต้องเป็นผมล่ะครับ"ป๊อปปี้วางแก้วไวน์เเล้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
"แกเป็นคนพาเค้ามานะ ไปส่งนี่ดึกเเล้วด้วย อย่ามาลีลาน่า"แม่พูด
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าเค้าไม่เต็มใจเดี๋ยวฟางกลับเองก็ได้"ฟางพูดกับเเม่
 
 
 
 
 
 
 
"ได้ไงล่ะลุก ตาป๊อปพาหนูมานะ ก็ต้องไปส่งสิ๊"แม่ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
"ไปเร็วๆตาป๊อปจะดึก"แม่พูดเเล้วหันไปดุป๊อปปี้นิดนึง
 
 
 
 
 
 
 
"ครับๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วลุกขึ้นก่อนจะดึงเเขนฟางไป
 
 
 
 
 
 
 
"นี่ เบาๆสิ ไม่ต้องดึงด้วยเดินเองได้"ฟางสะบัดเเขนออกก่อนจะหน้ามุ่ยใส่
 
 
 
 
 
 
 
"งั้นก็เดินมาเร็วๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินนำ ฟางก็เดินตามไปห่างๆ
 
 
 
 
 
 
 
"เร็วๆสิ๊"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินมาหาฟาง
 
 
 
 
 
 
 
"อะไรเล่า หึ้ย เดินอยู่ไม่เห็นไงห๊ะ"ฟางขึ้นเสียงใส่
 
 
 
 
 
 
 
"ไปต่อขาไป ขาก็สั้น เดินก็ช้า"ป๊อปปี้ว่า 
 
 
 
 
 
"ทำไม หนักหัวส่วนไหนของนายไม่ทราบห๊ะ"ฟางเถียงกับ 
 
 
 
 
 
"เดินเร็วๆ มันดึกเเล้วชั้นง่วง"ป๊อปปี้พูดเเล้วดึงฟางให้เดินตามไป 
 
 
 
 
 
"โอ้ยย ชั้นบกว่าอย่า อร๊ายยยย อย่าดึง"ฟางที่กำลังว่าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ก็กระตุกเเขนดึงฟางเข้าใกล้
 
 
 
 
 
หมับ!
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟางจับเสาร์ตัวเดิมทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่เธอ นั่นเสาร์บ้านนะ เห็นเป็นอะไรเกาะอยู่ได้"ป๊อปปี้หันมาว่า 
 
 
 
 
 
"งั้นนายก็อย่าดึงสิ ก็ชั้นจะเดินเองอ่ะ"ฟางพูดเเล้วกอดเสาร์เเน่น 
 
 
 
 
 
"เร็วๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วดึงฟางเเต่ฟางก็ยังใช้มือข้างเดียวกอดเสาร์ไม่ปล่อย
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่ เร็วๆ"ป๊อปปี้หันมาขึ้นเสียง
 
 
 
 
 
 
 
 
"อร๊ายยย อย่าทำร้าย ว๊ายยยยย"
 
 
 
 
 
 
 
 
จุ๊บ
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ดึงฟางระหว่างที่ฟางกำลังต่อว่าตัวเองจึงรีบดึงฟางทันที ทำให้ฟางล้มทับป๊อปปี้เเล้วจุ๊บกับอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
"O_O!!"
 
 
 
 
 
 
 
ฟางรีบเด้งตัวออกมาทันที
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้ ไอ้ ไอ้โรคจิต เพี๊ยะ!"ฟางว่าเเล้วทุบหน้าอกป๊อปปี้ก่อนจะรีบเดินหนีทันที
 
 
 
 
 
 
 
"อะไรวะ"ป๊อปปี้ชันตัวขึ้นมาก่อนจะจับปากตัวเองเเล้วรีบวิ่งตามฟางมาทันที
 
 
 
 
 
 
 
"นี่จะรีบเดินไปไหนของเธอเนี่ย"ป๊อปปี้กึ่งเดินกึ่งวิ่งตามฟางมา
 
 
 
 
 
 
 
"นี่ไอ้หมี เมื่อกี้นายบอกว่ารีบก็รีบนี่ไง เอาอะไรอีก"ฟางหันมาบ่นใส่ป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
"เอาไป มันหนาว"ป๊อปปี้พูดก่อนจะถอดเสื้อตัวบอกให้ฟาง เป็นเสื้อธรรมดาคล้ายๆเสื้อกันหนาว
 
 
 
 
 
 
 
"ก่อนเดินมาหัวฟาดเสาร์ปะเนี่ย-_-"
 
 
 
 
 
 
 
"พุดมากน่า ใส่ๆไปเหอะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินไปคร่อมจักรยาน
 
 
 
 
 
 
 
"ขึ้นมาดิ๊"ป๊อปปี้พูดเมื่อเลี้ยวรถไปอีกทางเสร็จ
 
 
 
 
 
 
 
"รู้เเล้วน่า"ฟางพูดก่อนจะขึ้นมานั่งเเต่ป๊อปปี้ก็ปั่นหนีไปนิดนึง
 
 
 
 
 
 
 
"นี่นาย อย่ามากวนประสาท"ฟางว่าก่อนจะเดินไปขึ้นเเต่ป๊อปปี้ก็ปั่นหนีอีกนิดนึงทำมห้ฟางขึ้นไม่ได้สักที
 
 
 
 
 
 
 
"นี่ เออ ไม่ไปก็ได้"ฟางพุดก่อนจะทำเป็นเดินไปเอง
 
 
 
 
 
 
 
"โอ๋ๆ ขึ้นเร็วๆ"ป๊อปปี้ปั่นมาหาฟางเเล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
"แปลกจริงวันนี้-_-"ฟางพูดเเต่ก็ยอมขึ้นทมากับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ปั่นจักรยานมาส่งฟางถึงหน้าบ้านพัก
 
 
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยว นี่ไม่คิดจะขอบคุณกันเลยรึไง"ป๊อปปี้พุด
 
 
 
 
 
 
 
"ขอบคุณ"ฟางพูดเชิงกระเเทกเสียง
 
 
 
 
 
 
 
"เต็มใจมากเลยเนาะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วลอยหน้าลอยตา
 
 
 
 
 
 
 
"ขอบ คุณ ค่ะ"ฟางพุดเน้นทุกคำ
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่พอ"
 
 
 
 
 
 
 
 
"จะเอาอะไรอีกอ่ะ"ฟางเริ่มเซ็ง ป๊อปปี้จึงชี้ไปที่ปากฟางตาโตก่อนจะหน้าแดงทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้โวคจิต ไอ้บ้า ไอ้หื่่น ไอ้ทุเรศ"ฟางว่าป๊อปปี้ก่อจะเดินเขินเข้าบ้านพักไป ป๊อปปี้ได้เเต่ขำในท่าทีของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
ฟางที่เข้ามาในบ้านก่อนจะเดินมาที่หน้าต่างก็เจอกับป๊อปปี้ที่กำลังชี้ที่ปากเเล้วทำให้ทะเล้น
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้บ้ากาม!"ฟางว่าก่อนจะรูดม่านปิดเเล้วเอาหลังพิงก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
 
 
 
 
 
 
 
"หึ ฝันดียัยหมาเตี้ย"ป๊อปปีอพุดก่อนจะเลี้ยวจักรยานเเล้วปั่นไปบ้านพักตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
ฟางก้มลงมองเสื้อป๊อปปี้ที่เธอยังไม่ได้คืนก่อนจะรีบวิงออกมาเเต่ป๊อปปี้ก็หายไปเเล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
"ค่อยคืนก็ได้"ฟางพูดจบเเล้วเดินเข้าบ้านพักไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
__________________________________________________________________________________
 
 
 
 
ฮันน้อวววว 55555 มุ้งมิ้งพรุ้งกริ้ง 5555
 
 
 
เม้นก็นเยอะๆน้าาาา
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา