[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) ทานข้าวกับแม่เเละพ่อของป๊อปปี้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ทำไม ต้อวอยากกินกับชั้นอ่ะ"ฟางถามอีก
"จะไปรู้มั้ย ไม่ใช่เเม่นะ"ป๊อปปี้ตอบ
เพี๊ยะ!
ฟางฝาดฝ่ามือลงไปบนหลังป๊อปปี้เต็มๆ
"โอ้ยยยย โรคจิตหรือไงชอบใช่่กำลัง"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับหลังตัวเอง
"เออ"ฟางพูดเเล้วหน้ามุ่ยใส่
"ยืนทำหน้าดเป็นปลาทุอยู่ได้ มานี่"ป๊อปปี้พูดเเล้วลงมาจากจักรยาน ก่อนจะดึงเเขนฟางให้เข้าไปในบ้าน
"โอ้ยยย เห้่ย!! ไอ้หมี โอ้ยยย อย่าดึงสิเฟ้ยยย"ฟาวโวยวายเเล้วพายายามรั้งตัวเองไม่ให้ไปตามแรงดึงของป๊อปปี้
"อย่าจับเสาร์ยัยบ้า ปล่อย"ป๊อปปี้พูดพร้อมเดินเข้ามาดีมือฟางที่เกาะเสาร์อยู่เเต่ฟางก็ไม่ยอมปล่อย
"เห้ย!! จะปล่อยไม่ปล่อย!"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง
"ไม่!!"ฟางตอบหย่างหนักเเน่น
"งั้นจับไว้ดีๆ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มฟางพาดบ่าจนมือฟางหลุดออกจากเสาร์
เพี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆ
ฟางทุบตีหลังป๊อปปี้รัวๆ
"อร๊ายยยยย ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ซาดิสท์"ฟางพุดพร้อมทุบตีป๊อปปี้
"อย่าตี!! หยุด!!"ป๊อปปี้พูดเสียงเข็ง
"หยุดหรอได้"
เพี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟางตีป๊อปปี้เเรงกว่าเดิมเเละเร็วกว่าเดิม
"โอ้ยยยยย พูดดีไม่เชื่อให้มั้ย ได้!!"
เพี๊ยะ!
ป๊อปปี้ตีไปที่ก้นฟางแรกๆทีนึง
"โอ้ยยยย ไอ้บ้า ไอ้ทะลึ่งงง ชั้นเจ็๋บนะไอ้บ้า!!"ฟางว่าเเล้วหยุดตี
"อ้าวมากันเเล้วหรอว่ะ"เขื่อนพูดเเล้วเดินมาหน้าบ้านเพราะเสียงดังโวยวาย
"ใครว่ะน่ะ"ชายคนนั้นพูด
"อ้าวมาเเล้วหรอ..ว๊ายย ตายเเล้ว ตาป๊อปทำไมอุ้มเค้าแบบนั้นล่ะลุก"แม่ป๊อปปี้ที่เดินมาทักทาย เเต่ก็ต้องตกใจเพราะป๊อปปี้อุ้มฟางพาดบ่าอยู่
"ช่วยหนูด้วยค่ะ ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ ไอ้บ้า!!"ฟางว่าเเล้วดิ้นอยู่บนบ่าป๊อปปี้
"ยังๆ ยังดื้อ เพี๊ยะ!"ป๊อปปี้ตีไปที่ก้นของฟางต่อหน้าทุกคน
"โอ้ยย ไอ้บ้า ซาดิสท์ โรคจิต ไอ้หมีหื่นนน!!!!"ฟางตะดกนคำสุดท้ายจนหย้าเดง
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"สร้างเสียงหัวเราะให้คนในบ้านเป็นอย่างมาก
"หยุดหัวเราะกันเดี๋ยวนี้เลยนะครับ พ่อแม่ ไอ้เขื่อน ไอ้จองเบ"ป๊อปปี้พูด
"ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ ไอ้หมีหื่น อร๊ายยยย"ฟางพุดเเต่ป๊อปปี้กลับตีเธออีก
"พอเเล้วตาป๊อป นั่นแขกเรานะ"พ่อห้าม
"ดื้อนี่ครับ ต้องเจอแบบนี้แหละ"ป๊อปปี้พูด
"ฮ่าๆๆๆๆ ครั้งเรกนะเนี่ยที่ลุกม่เป็นแบบนี้ ฮ่าๆ"แม่พูดพร้อมขำอย่างชอบใจ
"ไหนมึงเอาเค้าลงมาดิ๊ ขอดุหน้านักเขียนหน่อยสิว่ะ อุ้มแบบนี้เห็นเเต่ก้น"จองเบพูด
"ใครพูด ทะลึ่งที่สุด!!"ฟางตะโกนว่าทั้งที่ยังไม่เห็นหน้า
"ซวยเเล้วไอ้เบ ฮ่าๆ"เขื่อนพูดพร้อมกระทุ้งท้องจองเบ
"โหด ว่ะ"จองเบพูด
"เอ้าตาป๊อป เอาเค้าลงมาสิลูก นี่เเม่อยากเห็นหน้าคนที่ทำให้ลูกแม่ พูดมากขึ้น เถียงเก่งอีก "แม่พุด
"ได้ยินที่แม่สั่งมั้ย ปล่อยลง!!"ฟางพูดเเล้วดิ้น
"เออรู้เเล้ว ดิ้นทำไม หนักนะเว้ย ยัยหมาเตี้ย"ป๊อปปี้่ว่าก่อจะค่อยวางฟางลงกับพื้น ฟางรีบเงยหน้าขึ้นมาด้วยผมที่ยุ่งเยิง จองเบที่มองอยู่ถึงกับอึ้งทันที
"สวยจริงๆ มิน่าลูกแม่ถึงเปลื่ยนไป"แม่ชมฟางทั้งที่มองฟางหัวจรดเท้า
"สวย"จองเบพูดเเล้วส่ายหน้าเล็กหน้อย
"เอ่อ สวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะ"ฟางพูดเเล้วสวัสดีพ่อกับเเม่ของป๊อปปี้
"ไหว้พระเถอะลุก"พ่อกับเเม่พูด
"คนสวยชื่..เห้ย"จองเบที่กำลังเดินไปหาฟางเเต่ถูกเขื่อนถึงเอาไว้
"ชื่อฟางเว้ย"เขื่อนตอบเเทน
"เอ่อ เเล้วทำไมถึงอยากทานอาหารกับฟางล่ะค่ะ"ฟางถาม
"แม่เเค่อยากเห็นหน้าหนุเฉยๆจ้ะ"แม่พูดเเล้วยิ้มให้
"เห็นหน้าทำไมครับเเม่ เดี๋ยวก็กินข้าวไม่ลงพอดี"
เพียะ!
ฟางตีป๊อปปี้ทันที
"ตาป๊อป"แม่หันมาดุพร้อมๆกับที่ฟางตี
"นี่่อย่าให้ชั้นเห็นนายกินนะ"ฟางพูดเเล้วชี้หน้า แม่กับพ่อได้เเต่ยิ้ม เขาไม่ค่อยได้เห็นบรรยากาศแบบนี้มานานเเล้ว เเต่ฟางทำให้บรรยากาศเเบบนี้กลับมา ทำให้ป๊อปปี้กลับมาเป็นคนที่ชอบพูด ชอบคุย เหมือนเดิม
"นี่บ้านชั้นอ่ะ ชั้นจะกิน"ป๊อปปี้พูดเเล้วยักคิ้วให้
"จะกินทิ้งบ้านเลยหรอ ไม่ดีหรอก เเม่นายพ่่อนายจะอยู่ที่ไหนอ่-_-"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"เช็คซะบ้างนี่หูๆๆๆๆ"ป๊อปปี้พูดพร้อมใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่เหนือหูฟางนิ้ดนึง
"นายเรีกตรงนี้ว่าหูหรือไง-_-"ฟางพูดเเล้วมองหน้า
"-_-"
"เช็คซะบ้าง สมองเนี่ยๆๆๆๆ"ฟางพูดพร้อมจิ้มไปที่หน้าผากของป๊อปปี้ซ้ำๆ
"โดนเลยไอ้ป๊อป ฮ่าๆ"จองเบพูดเเล้วพากันหัวเราะกันทั้งบ้าน
"ไปๆ ไม่ทะเลาะกันนะลูกไปทานอาหารกันดีกว่า ไปจ้ะหนูฟาง"แม่พูดเเล้วเดินมาหาฟาง
"ค่ะคุณนาย"ฟางพุดเเล้วยิ้มให้
"ไม่ได้จ้ะ คุณแม่ดูสนิทสนมมากว่า เนี่ยแม่อยากคุยกับหนูเยอะเลยนะ"แม่พูดเเล้วเดินไปกับฟาง
"แม่ครับ ผมล่ะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองฟางกับเเม่ที่ดูจะคุยกันถูกคอ
"หมาหัวเน่า ฮ่าๆ"
"เออพุดมากไอ้เขื่อน ไอ้จองเบ เเล้วนี่มาทำไม"ป๊อปปี้พูดกับจองแบ
"อ้าว มาเยี่ยมเพื่อนไม่ได้หรอว่ะ"จองเบพูดเเล้วยักคิ้ว
"หน้าอย่างมึงเนี่ยนะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วส่ายหน้า
"อยากมาดูสาวมึงด้วยว่า ไอ้เขื่อนบอกว่าสวย เเหม๋ สวยจริงๆ"จองเบเดินมากระซิบกับป๊อปปี้ก่อนจะเดินกอดคอกับเขื่อนเดินตามพ่อไป
"ผ้าเช็ดหน้าสวจังนะลูก"แดม่พุดเมื่อฟางเอาผ้าเช็ดหน้ามาเช็ด
"อ๋อค่ะ"ฟสางพุดเเล้วยิ้ม
"ซื้อมาจากไหนหรอจ่ะ"แม่ถาม
"เปล่าค่ะ ฟางเย็บเองกับมือ แม่สอนฟางให้ฝึกงานพวกนี้ไว้บ้าง"ฟางพุดเเล้วยิ้มให้
"เย็บเองหรอจ้ะ ไหนแม่ขอดูหน่อยได้มั้ย"แม่พูด
"ได้สิค่ะ"ฟางพุดเเล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าให้แม่
"แม่มึงกับฟางนี่ดูสนิทกันเนาะ"จองเบที่กำลังนั่งจิบไวน์กับพ่่อ ป๊อปปี้เเล้วก็เขื่อนพูดขึ้นเเล้วก็มองไปทางแม่ป๊อปปี้เเละฟางที่พอทานข้าวเสร็จก็เเยกกันไปนั่งบริเวณระเบียงกว้างเพราะลมเย็นสบาย
"ท่าทางจะเข้ากันได้ดีว่ะ ฮ่าๆ"เขื่อนพูดเเล้วขำ ป๊อปปี้นั่งมองสองคนนั้นคุยกันเเต่ก็ไม่ได้พูดอะไรจิ๊บไวน์ตามปกติ
"ลายดูทำยากนะเนี่ย"แม่พูดเเล้วดู
"คุณนาย เอ่อ คุณแม่ชอบหรอค่ะ เดี๋ยวฟางจะเย็บมาให้"ฟางพุดเเล้วยิ้มให้แม่
"จริงหรอจ้ะ งั้นเเม่ขอ 2 ผืนเลย"แม่พูดเเล้วชูสองนิ้ว
"ได้ค่ะ คุณแม่จะเลือกลายมาก็ได้นะค่ะ ฟางจะลองไปทำให้"ฟางพุดเล้วยิ้ม
"เอาลายตามใจหนูฟางเลยดีกว่าจ้ะ แม่ชอบความคิดสร้างสรรค์"แม่พูดเเล้วคืนผ้าเช็ดหน้าให้ฟาง
"ได้ค่ะ"ฟางพุดเเล้วยิ้มกับแม่ ก่อนจะคุยกันไปเรื่อยๆ อย่าทุกคอ ทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ
___________________________________________________________________________
ไปได้ดี 555555555
เม้นกันเยอะๆน้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
