[2'Brother]รักวุ่นวายมัดใจนายบ้านไร่
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.59 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557 23.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) ฝันดีนะยัยหมาเตี้ย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"บ้านหนูฟางอยู่ไหนล่ะลูก"แม่ถาม
"บ้านฟางอยู่ที่กรุงเทพฯค่ะ"ฟางตอบเเล้วยิ้มให้
"หาววว"อยู่ๆแม่ก็หาวขึ้นมา
"คุณแม่ง่วงเเล้วหรอค่ะ"ฟางที่เห็นแม่หาวก็ทัก
"นิดหน่อยจ่ะ"แม่พูดเเล้วยิ้ม
"คุณแม่ไปพักผ่อนก็ดีกว่าะค่ะ นอนดึกมาไม่ดีต่อสุขภาพนะค่ะ นี่ก็จะ 3 ทุ่มเเล้วด้วย ไปพักผ่อนเถอะนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วดูนาฬิกาข้อมือ แม่ป๊อปปี้ยิ้มออกมาอย่าพอใจ
"ก็ได้จ้ะ"แม่พูดเเล้วยิ้มให้
"มาค่ะฟางช่วย"ฟางพูดเเล้วช่วยแม่ป๊อปปี้มห้ยืนขึ้นสบายๆ
"ขอบใจมากจ้ะ"แม่ป๊อปปี้พูดเเล้วยิ้มใหห้ก่อนจะเดินไปทางป๊อปปี้ที่นั่งจิบไวน์อยู่
"เดี๋ยวแม่ให้เขื่อนกับพ่อพาไปดีกว่าจ้ะ นี่ดึงเเล้วเเม่ว่าหนูฟางรีบกลับบ้านพักดีกว่า ดึกๆที่นี่หนาวนะ"แม่พูดเเล้วหยุดตรงป๊อปปี้
"ค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้
"ตาป๊อปไปส่งหนูฟางสิลูก"แม่หันมาพูดกับป๊อปปี้
"ทำไมต้องเป็นผมล่ะครับ"ป๊อปปี้วางแก้วไวน์เเล้วถาม
"แกเป็นคนพาเค้ามานะ ไปส่งนี่ดึกเเล้วด้วย อย่ามาลีลาน่า"แม่พูด
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าเค้าไม่เต็มใจเดี๋ยวฟางกลับเองก็ได้"ฟางพูดกับเเม่
"ได้ไงล่ะลุก ตาป๊อปพาหนูมานะ ก็ต้องไปส่งสิ๊"แม่ป๊อปปี้พูด
"ไปเร็วๆตาป๊อปจะดึก"แม่พูดเเล้วหันไปดุป๊อปปี้นิดนึง
"ครับๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วลุกขึ้นก่อนจะดึงเเขนฟางไป
"นี่ เบาๆสิ ไม่ต้องดึงด้วยเดินเองได้"ฟางสะบัดเเขนออกก่อนจะหน้ามุ่ยใส่
"งั้นก็เดินมาเร็วๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินนำ ฟางก็เดินตามไปห่างๆ
"เร็วๆสิ๊"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินมาหาฟาง
"อะไรเล่า หึ้ย เดินอยู่ไม่เห็นไงห๊ะ"ฟางขึ้นเสียงใส่
"ไปต่อขาไป ขาก็สั้น เดินก็ช้า"ป๊อปปี้ว่า
"ทำไม หนักหัวส่วนไหนของนายไม่ทราบห๊ะ"ฟางเถียงกับ
"เดินเร็วๆ มันดึกเเล้วชั้นง่วง"ป๊อปปี้พูดเเล้วดึงฟางให้เดินตามไป
"โอ้ยย ชั้นบกว่าอย่า อร๊ายยยย อย่าดึง"ฟางที่กำลังว่าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ก็กระตุกเเขนดึงฟางเข้าใกล้
หมับ!
ฟางจับเสาร์ตัวเดิมทันที
"นี่เธอ นั่นเสาร์บ้านนะ เห็นเป็นอะไรเกาะอยู่ได้"ป๊อปปี้หันมาว่า
"งั้นนายก็อย่าดึงสิ ก็ชั้นจะเดินเองอ่ะ"ฟางพูดเเล้วกอดเสาร์เเน่น
"เร็วๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วดึงฟางเเต่ฟางก็ยังใช้มือข้างเดียวกอดเสาร์ไม่ปล่อย
"นี่ เร็วๆ"ป๊อปปี้หันมาขึ้นเสียง
"อร๊ายยย อย่าทำร้าย ว๊ายยยยย"
จุ๊บ
ป๊อปปี้ดึงฟางระหว่างที่ฟางกำลังต่อว่าตัวเองจึงรีบดึงฟางทันที ทำให้ฟางล้มทับป๊อปปี้เเล้วจุ๊บกับอีกครั้ง
"O_O!!"
ฟางรีบเด้งตัวออกมาทันที
"ไอ้ ไอ้ ไอ้โรคจิต เพี๊ยะ!"ฟางว่าเเล้วทุบหน้าอกป๊อปปี้ก่อนจะรีบเดินหนีทันที
"อะไรวะ"ป๊อปปี้ชันตัวขึ้นมาก่อนจะจับปากตัวเองเเล้วรีบวิ่งตามฟางมาทันที
"นี่จะรีบเดินไปไหนของเธอเนี่ย"ป๊อปปี้กึ่งเดินกึ่งวิ่งตามฟางมา
"นี่ไอ้หมี เมื่อกี้นายบอกว่ารีบก็รีบนี่ไง เอาอะไรอีก"ฟางหันมาบ่นใส่ป๊อปปี้ทันที
"เอาไป มันหนาว"ป๊อปปี้พูดก่อนจะถอดเสื้อตัวบอกให้ฟาง เป็นเสื้อธรรมดาคล้ายๆเสื้อกันหนาว
"ก่อนเดินมาหัวฟาดเสาร์ปะเนี่ย-_-"
"พุดมากน่า ใส่ๆไปเหอะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินไปคร่อมจักรยาน
"ขึ้นมาดิ๊"ป๊อปปี้พูดเมื่อเลี้ยวรถไปอีกทางเสร็จ
"รู้เเล้วน่า"ฟางพูดก่อนจะขึ้นมานั่งเเต่ป๊อปปี้ก็ปั่นหนีไปนิดนึง
"นี่นาย อย่ามากวนประสาท"ฟางว่าก่อนจะเดินไปขึ้นเเต่ป๊อปปี้ก็ปั่นหนีอีกนิดนึงทำมห้ฟางขึ้นไม่ได้สักที
"นี่ เออ ไม่ไปก็ได้"ฟางพุดก่อนจะทำเป็นเดินไปเอง
"โอ๋ๆ ขึ้นเร็วๆ"ป๊อปปี้ปั่นมาหาฟางเเล้วพูด
"แปลกจริงวันนี้-_-"ฟางพูดเเต่ก็ยอมขึ้นทมากับป๊อปปี้
ป๊อปปี้ปั่นจักรยานมาส่งฟางถึงหน้าบ้านพัก
"เดี๋ยว นี่ไม่คิดจะขอบคุณกันเลยรึไง"ป๊อปปี้พุด
"ขอบคุณ"ฟางพูดเชิงกระเเทกเสียง
"เต็มใจมากเลยเนาะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วลอยหน้าลอยตา
"ขอบ คุณ ค่ะ"ฟางพุดเน้นทุกคำ
"ไม่พอ"
"จะเอาอะไรอีกอ่ะ"ฟางเริ่มเซ็ง ป๊อปปี้จึงชี้ไปที่ปากฟางตาโตก่อนจะหน้าแดงทันที
"ไอ้โวคจิต ไอ้บ้า ไอ้หื่่น ไอ้ทุเรศ"ฟางว่าป๊อปปี้ก่อจะเดินเขินเข้าบ้านพักไป ป๊อปปี้ได้เเต่ขำในท่าทีของฟาง
ฟางที่เข้ามาในบ้านก่อนจะเดินมาที่หน้าต่างก็เจอกับป๊อปปี้ที่กำลังชี้ที่ปากเเล้วทำให้ทะเล้น
"ไอ้บ้ากาม!"ฟางว่าก่อนจะรูดม่านปิดเเล้วเอาหลังพิงก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
"หึ ฝันดียัยหมาเตี้ย"ป๊อปปีอพุดก่อนจะเลี้ยวจักรยานเเล้วปั่นไปบ้านพักตัวเอง
ฟางก้มลงมองเสื้อป๊อปปี้ที่เธอยังไม่ได้คืนก่อนจะรีบวิงออกมาเเต่ป๊อปปี้ก็หายไปเเล้ว
"ค่อยคืนก็ได้"ฟางพูดจบเเล้วเดินเข้าบ้านพักไป
__________________________________________________________________________________
ฮันน้อวววว 55555 มุ้งมิ้งพรุ้งกริ้ง 5555
เม้นก็นเยอะๆน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
