เปิดหัวใจรับฉันเข้าไปได้ไหมเธอ

 

 

 

 

 

                       "  ปล่อยฟาง !!! "  ป๊อปวิ่งตามไปจนทัน เขาตะโกนใส่ชายคนนั้นที่อุ้มฟางอยู่  ชายหนุ่มทำหน้างง แล้วปล่อยฟางลง

 

 

 

 

                    " มานี่เลยนะ !! " ป๊อปกระชากแขนฟางเข้ามาใกล้ตัว  ฟางถลำเข้าหาป๊อปตามแรงกระชาก 

 

 

 

 

                    " โอ้ย  " ฟาง ร้อง ชายคนนั้นขมวดคิ้ว ไม่พอใจกับการกระทำของป๊อป

 

 

 

 

                    " คุณไม่น่าทำกับผู้หญิงแบบนี้นะ " หนุ่มหล่อพูด 

 

 

 

 

                    " มึงไม่ต้องยุ่ง ! " ป๊อปชี้หน้า ด่า แล้วอุ้มฟางขึ้นรถตัวเอง หนุ่มคนนั้นส่ายหน้าไปมา แล้วเดินแยกออกไป 

 

 

 

 

                    " นี่เธอกับฟางแอบตามชั้ลมาหรอ "  เขื่อนหันไปพูดกับเฟย์ 

 

 

 

 

                    " คะ แล้วก็ได้เห็นอะไรดีๆด้วย " เฟย์นอยส์เขื่อนเดินแยกไปอีกทาง

 

 

 

 

                    " เห็นอะไร " เขื่อนกระชากแขนเฟย์ให้หันกลับมาคุยกับตัวเอง

 

 

 

 

                    " ก็เห็นคุณกัดปากจูบกับสาวลูกครึ่งอยู่นะสิคะ " เฟย์พูด ตาเธอเริ่มแดงๆ 

 

 

 

 

                    " แล้วไง  อ่อ  หรือว่าเธอกำลังหึงชั้ลอยู่  เอ๊ะ แต่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วหนิ เธอก็ไม่น่าจะมีสิทธิ์มาหึงชั้ล " เขื่อนอยากให้เฟย์เจ็บ  แล้วเฟย์ก็เจ็บจริงๆ  คำพูดของเขื่อน เหมือนเป็นการบอกเลิกเฟย์ยังไงยังงั้น 

 

 

 

 

                    " คุณคงเข้าใจอะไรผิดไป  ชั้ล ไม่ ได้ หึง คุณ แล้วที่ชั้ลพูด ชั้ลกำลังคิดว่ามันน่าเสียดายซะด้วยซ้ำ เพราะถ้าเป็นชั้ล ชั้ลคงไม่ทำแค่จูบ แต่ชั้ลจะทำมากกว่านั้น " เฟย์ประชด เธอรีบเดินหันหลังให้เขื่อน น้ำตาเธอไหลพราก

 

 

 

 

                    " เออเนอะ ชั้ลนิมันโง่จริงๆ  ขอบใจเธอมากนะ ที่แนะนำอะไรดีๆให้ชั้ล  ชั้ลคงจะต้องไปสานต่อแล้วหละ  หุ่นเด็กมันน่าฟาดซะขนาดนั้น  ชั้ลทำแค่จูบได้ยังไง " เขื่อนเอาคืน เฟย์นิ่งไป เธอหยุดเดินอย่างอัตโนมัติ แล้วหันหลังมาหาเขื่อน ก่อนจะเดินเข้ามาหาเขื่อนอย่างเร็ว

 

 

 

 

                    เพลี๊ยะ !!! เพลี๊ยะ !! เฟย์ตบหน้าเขื่อนไปสองรอบ

 

 

 

 

                    " ไอคนหลายใจ ไอเฮงซวย !! " เฟย์ร่ำไห้ โวยวายใส่เขื่อน เขื่อนลากมือเฟย์มาที่รถ แล้วขึงร่างบางไว้กับรถ ก่อนจะจูบเฟย์อยากดูดดื่ม 

 

 

 

 

                    " นี่สำหรับตบครั้งแรก " เขื่อนถอนจูบ เฟย์หายใจถี่ ทั้งตกใจ ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว 

 

เขื่อนจ้องมองเฟย์อยู่ครู่หนึ่ง ก็ก้มลงจูบอย่างดูดดื่มอีกครั้ง  เขาจูบเฟย์อยู่นาน จนเฟย์เริ่มจะขาดอากาสหายใจ เขื่อนเลยถอดจูบออก

 

 

 

 

                    " นี่คือการลงโทษที่เธอตบชั้ลครั้งที่สอง " เขื่อนปล่อยมือเฟย์ เฟย์อึ้งไป มองเขื่อนตาค้าง 

 

 

 

 

 

                    " อื้อออ "  เฟย์เดินเข้าหาเขื่อน แล้วรั้งต้นคอของเขาให้ต่ำลง ก่อนที่เธอจะมอบจูบแสนหล่าวให้กับเขื่อน เขื่อนตกใจ แต่ก็ยอมปล่อยให้เฟย์จูบ

 

 

 

 

                    "จูบของเฟย์ เฟย์อยากขอโทษที่ทำให้เฮียเสียใจ เฟย์รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำ แล้วเฟย์ก็หึงเฮียมากที่เฮียไปจูบกับผู้หญิงคนอื่น  แต่เฟย์รู้ว่าเฮียคงจะเกลียดเฟย์ไปแล้ว เฮียคงไม่ให้อภัยเฟย์แล้ว และเฮียก็คงจะหมดรักเฟย์แล้ว  แล้วเฟย์ก็รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นสวยกว่า สาวกว่า อึ้มกว่า ดูดีกว่าเฟย์ และที่สำคัญ เฮียคงจะรักเธอไปแล้ว " เฟย์พูดทั้งน้ำตา แล้วเฟย์ก็โน้มตัวไปจูบเขื่อนอีกครั้ง 

 

 

 

 

                    " จูบนี้ จูบสุดท้าย เฟย์ขอให้เฮียโชคดี เฟย์ไปก่อนนะ เฟย์จะรักเฮียตลอดไปนะ " เฟย์เดินนขึ้นรถไป เธอนังร้องไห้ทั้งน้ำตา  เขื่อนอึ้งทำอะไรไม่ถูก มึนงงอยู่กับจูบของเฟย์ 

 

 

 

 

 

                    "  ลงมาก่อน ลงมาก่อน " แต่เมื่อรถเฟย์ขับออกไป สติของเขื่อนก็กลับมา  เขื่อนรีบวิ่งไปดักหน้ารถกของเฟย์ แล้วเคาะกระจกรถ เฟย์ลดกระจกลง

 

 

 

 

 

                    " ชั้ล  เอ่ย  เฮียไม่ได้เกลียดเฟย์  เฮียแค่เสียใจ แล้วเฮียก็ไม่ได้หมดรักเฟย์ เฮียยังรักเฟย์อยู่เหมือนเดิม  แล้วเฮียก็ไม่ได้มีผู้หญิงคนอื่น มิลาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับเฮีย  แล้วที่เราจูบกันเมื่อกี่ มันเป็นธรรมเนียมของครอบครัว "  เขื่อนหอบ แต่พยามอธิบายให้เฟย์ฟัง

 

 

 

 

                    " แล้วเฮียหายโกรธเฟย์ยัง "  เฟย์ยิ้มทั้งน้ำตา

 

 

 

                    " เออ หายแล้วๆ " เขื่อนพูด 

 

 

 

 

                    " หายตอนไหน " 

 

 

 

 

                    " ตอนโดนจับจูบเมื่อกี้  จูบเก่งมากเลยวะ ลงมาจูบกันต่อมา " เขื่อนแกล้งจะเปิดประตูรถเฟย์  เฟย์เขิล

 

 

 

 

                    " เฟย์อายนะ " เฟย์รีบปิดประตู

 

 

 

 

                    "  คืนนี้คงจะกลับไม่ได้แล้วหละ ค้างที่นีกันเถอะนะ " เขื่อนพูด 

 

 

 

 

                    " จะดีหรอเฮีย  "  เฟย์อึกอัก เพราะมงตาเขื่อนแล้วเริ่มรู้สึกแปลกๆ 

 

 

 

 

                    "  ดีสิ ดีมากเลยด้วย ไปๆ เขยิบไปนั่งตรงนู้น เดี๋ยวเฮียขับเอง " เขื่อนเปิดประตูแล้วไล่เฟย์ไปนั่งเบาะข้างคนขับ  ก่อนที่ตัวเองจะนั่งตรงตำแหน่งคนขับ แล้วขับรถเข้าไปจอดยังลานจอดรถของโรงแรม 

 

 

 

 

                    " เฮีย แต่เฟย์เป็นห่วงฟาง เฟย์อยากไปหาฟางก่อน " เฟย์พูด 

 

 

 

 

                    " ปล่อยไปเถอะ ไอป๊อปอยู่ทั้งคน เดี๊ยวมันจัดการเองแหละ " เขื่อนพูด แล้วลงจากรถ มาเปิดประตูให้เฟย์ 

 

 

 

 

 

                    

                    ป๊อป - ฟาง

 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อปจอดรถเดี๋ยวนี่นะคะ ฟางบอกให้จอดคะ !  " ฟางเริ่มหวั่น เพราะป๊อปขับรถเร็วมาก

 

 

 

 

                    เอี๊ยดดดดด   

 

 

 

 

 

                    "  ไปให้มันอุ้มทำไม " ป๊อปถามเสียงดุ 

 

 

 

 

                    " ก็ฟางเจ็บขา เดินไม่ไหว " ฟางพูด

 

 

 

 

                    " เดินไม่ไหว หรืออยากจะไปอ่อยมันกันแน่ " ป๊อปหึง

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อป !   ก็ฟางเจ็บขาจริงๆ " ฟางไม่พอใจ

 

 

 

 

                    " เจ็บขาหรอ  แล้วทำไมไม่ให้เฟย์ช่วย ทำไมไปให้มันช่วย " ป๊อปจับข้อมือฟางไว้แน่น

 

 

 

 

                    "  ฟางเจ็บนะ ! "  ฟางสะบัดมืออก ป๊อปยิ่งจับแน่นขึ้น

 

 

 

 

                    "  เห็นมันหล่อ เห็นมันล่ำใช่มั้ย ถึงอยากไปกับมันอะ " 

 

 

 

 

                    " เออ ใช่ แล้วทำไม " ฟางประชด 

 

 

 

 

                    " ฟาง ! "  ป๊อปเสียงดุ ฟางเบือนหน้าหนี ไม่อยากมองหน้าป๊อป  น้ำตาเธอเริ่มไหล

 

 

 

 

                    " ก็ฟางเจ็บขาจริงๆ ฟางเห็นพี่จูบกับคนอื่น ฟางเลยวิ่งออกมา แล้วฟางก็สะดุดขาตัวเองล้ม  เค้าเดินเข้ามาเห็นพอดีเลยช่วยฟาง ฟางลุกไม่ไหว เค้าเลยอุ้มฟาง จะพาฟางไปหาหมอ  ฮึกฮึก " เมื่อเห็นว่าป๊อปนิ่งไป ฟางเลยอธิบาย 

 

 

 

 

                    " แล้วทำไมไม่ให้เฟย์อุ้มไป " ป๊อปยังหึงไม่เลิก 

 

 

 

 

                    " ก็ฟางตัวหนัก ฟางอ้วน ฟางไม่ได้หุ่นดีเหมือนผู้หญิงคนนั้นของพี่ ฟางไม่ได้เอวบางร่างน้อย น่ารัก ดูดี เหมือนผู้หญิงคนนั้นหนิ " ฟางโวยวาย ป๊อปนิ่งไป

 

 

 

 

                    " นี่ฟางแอบตามพี่มากหรอ " ป๊อปอึ้ง ไม่นึกว่าฟางจะเห็นจริงๆ 

 

 

 

 

                    " ใช่ ฟางเห็นหมดทุกอย่าง เห็นตั้งแต่ที่โอบบ่าเค้า โอบเอวเค้าขึ้นห้อง จูบเค้า หอมแก้มกัน  ดีนะ ไม่พากันเข้าไปในห้อง " ฟางงอล

 

 

 

 

                    " นี่ฟางหึงพี่หรอ " ป๊อปอึ้ง

 

 

 

                    " ก็คนรักกัน มันก็ต้องหึงต้องหวงกันสิ " ฟางพูด แล้วทั้งคู่ก็นิ่งไป 

 

 

 

 

                    " ไม่สิ  ไม่ใช่คนรักกัน ฟางต้องพูดใหม่  ก็ฟางรักพี่ ฟางก็ต้องหึงพี่ " ฟางพูดเสียงแผ่ว พูดไปทั้งๆที่เจ็บ แล้วทั้งคู่ก็เงียบกันไปอีก ฟางเริ่มใขคอไม่ดี ไมู่้ว่าเขื่อนคิดอะไร

 

 

 

 

                    " ไม่สิ ฟางน่าจะไม่มีสิทธิ์หึงอะไรเลย เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน " ฟางพุดจบก็จะเดินลงจากรถ  ป๊อปจับมือไว้ 

 

 

 

 

                    " จะไปไหน "  ป๊อปถาม

 

 

 

 

                    " ไม่รู้สิ ฟางยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหน " ฟางสับสนไปหมด  ไม่รู้ว่าป๊อปคิดอะไร ไม่รู้จะเอายังไงกับเรื่องหัวใจตัวเอง 

 

 

 

 

                    " ปิดประตู เดี๋ยวพี่พาไปหาหมอ " ฟางอึกอัก ป๊อปเอื่อมไปปิดประตู

 

 

 

 

                    " ที่จริงพี่ไม่ต้องพาฟางไปก็ได้นะ  ทิ้งฟางไว้ตรงนี้แหละ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน พี่ไม่ต้องมา...." ฟางยังพูดไม่จบ

 

 

 

 

                    ป๊อปก็จับหน้าของฟาง ก่อนจะจูบฟางอย่างอ่อนโยน

 

 

 

 

                    " ฟางรักพี่ พี่รักฟาง เรารักกัน " ป๊อปพูด ฟางร้องไห้

 

 

 

 

                    " แล้วผู้หญิงคนนั้นหละ " 

 

 

 

                    " มิเกล มิลา เป็นน้องสาวของพี่ เราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน การกอดกัน จูบกัน โอบกัน มันเป็นเรื่องปกติของครอบครัวพี่ มันเป็นธรรมเนียมของครอบครัว มันคือการแสดงความรักต่อกัน " ป๊อปพูด  ฟางยิ้ม 

 

 

 

 

                    " ตกลงฟางเข้าใจผิดไปเอง " ฟางอาย

 

 

 

 

                    "  ใช่คะ  แต่ก็ดีเหมือนกันที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น เราจะได้เข้าใจกันไง "

 

 

 

                    "  แล้วพี่ป๊อปไม่โกรธฟางแล้วหรอคะ " ฟางอ้อน

 

 

 

                    " ก็โกรธนั้นแหละ แต่เวลาที่พี่ไม่ได้เจอฟาง พี่รู้สึกเหมือนขาดอากาศหายใจยังไงยังงั้นเลย " ป๊อปพูด แม้คำพูดของเขาจะฟังดูเลี้ยนไป แต่มันเป็นความรู้สึกแบบนั้นจริงๆ 

 

 

 

                    " แหวะ "  ฟางเขิล 

 

 

 

 

                    " จริงๆนะ พี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ "  ป๊อปจับมือฟางมาจุมไว้ 

 

 

 

                    " ฟางเชื่อคะ เพราะฟางก็รู้สึกแบบนั้น " ฟางยิ้มหวาน  ทั้งคู่กอดกัน