เปิดหัวใจรับฉันเข้าไปได้ไหมเธอ
เขียนโดย 
sunyo
วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 00.52 น.
แก้ไขเมื่อ 23 เมษายน พ.ศ. 2558 00.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
โทโมะ ที่มองที่อยู่ของเฟย์ในกระดาษที่เขาจดมาจากฟาง ภายในใจเริ่มลังเลว่าจะไปตามแก้วกลับมา หรือไม่ต้งไปตามดี แก้วสำคัญขนาดที่เขาต้องไปตามเธอกลับมาอยู่กับเขาหรือปล่าว โทโมะ ขย้ำกระดาษแผ่นนั้นทิ้งลงถังขยะ แล้วเดินเข้าห้องไปอาบน้ำ เสื้อเชิ้ตถูกถอดออกอย่างช้าๆ เพราะเจ้าของยังเหม่อลอยเหมือนคนคิดอะไรอยู่
" มันเรื่องของเธอ จะทำอะไรก็ทำ ! " ทำไมความรู้สึกมันสับสนไปหมด เราหวง เขาหึง หรือเขาไม่รู้สึกอะไรเลย ทำไมร่างกายมันร้อน ใจมันร้อน จิตใจวอกแวกไปมา อยู่ไม่เป็นสุขแบบนี้นะ ภาพของแก้วที่กำลังนัวเนียกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ข้างเตียง มันผลุดเขามาในจิตนาการของเขา โทโมะกำหมันแน่น แล้วรีบหยิบเสื้อมาสวมใส่อย่างเร็วก่อนจะวิ่งออกไปหยิบกระดาษแผ่นนั้นในถังขยะ แล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป
คอนโด ของเฟย์ แก้วนอนอยู่บนเตียง แววตาธอเหม่อลอย เหมือนคิดอะไรอยู่
' ไม่คิดจะมาตามชั้ลกลับบ้านเลยหรอ ' ใจเธอยังเสน่หาถึงเขา ภาพเหตุการณ์เก่าๆ ที่เหมือนเขาจะห่วงใยเธอมันผลุดออกมา ทำให้เธอมีความหวัง หวังว่าเขาจะตามเธอกลับไป
แตแล้วคำพูดของเขา คำที่เขาบอกว่าเขามีคนรักอยู่แล้ว ซึ่งไม่ใช่เธอเลย มันก็วนกลับมาคัดค้านความคิดเข้าข้างตัวเองของเธอ
' ชั้ลคงไม่สำคัญขนาดนั้น ' แล้วเธอก็หลับตาลง พร้อมกับสลับความคิดถึงเขาทิ้งไป
" ยัยแก้ว! จะนอนแล้วหรอ " เฟย์ที่เดินเข้ามาในห้อง ทักแก้วที่นอนหลับตาอยู่
" ก็ว่าอยุ่ ง่วงแล้ว แล้วพรุ่งนี้เดินทางอีก " แก้วพูดอย่างเพลีย
" ยังไม่อาบน้ำเลยย ไปอาบน้ำก่อนดิ " เฟย์พูด แก้วก้มลงดูสภาพตัวเอง ก็พบว่ายังอยู่ในชุดเดิมอีก
" เออวะ ลืมไปเลย งั้นชั้ลไปอาบน้ำก่อนนะ " แก้วพูด
" ผ้าเช็ดตัวอยู่ในตู้นะ แล้วเส้อคลุมก็อยู่ในตู้ ชุดนอนเดี๋ยวชั้ลจะจัดไว้ให้ " เฟย์พูด
" งั้นเดี๋ยวเอาชุดนอนไปใส่ในห้องน้ำลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องเดินเข้าเดินออก หลายรอบ " แก้วจะรอชุดนอน
" ไม่ได้ ! เอ่อ คือ ชั้ลต้องเลือกชุดนอนก่อน ชั้ลจะหาชุดที่ยังใหม่ๆอยู่ให้แกใส่ " เฟย์พูด แก้วตะหงิดๆ แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะอยากพักเต็มทีแล้ว เลยเดินเข้าห้องน้ำไป
ทางด้านโทโมะ ก็รีบขับรถตามแผ่นที่ที่ฟางให้มา จนมาถึงหน้าคอนโดของเฟย์แล้ว โทโมะจอดรถ แต่เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าไม่รู้ว่าแก้วอยู่ห้องไหน ก็โทรหาฟาง
" แล้วห้องไอเอก มันห้องไหนหละฟาง " โทโมะถามอย่างร้อนใจ ฟางบอกโทโมะไป แล้วรีบฟางสายจากโทโมะ โทรหาเฟย์
( เฟย์ พี่โทโมะ อยู่หน้าคอนโดแล้วนะ ) ฟางพูด เฟย์รีบวางสาย
" แก้วว !! เดี๋ยวชั้ลไปซื้อของข้างล่างแปบนะ " เฟย์ตะโกนบอกแก้วที่อยู่ในห้องน้ำ แล้วรีบออกจากห้อง ทันทีที่เฟย์เดินออกมาจากห้อง แล้วเข้าไปหลบอยู่ที่มุมข้างห้อง โทโมะก็เดินมาหน้าห้องทันที แต่ไม่เห็นเฟย์
กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!! เสียงกริ่งดังข้ามาในห้อง มันดังอยู่นานจนแก้วที่อยู่ในห้องน้ำได้ยิน
" มันลืมอะไรของมันอีกวะ " แล้วบนอย่างเสียอารมณ์ เพราะคิดว่าเฟย์น่าจะลืมของ เธอหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดหมาดๆ แล้วใส่เสื้อคลุมสีขาว แล้วรีบเดินออมาเปิดประตู
" ลืมอะไรอีกหละ " แก้วบ่นๆพลางก็เปิดประตู โดนไม่ทันสักเกตุ คนตรงหน้า โทโมะ ที่เห็นสภาพแก้วที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำ ก็คิดไปใหญ่
" โอ้ยย ! นี่นายมาได้ยังไง !! " ร่างสูงผลักร่างเล็กให้พ้นทาง ก่อนจะรีบจ้ำฝีเท้าเข้าไปสำรวจภายในห้อง จนทั่ว แต่ก็ไม่เจออะไร
" คงจะเสร็จกันแล้วสินะ " แล้วเขาก็หันมาประชัดหน้ากับเธอ แก้วมึนงงกับคำถามก็โทโมะ
" เกือบเสร็จ แต่ถ้านายไม่มาขัดจังหวะซะก่อน ก็คงจะเสร็จแล้ว " ที่แก้วพูด แก้วหมายถึงเรื่องอาบน้ำ แต่โทโมะเข้าใจเป็นอย่างอื่น
" ชั้ลช่วยต่อให้เสร็จได้นะ " โทโมะพูดจบก็เหวี้ยงร่างเล็กลงเตียงอย่างแรง แก้วรีบดึงเสื้อคลุมที่กำลังจะหลุดมาปิดร่างเอาไว้ โทโมะ กระโจนขึ้นคร่อมร่างเล็กอย่าเร็ว
" ทำบ้าอะไรของนายย ออกไปเดี๋ยวนี้นะ !!! " แก้วโวยลั่น
" ก็ชั้ลจะช่วยให้เธอเสร็จไง " โทโมะพูด แล้วซุกคอขาวอย่างโมโห แก้วดิ้นหนีสุดแรง
" เป็นบ้าอะไรของนาย มาปล้ำชั้ลทำไม ออกไปเดี๋ยวนี้นะ ออกไปป !!! " แก้วร้องลั่ง ทั้งกลัวทั้งตกใจ แต่โทโมะก็ไม่ยอมหยุด มือหนาดึงเสื้อคลุมออก เผยใหเห็นเนินออกอิ่มของแก้ว มันยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาพลุกพล่าน จากความโกรธ เริ่มกลายเป็นความต้องการ
" เฟย์ !!!!!!! ช่วยชั้ลด้วยยยยยยยยยยยยย " แก้วตะโกนลั่น เฟย์ที่อยู่ข้างนอกรีบเข้ามา โทโมะที่ได้ยิน ชะงักกึก หยุดระทำทุกอย่างแล้วมองหน้าแก้วที่เริ่มร้องไห้ออกมา
" เมื่อกี้เธอเรียกใครนะ " โทโมะถามเสียงเข้ม
" เฟย์ " แก้วตอบเสียงสั่น น้ำตาเธอไหลออกมา
" เห้ยยย !!! เป็นไปได้หรอวะ " เฟย์ที่เพิ่งเข้ามาในห้อง ถึงกับช็อคกับภาพที่เห็น ( โทโมะ กำลังค่อมร่างเล็กอยู่ ) โทโมะรีบออกจากร่างแก้ว มายืนนิ่งอยู่ข้างเตียง แก้วรีบดึงเสื้อคลุมมาปิดจนมิด แล้วลุกหนีไปยืนหลังเฟย์
" เค้าเป็นบ้าไปแล้วเฟย์ " แก้วร้องไห้ หลบหลังเฟย์ เฟย์จะขำโทโมะ ก็ขำไม่ออก โทโมะได้แต่หลบหน้าไม่กล้าสู้หน้าใคร
" ไปใส่เสื้อผ้าก่อนไป แก้วมาคุยกัน " เฟย์พูด แก้วรีบเดินไปหยิบเสื้อผ้า แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
" นี่มันแผนของเฟย์กับฟางใช่มั้ย " โทโมะพูดเสียงเข้ม
" ไม่ใช่แผนของฟาง แต่เป็นแผนของเฟย์ " ฟย์พูด ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟา โทโมะเดินตามไป
" ทำแบบนี้ทำไม ถ้าแก้วเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง " โทโมะยืนโวยอยู่ตรงหน้าเฟย์
" ใครจะไปรู้ว่าพี่หึงแรงขนาดนั้น แหมะ เหมือนในละครหลังข่าวเลยเนอะ คิดว่า ผู้หญิงที่ตัวเองรักไปนอนกลับผู้ชายคนอื่น แล้วตัวเองก็หึงมาก เลยจับผู้หญิงปล้ำ โธ่ววว คิดได้ยังไง " เฟย์พูด โทโมะอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน
" ชั้ลไม่ได้หึง แล้วชั้ลก็ ไม่ได้ รัก แก้ว " โทโมะพยามปั้นน้ำให้เป็นตัว
" แล้วไปจับมันปล้ำทำไม โกรธทำไมถ้ามันจะอยู่กับผู้ชาย " เฟย์พูด
" ก็เป็นผู้หญิงไม่ควรอยู่กับผู้ชาย 2 ต่อ 2 " โทโมะพูด
" ก็เลยไปจับมันปล้ำ ?? " เฟย์พูด โทโมะพูดไม่ออก ไม่รู้จะอ้างอะไรต่อ
" หึง ก็บอกว่าหึง จะได้จบๆกันไป " เฟย์ยิ้ม เพราะเริ่มมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองสงสัย
" ไปตามเพื่อนเธอมาได้แล้ว ชั้ลจะพากลับบ้าน " โทโมะพูด เฟย์หัวเราะลั่น แล้วลุกขึ้นไปตามแก้ว ที่ยังแอบอยู่ในห้องน้ำ
ก๊อกๆๆๆๆ
" อ้าวออกมาได้แล้ว แฟนมาตามกลับบ้านแล้วเนี่ยยย แฟนรอนานแล้วนะ " เฟย์แซวใหญ่ แก้วที่เปลี่ยนสื้อเสร็จแล้วเปิดประตูออกมา
" พูดอะไรของเธอ " แก้วยังโกกรธและระแวงโทโมะอยู่ แงหละ เล่นปล้ำขนาดนั้น อยู่ก็มาปล้ำใครมันจะไม่กลัว ไม่โกรธ ไม่ตกใจ ว่ามั้ย
" กลับบ้านได้แล้ว " โทโมะพูด
" ไม่กลับ ชั้ลจะอยู่ที่นี่ " แก้วพูด
" ก็ชั้ลมารับแก้ว ก็กลับกับชั้ลสิ " โทโมะเริ่มโวยวาย
" ไม่ !! ช้ลกลัวนาย " แก้วพูด โทโมะหน้าเสีย
" ชั้ลไม่ได้ตั้งใจ " โทโมะไม่รู้จะอธิบายยังไง
" อย่าไปถือสาคนหึงจนหน้ามืดเลยแก้วว สงสารเค้าเถอะ กลับไปๆ " เฟย์ก็เลยช่วยอธิบายแก้ว
" ใครหึง หึงอะไร " แก้วที่ยังไม่รู้แผนของเฟย์เลย งง ไปหมด
" เฟย์ ! เงียบบ " โทโมะดุเฟย์ เฟย์เบ้ปากใส่อย่างกวนอารมณ์ เพราะตัวเองถือไพ่เหนือกว่าโทโมะอยู่
" ไป กลับบ้าน " โทโมะมาจับข้อมือแก้วแล้วลาก แต่แก้วดึงมือตัวเองกลับจนหลุดจากมือโทโมะ แล้วมายืนหลบหลังเฟย์ เพราะภาพเมื่อครู่มันยังหลอนๆติดตาอยู่เลย
" คืนนี้ชั้ลจะนอนกับเฟย์ นายค่อยมารับชั้ลพรุ่งนี้แล้วกัน " แก้วพูด โทโมะจนปัญญา
" จะพูดอะไรนะเฟย์ พี่ขอ " โทโมะเดินออกมาหน้าห้อง เฟย์เดินมาส่งคนเดียว โทโมะ กระซิบพูดกับเฟย์
" ชอบแก้วก็ไม่บอก เดี๋ยวบอกให้เอาม๊ะ " เฟย์กวน โทโมะทั้งกลัวทั้งระแวง กลัวแก้วจะรู้
" เงียบไปเลยนะ อย่าให้ใครรู้เด็ดขาด ถึงเวลาเดียวชั้ลจะบอกเอง " โทโมะพูด
" โอเคๆ แต่อย่าช้านะ เดี๋ยวเอกจะคาบไปกินซะก่อน " เฟย์พูด
'' แต่งเรื่องเก่งนักนะ ระวังชั้ลจะเอาคืน " โทโมะพูด
" กู๊ดไนค์นะค่ะ พี่ชาย " เฟย์พูด พร้อมโบกมือลา โทโมะยิ้มออกมาทันที เพราะรู้ว่าน้องสาวคนเดิม คนที่สนิทกับเค้ากลับมาแล้ว
" อือ ฝันดี " โทโมะพุด ก่อนจะเดินไปก็แว๊บหันมองแก้วนิดนึง
" นอนที่นี้ก็ได้นะ เฟย์อนุญาต " เฟย์ยังแซวไม่เลิก โทโมะเขิล รีบเดินไปทันที
" คุยอะไรกัน ทำไมนานจัง " แก้วสงสัย
" ไม่มีอะไร " เฟย์พูด แก้วไม่เชื่อ เฟย์มองคอแก้ว ที่มีรอยแดงนิดๆอยู่ที่คอ ก็ยิ้มกริ่ม แต่แก้วไม่รู้เรื่อง
" นอนได้แล้ว พรุ่งนีเดินทางอีกไม่ใช่หรอ " เฟย์พูด แก้วพยักหน้า แล้วเดินไปนอนบนเตียง
' เป็นบ้าอะไรของเค้านะ ' แก้วนึกถึงโทโมะ ก็ยังขนลุกไม่หาย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
