ลูกหนี้ ที่รัก

เช้าาาาาาาาแบ้วววววววววว
ฟาง : ปล่อยฉันน่ะ คุณจะพาฉันไปไหนค่ะ
ป๊อปปี้ : อย่าถามมากตามมา
ฟาง :โอ๊ยยยยย เจ็บน่ะ
ป๊อปปี้ : แล้วไป เดินเร็วๆ
 ณ ไร่จิระคุณ
ฟาง : คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม
ป๊อปปี้ : มาทำงานใช้หนี้ไง
ฟาง : ^#^&,&/^&/#/
ป๊อปปี้ : ที่พักเธออยู่ท้ายไร่ เอาของไปเก็บแล้วก็มาเจอฉัน
ฟาง : ค่ะ 
10นาทีผ่านไป
ฟาง :มาแล้วค่ะ
ป๊อปปี้ : ไปตัดหญ้าในไร่ให้หมด ถ้าทำไมเสร็จไม่ต้องกินข้าว
ฟาง : ค่ะ
        18:34 
ฟางยังตัดหญ้าไม่เสร็จเลยอ้ะ
ป๊อปปี้ : นี่ยังไม่เสร็จอีกหรอ
ฟาง :ก็มันเยอะนี่ค่ะ
ป๊อปปี้ : ไม่ต้องทำและ ไปกินข้าว
ฟาง : ไม่ค่อย คุณเป็นคนบอกฉันเอง ถ้าทำไมเสร็จไม่ต้องกินข้าว
ป๊อปปี้ : เธอจะฝืนตัวเองเพื่ออะไร
ฟาง : จะได้ใช้หนี้คุณให้หมดๆไง
ป๊อปปี้ : อยากไปจากฉันมากใช่ไหม
ฟาง : ใช่ค่ะ
ปอปปี้ : ดี งั้นก็ทำต่อไป !!
ฟาง : (เริ่มร้องไห้)
    ป๊อปปี้เดินหนีไป
     ฟางทำงานต่อไปพร้อมน้ำตาาาาา