ลูกหนี้ ที่รัก

เช้าาาาาาาาแบ้วววววววววว

ฟาง : ปล่อยฉันน่ะ คุณจะพาฉันไปไหนค่ะ

ป๊อปปี้ : อย่าถามมากตามมา

ฟาง :โอ๊ยยยยย เจ็บน่ะ

ป๊อปปี้ : แล้วไป เดินเร็วๆ

 ณ ไร่จิระคุณ

ฟาง : คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม

ป๊อปปี้ : มาทำงานใช้หนี้ไง

ฟาง : ^#^&,&/^&/#/

ป๊อปปี้ : ที่พักเธออยู่ท้ายไร่ เอาของไปเก็บแล้วก็มาเจอฉัน

ฟาง : ค่ะ 

10นาทีผ่านไป

ฟาง :มาแล้วค่ะ

ป๊อปปี้ : ไปตัดหญ้าในไร่ให้หมด ถ้าทำไมเสร็จไม่ต้องกินข้าว

ฟาง : ค่ะ

        18:34 

ฟางยังตัดหญ้าไม่เสร็จเลยอ้ะ

ป๊อปปี้ : นี่ยังไม่เสร็จอีกหรอ

ฟาง :ก็มันเยอะนี่ค่ะ

ป๊อปปี้ : ไม่ต้องทำและ ไปกินข้าว

ฟาง : ไม่ค่อย คุณเป็นคนบอกฉันเอง ถ้าทำไมเสร็จไม่ต้องกินข้าว

ป๊อปปี้ : เธอจะฝืนตัวเองเพื่ออะไร

ฟาง : จะได้ใช้หนี้คุณให้หมดๆไง

ป๊อปปี้ : อยากไปจากฉันมากใช่ไหม

ฟาง : ใช่ค่ะ

ปอปปี้ : ดี งั้นก็ทำต่อไป !!

ฟาง : (เริ่มร้องไห้)

    ป๊อปปี้เดินหนีไป

     ฟางทำงานต่อไปพร้อมน้ำตาาาาา