H.K.U มหาลัยแห่งรัก

                                                       8
 
 
     “ เวรกรรมจริงเลย ทำไมต้องมานั่งทำไอรายงานบ้านี่ด้วย ” ฟางนั่งมองคอมพิวเตอร์ ที่ตอนนี้หน้าจอต็มไปด้วยตัวหนังสือที่เธอนั่งพิมพ์ตั้งแต่ 6 โมงเย็น จนป่านนี้ก็ปาไป สองทุ่มกว่าๆ แล้ว
     “ ผู้ชายอะไรยียวนกวนประสาท ” เธอนึกถึงหน้าตายิ้มกวนประสาทของอาจารย์คนใหม่ นึกทีไรเป็นต้องอารมณ์เสียทุกที
     เธอหยิบแว่นตาสีชมพูมาใส่ก่อนจะ บรรเลงกดแป้นพิมพ์ต่อไป
.
.
.
.
     “ สวยจัง ” ป๊อปปี้ยืนมองนางแบบในจอLEDยักษ์ที่กำลังโฆษณาเสื้อผ้าแบรนด์ดัง ก่อนจะยิ้มขำๆ อีกไม่นานเค้าคงได้เจอผู้หญิงในนั้น
.
.
ห้องพักครู
     ป๊อปปี้เดินเข้ามาอย่างอารมณ์ดี พอถึงโต๊ะตัวเองก็พบ รายงานเกือบสิบเล่มวางอยู่บนโต๊ะ เค้านั่งลงบนเก้าอี้ก่อนจะหยิบมาดู
 
     “ นางสาวธนันต์ธรณ์....ไหนว่าจะไม่ทำไง ” เค้ามองเล่มรายงานปกสีขาวดูสะอาดตา ที่ดูจากรายละเอียดข้างในก็รู้ว่า คนทำนั้นตั้งใจทำ ดูสะอาดเรียบร้อย โดยไม่มีข้อมูลข้างในผิดแม้แต่นิดเดียว
 
     วันนี้เค้ามีสอนช่วงบ่ายจึงคิดว่าจะออกไปทำธุระข้างนอกนิดหน่อย แล้วตอนบ่ายค่อนกลับมาเพราะตอนนี้สามโมงกว่าอยู่เลย
     เค้าเก็บรายงานไว้ในลิ้นชักก่อนจะสะพานกระเป๋าเดินออกไป แต่เนื่องจากเค้าไม่มีรถการเดินทางไปไหนมาไหนคงจะไม่พ้นรถแท็กซี่
.
.
.
 
     ร้าน Beans Bins ร้านกาแฟเล็กๆที่อยู่ไม่ห่างจากมหาลัยเท่าไหร่ ซึ่งเป็นกบดานของ 2สาว 1หนุ่มที่จะมานั่งเม้ามอย ปรึกษาหารือ หรือคิดแผนการอันชั่วร้าย
     “ วันนี้มีเรียนตอนบ่ายแต่ต้องแหกขี้ตาตื่นไปส่งรายงานอาจารย์ ง่วงชะมัด ” เขื่อนพล่ามให้ฟางกับจินนี่ที่นั่งตรงข้ามฟัง
 
     “ อย่าว่าแต่แก ตอนเช้าแบบนี้มันก็ไม่ใช้เวลาตื่นของชั้นเหมือนกัน ” จินนี่ยกกาแฟร้อนขึ้นมาจิบเผื่อแก้ง่วง
     “ นิ้วชั้นเกือบล๊อก แข็งจนนึกว่าจะจับพวกมาลัยขับรถมาไม่ได้ซะแล้ว ” ฟางหน้าบึ้งพลางชูมือเรียวยาวสวยให้เพื่อนดู
     “ รายงานอะไรให้ทำแค่วันเดียว โหดชะมัด ” เขื่อนบ่นเพราะเค้าไม่เคยเจอการสั่งทำรายงานวันเดียวแบบนี้เลย
     “ เลิกบ่นหน่ะ บอกตรงๆ ยังง่วงอยู่เลย ” จินนี่นั่งมึนเหมือนคนยังไม่ตื่น
     “ โอ้ยยยยแก คิดคิดคิด หน่อย จะเขี่ย อาจารย์คนใหม่ยังไง ” ฟางทุบโต๊ะเรียกสติเพื่อน ก่อนทั้งสองจะเงยหน้ามามองเธอ
     “ แกคิดดิ ” เขื่อน
     “ ตอนนี้ชั้นง่วง ” จินนี่
     “ งั้นก็ต้อง...เจอเบาๆก่อน ” ฟางทำหน้าครุ้นคิด
.
.
.
.
 
     “ แวะที่ร้าน Beans Bins ข้างหน้าด้วย ”
     หญิงสาวหน้าสวยบอกคนขับรถ เธอเป็นไอโซที่ดังมากๆในตอนนี้ ไม่ว่าจะไปช๊อปปิ้ง กินข้าว ไปเที่ยว อยู่บ้าน ก็ยังมีนักข่าวที่ไม่รู้จักขอบเขตของความเป็นส่วนตัวตามติมเป็นหมากฝรั่ง เรียกว่าตามติดชีวิตไฮโซ และเธอยังมีหน้าที่ช่วยดูแลบริษัทซอฟแวร์ของครอบครัวอีกด้วย
     ดังนั้นที่บ้านของเธอจึงมีแต่กาดเฝ้าอยู่ตลอดเวลา บางคนก็ว่าเธอดังกว่าดาราโทรทัศน์ซะอีก อายุที่ขึ้นยี่สิบปลายๆของเธอก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการทำงาน แม้แต่นิดเดียว แถมเธอยังเป็นเจ้าแม่แฟชั่น เป็นต้นแบบการแต่งตัวให้กับวัยรุ่นในตอนนี้ด้วย *O*!! ( ขอเว่อร์ๆหน่อยน่ะ อิอิ )
     พ่อของเธอเป็นนักการเมืองที่ทุกคนยกย่องรู้จัก เธอมีน้องชาย 1 คน แต่ก็ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ เพราะน้องของเธอไปเรียนที่ต่างประเทศตั้งแต่เด็ก ถ้าเธอมีเวลาว่างก็จะบินไปหา
     “ ไม่ต้องมารับน่ะ ” เธอบอกก่อนจะส่วมแว่นกันแดดแล้วลงรถไป
 
     วันนี้เธอแต่งตัวสบายๆเพื่อไม่ให้เป็นเป้าสายตา กางเกงยีนเดฟสีน้ำเงินเข้ม เสื้อเชิ้ตธรรมดาลาย สก๊อตสีฟ้า รองเท้าผ้าใบสีชมพูอ่อน ปล่อยผมสีดำขลับยาวสลวยถึงกลางหลัง วันนี้คงไม่มีใครรู้ว่าไฮโซ พิม ที่ทุกคนรู้จักกำลังเดินปะปนอยู่ในฝูงชน( เว่อร์จริง^^! อย่างกับเป็นเจ้าหญิง 555++ )
     เธอเดินเข้ามาในร้าน Beans Bins ร้านกาแฟเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยลูกค้าผู้หญิงแต่ก็มีผู้ชายบ้างประปลาย ก่อนจะเลือกโต๊ะด้านหลังที่อยู่ลับตาคนมากที่สุด
     “ เมนูค่ะ ” พนักงานยื่นเมนูให้
     เธอเปิดเมนูดูหน้าสองหน้าก็ปิดแล้วยื่นให้พนักงาน
     “ ขอน้ำเปล่าค่ะ ”
     วันนี้เธอมารอพบน้องชายที่คิดถึงมากถึงมากที่สุด เค้ากลับมาได้สองสามวันแล้วแต่ยังไม่ได้เจอกันเลย วันนี้เธอว่างจึงนัดมาให้เห็นหน้าให้หายคิดถึง
 
อีกมุมหนึ่งของร้าน
     ฟางที่กำลังนั่งเขี่ยก้อนเค้กวนิลาที่เธอสั่งมาได้เกือบครึ่งชั้วโมง
     “ แกกำลังจะทำให้มันกลายเป็นผงแล้วเอาไปอบใหม่ชั้ยม่ะ ” เขื่อนที่นั่งมองอยู่นานก็พูดแหน็บเพื่อนสาว
     “ ชั้นใช้ความคิดอยู่ ” ฟางเหลือบตามองเพื่อนก่อนจะก้มมองเค้กที่เคยเป้นก้อนแต่ตอนนี้มันเละจนไม่น่ากิน
กริ๊ง~!
เสียงประตูร้านดังขึ้นเผยให้เห็นชายร่างสูงที่เห็นแค่เงาสาวตาดีอย่างฟางก็จำได้เลยว่าคือใคร
     “ นายนั้นหนิ มาทำอะไร ” ฟางมองด้วยความสงสัย
     “ อ้าวอาจารย์ใหม่ ” จินนี่เห็นอีกคน
     “ พูดไม่คิด นี่ร้านกาแฟคงมาตกปลามั้ง 55++ ” เขื่อนหยอกเล่นๆ
     “ ตลกตายอ่ะ ” ฟางถลึกตาใส่เพื่อนชาย
     “ โทษครับคุณหนูฟาง ” เขื่อนยิ้มขำๆ
     “ โอ๊ะนั้น เดินไปที่โต๊ะของผู้หญิงคนนั้น ” ฟางมองตามอย่างไม่วางตา
     “ เป็นแฟนกันงั้นเหรอ...คุยอะไรกัน ” เขื่อน
     “ ชั้นว่าผู้หญิงหน้าคุ้นๆน่ะ ” จินนี่ที่เพ่งสายตามองไปยังผู้หญิงแว่นดำ เสื้อเชิ้ตสีฟ้า ดูแต่งตัวธรรมดา แต่กริยาท่าทางมันไม่ธรรมดาเลย
     “ ชั้นก็ว่างั้น ” ฟางเห็นด้วยอีกคน
 
 
     “ สวัสดีครับคุณคนสวย ” ป๊อปปี้ทักผู้หญิงตรงหน้าก่อนจะนั่งเก้าอี้อีกฝั่ง
     “ จ้า หวัดดีน้องชายคนหล่อ ” เธอยิ้มกว้างก่อนจะเอื้อมมีไปหยิกแก้มอย่างเคยชิน
     “ โอ้ยย พี่ไม่ใช่เด็กแล้วน่ะ ” ป๊อปปี้ลูบหน้าตัวเองเขินๆ ก็ตอนเด็กเพี่สาวของเค้าจะชอบหยิกแก้มอยู่เป็นประจำ
 
อีกด้านหนึ่งของร้านก็มีสายตาสามคู่กำลังจ้องตาขเม็งอยู่
                    “ มีหยิกแก้มกันด้วย ” ฟางพูดอย่างตกใจ
                    “ เชื่อสิแกเป็นแฟนกันแหงๆ ” จินนี่บอกความคิดของตัวเอง
                    “ ไหนว่ามาจากนอกไง แล้วไปเป็นแฟนกันตอนไหน ” เขื่อนสงสัย
                    “ ไม่รู้สิ ดูต่อๆ ” ฟางบอกก่อนทั้งสามจะตั้งหน้าตั้งตามมองไปที่โต๊ะนั้น
 
     “ โถ่!อย่าเพิ่งงอนสิ พี่ไม่ได้หยิกแก้มยุ้ยๆมานาน เห็นแล้วก็คันไม่คันมือ ” พิมแกล้งทำหน้าสำนึกผิด เธอรู้ว่าน้องชายคนนี้ไม่โกรธจริงๆหรอก
     “ เดี๋ยวนี้สวยขึ้นน่ะเนี้ย เมื่อเช้าผมเห็นพี่ในจอ LED ด้วย ”
     “ แน่นอน ก็สวยมาตั้งแต่เกิด ”
     “ เฮอะ เมื่อก่อนอ้วนยังกับหมูตอน ”
     “ เน้!! หัดพูดจาดีๆกับพี่สาวหน่อยสิย่ะ ” พิมฟาดไปที่แขนป๊อปปี้ไม่ยั้งโดยที่ชายหนุ่มก้ไม่ได้หลบอะไร เธอไม่ชอบให้ใครมาเรียกเธอว่าหมูตอน แต่เจ้าน้องชายคนนี้ก็เรียกมาตั้งแต่เด็กจนเธอเอื่อมระอา
     “ ครับ พี่สาวหมูตอน ฮ่าฮ่าๆๆ ”
 
                    “ เฮ้ยย ทำไมต้องตีกันด้วย ” เขื่อนพูดเมื่อเห็นอาจารย์คนใหม่โดนหญิงสาวคนนั้นตีไม่ยั่ง
                    “ นายนั้นหัวเราะอะไร ” ฟางมองไปที่ป๊อปปี้ที่นั่งหัวเราะมีความสุขทั้งที่โดนเธอตี
                    “ มีความสุขน่าดู ” จินนี่มองพลางยกแก้วร้อนมาจิบ
                    “ คงหยอกกันหน่ะ ” ฟางทำความเข้าใจ
                    “ พูดอะไรไม่ได้ยินเลย ” เขื่อนพยายามเอียงหูฟังสุดชีวิต แต่ก้ไม่เป็นผล
                    “ รู้สึกว่าเราจะไร้มารยาทแล้วน่ะ ” ฟางเตือนตัวเอง
                    “ อย่าไปห่วง ทุกวันนี้เธอก็ไร้มารยาทอยู่แล้ว ” เขื่อนพูดตามความจริงโดยไม่รู้ว่าฟางกำลังจ้องที่เค้าตาเขม็ง
                    “ โทษครับคุณเพื่อน ” เขื่อนแกล้งทำหน้าหง่อย
                    “ แกนิ ปากดีขึ้นทุกวันเลยน่ะ ”
                    “ คนเรามันก็ต้องพัฒนากันบ้าง ” เขื่อนแจง
                    “ พัฒนาอย่างอื่นดีกว่าม่ะ ก่อนจะไม่มีปากให้พูด ”
                    “ ครับบบบ คุณหนูฟางผู้ยิ่งใหญ่ ” เขื่อนยิ้มทำหน้าทะเล้นใส่เพื่อนสาวที่นั่งหน้าบูดไม่สบอารมณ์
                    “ ไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ เสียอารมณ์ ” ฟางบอกก่อนจะลุกไปโดยไม่ลืมหิ้วกระเป๋าสีแดงใบใหญ่ไปด้วย
                    “ แกหยุดเห่าสักวันจะได้ม่ะ ” จินนี่มองเพื่อนชายที่นั่งยิ้มดีใจที่กวนประสาทฟางได้สำเร็จ
                    “ สีสัน ” เขื่อนยักไหล่ไม่สนใจก่อนจะยกแก้วกาแฟขึ้นมาจิบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
 
ตกเย็น
     “ อ้าวว กุญแจรถหายไปไหน ” ฟางยืนค้นกุญแจในกระเป๋าตัวเองด้วยความร้อนใจ เพราะหลังจากเลิกเรียนเธอมีนัดไปสังสรรค์กับเพื่อนๆด้วย
     สถานบันเทิงยามค่ำคืนเปรียบสเหมือนเป็นบ้านหลังที่สองของเธอก็ว่าได้(โอ้วววว*O*)
     “ แล้วจะไปเที่ยวยังไง ” ฟางถอนหายใจ ถ้าเธอไม่มีรถ เธอก็ไปเที่ยวไม่ได้ ยิ่งตอนนี้โดนห้ามเที่ยวสถานบันเทิงอยู่ด้วย
     “ เอาไปไว้ไหนน่ะ ” แต่เธอก็ยังพยายามค้น เผื่อเจอ
     “ ของคุณรึป่าวว ” ฟางหันไปด้านหลังอย่างดีใจ ยังดีที่มีคนเก็บกุญแจรถของเธอได้ แต่แล้วคนที่เอามาให้นั้นเป็นผู้ที่เธอไม่ชอบขี้หน้ามากที่สุด หน้าเธอก้เปลี่ยนทันที
     “ ใช่ของชั้น ” เธอดึงมาอย่างรวดเร็ว
     “ วันหลังก้เก็บดีๆ อย่าให้ตกอีก ” ปีอปปี้บอกด้วยความเป็นห่วง
     “ เรื่องของชั้น ” ฟางทำหน้าไม่สนใจก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ
     “ ขับรถช้าๆล่ะ ขับรถเร็วอันตราย ” ป็อปปี้นึกถึงที่เธอขับรถแท๊กซี่ครั้งนั้นมันทำให้เค้าลืมฝีมือการขับรถของเธอไม่ลงจริงๆ
     “ คุณเป็นใครอย่ามาสั่ง นี่มันรถของชั้น ชั้นจะขับช้าขับเร็วมันก็เรื่องของชั้น ”
     “ และอย่าหวังจะได้ยินคำขอบคุณ ” ฟางทิ้งท้ายก่อนจะปิดประตูรถแล้วเร่งรถออกไปอย่างเร็ว
     “ เธอนี่มันนิสัยเสียจริงๆ ”
วันรุ่งขึ้น
     วันนี้เธอมามหาลัยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เมื่อคืนเธอนอนคิดทั้งคืนว่าวันนี้จะเริ่มยังไงดี
     “ ชั้นจัดให้นายเบาๆก่อนน่ะ ”
     เธอเดินตรงไปที่ห้องพักครูอย่างรวดเร็วในมือมีขวดน้ำเหมือนน้ำเปล่าบรรจุอยู่
 
แผนการอันชั่วร้ายจะเริ่มต้นขึ้น..
 
                               
 

 
ตอนที่แปดเปิดตัวที่สาวป๊อปปี้ ขอเพิ่มอายุพิมหน่อยน่ะ คงไม่ว่ากัน
ฟางจะทำอะไรกับพระเอกของเราละนี่!!
แค่น้ำเปล่างั้นเหรอ55++
อ่านเมนต์ให้ด้วยน่ะ ขอบคุณทุกคนมากๆๆที่อ่านฟิคเรื่องนี้