H.K.U มหาลัยแห่งรัก

6
          Goodbye loving          
 
“ ลูกสาวท่านอธิการงั้นเหรอ ใหญ่นักรึไง ” ป็อปปี้นั่งมองแฟ้มประวัติ ของฟาง ที่อยู่ในมือของเค้า
“ แล้วนี่มันเป็นเวรกรรมอะไรที่จะต้องมาเป็นครูที่ปรึกษา ยัยเด็กไม่มีมารยาทอย่างยัยนี้ด้วย ” เค้าปิดแฟ้มลงอย่างอารมณ์เสีย
ถึงยังไง ก็ไม่มีทางเดินออกจากมหาลัยตั้งแต่วันแรกแน่นอน!!!!!
.
.
.
“ ฮึ้ยย! คอยดูน่ะ นายไม่มีวันอยู่ได้เกินวันเดียวแน่ ” ฟางเดินสะบัดเข้ามาในห้องด้วยอาราณ์ที่กำลังหมุนเป็นพายุทอร์นาโด
“ เอาหน่า ไหนๆ อาจารย์ใหม่ก็มาแล้ว ให้เค้าโชว์ฝีมือสักหน่อยคงมาเสียหายอะไรหรอก ” เขื่อนที่เดินตามมาบอก
“ นี่! ได้ข่าวว่า แบมจะย้ายออกจากที่นี่แล้ว รู้มั้ย ” จินนี่บอก
“ งั้นเหรอ ” ฟางทำเป็นไม่สนใจ
“ คงไม่ใช่ฝีมือเธอหรอกน่ะ ” จินนี่ถาม
“ ก็ไม่เชิง ”
“ เรื่องเมื่อคืนแหงๆ ” เขื่อนนึกออก
ย้อนไป เมื่อเวลา 20.14 ของเมื่อวาน
Q Bar Bangkok
ท่ามกลางเสียงดนตรีที่ดังจนแทรกลึกเข้าไปในโสตประสาท เหล่านักเที่ยวกลางคืนทั้งหญิงและชาย กำลังโยกย้ายเรือนร่างไปตามจังหวะเพลงอย่างเมามัน
 
ในชั้น VIP ที่อยู่ชั้นบนจัดไว้สำหรับแขกพิเศษที่กระเป๋าหนัก ใจสปอร์ต ได้นั่งกับโซฟาหนังสีแดงที่เนรมิตให้เหมือนยุค 50 และ 60 การบริการสุดเริดที่จะคอยมีสาวๆมานั่งป้อนอาหาร กับแก้มหรือคอกเทลสีสวยเข้าปาก แถมยังให้คุณเอากลับบ้านไปนอนกอดซักคืนยังได้เลย
 
“ คนสวย คืนนี้อยากไปนอนกอดกับผมมั้ยครับ ” เขื่อนมองสาวสวยหน้าคมในชุดเดรสสั้นสีเพลิงที่นั่งอยู่บนตักเค้าอย่างหลงไหล
“ จะดีเหรอค่ะ เดี๋ยวแฟนคุณก็ว่าหรอก ” สาวสวยแกล้งทำแววตาเศร้า
“ ผมยังไม่มีแฟน ไม่ต้องห่วง คืนนี้เราสนุกกันได้เต็มที่ ” เขื่อนดึงมือสาวสวยมาจูบเบาๆก่อนจะยิ้มให้
“ ค่ะ คืนนี้เราจะสนุกกันเต็มที่ ”
 
อีกด้านหนึ่งของโซฟาสีแดง จินนี่กำลังนั่งมองใครบางคนด้วยความแค้นใจ ผู้ชายคนนั้นเธอไม่เคยคิดที่จะลืมเค้าได้ ความเจ็บปวดที่เคยได้รับมันทำให้เธอต้องทนทุกข์ทรมารมาเกือบ 3 ปี เมื่อต้องเห็นเค้าครั้งแล้วครั้งเล่ากับผู้หญิงคนอื่น ใจมันก็เจ็บจี๊ดๆขึ้นมาทุกที
“ พิชชี่ นายมันก้เลวไม่เคยเปลี่ยนเลยน่ะ ” สายตาก็หญิงสาวจ้องไปยังชายหนุ่มด้านล่างที่ยิ้มร่าในวงล้อมผู้หญิง
เธอยกคอกเทลสีฟ้าใสมาดื่มทีเดียวจนหมดก่อนจะวางกระแทกโต๊ะอย่างแรง
“ แก้วแตกไปแล้วมั้งหน่ะ”
“ ยัยฟาง ” จินนี่หันไปทางต้นเสียงก็เห็นฟางเดินมานั้งข้างเธอ
“ อารัย ไหนไม่เห็นไปสนุกเลยนั่งคนเดียวอยู่ได้ ”
“ นั่งคนเดียวที่ไหนเล้า เขื่อนก็อยู่ ”จินนี่มองไปที่โซฟาฝั่งตรงข้ามก็ไม่เห็นเขื่อนนั่งอยู่แล้ว “ อ้าว”
“ มาไงหน่ะ ” เธอหันกลับมาถามฟางต่อ
“ TAXI TAXI ”
“ ฮ่าๆ เป็นไงคุณหนูฟางกับการนั่งแท็กซี่ครั้งแรก ” จินนี่หัวเราะ
“ ตื่นเต้น เร้าใจดี ” ฟางยิ้มเอียงหัวมองเพื่อนสาว ใครจะไปรู้ว่าคุณหนูฟางเธอซิ่งแท็กซี่มา
“ ไปเต้นกันเถอะ เร็วๆๆ ” จากนั้นฟางก็จูงจินนี่ลงมาจากชั้นบน มาอยู่ที่ฟอร์เต้นด้านล่าง โดยไม่รู้ว่าทุกย่างก้าวของเธอ มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องอยู่ตลอดเวลา
 
อีกด้านหนึ่งของ ชั้นสอง เป็นที่นั่งสำหรับ ‘โทโมะ’ ไฮโซหล่อหน้าใสที่เป็นเจ้าของบาร์สุดหรูแห่งนี้
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrr
หน้าจอโทรศัพท์ แสดงชื่อคนที่เค้ากำลังพยายามหลบหน้าอยู่ตอนนี้
“ รับสิ ” เค้าโยนโทรศัพท์ไปให้ลูกน้อง
“ ครับ ” “ สวัสดีครับคุณแบม ตอนนี้คุณหนูไม่ว่าง กรุณาโทรมาใหม่แล้วกันครับ ”
เค้าเริ่มเบื่อเธอ เพราะเธอโทรจิกเค้าได้ตลอดเวลา และตอนนี้เค้าก็เจอเป้าหมายใหม่แล้ว
“ เธอบอกว่าเธอจะมาหาครับ ”
“ ปล่อยไปเถอะ ”
“ ผู้หญิงนั้นใคร ” โทโมะเลื่อนสายตาจากลูกน้องมายัง สาวร่างเล็กที่กำลังโยกย้ายเรือนร่างไปตามจังหวะเพลง
“ คนนั้นเหรอครับ เธอเป็น แขกVIP ประจำที่นี่ ชื่อ ฟาง เธอยังเป็นลูกสาวท่านอธิการ H.K.U ด้วยครับ ”
“ งั้นเหรอ ”
“ แต่เธอร้ายกาจจนหลายคนไม่อยากยุ่งด้วย ”
“ ชั้นไม่สน ผู้หญิงร้ายๆก็ต้องคู่กับผู้ชายร้ายๆอย่างชั้น ” โทโมะยิ้มอย่างพอใจ
.
.
.
Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
“ แม่โทรมาหน่ะ เดี๋ยวมาน่ะ ” ฟางมองหน้าจอโทรศัพท์ที่ปรากฏชื่อผู้เป็นแม่ก็ต้องรีบ เดินออกมาให้พ้นเสียงเพลง
“ ค่ะแม่ ” เธอเดินออกมาหน้าผับ ที่น่าจะห่างจากเสียงเพลงพอสมควร
[ อยู่ไหนลูก ]
“ หนูอยู่บ้านจินนี่ค่ะ ” เธอโกหก เพราะถ้าบอกว่ามาเที่ยวผับ คงโดนคุณพ่อด่าแน่ๆ เพราะตอนนี้เธออยู่ในช่วงโดนใบสั่งห้ามเที่ยวสถานบันเทิง
[ แล้วจะกลับบ้านเมื่อไหร่ ตอนนี้แม่กับพ่อกลับมาบ้านแล้วน่ะ ]
“ หนูว่าจะอยู่ต่ออีกหน่อยแล้วค่อยกลับ ” ในขนาดนั้นเธอก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนนึ่งที่เธอคุ้นหน้าคุ้นตาเดินเข้าไปในผับอย่างรีบร้อน
“ ยัยนั้นมาทำอะไรที่นี่ ” ฟางพูดเบาๆอย่างสงสัย
[ อะไร น่ะลูก ]
“ อ้ออ ป่าวค่ะ แค่นี้ก่อนน่ะค่ะ ” แล้วเธอก็กดวางสายไป ก่อนรีบเดินเข้าไปในผับ
.
.
“ โทโมะคร้า~ ” เสียงที่คุ้นหูเรียกชื่อแฟนตัวเอง ทำให้ชายหนุ่มต้องรีบหันหน้าหนีอย่างหมดอารมณ์
“ ไหน บอกว่าไม่ว่างไง ” เธอเดินเข้ามาห้อมแก้มชายหนุ่ม
“ อย่าหน่ะ แบม ตอนนี้ผมทำงานอยู่ ” โทโมะหันหน้าหนี
“ ทำงานอะไรค่ะ แบมเห็นคุณนั่งมองแต่ยัยผู้หญิงพวกนั้น ” แบมมองไปยังกลุ่มผู้หญิงด้านล่าง
“ อย่ามางี่เง้า ”
“ แบมไม่ได้งี่เง้า ”
“ ผมทำงานอยู่ ”
“ งั้นแบม จะนั่งเฝ้าคุณอยู่ตรงนี้ ” เธอหย่อนก้นลงบนโซฟางข้างชายหนุ่ม
เธอคงไม่รู้ว่าตอนนี้เค้าเริ่มเบื่อและอยากจะให้เธอออกไปจากชีวิตเค้าให้เร็วๆ เพราะตอนนี้เข้าอยากจะได้ผู้หญิงคนใหม่แล้ว
อีกด้านหนึ่งของบาร์ ฟางที่พยายามใช้สายตาเพ่งไปยัง แบมกับผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งเหมือนไม่สนใจผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างกาย
“ เป็นแฟนกันงั้นเหรอ ”
“ ช่างไม่เหมาะสมกันสักนิด ”
“ อ้ออ!!!! ผู้ชายในรูปต้องเป็นผู้ชายคนนี้แน่นอน ” เธอนึกถึงรูปที่เธอเห็นเมื่อตอนหัวค่ำ
“ ฟาง ไม่ไปหาจินนี่อ่ะ เห็นอยู่คนเดียวด้านล่าง ” เขื่อนที่เดินมาเมื่อไหร่ไม่รู้ทักขึ้น
“ แกก้ไปดิ ชั้นขอนั่งแป๊ป ”
“ ถามไรหน่อยสิ ”
“ ว่ามา ”
“ แกเห็นผู้ชายคนนั้นป่ะ เป็นใครรู้จักมั้ย ” ฟางชี้ไปที่โทโมะ
“ อ๋อ โทโมะ ทำม่ะ สนใจเหรอ เดียวติดต่อให้ได้น่ะ ” เขื่อนยิ้มที่นึกว่าเพื่อนสาวเริ่มสนใจผู้ชาย
“ จะบ้ารึไง ชั้นแค่อยากรู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ”
“ เป็นเจ้าของบาร์ที่เรานั่งอยู่นี่ไง ”
“ งั้นเหรอ ”
“ เฮ้ยย ยัยนั่นมัน ” เขื่อนเหลือบเห็นผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างโทโมะ
“ เป็นแฟนกันแหงๆ ”
.
.
“ จะไปไหนค่ะ ” แบมถามโทโมะที่ลุก
“ จะไปเข้าห้องน้ำ จะตามไปด้วยมั้ย ” โทโมะหันมาตอบอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินออกไปให้พ้นจากตรงนี้
จริงๆแล้ว เค้าไม่ได้อยากจะไปเข้าห้องน้ำหรอก แต่เมื่อตอนนี้โจทย์ใหม่นั่งอยู่คนเดียว ก็อยากจะเข้าไปทักทายสักหน่อย
เค้าเดินมาอีกฟากของบาร์ ก็เห็นฟางนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่คนเดียว โดยที่เขื่อนและจินนี้ไปเต้นอยู่ด้านล่าง
“ สวัสดีครับ ” โทโมะทักทาย ฟางที่เล่นโทรศัพท์อยุ่ก็เงยหน้าขึ้นมามองเจ้าของเสียง
“ ค่ะ ”
“ นั่งด้วยได้มั้ยครับ ”
“ ถ้าบอกว่าไม่ได้ล่ะ ” เธอรู้ว่าชายคนนี้จะมาด้วยจุดประสงค์อะไร
“ คุณนี่ขี้เล่นจังเลยน่ะครับ ” โทโมะยิ้มแหงๆ
“ ชั้นไม่เคยพูดอะไรเล่นๆ ” ฟางส่งยิ้มหวานให้
“ อ่อ ครับ ” แต่โทโมะก้นั่งลงข้างๆฟางโดยไม่สนใจคำพูดของหญิงสาว
“ ผมชื่อโทโมะ ยินดีที่..”
“ สวัสดีค่ะ ” ฟางตัดบทขึ้นมาก่อน (ช่างไม่มีมารยาทจริงๆ55++)
“ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไรครับ ”
“ ชั้นยังไม่ได้ให้คุณนั่งเลยน่ะค่ะ ” ฟางมองโทโมะที่นั่งติดจนแทบจะแนบเนื้อกับเธอ
“ ผมเป็นเจ้าของที่นี่ ผมจะทำอะไรก็ได้ ”
“ เหรอค่ะ ชั้นเป็นลุกค้าที่นี่ ตรงนี้เป็นพื้นที่ส่วนตัวที่ชั้นใช้เงินซื้อมา กรุณาอย่าลุกล้ำความเป็นส่วนตัวของลูกค้า ” ฟางยิ้มมุมปากให้ ก่อนจะลุกหนีไปนั่งอีกฝั่งของโซฟา
“ มีอะไรรึเปล่า ” ฟางถามเข้าเรื่อง
“ ผมสนใจคุณ ” โทโมะพูดสั้นๆตรงๆ
“ คุณมีแฟนอยู่แล้วหนิ ” ฟางบอกอย่างรู้ทัน
“ นี่ แสดงว่าคุณสนใจผมด้วยเหรอ ”
“ น่าสมเพชจริง ” ฟางพูดเบาๆพลางยิ้มมุมปาก
‘ ช่างเป็นผู้ชายที่หลงตังเองสุดๆ ’ ฟางคิดในใจ
“ แล้วแฟนคุณไม่ว่าเหรอค่ะ ที่มานั่งอยู่กับชั้น ”
“ ไม่หรอก ผมจะเลิกกับเออยู่แล้ว ”
“ เพราะตอนนี้คุณกำลังเข้ามาในหัวใจผม แทนที่เธอ ” โทโมะเริ่มเปิดบทจีบสาวที่เค้าใช้กับผู้หญิงที่ผ่านมา แต่เสียใจ มันใช้ไม่ได้กับผู้หญิงอย่างฟางที่ไม่เคยหูเบาโดนหลอกง่ายๆ
“ ชั้นควรดีใจรึเปล่าค่ะ ”
“ คุณควรตกลงเป็นแฟนผมตอนนี้เลย เพราะคุณคือผู้หญิงที่โชคดีที่สุดถ้าได้ผมเป็นแฟน ” โทโมะส่งสายตาหวานหยดเยิ้มไปให้ฟางที่ตอนนี้กำลังแทรงทำเป็นยิ้มหวาน
“ แต่คงจะไม่ได้เพราะคุณยังไม่ได้เลิกกับแฟนของคุณ ” ฟางเห็นแบบกำลังเดินมาตรงนี้อย่างอารมณ์เสีย
“ แฟนคุณกำลังมา ” ฟางบอกโทโมะก่อนที่ชายหนุ่มจะหันไปมองด้านหลัง
“ โทโมะ คุณมาทำอะไรที่นี้ ” แบมตะโกนเสียงดัง
“ ฟาง ” เธอเรียกชื่อเพื่อนสาวที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่กับแฟนของเธอ
“ ดีจ๊ะ ” ฟางยิ้มยั่ว
“ ไหนบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำไง ” แบมหันมาถามโทโมะ
“ ก็ไปเข้ามาแล้วไง ”
“ แล้วทำไมไม่กลับไปนั่งตรงนู้นล่ะ ”
ฟางนั่งดูคนสองคนทะเลาะกันอย่างสนุกตา เธอคงไม่ใช่สาเหตุหรอกน่ะ แต่เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่ทำให้เหตุเกิดขึ้นเท่านั้น
“ แล้วมายุ่งอะไรด้วย ผมจะนั่งตรงไหนก็เรื่องของผม ” โทโมะผลักแบมจนล้มลงบนโซฟา
“ นี่คุณ ไม่รักแบมแล้วเหรอค่ะ ” หญิงสาวเริ่มมีหยดน้ำใสๆร่วงลงจากตาทั้งสองข้าง
“ ชั้นไม่เคยรักเธอ เธอมันก้แค่เป็นผู้หญิงที่ชั้นควงเล่นๆก็เท่านั้น ”
“ ควงเล่นๆงั้นเหรอ ” เธอถามอย่างไม่อยากจะเชื้อ ตลอดเวลาที่คบกันมา เธอทุ้มเททุกอย่างให้เค้า ถึงจะรู้ว่าเค้าเจ้าชู้แค่ไหน แต่ใจของเธอก็ยังคงรักแต่เค้าเพียงคนเดียว
“ นี่ ผู้หญิงคนใหม่ของชั้น ” โทโมะหย่อนตัวลงมานั่งข้างฟาง โดยที่ฟางก้เล่นละครเออออตามไปด้วย
“ ฟางชั้นรู้ว่าเธอไม่ชอบผู้ชายแบบนี้หรอกชั้ยมั้ย ” แบมพยายามคิดเข้าข้างตัวเอง
“ แล้วถ้าเกิดชั้นเปลี่ยนใจชอบขึ้นมาล่ะ ” ฟางยิ้มมุมปาก
“ เธอเลิกกับผู้ชายเลวๆอย่างนี้ซ่ะ เพราะผู้ชายอย่างนี้ต้องคู่กับผู้หญิงร้ายอย่างชั้น อย่างเธอมันดีเกินไปสำหรับเค้า ” โทโมะมองฟางอย่างไม่เข้าใจ กับคำพูดของเธอที่หลอกด่าเค้า
“ แต่ชั้นรักคุณน่ะโทโมะ ฮือ~ ” แบมปล่อยโฮ่ ร้องออกมาอย่างไม่อายใคร
“ คุณกลับมาหาชั้นเถอะน่ะ.... ขอร้อง ” แบมเข้าไปสวมกอดชายหนุ่มอย่างโหยหา แต่เค้ากลับนิ่งเฉยไม่สนใจ
“ ปล่อยชั้น ”
“ ไม่..แบม ไม่ปล่อย แบมรักคุณ ” เธอยังคงร่ำไห้สวมกอดชายหนุ่มอยู่โดยที่ไม่รู้ว่ามีสายตานับร้อยคู่ที่ยืนมองเหตุการณ์รักสามเศร้าอยู่
“ ก็บอกให้ปล่อยไง !!! ” เค้าผลักเธอลงพื้นอย่างแรง
“ เฮ้ยย!!! ” เสียงลุ้นจากด้านล่างและด้านบนที่ยืนมองเหตุการณ์ ในขนาดที่เสียงเพลงก็คงดังอยู่เรื่อยๆ
“ แบมเป็นไรรึเปล่า ” เขื่อนที่ยืนดูอยู่ก็รีบมาประคองเธอให้ลุกขึ้น
“ คุณคงไม่รักแบมแล้วจริงๆ ” แบมปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
“ ชั้นไม่เคยรักเธอเลยสักนิดเดียว ”
“ แบมออกไปจากชีวิตคุณก็ได้ โชคดีน่ะค่ะ ยังไงแบมก็รักคุณเสมอ ” เธอบอกส่งท้ายก่อนจะเดินออกไปเหมือนร่างที่ไร้วิญญาณ กับหัวใจที่บอบช้ำ
“ คุณเลิกกับเธอแล้วสิน่ะ ” ฟางหันมาถามโทโมะ
“ ตอนนี้คุณก้เป็นผู้หญิงของผม ” โทโมะยิ้มอย่างพอใจ
“ ชั้นไม่ได้เป็นผู้หญิงของคุณ ชั้นดีใจน่ะที่ช่วยให้เพื่อนชั้นเลิกกับผู้ชายเลวๆอย่างคุณได้ ”
“ ผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น ทำร้ายหัวใจเธออย่างไม่ปราณี ไม่เคยเห็นคุณค่าของคนที่รัก ชั้นไม่มีวันคิดจะมองคนแบบนี้เด็ดขาด ”
“ ตอนนี้คุณเสียผู้หญิงดีๆที่รักคุณไปแล้ว เสียใจด้วยน่ะค่ะ ” ฟางบอกก่อนจะเดินออกไป ทิ้งให้โทโมะมองตามอย่างเจ็บใจ
 
 

 
 
ห่างหายไปนานแรมปี 55+ ขอโทษด้วยสำหรับคนที่รอ
เมนต์โหวต ติชมกันได้น้าาา
รับฟังทุกความเห็น
ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วยจริงๆ
แต่ถ้าสนุกก้ช่วยคอยอ่านให้กำลังใจด้วยน่ะ
 
รักรีดเดอร์ทุกคน