หัวใจทนงรักทะเลหวาน@Jiranee
เขียนโดย cheetar_bella
วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.00 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 22.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) ตอนที่7. เทอคือผู้หญิงของฉัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPrat Bella
ตอนนี้ฉันกับเจมส์ยุบนรถของเขาเรากำลังจะไปซื้อของให้ฉันที่ห้างแห่งหนึ่ง โดยมีรถเก็งสุดหรูของเขา แต่เมื่อไหร่เขาจะบอกฉันสักที่ว่าเขาทำงานอะรัย เพราะดูจากการแต่งตัวแล้วดูดีถึงขั้นหล่อเลยอ่ะน่ะคงจะมีสาวๆมาทอดสะพ่านเยอะไม่เบา แต่ฉันว่าผุ้หญิ่งคงมิกล้าเข้าใกล้นายนี้หรอกปากจ้ัด ขี้เก๊ก ขี่โมโห ใจร้ายด้วยชอบแกล้งฉันอีกต่างหาก แต่สุดท้ายกลัวนายแค่ไหนกะต้องน่าด้านยุสิน่ะ ก็ฉันไม่มีที่ไปนิเหอะๆ
เจมส:นิยัยเพี้ยน!!! จะนั่งมองฉันอีกนานไหมห่ะ มองยุได้ ถ้าเปนปลากัดคงท้องไปแล้วมั้งเนี้ย "เค้าตวาดฉันก็แหมเมื่อกร้ี้ฉันก็เผลอมองเขานานไปหน่อย"
เบล:เนี้ยนายเลิกพูดอะรัยที่มันโอเวอร์ได้ไหมห่ะ ในรถมีแค่ฉันกับนายไม่มองน่านายแล้วจะให้มองใครเล่า
หลังจากฉันพูดแก้ตัวและดูเหมือนเค้าจะไม่ว่ารัย โล้งไปไม่น่าเลยเรานายนี้หล่อจิงๆนี้น่าาาามองแล้ว ยิ้งอยากมองอีก ตาก็กลมโต ค้ิ้วก็โค้งสวย หน้าก็เนียนมีออร่า แถมจมูกยังสวยมากด้วย เฮ้ยนี้เขาสวยกว่าฉันแล้วมั้งเนี้ย แต่เสียอย่างเดวปากเค้าเนี้ย จะพูดดีๆกับฉันสักคำเนี้ยเค้าคงต้องตายแน่ๆเลย ยิ้งเวลาเรียกชีื่อฉันน่ะ "ยัยเพี้ยน" ให้ตายเถอะสาวสวยอย่างฉันมีชื่อน่ะ 'เบลล่า' แต่ช่างเถอะยอมเขาล่ะกัน เหนว่าหล่อน่ะเนี้ยไม่งั้นไม่ยอม และแล้วฉันก๋็มาถึงที่หมายสักที
เจมส:เอ้า!! ถึงแล้วก็ลงดิจะนั่งรอใครเปิดประตูมห้ไม่ทราบ ฉันไม่ใช่ขี้ข้าน่ะ "เขาลงจากลดและตะโกนมาจากข้างนอก"
เบล:นี้นายจะเปนสุภาพบุรุษสักน่าทีคงจะตายใช่ไหม "ฉันพูแกมน้อยใจ"
เจมส:มันเรื่องขิองฉัน ไปได้แล้ว "ดูๆเดินไปนู้นล่ะนิจะขายาวไปไหนเนี้ย"
เบล:เจมสนายก็รอฉันด้วยดิ นายเจมสสสสสส 'ฉันพูดพร้องวิ่งไป'
เจมส:เทอนินอกจากจะเพี้ยนแล้วยังขาสั้นอีกน่ะ คนอ่ะรัยสูงยังไม่ถึงไหลฉันเลย "ดูๆ เค้ามาว่าฉันอีกล่ะแถมหัวเราะอีก" 55555
ตอนนี้เราเข้ามาในห้างกันแล้ว แต่ฉันรุสึกเหมือนโดนใครจับจ้องและอาฆาตฉันยุ ออลืมไปว่ามาเดินกับนายเจมส์สุดหล่อปาก_ เลยไม่แปลกที่จะทำให้สาวๆทั้งห้างหรือแม้แต่เพศที่สาวยังกรี้ส ประเด็นคือทุกคนมองฉันแบบจะสิงร่างฉันเพราะอยากทายุใกล้เขา แต่ฉันว่าถ้ามายุจิงๆเหมือนฉันล่ะก็คงวิ่งแทบไท่ทัน
เบล:นินาย จะเดินอวดความหล่ออี้กนานไหมเลือกดูสักร้านเถอะ เดวสาวๆที่มองนายเนี้ยจะขาดใจตายซ่ะก่อน"คำพูดฉันทำเอาเขาต้องหยุดมองไปรอบๆ"
เจมส:เทอเนี้ยเรื่องมากจิงฉันพามาซื้อเสื้อเทอก็ควรจะใช่สายตาเนี้ยมองดูเสื้อผ้า ไม่ใช่เอาแต่มองอะรัยที่รัยสารล่ะ สมาธิสั้นทำตัวยังกับยุอนุบาลหมีน้อยรึงีัย ห่ะยัยเพี้ยน
เบล:ก็ฉันลำคานนิ นายไม่เปนฉันทุกคนมองเหมือนกับจะสิงฉันเพื่อมาเดินกับนาย แลดูชีวิตฉันคงไม่ปลอดภัย
เจมส:พูดมากมานี้เข้ามาลองไปใส่ชุดนี้ดู
เจมส์ลากฉันเข้ามาในร้ายเสื้อร้านหนึ่งและเลือกเสื้อให้ฉันลอง ใส่ถอด ถอดใส่ เปนร้อยๆชุด และนี้คือสุดล่าสุดหวังว่าคงโอเคแล้วน่ะเพราะฉันเหนื่อยล่ะ
Prat James
ตอนนี้ผมนั่งรอเทอลองชุดผมเลือกชุดให้เทอลองเยอัะมาก แต่ผมก็ไม่ถูกใจ บางตัวก็ดูโป้ไป สั้นไป น้อยชิ้นไป หรือก็ไม่เข้ากับเทอ ที่จิงผมไม่เคยเลือกชุดให้ใครมาก่อน ด้วยความที่ออกมายุคนเดวและไม่สนใจใคร แต่ผมกลับต้องทานั่งเลือกให้เทอ เพราะอะรัยก็ไม่รุผมถึงอยากเปนคนเลือกให้เทอเอง คงเปนเพราะเทอดูเพี้ยนๆมั้งผมเลยคิดว่าเลือกให้เองคงง่ายกว่า และผมก็อยากทำด้วย ผมอยากทำให้เทอ ยุดีๆผมกะเหมือนได้ยินเสียงคนเรียก
เบล:นี้นาย เปนงัยพอใจนายรึยังฉันขี้เกียจลองชุดแล้วน่ะ ลองมาตั้งเยอะยังไม่ได้สักชุดเลยท้อน่ะเนี้ย หวังว่าชุดนี้คงโอเคน่ะ
ตอนนี้ผมแถบไม่ได้ยินเสียงเทอบ่น เพราะนี้ผมกำลังยืนมองเทอที่ใส่ยึุ มันน่ารักสมวัยและเข้ากับเทอมากจนผมหยุดมองเทอไม่ได้ สวย ผมว่าเทอสวยเลยทีเดว นี้ผมเริ่มแปลกใจแล้วน่ะเนี้ยว่าเทออาจเปนนางฟ้าที่ตกลงมาจากสวรรณค์ก็ได้
เจมส์:ฮ่ะ.เออๆชุดนี้ก็ได้ เอาชึุดนี้คับ "ผมบอกพนักงาน"เดวเทอไม่ต้องเปลี่ยนน่ะใส่เลย
เทอพยักน่าและยิ้มให้ ทำเอาผมแถบจะกองลงกีับพื้น ตอนนี้เราออกมาจากร้านและซื้อของกันจนครบผมพาเทอไปนั่งกินข่าวในร้านอาหาร และผมก็เอาของมาเก็บที่รถแต่พอผมกลับไปผมกลับผุ้ชายคนหนึ่งกำลังเดินมาหายัยเพี้ยน
ผช.:ไงคับคนสวย นั่งคนเดวไม่เหงาหรอคับ ให้พี่นั่งเปนเพีื่อนไหม
เบล:ไม่เปนรัยค่ะมีคนนั่งด้วยแล้ว
ผช.:แฟนหรอ หว่าาาาเสียดายจัง...แต่พี่ว่าคิดเปลี่ยนแฟนไหมตอนนี้ยังทันน่ะ หล่อๆอย่างพี่แถมรวยอีกสาวๆที่ไหนก็อยากได้
เบล:นิคุน!!! ปล่อยฉันน่ะ "เขาพยายามจับมือเทอ"
ผช.:อย่าเล่นตัวไปหน้่อยเลยน่าาาาา
ตอนนี้ไแบ้านั้นกำลังจะพยายามลวนลามเบล ผมรีบวิ่งเข้สไปทันที ให้ตายเถอะมันจะมากไปแล้วจิงๆ
เจมส:นิ!!!หยุดเดวนี้น่ะ 'ผมกระชากไอ้นั้นออกมาแล้วชกไปหมัดหนึ่งเต็ม'
เบล:เจมส์ ช่วยเบลด้วย "พอเบลพุดเสดผมลากเทอเข้ามากอดและโอบเอวเทอไว้"
ผช.:นิแกเปนคัยกล้าดียังไงมาต้อยฉีัน
เจมส์:แกตั้งหากล่ะเปนคัยกล้ายังงัย มาลวนลามผ้หญิงไม่เปนสุภาพบุรุษ และอีกอย่างเทอเป็นผู้หญิ่งของฉัน นายไม่มีสิดทำแบบนี้กับเทอ
ไอ้บ้านั้นพอได้ยินผมพูดประโยคนั้นเสดก็มองไปรอบก็เหนว่าคนกำลังมอง เลยรีบวิ่งหนีไป แต่ตอนนี้เจบใจชะมัดเลยอยากจะตามไปต้อยให้ตายคามือจิงๆกล้าทำแบบนี้กับเทอได้งัย แต่ผมก็ต้องปล่อยไปเพราะตอนนี้เบลเอาแต่ร้องไห้ ผมคงทิ้งเทอไปไม่ได้ผมเปนห่วงเทอ
เบล:เจมส์ฉันกลัว "เทอพุดทั้งทั้งที่ตัวสั้นยีังไม่หาย"
เจมส:ไม่เปนรัยแล้วน่ะฉันยุนี้แล้ว ไม่ต้องกลัวเลิกร้องไห้ได้แล้วยัยเพี้ย "ผมเปลี่ยนโมดอารมให้เทอโกดผมเพื่อจะได้ลืมเรื่องนั้น แต่ที่ไหนได้เทอกับศอกลงที่ท้องผมส่ะแรงเชียว"
เจ้าของร้าน:ผมต้องขอโทดด้วยน่ะคับ ต่อไปจัะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก ว่าแต่แฟนคุนโอเคแล้วใช่ไหมคับ
เมื่อผมได้ยินคำพูดนั้นก็เลยสังเกดว่สมือผมเกาะยุที่เอวเทอ แต่เทอกะพยายามดิ้นออกแต่ผมกับกอดแรงขึ้น ทำเอาเทอขมวดคิ้วใส่ผมใหญ่เลย
เจมส:ไม่เปนรัยแล้วคับ ขอบคุนมาก
เจ้าของร้าน:ต้องขอโทออีกที งั้นเอาเปนว่าทางเราขอไม่คิดค่าอาหารเมื้อนี้ล่ะกันน่ะคับ ถือว่าเปนคำขอโทด
หลังจากที่เรากินข่าวกันเสดตอนนี้ก็เกือบๆ สองทุ้มแล้วเรากำลังกลับบ้านกันแต่ยัยนี้กับนั่งนิ่งไม่พูดรัย เทอเปนอะรัยหรือยังตกใจไม่หาย หรือโกดผม โอ้ยยยยช่างเถอะน่าาาาจะสนใจทำมัยเนี้ยมันไม่ใช่เรื่องของแกเลยเจมส์
ตอนนี้เจมส์คงเผลอใจให้เบลล่าแล้วสิน่ะแถมเบลก็ยังแอบชอบอีก งานนี้คงต้องรอดูว่าต่อจากนี้จะเปนงัย......ติดตามอ่านตอนต่อไปด้วยน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ