หัวใจทนงรักทะเลหวาน@Jiranee

9.7

เขียนโดย cheetar_bella

วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.00 น.

  32 ตอน
  70 วิจารณ์
  45.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 22.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) ตอนที่17. แพ้เทอหมดแล้วทั้งหัวใจ^^♡♡

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
Prat Bella
          วันนี้ฉันรีบตื่นแต่เช้าและรีบเกบของเพื่อที่จะออกไปจากที่นี้รีสอร์ทนี้ ฉันคงจะคิดถึงที่นี้มากเลย...พอเลยเมื่อคืนร้องไห้ไม่พอรึไงกัน ตอนนี้ฉีันเดินออกมาหน้ารีสอท
เบล:ฉันไปน่ะค่ะหมอเจน คุนเลขา
หมอเจน:จะไปจิงๆสิน่ะ เจนให้คนเตรียมรถไปส่งแล้วค่ะถือว่าเปนความหวังดีครั้งสุดท้าย โชคดีน่ะค่ะเบล
เลขา:หือออออออ คุนน้องเบลล่า อย่าไปเลยน่ะค่ะ อุสาดีใจมีคนน่ารักแบบนุ๋เบลมายุด้วยแล้ว หือออออ
เบล:ขอบคุนทุกคนจิงๆน่ะค่ะ ฝากขอบคนเค้าด้วยืเบลไปเเล้วน่ะค่ะ
           ฉันเดินออกมาแบบกลั้นน้ำตาสุดๆ ให้ตายสิทั้งๆที่ฉันจะไปแล้วแท้ๆ คงจะเกียดกันมากสิน่ะ มาลาสักคำกะบ่มี อย่าไปสนใจคนไม่มีหัวใจเลยเบลเทอควรไปได้แล้ว
 Prat James
       ผมกำลังยืนมองเทอจากไปอย่างช้าๆ ทำมัยน่ะผมถึงไม่ไปลาเทอเลย แต่ที่จิงยุตงนี้ แอบมองยุตงนี้มีันกะดีแล้วเกบความรุ้สึกเอาไว้ แต่การมองคนที่เรารักเดินจ่กไปมันทรมานอบ่างนี้เองสิน่ะ เทอเดินไปแล้ว ไปแล้ว เดินไปเรืาอยๆแล้ว หัวใจผมมันสั่งให้รั้งเทอไว้ เเต่ผมกะต้องข่มใจ ไม่ ท่องไว้เราทำถุกแล้วให้ตายสิผมทนไม่ได้จิงๆ ขาผมทำมัยถึงวิ่งไม่หยุดเลย และดุเหมือนเป้าหมายจะไม่ใช้ใครอื่นไกล
เลขา:บอสเค้าจะปล่อยเบลล่าไปจิงๆหรอค่ะ
เจน:เจนว่ากะคงจะเปนนนนน''เจมส์วิ่งตัดหน้าไป''
เจมส:จะไปไหน เทอยังจำอะรัยไม่ได้ จะไปยุที่ไหน ยังงัย "ผมพุดทั้งที่ดึงมือเทอไว้แต่เทอกลับดิ้นไม่หยุด"
เบล:ขอบคุนน่ะค่ะที่อุสาเปนห่วง แต่ฉันคงยุที่นี้ต่อไปไม่ได้ถ้าต้องยุกับคนที่ไร้ห้ัวใจและเยนชาอย่างคุน ปล่อยค่ะ ปล่อย!!!
เจมส:ไม่!!!ฉันไม่ให้เทอไปไหนที้งันั้น เอาของเข้าไปเกบ
เบล:ไม่!!!คุนจะรั้งฉันเพื่ออ่ะรัย ต้องการอ่ะรัยจากฉัน ถ้าสงสารที่ฉันไม่มีที่ไปไม่เปนรัยค่ะ ฉันมีมือ มีสมอง มีความสามารถ เอาตัวรอดได้ ปล่อยค่ะ บอกให้ปล่อยงัยเล่า!!!@
เจมส:เดวนี้พุดไม่ฟังเลยใช่ไหม? อวดดี! ะอปีกกล้าขาแข็งหน่อยกะทำเก่งเลยน่ะ ฉันนิมิน่าช่วยคนอย่างเทอไว้จิงๆ
เบล:ออ.ที่แท้ก็แค่จะทวงบุนคุน ไว้ฉันมีโอกาสจะกลับมาตอบแทน พอใจยังค่ะ ทีนี้กะปล่อยฉันจะไปแล้วเสืยเวลา
เจมส:จะไปให้ได้จิงๆใช่ไหม.ได้งั้นมานี้ มานี้เลยตามมาจะได้ไปสมใจ
เบล:จะไปไหน.ปล่อยน่ะ
       ตอนนี้ผมลากเทอเดินมาที่มุ้งหน้าไปทางชายหาด โดยมีน้องสาวและเลขาผมที่ร้องถามและห่้ามผม ผมไม่ทำรัยเทอหรอกน่าไม่รุจะห่วงอะรัยนักหนา ยัยนี้กะดิ้นชะมัดเลยผมเลยจับเทออุ้มเลย เปนงัยล่ะยิ่งดิ้นผมกะยิ่งกอดรัดเทอแน่นจนหน้าจะติดกันยุแล้ว เทอจึงยอมมาดีๆ
ตอนนี้ผมจับเทอโยนลงไปในเรือเทอทำหน้าตกใจหน่อยๆ แต่กะบ่กล้าถามเพราะผมกำลังโกดไม่ต้องเดาหน้าผมจะเปนงัย
Prat Bella
     หือออออๆอิตาบ้าเจมส์นายจะพาฉันไปไหนเนี้ย นายต้องการรัยจากฉีัน จะทรมานกันถึงไหน แล้วยังจะมาทำหน้าใส่ฮันอีกกลัวจะตายแว้ววว หิืออออๆ 
เจมส:หยุดรั้องสักทีหนวกหู
เบล:นี้!!!จะพาฉันไปฆ่าแล้วโยนสบลงทะเลหรือยังงัย พาฉันนั่งเรือออกทะเลมาทำมัย
เจมส:ก็เทออย่ากจะไปไม่ใช่หรอ ฉันก็จะพาเทอไปไงล่ะ เทอจะไปไหนจากฉันไม่ได้ทั้งนั้นถ้าฉันไม่ได้สั่ง
เบล:จะบ้าหรือไง แค่ช่วยชีวิตฉันไม่แปลว่านายคือเจ้าชีวิตฉันน่ะ นายต้องการอะรันกันแน่เดวดีเดวร้าย เดวกะไล่พอจะไปกลับไม่ให้ไป ต้องการรัย เพื่อ หืออออๆ
เจมส์:หยุดร้องไห้สักทีเถอะ.....ฉันขิอร้อง...
      อะรัยกันแววตาแบบนั้น มือที่เอื้อมมาเช็ดน้ำตา ทำมัยมันเหมือเค้าอยากจะบอกรัยเราบางอย่างแต่ไม่กล่้าพุดออกมา มันคืออะรัย เค้าทำส่ยตาแบบนั้น ทำมัยมันดุน่าสงสารและเจบปวดเหลือเกิน นี้ฉีันสบตากับเค้านานไปรึเปล่าเราโกดเค้านิอย่า เราต้องใจเเข็งไว้ ฉันเลยเอามือปัดมือเค้าออกและหลบตาเขาก่อนที่ฉันจะเผลอใจมากกว่านี้ แต่เค้ากลับดึงฉันเข้าไปกอด
เบล:นิ!!!ทำรัยปล่อยน่ะปล่อยสิ
เจมส:..........
       ดูเหมือนเสียงฉันไม่มีผลรัยเลยเค้ากลับกอดฉันแน่นกว่าเดินและไม่พุดรัยสักคำ แต่ทำมัยน่ะ ทำมัยหัวของฉันมันถึงอยาก อยากจะหายโกดเค้าและพุดปล่อยเค้า นิเรารักเค้ามากไปรึเปล่า แค่กอดแค่นิกะหายหมดแล้วความเจบปวดที่ถุกรักษาด้วยกอดอุ้่นจากเค้า มัยคืออ่ะรัย ที่เค้าทำแบบนี้มันหมายความว่ายังงัย 
เจมส:อย่าไปไหนเลยน่ะ....อย่าไปจากฉัน...ฉันขอร้อง...
     อะรัยกันบอกสิว่าฉันฟังผิดไป เค้าทำเหมือนจัะบอกว่าเค้ารักฉัน แต่เมือคือเค้าพุด้เองนิว่าได้รักฉันเค้ากะแค่สงสารใช้
เบล:ทำมัยหริือต้องการจะทรมานให้ฉันเจบปวดจนพอใจก่อนถึงจะพอใจคุนรึไง
เจมส:มันไม่ใช่อย่างนั้น ฉันเอออ
เบล:หมอเจนเค้าเล่าให้ฉันฟังว่แล้วที่นายต้องเยนชาแบบนี้ 
เจมส:เทอรุแล้วเหรอ เทอเข้าใจฉันใช่ไหมฉันนน
เบล:ไม่เข้าใจมันไม่เกียวกันเลย อย่าเอาอดีตมาเปนข้ออ้างในการทำร้ายคนอื่น ทำร้ายหัวใจคนอื่น
เจมส:เบลลลล....
เบล:นายก็รุ้ว่าฉันคิดยังงัยกับนาย เพราะฉนั้นนายกะควรเลิกทำร้ายจิตใจฉัน ถ้าไม้่คิดอ่ะรัยกะปล่อยฉันไป ฉันเจบได้ยินไหมฉันเจบ หืออออๆ
เจมส:ไม่!!! เบลล่าฟังฉัน 
เบล:เดวน่ะนายเรียกฉ้ันว่างัยน่ะ ไม่สืิตลอดเวลาที่ขึ้นเรือมานายเรียกฉันว่าาา
เจมส:เบลลล...เบลล่าฉันเเพ้เทอแล้ว แพ้เกมที่พนั้นกับเทอฉันแฟร์พอที่จะยอมรับความจิง และทำตามที่พูดว่าจะเรียกเทอว่าเบลล่า และฉันก็แพ้เทออีกแล้ว....ทำมัยฉันต้องแพ้เทอตลอดทั้งที่พนายามแล้ว ตอนนี้หัวใจของฉัน....มันแพ้แล้ว...
เจมส:เจมส์นายยยยย
เจมส์:มันแพ้เทอจิงๆเบลล่า ช่วยดึงฉันขึ้นจากอดีตได้ไหม 
เบล:เจมส์นายล้อเล่นยุใช่ไหมมันม่ะ...
เจมส์:ฉันรักเทอเบลล่า
    อะรัยกันนี้หุฉันไม่ได้ฟาดไปใช่ไหมได้โปรดน้ำตามันแทบกั้นไว้ไม้ยุ บอกที่ว่ามั้นคือเรืองจิง 
เจมส:เบล เบล เบลล้่า นี้อ่ะรัยฉันอุส่าบอกรักเทอ แต่เทอกลับเมอแล้วกั็ร้องไห้หรอ อะรัยกันน่ะ 
เบล:นี้อิตาบ้า ฉันตกใจนิ ยุดีมาบอกรักทีั้งที่เมื่อคืนบอกไม่รัก รุไหมว่าร้องไห้ทั้งคืนเลย หืออออๆ
เจมส:โอ๊ๆ เค้าขอโทด กะคนมันกลัวนิ แต่พอรุว่าต้องเสียเบลไป ผมกะบ้่กลัวรัยอีกแล้ว ผมรักคุนน่ะรัก รักมาก รักแบบไม่เคยรักใครมาก่อน อย่าไปไหนเลยน่ะ
เบล:อื้อ รุแล้วว่ารัก ฉันก็รักนายเจมส์ 
      เจมสเหมือนจะจูบฉันแต่บังเอินฉันเหนอ่ะรัยบางอย่างใช่ ใช่จิงๆด้วย
เบล:เจมส์ระวัง
ปั่้ง ~~~ 
เจม:เบลลลล เบลล่าอ่ะรัยกันนี้เทอมารับกระสุนแทนฉันทำมัย ยังจะมายิ้มอีก อย่าเปนรัยน่ะ อย่าหลับสิเบล เบล! เบล! เบลล่า! ตื่นสิ ฮึๆฮีือๆ เบล
    
 
 
 
          เจมสโดนรอบทำร้าย  เบลล่าโดนวยิงเพราะรับปืนแทน ตอนหน้าจะเปนงัยต่อ ต้องติดตามอุสาบอกรักกันแล้ว ใครคิดว่าใกล้จบ อิอิเปลี่ยนความคิดเลย เพราะมันจะเข้มขั้นกว่านี้ ปล.โทดทีอัพช้าเรียน การบ้านเยอะ
 
    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา