หัวใจทนงรักทะเลหวาน@Jiranee
เขียนโดย cheetar_bella
วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.00 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 22.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) ตอนที่11. มาช่วยกันดู
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPrat Bella
พระเจ้ารีสอร์ทนี้เปนของเขางั้นหรอ ให้ตายเถอะจะรวยไปไหน นายเนี้ยเรียกได้ว่าเปนผู้ชายในฝันของผู้หญิงเลยน่ะเนี้ย ตอนนี้เค้ากำลังเล่าเรื่องฉันให้เลขาเขาฟังและคงจะเสดแล้วมั้งถึงเดินมาทางฉัน เลขาเค้ากะท่าทางใจดีคงไม่มีพิศภัยหรอกมั้ง
เลขา:สวัสดีอีกครั้งน่ะค่ะคุนเบลล่า ดิฉันเปนเลขาของบอสค่ะ มีอะรัยเรียงใช้ได้เสมอหรือสงสัยอ่ะรัยถามได้น่ะค่ะ
เบล:สวัสดีเช่นกันค่ะฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะค่ะ เพราะเบล้เองก็ยังไม่รุ้จักใครเลย
เจมส:เอาล่ะๆ แนะนำกันพอแล้วมั้ง มีงานรัยก็ไปทำไป "เจมส์บอกเลขาแล้วเขาก็เดินจากไปพร้อมยอ้มให้"
เบล:โอ้โหเจมส์นายนี้ไม่ทำมะดาจิงๆ ฉันยอมนายล่ะ ว่าแต่ทำมัยนายถึงต้องออกไปยุบนกระท้อมด้วยอ่ะ ทั้งที่นายก็มีรีสอร์ทใหญ่โต และหมอเจนน้องนายก็คงยุที่นี้ใช่ไหม
เจมส:เจนเค้าพักที่รีสอร์ทนี้แหละแต่ก็มาบ้างเพราะต้องเข้าเวร ส่วนฉันใช่นี้รีสอร์ทฉันและฉันก็รักมันมากเพราะพ่อขิองฉันทิ้งมันไว้ให้ฉันดูแล
เบล:แล้วพ่อแม่นายล่ะท่านพักยุไหนหรอ ฉันจะได้ไปไหว้ท่านบ้าง
เจมส์:พ่อแม่ฉันตายไปหมดแล้วล่ะ แต่ช่างเถอะมันผ่านมานานล่ะ เรื่องที่ฉันทำมัยไม่พักยุนี้ ฉันไม่ชอบความวุ้นวาย ไม่เข้าสังคม และฉันรักความสงบและอิสระ ก็เลยออกไปยุแถวชายหาดที่ฉันสร้างกระท้อมไว้ แต่ตอนนี้ยุไหนก็คงไม่ต่างแล้วล่ะเพราะเทอติดฉันยุอย่างนี้
เบล:อ่าววววว งัยเปนงี้ก็ฉันเปนของฉันแบบนี้ จะให้ทำงัยเล่า
เจมส:ก็ไม่ต้องทำงัย เปนของเทอแบบนี้แหละน่ารักดีแล้ว
เบล: เออนายไปทำงานได้แล้วไปเดวฉันนั่งรอยุนี้แหละ.....ไปดิ
โอ้ยให่้ตายเถอะนายนี้ทำฉันจะละลายยุแล้วพูดรัยออกมารุมัยว่าฉันคิดไกลน่ะ แถมยังจ้องหน้าฉันซ่ะขนาดนั้นก็เขินแย้ดิ นิเราคงต้องเก็บอาการมากกว่านี้เกื่อบหลุดแล้วสิเรา
Prat James
ตอนนี้ผมนั่งทำง่านมาจนเกือบเที้ยงมองไปเหนเทอกำลังนั่งอ่านหนังสือยัุ เทอนี้ทำมัยยิ่งมองยิ้งหลงเสน่ห๋์ขึ้นทุกๆสัวัน นี้ฉันคงต้องยอมหัวใจที่แพ้เทอเข้าแล้วสิน่ะ แต่ยุดีๆ ผมก็ได้ยอนเสียงยัยเจน
เจน:พี่เจมส์คิดถึงจังเลยค่ะขอกอดทีสิค่ะ ไม่เจอนานหล่อขึ้นเยอะเลย
เจมส์:ไม่ต้องเลยหายหน้าหายตาไปไม่ติดต้่อทาเลยน่ะเรา นี้มีรัยถึงโพ้มาได้
เลขา:น้ำมาแล้วค่ะคุนเจน
หลังจากเลขาผมเดินเข้ามาก็ตอบคำถามผมได้หมดเลยคงจะโทรไปรายงานยัยเจนเรื่องเบลล่าล่ะสิ ก็แหง่แหละใครจะคิดว่าคนอย่างผมจะยุกับเทอได้
เจน:เหอะๆ พี่ก็น้องตั้งใจมาเยี้ยมน่ะเนี้ยกะว่าจะช่วนไปกินข่้าว คุนเบลล่าด้วยน่ะค่ะไม่เจอกันนานสวยขึ้นเยอะเลย เปนงัยบ่้างค่ะปวดหัวบ้างรึเปล่า
เบล:ก็นิดหน่อยอ่ะค่ะ แต่ก็กินยามันช่วยได้ หทอเจนก็สวยขึ้นเหมื่อนกันน่ะค่ะ
เจมส:จะชมกันอีกน่นไหมไปกินข้าวได้แล้วฉันหิวล่ะ
ผมพูดพร้อมเดินนำหน้าทุกคนแน่นอนผมเผลอจับทือยัยเพี้ยนเดินมาด้วยเล่นเอาน้องและเลขาผมอึ้งไปเลย ไม่แปลกผมยังอึ้งเลย ตอนนี้พวกเราลงมาบนห้องอาหารหรูที่ผมสังให้เลขาผมเตรียมโต๊ะไว้ให้ และระหว่างทางก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย พี่บอยนั้นเอง แหมมมม มันบังเอินไปหรือเปล่า
บอย:ไอ้เจมส์ งัยว่ะไม่เจอกันนานสบายดีอ่ะปล่าว หวัดดีค่ะน้องเจน คุนเลขาด้วย แล้วก็เออออ
เจมส:นี้เบลล่าคับพี่ ที่ผมเล่าให้ฟังงัย แล้วมางัยเนี้ยถึงโพล่มถึงนี้ได้
บอย:ก็ฉันอยากมา หวัดดีค่ะน้องเบลล่าน่ารักไม่เบาน่ะเรา ยุกะไอ้เจมส์ได้งัยแปลกเนอะ ที่จิงเท่าที่พี่ยุกะมันมาคนที่มันจะยุและคุยกะไอ้เจมส์ได้ก็มีแค่ เจน คุนเลขา แล้วก็พี่ ตอนนี้บวกเบลล่าเข้ามา นี้มันไม่ทำมะดาแล้วน่าาาาา
เจมส์:พอเลยพี่บอย ผมหิวล่ะไปกินข้าวด้วยกันไหม ถ้าไปก็มา
บอย:แน่นอน พี่ไปยุแล้วได้กินข้าวกับสาวสวยทั้งทีจะพสาลได้งัย
เบล:โอ้ยยยเจมส์ฉันเจบน่ะจากลากทำมัยเนี้ยมีขาเดินเองได้ เบาๆฉันเจบ
ยัยนี้ร้องขึ้นเมื่อผมจับมือเทอและดึงเทออย่างแรง ไม่รู้ทำมัยผมถึงทำแบบนี้แต่ผมรู้ไม่พอใจที่พี่บอยพูดกับยัยนี้แบบนี้ผมไม่ชอบ และผมก็ไม่อยากให้เทอใกล้ผู้ชายคนไหนทั้งนั้น
Prat Jane
ตอนนี้เราทุกคนทานอาหารกันเสด และฉันก็พบว่าพี่ชายฉันผิดปกติไปจิง ก็แหงและพี่บอยเล่นยอดเบลไม่หยุด พี่เจมส์ก็ทั้งหน้าทั้งตานี้ออกมาแบบหวงสุด ฉันไม่เคยเหนพี่ฉันเปนแบบนี้มาก่อน และคิดว่าคงไม่มีโอกาส แต่ตอนนี้ฉันมีความหวังแหละที่จะได้พี่สะใภั้แถมสวยอีก แน่นอนฉันตั้งใจมาดูเพื่อความแน่ใจยอมลางานมาเพราคุนเลขาโทรไปรายงานว่าพี่ฉันพาสาวเข้ามารีสอร์ท ฉันแถบช็อคถึงจะรู้ว่าเพราะอะรัยที่พี่ต้องพาเทอมา แต่จิงๆน่ะฉันคิดว่าพี่ฉันคงยุกะเทอได้ไม่เกิดวันหริอกและคงหาคนดูแลที่ไหนได้ กลับยุกันมาขนาดนี้และยังพามารีสอร์ทอีกทั้งที่ไม่เคยพาใครโดยเฉพาะผู้หญิงเข้ามา ฉันก็เลยมาดูให้แน่ใจ และมันก็จิงๆ พี่ชายฉันตะบะแตกแล้ว และต้องขอบคุนพี่บอยที่ช่วยอีกแรง ฉันเปนคนโทรบอกพี่บอยให้ช่วยกันมาดูเองแหละ ตอนนี้พีเจมส์ลากแขนเบลล่าไปฉันเลยเดินไปหาพี่บอย
เจน:เปนงัยค่ะพี่บอย คิดว่าใช่ไหมค่ะ
บอย:ขอบคุนน่ะที่เรียกพี่มาช่วยดู พี่ว่าแน่ๆแหละคนนี้ ก็ไม่แปลกเบลล่าเทอสวย น่ารัก ยิ้มหวาน มีเสน่ห์ ขนาดนั้นไอ้เจมส์คงหลงไปเตมๆ ยิ่งยุด้วยกันตลอดเวลาคงไม่พ้นกันหรอก
เจน:เย้ๆๆๆๆๆๆ หนูจะได้พี่สะใภ้สักที แต่พี่เจมส์เค้ามีอคติเรื่องความรักยุน่ะค่ะแล้วเค้าจะกล้าเปิดใจหรือยิอมรับหรือเปล่า
บอย:นี้เเหละคือภาระกิจเราที่จะต้องช่วยกันพังกำแพงไอ้เจมส์ แต่แล้วเบลล่าเองเค้าคิดงัยกับพี่เรา
เจน:เจนมั้นใจในดสน่ห์พี่ชายเจนค่ะ หญิ่งไหนได้เหนเปนต้องหลงเสน่ห์ แต้่เบลนี้ชิดตลอดไม่เหลือค่ะ
บอย:ถ้าเรามั้นใจก็ดีเริ่มภาระกิจรักของนายเจมส์กันเลยยยยยยยย
มาเอ่าใจช่วยเจนกับพี่บอยกันว่าเค้าจะทำให้เจมส์ยอมเปิดใจกับตัวเองได้หรือเปล่าแล้วอคติที่ว่าคืออะรัย เบลล่าจะมีสิทได้ห้ัวใจเจมส์ไหม รออ่านตอนต่อไปกันน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ