หัวใจทนงรักทะเลหวาน@Jiranee
เขียนโดย cheetar_bella
วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.00 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 22.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) ตอนที่17. แพ้เทอหมดแล้วทั้งหัวใจ^^♡♡
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPrat Bella
วันนี้ฉันรีบตื่นแต่เช้าและรีบเกบของเพื่อที่จะออกไปจากที่นี้รีสอร์ทนี้ ฉันคงจะคิดถึงที่นี้มากเลย...พอเลยเมื่อคืนร้องไห้ไม่พอรึไงกัน ตอนนี้ฉีันเดินออกมาหน้ารีสอท
เบล:ฉันไปน่ะค่ะหมอเจน คุนเลขา
หมอเจน:จะไปจิงๆสิน่ะ เจนให้คนเตรียมรถไปส่งแล้วค่ะถือว่าเปนความหวังดีครั้งสุดท้าย โชคดีน่ะค่ะเบล
เลขา:หือออออออ คุนน้องเบลล่า อย่าไปเลยน่ะค่ะ อุสาดีใจมีคนน่ารักแบบนุ๋เบลมายุด้วยแล้ว หือออออ
เบล:ขอบคุนทุกคนจิงๆน่ะค่ะ ฝากขอบคนเค้าด้วยืเบลไปเเล้วน่ะค่ะ
ฉันเดินออกมาแบบกลั้นน้ำตาสุดๆ ให้ตายสิทั้งๆที่ฉันจะไปแล้วแท้ๆ คงจะเกียดกันมากสิน่ะ มาลาสักคำกะบ่มี อย่าไปสนใจคนไม่มีหัวใจเลยเบลเทอควรไปได้แล้ว
Prat James
ผมกำลังยืนมองเทอจากไปอย่างช้าๆ ทำมัยน่ะผมถึงไม่ไปลาเทอเลย แต่ที่จิงยุตงนี้ แอบมองยุตงนี้มีันกะดีแล้วเกบความรุ้สึกเอาไว้ แต่การมองคนที่เรารักเดินจ่กไปมันทรมานอบ่างนี้เองสิน่ะ เทอเดินไปแล้ว ไปแล้ว เดินไปเรืาอยๆแล้ว หัวใจผมมันสั่งให้รั้งเทอไว้ เเต่ผมกะต้องข่มใจ ไม่ ท่องไว้เราทำถุกแล้วให้ตายสิผมทนไม่ได้จิงๆ ขาผมทำมัยถึงวิ่งไม่หยุดเลย และดุเหมือนเป้าหมายจะไม่ใช้ใครอื่นไกล
เลขา:บอสเค้าจะปล่อยเบลล่าไปจิงๆหรอค่ะ
เจน:เจนว่ากะคงจะเปนนนนน''เจมส์วิ่งตัดหน้าไป''
เจมส:จะไปไหน เทอยังจำอะรัยไม่ได้ จะไปยุที่ไหน ยังงัย "ผมพุดทั้งที่ดึงมือเทอไว้แต่เทอกลับดิ้นไม่หยุด"
เบล:ขอบคุนน่ะค่ะที่อุสาเปนห่วง แต่ฉันคงยุที่นี้ต่อไปไม่ได้ถ้าต้องยุกับคนที่ไร้ห้ัวใจและเยนชาอย่างคุน ปล่อยค่ะ ปล่อย!!!
เจมส:ไม่!!!ฉันไม่ให้เทอไปไหนที้งันั้น เอาของเข้าไปเกบ
เบล:ไม่!!!คุนจะรั้งฉันเพื่ออ่ะรัย ต้องการอ่ะรัยจากฉัน ถ้าสงสารที่ฉันไม่มีที่ไปไม่เปนรัยค่ะ ฉันมีมือ มีสมอง มีความสามารถ เอาตัวรอดได้ ปล่อยค่ะ บอกให้ปล่อยงัยเล่า!!!@
เจมส:เดวนี้พุดไม่ฟังเลยใช่ไหม? อวดดี! ะอปีกกล้าขาแข็งหน่อยกะทำเก่งเลยน่ะ ฉันนิมิน่าช่วยคนอย่างเทอไว้จิงๆ
เบล:ออ.ที่แท้ก็แค่จะทวงบุนคุน ไว้ฉันมีโอกาสจะกลับมาตอบแทน พอใจยังค่ะ ทีนี้กะปล่อยฉันจะไปแล้วเสืยเวลา
เจมส:จะไปให้ได้จิงๆใช่ไหม.ได้งั้นมานี้ มานี้เลยตามมาจะได้ไปสมใจ
เบล:จะไปไหน.ปล่อยน่ะ
ตอนนี้ผมลากเทอเดินมาที่มุ้งหน้าไปทางชายหาด โดยมีน้องสาวและเลขาผมที่ร้องถามและห่้ามผม ผมไม่ทำรัยเทอหรอกน่าไม่รุจะห่วงอะรัยนักหนา ยัยนี้กะดิ้นชะมัดเลยผมเลยจับเทออุ้มเลย เปนงัยล่ะยิ่งดิ้นผมกะยิ่งกอดรัดเทอแน่นจนหน้าจะติดกันยุแล้ว เทอจึงยอมมาดีๆ
ตอนนี้ผมจับเทอโยนลงไปในเรือเทอทำหน้าตกใจหน่อยๆ แต่กะบ่กล้าถามเพราะผมกำลังโกดไม่ต้องเดาหน้าผมจะเปนงัย
Prat Bella
หือออออๆอิตาบ้าเจมส์นายจะพาฉันไปไหนเนี้ย นายต้องการรัยจากฉีัน จะทรมานกันถึงไหน แล้วยังจะมาทำหน้าใส่ฮันอีกกลัวจะตายแว้ววว หิืออออๆ
เจมส:หยุดรั้องสักทีหนวกหู
เบล:นี้!!!จะพาฉันไปฆ่าแล้วโยนสบลงทะเลหรือยังงัย พาฉันนั่งเรือออกทะเลมาทำมัย
เจมส:ก็เทออย่ากจะไปไม่ใช่หรอ ฉันก็จะพาเทอไปไงล่ะ เทอจะไปไหนจากฉันไม่ได้ทั้งนั้นถ้าฉันไม่ได้สั่ง
เบล:จะบ้าหรือไง แค่ช่วยชีวิตฉันไม่แปลว่านายคือเจ้าชีวิตฉันน่ะ นายต้องการอะรันกันแน่เดวดีเดวร้าย เดวกะไล่พอจะไปกลับไม่ให้ไป ต้องการรัย เพื่อ หืออออๆ
เจมส์:หยุดร้องไห้สักทีเถอะ.....ฉันขิอร้อง...
อะรัยกันแววตาแบบนั้น มือที่เอื้อมมาเช็ดน้ำตา ทำมัยมันเหมือเค้าอยากจะบอกรัยเราบางอย่างแต่ไม่กล่้าพุดออกมา มันคืออะรัย เค้าทำส่ยตาแบบนั้น ทำมัยมันดุน่าสงสารและเจบปวดเหลือเกิน นี้ฉีันสบตากับเค้านานไปรึเปล่าเราโกดเค้านิอย่า เราต้องใจเเข็งไว้ ฉันเลยเอามือปัดมือเค้าออกและหลบตาเขาก่อนที่ฉันจะเผลอใจมากกว่านี้ แต่เค้ากลับดึงฉันเข้าไปกอด
เบล:นิ!!!ทำรัยปล่อยน่ะปล่อยสิ
เจมส:..........
ดูเหมือนเสียงฉันไม่มีผลรัยเลยเค้ากลับกอดฉันแน่นกว่าเดินและไม่พุดรัยสักคำ แต่ทำมัยน่ะ ทำมัยหัวของฉันมันถึงอยาก อยากจะหายโกดเค้าและพุดปล่อยเค้า นิเรารักเค้ามากไปรึเปล่า แค่กอดแค่นิกะหายหมดแล้วความเจบปวดที่ถุกรักษาด้วยกอดอุ้่นจากเค้า มัยคืออ่ะรัย ที่เค้าทำแบบนี้มันหมายความว่ายังงัย
เจมส:อย่าไปไหนเลยน่ะ....อย่าไปจากฉัน...ฉันขอร้อง...
อะรัยกันบอกสิว่าฉันฟังผิดไป เค้าทำเหมือนจัะบอกว่าเค้ารักฉัน แต่เมือคือเค้าพุด้เองนิว่าได้รักฉันเค้ากะแค่สงสารใช้
เบล:ทำมัยหริือต้องการจะทรมานให้ฉันเจบปวดจนพอใจก่อนถึงจะพอใจคุนรึไง
เจมส:มันไม่ใช่อย่างนั้น ฉันเอออ
เบล:หมอเจนเค้าเล่าให้ฉันฟังว่แล้วที่นายต้องเยนชาแบบนี้
เจมส:เทอรุแล้วเหรอ เทอเข้าใจฉันใช่ไหมฉันนน
เบล:ไม่เข้าใจมันไม่เกียวกันเลย อย่าเอาอดีตมาเปนข้ออ้างในการทำร้ายคนอื่น ทำร้ายหัวใจคนอื่น
เจมส:เบลลลล....
เบล:นายก็รุ้ว่าฉันคิดยังงัยกับนาย เพราะฉนั้นนายกะควรเลิกทำร้ายจิตใจฉัน ถ้าไม้่คิดอ่ะรัยกะปล่อยฉันไป ฉันเจบได้ยินไหมฉันเจบ หืออออๆ
เจมส:ไม่!!! เบลล่าฟังฉัน
เบล:เดวน่ะนายเรียกฉ้ันว่างัยน่ะ ไม่สืิตลอดเวลาที่ขึ้นเรือมานายเรียกฉันว่าาา
เจมส:เบลลล...เบลล่าฉันเเพ้เทอแล้ว แพ้เกมที่พนั้นกับเทอฉันแฟร์พอที่จะยอมรับความจิง และทำตามที่พูดว่าจะเรียกเทอว่าเบลล่า และฉันก็แพ้เทออีกแล้ว....ทำมัยฉันต้องแพ้เทอตลอดทั้งที่พนายามแล้ว ตอนนี้หัวใจของฉัน....มันแพ้แล้ว...
เจมส:เจมส์นายยยยย
เจมส์:มันแพ้เทอจิงๆเบลล่า ช่วยดึงฉันขึ้นจากอดีตได้ไหม
เบล:เจมส์นายล้อเล่นยุใช่ไหมมันม่ะ...
เจมส์:ฉันรักเทอเบลล่า
อะรัยกันนี้หุฉันไม่ได้ฟาดไปใช่ไหมได้โปรดน้ำตามันแทบกั้นไว้ไม้ยุ บอกที่ว่ามั้นคือเรืองจิง
เจมส:เบล เบล เบลล้่า นี้อ่ะรัยฉันอุส่าบอกรักเทอ แต่เทอกลับเมอแล้วกั็ร้องไห้หรอ อะรัยกันน่ะ
เบล:นี้อิตาบ้า ฉันตกใจนิ ยุดีมาบอกรักทีั้งที่เมื่อคืนบอกไม่รัก รุไหมว่าร้องไห้ทั้งคืนเลย หืออออๆ
เจมส:โอ๊ๆ เค้าขอโทด กะคนมันกลัวนิ แต่พอรุว่าต้องเสียเบลไป ผมกะบ้่กลัวรัยอีกแล้ว ผมรักคุนน่ะรัก รักมาก รักแบบไม่เคยรักใครมาก่อน อย่าไปไหนเลยน่ะ
เบล:อื้อ รุแล้วว่ารัก ฉันก็รักนายเจมส์
เจมสเหมือนจะจูบฉันแต่บังเอินฉันเหนอ่ะรัยบางอย่างใช่ ใช่จิงๆด้วย
เบล:เจมส์ระวัง
ปั่้ง ~~~
เจม:เบลลลล เบลล่าอ่ะรัยกันนี้เทอมารับกระสุนแทนฉันทำมัย ยังจะมายิ้มอีก อย่าเปนรัยน่ะ อย่าหลับสิเบล เบล! เบล! เบลล่า! ตื่นสิ ฮึๆฮีือๆ เบล
เจมสโดนรอบทำร้าย เบลล่าโดนวยิงเพราะรับปืนแทน ตอนหน้าจะเปนงัยต่อ ต้องติดตามอุสาบอกรักกันแล้ว ใครคิดว่าใกล้จบ อิอิเปลี่ยนความคิดเลย เพราะมันจะเข้มขั้นกว่านี้ ปล.โทดทีอัพช้าเรียน การบ้านเยอะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ