หัวใจทนงรักทะเลหวาน@Jiranee
เขียนโดย cheetar_bella
วันที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.00 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 22.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
10) ตอนที่9. หัวใจที่สับสน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPrat Jame
ตอนนี้ผมกอดเทอไว้แน่นไม่ยอมปล่อยเลยและเทอก็เอาแต่ร้องให้ไม่หยุด ตอนนี้ที่ทำได้คงเพียงกอดและปลอบโยนเทอ
เบล:ฮือออออออ เจมส์ฉันกลัว ฮืออออออ
เจมส์:ไม่เปนรัยแล้วน่ะคนดี ไม่ต้องกลัวฉันยึุตงนี้แล้ว
ตอนนี้ฝนยังไม่หยุดตกเลย ให้ตายเถอะฟ้าเนี้ยจะร้องไปถึงไหนกัน พายุก็จะเข้าอะรัยนักหนามันนานไปไหมห่ะ นี้เราเปนรัยไป พายุเข้าฝนตกมันเปนเรื่องธรรมชาตินิหว่า แต่มันทำมห้ยัยเพี้ยนเปนแบบนี้ หรือว่าเปนเพราะผม แต่ช่างเถอะผมตั้งสติแล้วค่อยๆประคองเทอขึ้นไปบนเตืียง และดูเหมือนเทอน่าจะหยุดร้องไห้แล้วเพราะเหนื่อยแต่ตัวยังสั่นเหมือนเดิม
เจมส:นิยัยเพี้ยน ดึกแล้วฉันว่าเทอขึ้นไปนอนบนเตียงได้แล้วน่ะ มาฉันช่วย
เบล:อึม.(เปรี้ยง อ้๊ายยยยยยย) เจมส์ ฉันกลัวอย่าทิ้งฉันไปไหนน่ะ
ตอนนี้เบลพุ้งเข้ากอดผมอย่างแรงหลังฟ้าร้อง ทำให้ตัวผมล้มลงไปนอนยุบนเตียงกับเทอ เทอพูดและกอดผมแน่นเพื่อไม่ให้ผมไปไหน แต่ให้ตายเถอะทำมัยมันรู้สึกแบบนี้ ก็ตอนนี้หัวของเทอแนบที่แขนผมแถมกอดแน่นอีกต่างหาก ทำมัยหัวใจผมมันสันๆ บอกไม่ถูก แต่มันหวิวๆ อย่างน่ะเจมส์หยุดเลยแกห้ามทำหรือคิดรัยเดดขาด ถึงผมจะคิดได้ก็เหอะแต่การกระทำมันช่างต่างเหลือเกิน เพราะตอนนี้ผมประคองเทอขึ้นมานอนบนแขนของผม เราสองคนหันหน้าเข้ากัน และหัวเทอย้ายมายุที่หน้าอกผมแล้ว แถมผมยังกอดเทอไว้แน่นไม่ยอมปล่อยเลย ตอนนี้ผมควบคุมตัวเองไม่ได้เลย การที่หน้าสวยๆของเทอยุก่างจากผมแค่ไม่กี่เซน มันทำให้ผมเปนบ้า และแถบจะห้ามตัวและที่สำคันหัวใจไม่ได้เลย แต่ยึุดีๆ เทอก็พูดขึ้น
เบล:เจมส์.ฉันกลัว นายอ่ยาที่ฉันไปไหนน่ะ ฉันขอร้อง ฉันกลัว "เทอพุดด้วยเสียงสั่นๆ"
เจมส:ไม่ต้องกลัวน่ะ ฉันจะไม่ไปไหน และจะไม่ทิ่งเทอไปไหนอีก ฉันขอโทด ฉันสันญาว่าฉันจะไม่มีวันทิ้งเทอไปไหนอีก
นี้ผมพูดรัยออกไปเนี้ย แต่ประเด็นคือผมกับกำลังสบตากัน ในแววตาของเทอช่างอ่อนหวานเหลือเกิน มันืทำให่้ ใจผมเต้นแรงเปนบ้า จนผมผมสำผัสได้ว่สตอนนี้ผมกำลังยิ้มตอบเทอบาง เสมือนว่าผมจะไม่มีวันไปไหนเด็ดขาด ตอนนี้ผมควบคุมอะรัยไม่ได้เลย มันทำให้ผมสับสนวุ้นวายไปหมด ตอนนี้ผมค่อนข้างมันใจว่าแม้แต่เสียงฟ้าร้อง หรือฝนตก ก็ไม่ช่วยให้สติผมกับมาเพราะตอนนี้ ผมกำลังจูบลงไปที่หน้าผาเทออย่างอ่อนโยน และเทอก็หลับตาตอบรับจูบของผม ความรู้สึกนี้มันช่างหอมหวานเหลือเกิน ผมไม่เคยได่้สัมผัสมันมาก่อน มันยิ่งทำมห้หัวใจผมเต้นแรงตอบสนองว่าทันชอบที่ผมทำแบบนี้ ตอนนี้ผมถอนจูบออก และเทอค่อยขยับตัวไปมาบนแผ่นอกผม เพื่อจยับตำแหน่งให้สบายตัวเพราะผมกอดเทอแน่นขึ้น แต่การที่เทอขยับไปมามันทำให้แก้มเราถูกันไปมา นี้ผมจะเปนบ้าตายยุแล้ว ไม่เจมส์แกหยุดเลยหลับไปซ่ะ หลับไปเดวนี้เลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ